ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΕΣ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΣΤΗ Β. ΑΦΡΙΚΗ

Λαϊκές εξεγέρσεις στην Β. Αφρική
Η πιο αισχρή φάκα
της «Νέας Τάξης Πραγμάτων»

(Διαδηλωτής στοΜπαχρεϊν εκετελείται εν ψυχρώ
απο τις δυνάμεις καταστολής)Η θηλιά στον λαιμό των συνανθρώπων μας στο Μπαχρέϊν, στην Τυνησία, στην Αλγερία, στην Αίγυπτο, στην Λιβύη, είχε σφίξει τόσο πολύ που οι δύστυχοι αυτοί λαοί δεν είχαν άλλη επιλογή από το να ξεσηκωθούν.

Η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» που με τις κυβερνήσεις – ανδρείκελα είχε φροντίσει για την εξαθλίωση αυτών των λαών ,αποφάσισε για τους δικούς της γεωπολιτικούς λόγους να μετατρέψει το μίγμα της λαϊκής αγανάκτησης και οργής, από εύφλεκτο σε εκρηκτικό.Ο γνωστός και σε μας νεοταξικός δήμιος Στρός Καν , περνώντας από αυτές τις χώρες έδωσε μαζί με τα "συγχαρίκια" του και την χαριστική βολή στις ετοιμοθάνατες «οικονομίες» τους .

Με δυό λόγια οι ΗΠΑ που είναι προς το παρόν ο διαχειριστής της «Νέας Τάξης Πραγμάτων»,έστειλαν τον «άνθρωπό» τους για να τοποθετήσει τους πυροδοτικούς μηχανισμούς.
Απο εκεί και πέρα όλα ήταν σχετικά προβλέψιμα και καλοσχεδιασμένα.
Οι εξαθλιωμένοι λαοί εξεγέρθηκαν πιστεύοντας μάλιστα ότι «η δύση» είναι στο πλευρό τους.
Είδαν το «τυρί» αλλά δεν είδαν την φάκα και έτσι βγήκαν στους δρόμους σε μια πορεία εξέγερσης και ανατροπής που λίγο έλειψε να γίνει επανάσταση.
Που να φανταστούν ότι όλα ήταν στημένα από την αρχή και πως το «τομάρι» είχε πουληθεί πρίν ακόμα «σφαχτεί το ζώο».
Η δήθεν υποστήριξη της Αμερικής στους καταπιεσμένους λαούς , έμεινε όπως ήταν φυσικό στα λόγια και οι εξεγερμένοι πολίτες έγιναν βορά στα νύχια των εντολοδόχων κυβερνητών.Στην Αίγυπτο το καθεστώς άλλαξε απλώς πρόσωπα, ενώ στις υπόλοιπες χώρες, τα πρόσωπα παρέμειναν τα ίδια ενισχυόμενα είτε με εισαγόμενους ομόδοξους μισθοφόρους πληρωμένους από το Ισραήλ ,είτε με την παροχή στρατιωτικής βοήθειας από τα γειτονικά εμιράτα δηλαδή τα αμερικανικά προτεκτοράτα.

Στο Μπαχρέϊν το καθεστώς σκοτώνει στους δρόμους το λαό του χωρίς να «βάψει τα χέρια του με αδελφικό αίμα» αφού αυτή την δουλειά την ανέλαβαν κατόπιν «προσκλήσεως» οι επίσης ομόδοξοι «εργολάβοι» των άλλων εμιράτων.
Όλα δείχνουν ότι η Αμερική και το Ισραήλ σχεδίασαν από καιρό αυτές τις αλυσιδωτές λαϊκές εξεγέρσεις, ευελπιστώντας αφ΄ενός ότι η πυρκαγιά θα είναι ελεγχόμενη και θα μεταδοθεί και στον τελικό τους στόχο που είναι το Ιράν.

Τα πράγματα όμως ξέφυγαν από τον έλεγχό τους.
Αν εξαιρέσουμε την Αίγυπτο όπου όλα πήγαν σύμφωνα με το νεοταξικό σχέδιο, στις υπόλοιπες χώρες η «φωτιά» που έβαλαν είτε απλώθηκε παραπάνω από όσο είχε σχεδιαστεί, είτε δεν έσβηνε με τίποτα.Απο την άλλη ο αντικειμενικός στόχος , δηλαδή το... Ιράν, έδειχνε ότι δεν επηρεάζεται ούτε από τις μικροεστίες που είχαν ανάψει στο εσωτερικό του ,αλλά ούτε και από τις πυρκαγιές στους τόπους επιρροής της «μουσουλμανικής αδελφότητας».
Υπο αυτές τις συνθήκες τα Αμερικανο- Σιωνιστικά επιτελεία έπρεπε να δράσουν αμέσως. Η Αμερική συνέχισε να κατηγορεί τον Κανταφι και ταυτοχρόνως φρόντιζε να μην ιδρώσουν τα αυτιά των μελών του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ από τις συνεχείς και δραματικές εκκλήσεις για βοήθεια απο τους εξεγερμένους της Λιβύης οι οποίοι εξολοθρεύονταν απο τις καθεστωτικές δυνάμεις τις τελευταίες ημέρες.

Ο Καντάφι πλησίασε στην ολοκληρωτική νίκη και τότε "επετράπη" στον ΟΗΕ να μπεί στη μέση με την γνωστή απόφαση για απαγόρευση στρατιωτικών πτήσεων στον ουρανό της Λιβύης.Το εναλλακτικό σχέδιο της νέας τάξης είχε μπεί σε εφαρμογή και ο Καντάφι αποκτούσε ξανά τον ρόλο του "αναλώσιμου".
Έτσι πριν λίγες ώρες ο Αμερικανός πρόεδρος σε διάγγελμά του προς τον αμερικανικό λαό (;) τόνισε σαν άλλος Μπους, ότι αν ο Καντάφι δεν υπακούσει στις αποφάσεις του ΟΗΕ τότε η "διεθνής κοινότητα" θα αναλάβει στρατιωτική δράση.
«Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας ορίζει ξεκάθαρους όρους τους οποίους πρέπει να τηρήσει ... Όλες οι επιθέσεις εναντίον των πολιτών πρέπει να σταματήσουν ... Η ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να φτάσει σε όλο το λιβυκό λαό. Αυτοί οι όροι δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Αν δεν συμμορφωθεί ο Καντάφι με το ψήφισμα η διεθνής κοινότητα θα αναλάβει στρατιωτική δράση»


Απ΄ότι φαίνεται με ένα "σμπάρο" οι νεοταξικές δυνάμεις θα σκοτώσουν για άλλη μιά φορά δύο "τρυγόνια".


Αφ΄ενός θα αποτελειώσουν εκείνους που δήθεν λένε πως θα απελευθερώσουν και αφ΄έτέρου θα έχουνβγάλει απο την μέση έναν αναξιόπιστο σύμμαχο, την τύχη του οποίου έπαιζαν "κορώνα - γράμματα" μέχρι την τελευταία στιγμή.


Μπορεί οι καταστάσεις να μην έφεραν τα προσδοκώμενα απο τις αμερικανοσιωνιστικές δυνάμεις αποτελέσματα στο Ιράν ,ωστόσο όπως όλα δείχνουν η θέση τους θα παγιωθεί με την επερχόμενη στρατιωτική επέμβαση στην Λιβύη και την μετέπειτα κατοχή.


Ένα ακόμη πετρελαϊκό και γεωπολιτικό "προγεφύρωμα" θα κατακτηθεί και τότε η πτώση του "αιρετικού" Ιράν θα είναι απλώς θέμα χρόνου.


Το που θα βγάλει ο σχεδιασμός των επιτελείωντης «Νέας Τάξης Πραγμάτων» δεν μπορούμε να το ξερουμε ,αυτό όμως που βλέπουμε και όχι μόνο εξ αφορμής των εξελίξεων στην Β.Αφρική, είναι ότι υπάρχει μια πρωτοφανής «βιασύνη» και ότι οι αλλαγές τόσο στον οικονομικό χάρτη όσο και στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα είναι τέτοιες που δεν προμηνύουν τίποτα καλό για τους λαούς.


Δεν θα ήταν ωστόσο παρακινδυνευμένο να πούμε, ότι οι κοινωνίες οδηγούνται με τον ένα ή τον άλλο τεχνητό τρόπο στην εξαθλίωση και την δυστυχία, προκειμένου να φτάσουν σε εκείνο το σημείο όπου οι ίδιες θα αποζητούν έναν «από μηχανής θεό» , ο οποίος ασφαλώς θα τους "προσφερθεί" με την μορφή μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.Μιας κυβέρνησης δηλαδή που ήδη την προαναγγέλλουν οι «πρόδρομοι» εντολοδόχοι κυβερνήτες και διεθνείς οργανισμοί.


Το πρώτο χρήσιμο όπλο εναντίον αυτής της ύπουλης παγκόσμιας πανούκλας είναι η συνειδητοποίηση της κατάστασης,ώστε με βάση τις διαπιστώσεις που θα προέλθουν από αυτήν, οι λαοί να μπουν σε μια υγιή διαδικασία παραγωγής αυτών των πολιτικών ,που θα λειτουργήσουν ως τροφοδότης των αναγκαστικών για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εθνικών και υπερεθνικών αντιστάσεων.


Το ποιες θα είναι αυτές οι πολιτικές και τι συνάφεια θα έχουν μεταξύ τους θα το καθορίσει ο βαθμός της εθνικής και πολιτιστικής συνείδησης των λαών και η διάθεσή τους να απαρνηθούν τα νεοταξικά είδωλα που εκπαιδεύτηκαν τόσα χρόνια να προσκυνούν.
Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος για να κατασκευάσουμε νέα «ιδεολογικά υβρίδια» που θα μας χαρίσουν μια ασφαλή «επιμήκυνση» σε έναν τρόπο ζωής που είχε ημερομηνία λήξης.
Δεν χρειαζόμαστε άλλα θνησιγενή πολιτικά μέσα επιβίωσης , αλλά ουσιαστικούς τρόπους αντιμέτώπισης μιας γιγάντιας παγκόσμιας απειλής, που για να είναι αποτελεσματικοί πρέπει να έχουν ορμητήριο την καρδιά και στρατόπεδο το νου.
Αν συνεχίσουμε βασιζόμενοι στα γνωστά σαρακοφαγωμένα υποστυλώματα του ορθολογισμού,του διαφωτισμού και του κάθε λογής εθελοτυφλισμού, τότε οι μέρες μας σαν ελεύθερα ανθρώπινα πρόσωπα είναι μετρημένες και η προς το παρόν δύσκολη πορεία των δυνάμεων της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» θα γίνει απλώς μια παρέλαση .

ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ