ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ (ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)

ΓΡΑΦΗ ΣΕ ΥΜΝΟ

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

+++ 

 Άνθρωπε ασυνέτιστε που ζεις στην αμαρτία, 

και διόλου δεν εργάζεσαι ψυχής την σωτηρία, 

θα δεις μπροστά σου στην οδό, τον Λόγο αληθείας,

 που τώρα ειρωνεύεσαι, με πλήρη αδιαφορία. 

 Δεινά ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΦΟΒΕΡΑ, σκότος δοκιμασίας, 

θα διακρίνεις, θα πειστείς στα ΡΗΜΑΤΑ ΤΑ ΘΕΙΑ. 

 Πρόσκληση Εγώ σου έστειλα, του κόσμου Ο ΜΕΣΣΙΑΣ, 

μα ουδόλως ‘συ επείστηκες, ζεις στην αδιαφορία. 

 Το σώμα σου το έκανες ΘΕΟ και το λατρεύεις 

και διά αιώνια ζωή, για ψυχή, διόλου δεν σε μέλλει. 

 Οι δούλοι μου οι ταπεινοί, όπου Εγώ φωτίζω, 

σου αποκαλύπτουν την τομή, όπου Εγώ ορίζω. 

 Μα αντί να κάνεις βίωμα, να αλλάξεις ‘συ πορεία, 

στο σκότος μένεις, κείτεσαι, σε οδό ακολασίας.

 Καθαρισμό εις την καρδιά, δεν έκανες ακόμα, 

σαν χοίρος ναι κυλίεσαι, σε απωλείας χρώμα. 

 Εκύρτωσες στο μέσα σου, εικόνα αναισθησίας, 

χωρίς ουδόλως να αισθανθείς, το βάθος της ουσίας.
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΙΕΡΗ, δεν κάνεις στη ζωή σου, 

πολλά τα καρκινώματα, που κρύβεις στην ψυχή σου. 

 Αδιαφορείς και στέκεσαι, σε χάος απωλείας, 

χωρίς να ‘χεις στο μέσα σου, σταθμό αυτογνωσίας.

 Στα πάθη σου τα ποταπά, δουλεύεις στη γραμμή σου, 

νεκρός παιδί μου βρίσκεσαι, στο διάβα της ζωής σου.

 Δεν θα ‘χεις έργα αρετής, αγιασμού τη δάδα, 

κι αιώνια θα κείτεσαι, στης κόλασης τα πλάνα. 

 Γι’ αυτό σου στέλνω μήνυμα, τώρα εις το γραπτό σου, 

θέλω Εγώ αφύπνιση, να κάνω Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΟΥ. 

 Δεν είναι λόγια ανθρώπινα, ούτε και παραμύθι, 

είναι ΟΥΡΑΝΙΑ ΡΗΜΑΤΑ, ΑΠ’ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΗ ΒΡΥΣΗ. 

 Δεν γράφει χέρι ανθρώπινο, απλά ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ, 

διά να σ’ αγγίξω την καρδιά, μα εσύ δεν συγκινείσαι. 

 Πρέπει να γίνεις ‘συ ανθός, σε ουράνιο περιβόλι, 

αιώνια να σφραγιστείς, με Θεϊκό το μπόλι. 

 Έχω ουράνια αγαθά, για εσένα ετοιμάσει, 

όμως στο χέρι σου άνθρωπε, είναι να τα απολαύσεις. 

 Εργάσου εις τας αρετάς, γίνε και ‘συ φωτάκι, 

αιώνια να φωτοδοτείς, στου παραδείσου τ’ άνθη. 

 Ασύγκριτη είναι η ηδονή, με Εμένα τον Νυμφίο, 

θα κατακτήσεις ναι αυτήν, αν εργαστείς αξίως.

ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΩ ΤΡΙΑΔΙΚΩ ΘΕΩ 

 +++