Ο ΤΡΑΜΠ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ
Γράφει ο Λέο Χόμαν
Αφού αρχικά αρνήθηκε το αίτημα της Ουκρανίας για πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς Tomahawk, ο Πρόεδρος Τραμπ παραδέχεται τώρα ότι έχει αλλάξει γνώμη, με λίγες μόνο λεπτομέρειες σχετικά με τους στόχους που απομένουν να επεξεργαστούν.
Ο Πρόεδρος Τραμπ δήλωσε τη Δευτέρα που μας πέρασε ότι «πήρε μια απόφαση» για την αποστολή πυραύλων κρουζ μεγάλου βεληνεκούς Tomahawk στην Ουκρανία για χρήση εναντίον της Ρωσίας.
Όπως μπορείτε να δείτε από το παραπάνω γράφημα, ο πύραυλος Tomahawk έχει βεληνεκές πάνω από πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό του προηγουμένως πιο θανατηφόρου όπλου των ΗΠΑ που στάλθηκε στην Ουκρανία, του ATACMS.
Η μετάβαση από το ATACMS στο Tomahawks δεν είναι μικρό βήμα στην κλιμάκωση αυτού του πολέμου.
Ο Τραμπ ρωτήθηκε σχετικά από έναν δημοσιογράφο τη Δευτέρα και μπορείτε να παρακολουθήσετε την απάντησή του εδώ. Είπε:
«Ναι, έχω πάρει μια απόφαση, λίγο πολύ. Νομίζω ότι θα ήθελα να μάθω τι κάνουν με αυτά, πού τα στέλνουν; Υποθέτω, θα έπρεπε να κάνω αυτή την ερώτηση».
Αυτό που φαίνεται να λέει εδώ ο Τραμπ είναι ότι ενέκρινε τη μεταφορά των Tomahawk στην Ουκρανία, αλλά απλώς επεξεργάζεται τις λεπτομέρειες σχετικά με τους στόχους που θα επιτρέπεται στους Ουκρανούς να χτυπήσουν με αυτούς τους πυραύλους κρουζ που πετούν χαμηλά.
Είναι απολύτως ανατριχιαστικό το γεγονός ότι ένας πρόεδρος μπορεί τόσο επιπόλαια και αδιάφορα να ανακοινώσει ένα τόσο σημαντικό βήμα προς τον πόλεμο με μια αντίπαλη πυρηνική υπερδύναμη όπως η Ρωσία και κανείς στο Κογκρέσο ή στα μέσα ενημέρωσης δεν τον αμφισβητεί καν για τις πιθανές συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης.
Ο Τραμπ είναι πιθανό να επιτρέψει στο καθεστώς Ζελένσκι στο Κίεβο, το οποίο χάνει άσχημα τον πόλεμο, να χρησιμοποιήσει τους αμερικανικής κατασκευής πυραύλους κρουζ για να εκτοξευθεί κατά των ρωσικών ενεργειακών υποδομών και εναντίον των στρατιωτικών-βιομηχανικών εργοστασίων του, αλλά όχι εναντίον του Κρεμλίνου ή άλλων κυβερνητικών τοποθεσιών όπου συχνάζουν κορυφαίοι ηγέτες της Ρωσίας.
Έχουμε λοιπόν άλλη μια σημαντική κλιμάκωση. Ένα άλλο νέο οπλικό σύστημα θα παραδοθεί στην Ουκρανία. Γιατί ό,τι θέλει ο Ζελένσκι, το παίρνει ο Ζελένσκι. Αυτό είναι το μοτίβο. Και κάθε νέα μεταφορά όπλων είναι πιο θανατηφόρα και ισχυρή από την προηγούμενη.
Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν δήλωσε μόλις την περασμένη εβδομάδα ότι δεν πιστεύει ότι ο πρόεδρος Τραμπ θα εγκρίνει το αίτημα του Ζελένσκι για χρήση πυραύλων Τόμαχοκ εναντίον της χώρας του. Ο Πούτιν ανέφερε ότι εάν ο Τραμπ ικανοποιούσε το αίτημα, θα ήταν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας. Αυτές οι σχέσεις θα «καταστραφούν», φέρεται να είπε στο Reuters στις 5 Οκτωβρίου.
Τώρα ανακαλύπτουμε σήμερα ότι η απόφαση έχει ήδη ληφθεί. Οι νεοσυντηρητικοί κερδίζουν ξανά. Υπάρχουν απλώς πάρα πολλοί από αυτούς τους νεοσυντηρητικούς πολεμοκάπηλους γύρω από τον Πρόεδρο και έχουν το αυτί του.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προβλέπω εδώ και καιρό ότι η Αμερική θα παρασύρεται όλο και περισσότερο σε αυτόν τον πόλεμο, ένα μικρό βήμα τη φορά, και κάποια στιγμή δεν θα είναι πλέον δυνατό να συνεχίσουμε αυτό το παιχνίδι της προσπάθειας να αρνηθούμε ότι είμαστε, στην πραγματικότητα, σε πόλεμο με τη Ρωσία.
Κάθε φορά που σκεφτόμαστε ότι ίσως ο Πρόεδρος Τραμπ θα μας τραβήξει πίσω από το χείλος του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, παίρνει άλλη μια απόφαση να μας φέρει πιο κοντά, συνεχίζοντας την πολιτική του Μπάιντεν να εξοπλίζει τον εχθρό της Ρωσίας, ακριβώς στα σύνορα της Ρωσίας, έναν εχθρό που δημιουργήθηκε από την Αμερική για αυτόν τον συγκεκριμένο σκοπό, για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία ως πληρεξούσιο του ΝΑΤΟ.
Όταν η Ουκρανία δεν μπορεί πλέον να εκπληρώσει τον ρόλο της ως στρατιωτικός βασανιστής στη Ρωσία επειδή έχει εξαντλήσει όλους τους στρατιωτικούς άνδρες της, τότε το ΝΑΤΟ θα στείλει τα στρατεύματά του για να καλύψει το κενό.
Ας βάλουμε το παπούτσι στο άλλο πόδι για μια στιγμή. Τι θα γινόταν αν το Μεξικό μετατρεπόταν σε κράτος-πελάτη της Ρωσίας, δεχόμενο ρωσικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο έδαφός του, με μοναδικό σκοπό να τους εκτοξεύσει στην καρδιά της Αμερικής;
Και τι θα γινόταν αν οι Ρώσοι έστελναν τους κορυφαίους τεχνικούς τους για να βοηθήσουν στην εκτόξευση αυτών των πυραύλων βαθιά μέσα στο έδαφος των ΗΠΑ, χτυπώντας στρατιωτικούς στόχους και ενεργειακές υποδομές από το Τέξας μέχρι το Κολοράντο και όχι μόνο; Ποια θα ήταν η απάντησή μας σε μια τέτοια πρόκληση; Νομίζω ότι ξέρετε την απάντηση.
Ο Τραμπ είπε ότι είναι απογοητευμένος με τον Πούτιν που δεν έκανε ειρήνη και τουλάχιστον δύο φορές τις τελευταίες ημέρες περιέγραψε τη Ρωσία ως «χάρτινη τίγρη» επειδή δεν κατάφερε να νικήσει την Ουκρανία σε «λιγότερο από μια εβδομάδα». Ο Πούτιν την περασμένη εβδομάδα ανέτρεψε το σενάριο, αμφισβητώντας εάν το ΝΑΤΟ δεν ήταν η «χάρτινη τίγρη» που απέτυχε να σταματήσει την προέλαση της Ρωσίας.
Ο οικονομολόγος και αναλυτής τάσεων Μάρτιν Άρμστρονγκ γράφει, επικαλούμενος δημοσίευμα της Wall Street Journal, ότι ο Πρόεδρος Τραμπ υπέγραψε την παροχή στις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ για την παροχή δεδομένων στόχευσης στην Ουκρανία για χτυπήματα σε ρωσικές ενεργειακές υποδομές (διυλιστήρια πετρελαίου, αγωγούς, σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής) με πυραύλους Tomahawk.
Ο Άρμστρονγκ εξηγεί ότι αυτό υποδηλώνει ότι η Ουάσιγκτον θα επιλέξει τους στόχους για να επιτεθεί η Ουκρανία. Επιπλήττει την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την άρνηση ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία, γράφοντας:
«Αυτό διεξάγει ΑΜΕΣΗ ΠΟΛΕΜΟ εναντίον της Ρωσίας. Σίγουρα μπορούν να παρέχουν πυραύλους στη Βενεζουέλα και να τους παρέχουν στόχους για την Ουάσιγκτον, DC, και να βάλουν έναν στον κώλο του Τραμπ. Υποθέτω ότι ούτε αυτό θα ήταν κήρυξη πολέμου».
Ακούγεται σαν δύο νταήδες της αυλής του σχολείου να πρόκειται να αναμετρηθούν. Κανένας από τους δύο δεν είναι έτοιμος να υποχωρήσει. Ο καθένας έχει όπλα ικανά να εξαφανίσουν δισεκατομμύρια ανθρώπους και να θάψουν τον κόσμο στην πυρηνική σκόνη.
Σχεδόν κανένας Αμερικανός και κανένας Ρώσος δεν θέλει να πάει σε πόλεμο μεταξύ τους, τουλάχιστον κανένας με ανέπαφη τη λογική του. Αλλά, προφανώς, έχουμε ηγέτες που το θέλουν. Τουλάχιστον είναι πρόθυμοι να το ρισκάρουν. Και για ποιο λόγο;
Αξίζει η Ουκρανία να διακινδυνεύσουμε τη δική μας εθνική ύπαρξη, στο βαθμό που θα ξεπεράσουμε μια κόκκινη γραμμή που έθεσε ο Πούτιν και θα επιτρέψουμε να εκτοξευθούν μερικοί από τους πιο θανατηφόρους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στη χώρα του;
Ο Πούτιν έχει πρόσβαση σε ακόμη πιο θανατηφόρους πυραύλους, παρεμπιπτόντως, αυτούς που ταξιδεύουν με υπερηχητικές ταχύτητες, σε αντίθεση με τους υποηχητικούς Tomahawk.
Αυτό δεν θα τελειώσει καλά, παιδιά.
Προσευχηθείτε για ειρήνη. Προετοιμαστείτε για πόλεμο. Έρχεται στις ακτές μας. Δεν ξέρω πότε. Αλλά έρχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου