Η ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΓΝΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ, ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ, ΤΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ, THΣ OΡΓHΣ, ΤΗΣ ΟΚΝΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΙΜΑΡΓΙΑΣ...

Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ 7 ΠΛΕΟΝ ΘΑΝΑΣΙΜΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ

Γεια σας Σόδομα και Γόμορρα

Ο Χριστιανισμός πάντα τόνιζε τη σοβαρότητα των Επτά Θανάσιμων Αμαρτημάτων. Η Καθολική Εκκλησία τα όρισε ως υπερηφάνεια, απληστία, φθόνο, οργή, λαιμαργία, λαγνεία και οκνηρία. 

Κοιτάζοντας γύρω μας το America 2.0, είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από το συμπέρασμα ότι το Deadly Sinning έρχεται τόσο φυσικά σε εμάς όσο η προδοσία ή η ανεντιμότητα, τα οποία προφανώς δεν πληρούν τις προϋποθέσεις.

Η υπερηφάνεια μπορεί να φανεί στα τσαλακωμένα πρόσωπα πάπιας κάθε νεαρού κοριτσιού, καθώς δημοσιεύει τη μία selfie μετά την άλλη, όπως όλοι οι συνάδελφοί της ναρκισσιστές φίλοι. Μπορεί να φανεί στο πρόσωπο του νταή, αφού το κορόιδο γρονθοκόπησε κάποιον. Ξέρετε, όπως στο Knockout Game. 

Θα το βρείτε στα λαμπερά πρόσωπα των στελεχών που έχουν αναθέσει σε εξωτερικούς συνεργάτες ή καταργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας, καθώς ανακοινώνουν πόσο μεγαλύτερα θα είναι τα αφορολόγητα μπόνους τα Χριστούγεννα. 

Θα το ακούσετε στο υπερβολικά δυνατό γέλιο του πρακτικού τζόκερ, αφού ταπεινώσει κάποιον. Αλλά τώρα έχουμε έναν μήνα υπερηφάνειας. Και είναι αφιερωμένο σε κάτι για το οποίο κανένας αξιοπρεπής άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να είναι περήφανος. 

Το Gay Pride έδωσε τη θέση του στο LGBTQ Pride. Είναι πιο περιεκτικό. Έτσι, η μητέρα που ωθεί το γιο της να γίνει «κορίτσι» και το ίδιο το πρόσφατα ευνουχισμένο παλικάρι, γίνονται εξαιρετικά περήφανοι. 

Αλλά δεν υπάρχει υπερηφάνεια για να πούμε, να είσαι πιστός σύζυγος ή σύζυγος για μισό αιώνα. Ή απλώς να είσαι καλός Σαμαρείτης.

Υπάρχουν κάποια πράγματα για τα οποία πρέπει δικαιολογημένα να είμαστε υπερήφανοι. Το πρόσωπο κάθε γονέα πρέπει να ξεπλένεται με υπερηφάνεια καθώς κρατά το νεογέννητο μωρό του. 

Ή παρακολουθήστε τους να πετυχαίνουν σπουδαία πράγματα στα γήπεδα ή να τους επευφημείτε καθώς αποφοιτούν από το γυμνάσιο ή το κολέγιο. 

Δακρύστε καθώς περπατούν στο διάδρομο και χορέψτε στο γάμο τους. Οι γνήσιοι ήρωες πρέπει να είναι υπερήφανοι. Ένας πυροσβέστης που σώζει ένα παιδί από ένα φλεγόμενο κτίριο. 

Ένας στρατιώτης του οποίου η ανδρεία του κερδίζει μια Πορφυρή Καρδιά, παρόλο που ο σκοπός για τον οποίο πολεμούσε ήταν παράλογος. Εφευρέτες που κάνουν τη ζωή όλων μας καλύτερη. Ο Νίκολα Τέσλα είχε δικαίωμα να είναι περήφανος. Ο καλλιτέχνης που δημιουργεί ένα διαχρονικό έργο.

 Αλλά υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ οποιουδήποτε από αυτά, και του Μήνα Υπερηφάνειας, για παράδειγμα. Για να παραφράσω τον αείμνηστο Norm MacDonald, αυτό δεν είναι επίτευγμα. Ή για να απολαύσετε την παχυσαρκία σας, για παράδειγμα. 

Το κίνημα Fat Acceptance έχει δημιουργήσει μάταια τέρατα από εκείνους που δεν πρέπει να ντρέπονται όπως συχνά στο παρελθόν, αλλά σίγουρα δεν πρέπει να γιορτάζονται για την αδυναμία τους να ελέγξουν τον εαυτό τους.

Απληστία. Παρά τη διαρκή δημοτικότητα του A Christmas Carol του Ντίκενς, υπάρχουν πάρα πολλοί που έχουν πνεύματα ελαφρώς λιγότερο εγωιστικά από τον Ebeneezer Scrooge. 

Δεν θα είχαμε την πιο επαίσχυντη ανισότητα πλούτου στον κόσμο και δεν θα μπορούσα ποτέ να γράψω ένα βιβλίο που να την εκθέτει, χωρίς τη συστημική απληστία που εξουσιάζει την εταιρική Αμερική. 

Κάθε οικογένεια έχει την ιστορία ενός φιλάργυρου γονέα, αδελφού ή ενήλικου παιδιού, που δεν θα βοηθήσει ένα αγαπημένο πρόσωπο, παρά το γεγονός ότι έχει πλούτη να περισσέψει. 

Έχω διαπιστώσει ότι, σε γενικές γραμμές, όσο περισσότερα χρήματα έχει κάποιος, τόσο λιγότερο γενναιόδωρος είναι. Έχω ακούσει μερικούς παλιούς geezers να εξηγούν, 

"Πώς νομίζετε ότι έγινα πλούσιος;" Κανείς δεν παίρνει πλούσιες πένες, όπως δείχνει η επιβίωση των πλουσιότερων. Οι ίδιοι άνθρωποι που τους αρέσει να λένε, «Δεν μπορείς να το πάρεις μαζί σου», πολύ συχνά ενεργούν σαν να σκοπεύουν να το πάρουν μαζί τους. 

Ή, αντίθετα, να τα ξοδέψουν όλα πριν μπορέσουν να τα κληρονομήσουν εκείνοι που υποτίθεται ότι αγαπούν περισσότερο στον κόσμο. Θα δείτε φωτογραφίες ηλικιωμένων γονέων που κάνουν πολυτελείς διακοπές, με λεζάντα, "ξοδεύοντας την κληρονομιά των παιδιών μου!"

Ζηλεύω. Τώρα, είμαι τόσο ένοχος γι' αυτό όσο οποιοσδήποτε άλλος. Ζηλεύω αυτές τις διασημότητες συνωμοσίας που ανεξήγητα έχουν εκατομμύρια οπαδούς. Όλοι έχουμε ζηλέψει κάτι που έχει ο γείτονάς μας ή ένα μέλος της οικογένειάς μας. 

Ένα μεγαλύτερο σπίτι. Ένα νεότερο αυτοκίνητο. Μπορεί να ζηλεύουμε την καλή εμφάνιση κάποιου ή το γεγονός ότι έχει μια γυναίκα τρόπαιο. Ή τα μεγάλα επιτεύγματα των παιδιών του. Το γεγονός ότι έχει μια άνετη δουλειά με υπέροχη ευελιξία και εξαιρετική αμοιβή. 

Όταν έχεις μια κοινωνία όπου πάνω από το 70% από εσάς ζουν από μισθό σε μισθό και έχουν λιγότερες από 1000 δολάρια σε αποταμιεύσεις, αυτό θα συμβεί. Πώς θα μπορούσε να μην είναι; Νομίζω ότι αυτό είναι το ένα θανάσιμο αμάρτημα που είναι το πιο εξηγήσιμο. 

Δεν είμαι σίγουρος ότι οι νεότεροί μας έχουν περισσότερο φθόνο από ό, τι είχαμε πίσω στις ομιχλώδεις μέρες της Αμερικής 1.0. Αλλά πιθανότατα έχουν μια πιο φλογερή επιθυμία να γίνουν διάσημοι για χάρη της φήμης. Ένας «influencer» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

Μερικοί άνθρωποι με κατηγόρησαν ότι είμαι έτσι. Νομίζω ότι αυτό είναι γελοίο. Αν νόμιζα ότι ήμουν ένας, θα μπορούσα κάλλιστα να χτυπηθώ με μια ξαφνική έκρηξη του θανάσιμου αμαρτήματος της υπερηφάνειας.

Οργή. Αυτό είναι δύσκολο. Αν εννοούμε απλό θυμό, είμαστε όλοι ένοχοι. Όλοι καταδικασμένοι να καούν στις φλόγες της κόλασης. Ποιος δεν θυμώνει από καιρό σε καιρό; Θα χαρακτήριζα την οργή περισσότερο ως θυμό με επιπτώσεις. ασκώντας εξουσία πάνω σε εκείνους με λιγότερη εξουσία.

 Η Παλαιά Διαθήκη απεικονίζει έναν οργισμένο Θεό. Όλοι γνωρίζουμε ότι η μεγάλη δύναμη συνήθως δεν έρχεται με μεγάλη ευθύνη, παρά τα όσα είπε ο θείος του Spiderman, Ben. Και η οργή συχνά παρεμβαίνει στη δυνατότητα της συγχώρεσης. Δεν είναι μόνο οι περιφρονημένες γυναίκες που έχουν τέτοια οργή. 

Είναι πολύ δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους να ζητήσουν συγγνώμη. Ή συγχωρέστε. Κυρίως επειδή έχουν υπερηφάνεια. Θα μπορούσατε να το ονομάσετε ματαιοδοξία ή έπαρση. Είναι μέλη της ίδιας οικογένειας. Τώρα νομίζω ότι κάποια οργή είναι δικαιολογημένη. 

Για παράδειγμα, θα μπορούσατε δίκαια να πείτε ότι τα γραπτά μου είναι γεμάτα οργή, κατευθυνόμενα προς τους πολιτικούς, τους επιχειρηματικούς ηγέτες, τις διασημότητες κ.λπ. Βασικά οποιοσδήποτε έχει πραγματική δύναμη. Πείτε το θανάσιμη κριτική.

Λαιμαργία. Ένα ταξίδι σε μια μεγάλη δημόσια εκδήλωση θα αποκαλύψει αυτό το συγκεκριμένο θανάσιμο αμάρτημα σε όλο του το μεγαλείο. Τα υπερτιμημένα σκυλιά καλαμποκιού, οι βαμβακερές καραμέλες και η μπύρα γεμίζουν σε όλο και πιο παχουλά πρόσωπα. 

Η μέση γυναίκα σήμερα ζυγίζει 170 κιλά. Αυτό ήταν το μέσο βάρος ενός άνδρα το 1960. Και ο μέσος άνθρωπος έχει μέγεθος σαράντα μέση. Ακόμη και ως παχύσαρκο παιδί, ποτέ δεν ξεπέρασα το μέγεθος τριάντα οκτώ. 

Όταν τα πρόβατα της Αμερικής 2.0 δεν φωνάζουν, "ΗΠΑ! ΗΠΑ!» φωνάζουν, «Σούπερ μέγεθος!» Ο σκηνοθέτης που παρήγαγε το σπουδαίο ντοκιμαντέρ Super Size Me, Morgan Spurlock, πέθανε σε ηλικία μόλις πενήντα τριών ετών το 2024, από αυτό που αποκαλούσαν «επιθετικό» καρκίνο. Άλλοι θα το αποκαλούσαν turbo cancer. 

Ο Spurlock επέκρινε δημοσίως τα McDonald's επειδή δεν έδωσαν στους υπαλλήλους όλη την ημέρα άδεια για να κάνουν το εμβόλιό τους. 

Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Spurlock επέζησε (μόλις) ένα μήνα από τίποτα άλλο εκτός από McDonald's, αλλά έγινε από το psyop COVID. Όταν η Victoria's Secret αρχίζει να ωραιοποιεί τα υπέρβαρα μοντέλα, ξέρετε ότι η λαιμαργία γιορτάζεται θεσμικά.

Λαγνεία. Ίσως το πιο διαδεδομένο θανάσιμο αμάρτημα από όλα. Είμαι ένοχος για όλα αυτά πάρα πολύ συχνά. Δημιούργησαν έναν ολόκληρο κόσμο θανάσιμης λαγνείας στη διαδικτυακή πορνογραφία. Το σεξ έχει χρησιμοποιηθεί για να πουλήσει σχεδόν κάθε προϊόν για πάνω από μισό αιώνα. 

Χρησιμοποιούν το σεξ με τη διαφήμιση επειδή γνωρίζουν ότι ενεργοποιεί τη λαγνεία σε τόσους πολλούς δυνητικούς καταναλωτές. Τουλάχιστον για μένα, είναι το πιο δύσκολο θανάσιμο αμάρτημα να αντισταθώ. Εάν βρίσκεστε στην παραλία ή σε μια πισίνα και μια ελκυστική γυναίκα με μπικίνι περνάει, το κεφάλι σας θα γυρίσει ρομποτικά. 

Αυτό μπορεί να μην είναι ακριβώς λαγνεία, αλλά σίγουρα είναι τόκος. Είναι το ενδιαφέρον θανάσιμο αμάρτημα; Οι μισοί από όλους τους γάμους καταλήγουν σε διαζύγιο. Σε κάθε περίπτωση, ήταν λόγω της λαγνείας κάποιου. Λίγοι άνθρωποι αφήνουν τον/τη σύζυγό τους για το μοναστήρι ή την ιεροσύνη. 

Ίσως οι μουσουλμάνοι έχουν τη σωστή ιδέα. Μήπως η κάλυψη κάθε εκατοστού του σώματος μιας γυναίκας, ακόμη και του προσώπου της, περιορίζει την έμφυτη ανδρική λαγνεία; Απλώς το κρατάω αληθινό, γιατί εμείς οι άνδρες είμαστε ένα μάτσο λαχτάρα.

Τέλος, έχουμε νωθρότητα. Δεν νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι ήταν ένοχοι για αυτό το θανάσιμο αμάρτημα πίσω στην Αμερική 1.0. Αλλά τώρα; Τα αρσενικά και τα θηλυκά, και όλα τα διάφορα υγρά φύλου, είναι άνετα να φορούν πιτζάμες στο κοινό. 

Με όλη αυτή την τεράστια αύξηση βάρους, θα χρειαστείτε πολλά ελαστικά παντελόνια ιδρώτα. Δεν θα θέλατε να ανοίξετε ένα κουμπί ενώ κάνετε σούπερ μέγεθος. Και μπλουζάκια XHL. Δεν νομίζω ότι είχαν κάτι μεγαλύτερο από ένα XL όταν ήμουν νέος.

Το XL είναι πλέον λίγο πολύ το πρότυπο. Δεν χρειάζεται να ντύνεστε όπως ο Ward και η June Cleaver γύρω από το σπίτι. Αλλά συνηθίζαμε τουλάχιστον να προσπαθούμε να είμαστε αυτό που αποκαλούσαν «ευπαρουσίαστοι» στο κοινό. Πολύ λίγοι είναι ευπαρουσίαστοι στο κοινό τώρα. Κοιτάξτε όλες τις φωτογραφίες "Άνθρωποι της Walmart".

 Δεν ξέρω καν από πού αγοράζουν αυτού του είδους τα αλλόκοτα ρούχα. Έχουμε προχωρήσει πολύ πέρα από το casual. Πολύ πέρα από τον αδέσμευτο κόσμο που υποστήριξα στα ριζοσπαστικά νιάτα μου. Είμαστε σταθερά σε νωθρή χώρα τώρα.

Δεν θέλω να ακούγομαι σαν μπλε μύτη. Ξέρω ότι είμαι ένας απελπισμένος αμαρτωλός, αλλά έχω πίστη ότι ο Κύριος θα με συγχωρήσει για τις ατέλειές μου. Ξέρω ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να βλάψω κανέναν, πόσο μάλλον να διαπράξω φόνο. Ποτέ δεν θα βίαζα ούτε το πιο όμορφο κορίτσι με το πιο ατημέλητο στρινγκ. Οι σεξουαλικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ισχύουν μόνο για μη λευκούς μετανάστες. 

Προσπαθώ να κρατήσω τον φθόνο μου υπό έλεγχο, ενθυμούμενος τις ευλογίες που έχω και πόσοι άνθρωποι μπορεί να με ζηλεύουν. Δεν δείχνω πραγματικά μεγάλη υπερηφάνεια. Θα μπορούσα να καυχηθώ ότι είχα εκδώσει δέκα βιβλία. Ίσως αν είχα πουλήσει τόσα βιβλία όσα ένας Stephen King, τότε θα είχα ένα πρησμένο κεφάλι γι 'αυτό. 

Θα μπορούσα ακόμη και να κοιτάξω κάτω από τη μύτη μου τους αγρότες που τα αγόρασαν. Αλλά έχοντας υπερηφάνεια για το ότι είσαι ετεροφυλόφιλος; Δηλαδή, φυσιολογικό; Υπερηφάνεια που δεν υποβλήθηκε σε φυλομετάβαση; Υπερηφάνεια για το χρώμα του δέρματός μου; Τι είμαι, Aretha Franklin; Μπορείτε να είστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό σας χωρίς να διευκρινίσετε R-E-S-P-E-C-T.

Η απληστία πρέπει να είναι η ευκολότερη θανάσιμη αμαρτία που πρέπει να αποφευχθεί. Ξέρω, σκέφτεσαι - αυτό είναι εύκολο για σένα να πεις, κύριε Μοιράσου τον πλούτο. Ο Huey Long είναι ο ήρωάς σας. 

Εάν έχετε τα οικονομικά μέσα για να βοηθήσετε ένα αγαπημένο πρόσωπο που έχει ανάγκη, αλλά δεν το κάνετε, τότε είστε άπληστοι. Περίοδος. Όλοι παρακολουθούμε ή διαβάζουμε την ιστορία του Σκρουτζ και καταλαβαίνουμε το νόημα. Μας κάνει να νιώθουμε μια ιδιαίτερη ζεστασιά τα Χριστούγεννα. Και όμως, το μήνυμα της ιστορίας προκαλεί πραγματικά κάποιον να αλλάξει; 

Αποδεικνύοντας ότι οι πιο πλούσιοι είναι πράγματι οι πιο άπληστοι, ο Warren Buffet λέγεται ότι αρνήθηκε να βοηθήσει την κόρη του να πληρώσει για την ανακαίνιση της κουζίνας ή να βοηθήσει με τα δίδακτρα της εγγονής του στο κολέγιο. Πιθανότατα κλωτσάει και κουτάβια. Ο Bill Gates, όπως πολλοί πλούσιοι και διάσημοι διασκεδαστές και αθλητές, είναι ένας κακός ανατρεπόμενος. 

Η απληστία είναι η ψυχή της διεφθαρμένης και τερατωδώς άδικης οικονομίας μας. Η ανισότητα του πλούτου μας είναι μια θανάσιμη αμαρτία από μόνη της. Πόσες πτωχεύσεις, αυτοκτονίες και διαζύγια θα μπορούσαν να αποφευχθούν μόνο με την μεταφορική αλλαγή τσέπης ενός One Percenter;

Ο θυμός, ή η οργή, μπορεί να είναι καλό, αν διοχετεύεται στον κατάλληλο στόχο. Για παράδειγμα, δεν θα ήταν καθόλου αμαρτωλό για τις μάζες που υποφέρουν κάτω από την τυραννία των εγκληματιών αφεντικών μας να είναι θυμωμένες μαζί τους. 

Θέλω να πω, πώς δεν είμαστε θυμωμένοι μαζί τους; Τι ακριβώς πρέπει να κάνουν για να διεγείρουν το θυμό μας; Βλέπω την αμαρτωλή οργή τους σε κάθε κατάσχεση, κάθε κατάσχεση και κάθε άδικο τερματισμό εργασίας.

 Μερικές φορές, πρέπει να είμαστε θυμωμένοι. Είναι καθαρτικό. Ο καλός μου φίλος Τζον Μπάρμπουρ, ακόμα ζωηρός στα ενενήντα δύο, μου είπε: «Ντόναλντ, υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους έχω ζήσει τόσο πολύ. Το ένα, είναι ο θυμός μου. Το άλλο είναι το γέλιο μου».

 Ένας σαδιστής ηγεμόνας στρέφει την οργή του στο κοινό riff-raff, ακριβώς όπως ένα ανώριμο παιδί πατάει σε έναν μυώλιο. Η εξουσία διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα, μας υπενθυμίζει ο μεγάλος Άγγλος λαϊκιστής Λόρδος Άκτον. Έχουμε κάθε λόγο να φοβόμαστε την οργή της ελίτ.

Πρέπει να προσπαθούμε να αμαρτάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερο και να αμαρτάνουμε ακόμη λιγότερο με θανατηφόρο τρόπο. Γνωρίζουμε το σωστό από το λάθος ενστικτωδώς. Αλλά τα ανθρώπινα όντα είναι προγραμματισμένα για ορισμένες συμπεριφορές όπως η λαγνεία, για παράδειγμα. 

Δεν ξέρω, μάλλον ήταν πολύ πιο εύκολο να αποφύγω τη λαχτάρα πίσω στις μέρες που οι γυναίκες φορούσαν φορέματα που λίγο πολύ καμουφλάριζαν τις φιγούρες τους. Δεν υπήρχαν μπικίνι πουθενά στο λιβάδι. Δεν υπήρχε μεγάλη υπερηφάνεια που εκφράστηκε τότε, επίσης. Κανένα αποικιακό μωρό δεν έβγαζε selfies. 

Είναι πιθανό ότι κάποιος αγρότης ήταν υπερβολικά περήφανος για τις καλλιέργειές του ή μια σύζυγος για τις σπιτικές κονσέρβες της. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγάλη λαιμαργία, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν αδύνατοι και σκληροί. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η παχυσαρκία. Δεν υπάρχουν μοντέλα μεγάλου μεγέθους. 

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν καθόλου μοντέλα. Ένας άντρας μπορεί να ερωτευτεί μια γυναίκα λόγω ενός όμορφου προσώπου και μιας γλυκιάς διάθεσης. Σαφώς, συνέβαινε λιγότερο θανάσιμο αμάρτημα.

Πόσο άσχημα έχει γίνει η Αμερική 2.0; Πόσο χαμηλά έχουμε βυθιστεί; Η Αγία Γραφή μας λέει την ιστορία των Σοδόμων και των Γομόρρων, τα οποία ήταν τόσο άσχημα που η γυναίκα του Λωτ μετατράπηκε σε στήλη αλατιού. 

Τι ακριβώς θα μπορούσαν να είχαν κάνει, για να κερδίσουν τέτοια φωτιά και θειάφι; Θέλω να πω, έχουμε πενήντα επτά φύλα τώρα στον σύγχρονο κόσμο μας.

 Νέα κορίτσια αναδύονται από βιολογικά αγόρια και αντίστροφα, κάθε μέρα. Το στοματικό σεξ, το οποίο κάποτε ήταν παράνομο τουλάχιστον σε μέρη της χώρας, έχει γίνει σχεδόν τόσο κοινό όσο το γαλλικό φιλί. Το πρωκτικό σεξ δεν είναι πολύ πίσω. 

Μετά από όλα, δεν μπορείτε πραγματικά να έχετε ομοφυλοφιλία χωρίς στοματικό ή πρωκτικό σεξ, έτσι δεν είναι; Και ο πολιτισμός μας γιορτάζει τώρα αυτή τη συμπεριφορά, με έναν μήνα υπερηφάνειας. 

Ήταν οι πολίτες των Σοδόμων και των Γομόρρων πιο περήφανοι από το LGBTQ πλήθος; Πόσες σεξουαλικές παραλλαγές θα μπορούσαν να έχουν, τις οποίες ο ραβίνος που διευθύνει το PornHub ή οι μη χριστιανοί που διοικούν το Χόλιγουντ, έχουν κατά κάποιο τρόπο παραβλέψει;

Ευτυχώς, η πίστη στον Ιησού Χριστό κάνει όλη την αμαρτία συγχωρητέα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε θανάσιμη αμαρτία με την καρδιά μας και στη συνέχεια να μετανοήσουμε με δάκρυα στα νεκροκρέβατά μας. 

Ελπίζω να μην ακούγομαι πάρα πολύ σαν τηλεευαγγελιστής με αυτό το άρθρο. Αν και κάποιος που δεν είναι εκατομμυριούχος, ένοχος για το θανάσιμο αμάρτημα της απληστίας. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αναρωτιέμαι τι φόνος, βιασμός και κλοπ

ή θα θεωρούνταν, αν πράγματα όπως η λαγνεία και η λαιμαργία θεωρούνται θανάσιμα αμαρτήματα. Θα πίστευα ότι το να σκοτώνεις και να πληγώνεις άλλους θα θεωρούνταν πιο σοβαρό, αλλά τι ξέρω; 

Δεν δυσκολεύομαι να είμαι καλός άνθρωπος, αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να αγαπάς τον πλησίον σου, πόσο μάλλον να αγαπάς τον εχθρό σου. Όλοι κρίνουμε τους άλλους πιο σκληρά από ό, τι θα θέλαμε να κριθούμε. 

Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο σχεδόν όλοι το βρίσκουν αδύνατο να ακολουθήσουν τον Χρυσό Κανόνα. Προσωπικά, θα συνεχίσω να προσπαθώ να ελέγξω το περιπλανώμενο μάτι μου και το περιπλανώμενο μυαλό μου, με πολύ μικρή επιτυχία.

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ