Τί υπόσχονται οι πολιτικοί
για την ανεργία των νέων;
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Τί υπόσχονται οι πολιτικοί για την ανεργία των νέων; Κάθε φορά , ιδίως στην προεκλογική περίοδο, υπόσχονται να πάρουν μέτρα για την ανεργία ,αλλά η ανεργία αντί να λιγοστεύει αυξάνεται και μαζί και τα προβλήματα που συνδέονται στο φαύλο κύκλο της.
Θα μου αντιτάξουν ότι το πρόβλημα αυτό είναι άλυτο, ότι δημιουργήθηκε απ΄ την βιομηχανική επανάσταση κι ότι κανένας πια δεν θέλει να στερηθεί το παραμικρό απ΄ τα αγαθά που του προσφέρει ο τεχνικός πολιτισμός ή να περιορίσει τουλάχιστον τις προσδοκίες του και τις επιθυμίες του.
Το πρόβλημα της ανεργίας δεν θα ήταν άλυτο, αν δεν ήταν πρόβλημα ηθικό κι αν δεν έπληττε μόνο τους φτωχούς. Η ανεργία των νέων είναι πρόβλημα ηθικό (ψυχικό) και πλήττει σχεδόν μόνο τους φτωχούς! Οι πλούσιοι βρίσκουν δουλειά για τα παιδιά τους στις επιστήμες, στις τέχνες, στο εμπόριο, στη βιομηχανία οπουδήποτε. Οι φτωχοί λένε για τους πολιτικούς και για τα κόμματα: «Όποιος και να βγει για μας το ίδιο είναι!»
Έκανα μια βόλτα χθες στα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης για να βρω βιβλία για την ανεργία.
Με την ευκαιρία μιλούσα για το θέμα αυτό με τους νέους που εργάζονταν στα βιβλιοπωλεία. «Πάνω από όλα είναι ψυχικό πρόβλημα και όχι οικονομικό» είπε η κοπέλα που δουλεύει στο υπόγειο παλαιοπωλείο της οδού Ερμού. «Δεν γίνεται τίποτα αν αφήνουν τους νέους στη μοίρα τους. Είναι πάρα πολλά παιδιά άνεργα κι αν το σκεφτείς είναι φρίκη!» «Δεν ασχολείται κανείς με την ανεργία των νέων» είπε ο υπάλληλος ενός μεγάλου βιβλιοπωλείου της Θεσσαλονίκης , που έψαχνε μια ώρα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή να βρει κάποιο βιβλίο με το θέμα της ανεργίας των νέων χωρίς να βρει κανένα! Δεν απασχόλησε κανένα η ανεργία των νέων ούτε συγγραφέα, ούτε πολιτικό ούτε επιστήμονα; Δεν υπήρξε κανείς ανάμεσά τους πατέρας ανέργου νέου; Όλα τα βιβλία που υπάρχουν είναι ειδικές επιστημονικές μελέτες που διαπραγματεύονται το θέμα από την οικονομική και τη λογιστική του άποψη, γεμάτα στατιστικούς πίνακες και λογαριασμούς, ώστε να μη βγάζεις άκρη αν δεν είσαι ειδικός!
Κάθισα λοιπόν και έγραψα αυτό το άρθρο χωρίς λογιστικά στοιχεία, σαν ένας απλός άνθρωπος που τον βασανίζει το πρόβλημα της ανεργίας των νέων. Ξέρω ότι θα μου αντιτάξουν ότι βλέπω το πρόβλημα της ανεργίας μόνο απ΄ την συναισθηματική του πλευρά. Κατά τύχη όμως τα δύο μοναδικά βιβλία που βρήκα, το βιβλίο του Μισέλ Ροκά, με τον τίτλο «Τι να κάνουμε για την αντιμετώπιση της ανεργίας» και το βιβλίο του Γκι Αζνάρ με τίτλο «Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους» καταλήγουν στην ίδια σχεδόν άποψη με εμένα, αν και χρησιμοποιούν διαφορετικό σκεπτικό απ΄ το δικό μου.
Σκέφτηκα πολύ απλά, με βάση το Ευαγγέλιο και τον Ηράκλειτο. Τα Ευαγγέλιο λέει, πως δεν θα είχαμε ανεργία, αν είμαστε όλοι πατέρες και μητέρες των ανέργων νέων, όπως είμαστε στην πραγματικότητα γιατί όλοι είμαστε μια οικογένεια.
Ο δε Ηράκλειτος λέει ,πως όταν σκεφτόμαστε σαν να είμαστε όλοι μια οικογένεια, ενωμένοι , είμαστε αληθινοί. Όταν σκεφτόμαστε διηρημένοι, ο καθένας για τον εαυτό του, είμαστε ψεύτικοι. Με τον ίδιο τρόπο σκέφτεται και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. <<Είμαστε στο «εμείς» όχι στο «εγώ»>>, είπε.
Θεωρώντας το πρόβλημα της ανεργίας των νέων ηθικό (ψυχικό) , το σύνθετο αυτό πρόβλημα μπορεί να λυθεί. Το μεγάλο όμως φιάσκο της πολιτικής στη σημερινή εποχή είναι ότι και για το πρόβλημα αυτό της ανεργίας των νέων όπως και γενικά για τον πολιτισμό επαφίεται στον πατριωτισμό της Αγοράς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου