ΕΠΕΚΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΣΙΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΠΡΟ-ΚΕΙΜΕΝΟΥ....

ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΕΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

Αφορμή για τις σκέψεις και παρατηρήσεις ,μου δίνεται από δύο πρόσφατα γεγονότα .

Πρώτον

Η εκστρατεία ενημέρωσης που διεξάγει ένας απλός πολίτης ο Παναγιώτης Αποστολόπουλος, που ως άνεργος οικοδόμος και οικογενειάρχης ευρίσκεται οικονομικά στο περιθώριο και με δεδομένο ως εκ τούτου ότι περνάει δύσκολα.

Έδειξε με μια εικόνα πίσω του και με επίκληση της Παναγίας της Ελευθερώτριας στους μεγαλόσχημους μασκοφόρους υποκριτές της Ιεραρχίας ,την ορθόδοξη απλή βιωματική λαϊκή πίστη.

Απέδειξε σαν εργάτης και βιοπαλαιστής ότι έχει βαθιά μέσα του το αίσθημα του δικαίου .

Αυτό το δίκιο, που άλλοι κόπτονται ότι υπερασπίζουν πολιτικά λέγοντας ότι <ο νόμος είναι το δίκιο του εργάτη>.

Εδώ γελάμε και με όλους αυτούς που νομοθετούν για την ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου, του λαού και του έθνους .

Με τούς υποστηρικτές του δόγματος ,σφάξε με Αγά μου να Αγιάσω,

Εργάστηκε μέσα στην ανεργία του ,κάθισε και μελέτησε τα δικαιώματά του λειώνοντας στο διάβασμα ,αντί να χαζεύει και να τρώει την τηλεοπτική προπαγάνδα και να υπομένει την κρατική καταστολή και εξαναγκασμό .

Δεν είχε να χάσει τίποτε περισσότερο, γιατί τα έχει ήδη χαμένα και πρώτα απ΄όλα την εργασία του.

Έτσι κέρδισε την γνώση και την χρησιμοποίησε για να διεκδικήσει τα αυτονόητα, με πρώτη την ελευθερία του.

Διάβασε το Σύνταγμα απέκτησε την γνώση και με όπλο αυτή υπερασπίσθηκε το δίκιο του αποτελεσματικά και κέρδισε

μια δικαστική απόφαση που τον δικαιώνει.

Γιατί δεν αρκεί να έχεις δίκιο ,πρέπει να γνωρίζεις για να το διεκδικείς και να το υπερασπίζεσαι για να δικαιωθείς.

Απλή ανθρώπινη λογική ενός εργάτη για το δίκιο, που περιγράφεται και κατοχυρώνει το Σύνταγμα, το ίδιο απλά, χωρίς περιστροφές και νομικά τερτίπια, ξεκάθαρα.

Δεύτερον

τώρα έρχομαι στον Κύριο Αντώνη Παπαντωνίου, που ως νομικός και ναύαρχος εκθέτει τρεις λόγους σχετικά με την απόφαση και τις δυνατότητες που έχει αυτή καθ΄ αυτή για να επιφέρει ριζικές ανατροπές.

Εδώ γεννιούνται τα εξής μεγάλα ερωτήματα.

α- γιατί έπρεπε να βγει μπροστά ένας οικοδόμος για να μιλήσει κατόπιν ένας ναύαρχος και νομικός;

Ζητώ συγνώμη από τον Κύριο Ναύαρχο, που έστω και αργά μίλησε δημόσια, αλλά που είναι όλοι οι μεγαλόσχημοι νομικοί και δικαστές;

β- Ποια έννοια δικαίου εμπεριέχεται στο δικαίωμα του εισαγγελέα να ασκήσει έφεση υπέρ του Νόμου;

Ως απλός πολίτης αντιλαμβάνομαι το δικαίωμα αυτό υπέρ του Νόμου ,μόνο στις περιπτώσεις που η απόφαση

φανερά και ξεκάθαρα παραβιάζει τον Νόμο ευνοώντας έναν εγκληματία ή άλλο ποινικό αδίκημα.

Ποιος άλλος εκτός από το Σύνταγμα μπορεί να κρίνει αν είναι νόμιμος ο Νόμος ή μήπως σηκώνει και εδώ νομικό μαγείρεμα;

Είμαι πάρα πολύ επιφυλακτικός επειδή τα έζησα σαν νέος ,τώρα σαν συνταξιούχος φοβάμαι διπλά μήπως ισχύσει και εδώ κάτι αντίστοιχο με το στιγμιαίο του αδικήματος που απάλλαξε την επτάχρονη Χούντα .

Και τότε όλοι εντολές εκτελούσαν και πέραν τούτου ουδέν ,τώρα δηλαδή τι περιμένουμε να αλλάξει;

Διακόσια χρόνια μετά το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ, ας διαλέξουμε πως θα εορτάσουμε,

μαντρωμένοι και πεθαμένοι ή ελεύθερα

Συμφωνώ και κλείνω με την διαπίστωση και προτροπή του Κου Α.Παπαντωνίου.

Η ΚΑΤΟΧΗ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ: Η ΜΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ Η ΜΕ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ!!!

ε ρε γλέντια που θα έχουμε,

ίδωμεν

Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης