ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΛΕΞΗ, ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑΚΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΩΣΤΑΛΕΞΙ!

ΜΟΝΟ ΜΕ ΟΤΙ ΘΥΜΑΤΑΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ

ΒΙΝΤΕΟ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

«...εμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων

διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι

ταχὺ εἰσάκουσόν μου Κύριε ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου·»

Τρείς γραμμές μόνο από τον Μεγάλο παρακλητικό κανόνα, είναι αρκετές να μας προσγειώσουν στην ξερή γη που έριξαν την ψυχή μας γεμάτη με φόβο θανάτου από τον ιό, που εξάλειψε το όποιο πνεύμα και λογική είχαμε κρατήσει.

Ξεραΐλα τώρα παντού στις ζωές μας και γύρω μας.

Μόνο με ότι θυμάται χαίρεται ο καθένας μας, κομμένα όλα τα γούστα τα κέφια και τα γλέντια και αυτοί συνεχίζουν να μας χτυπάνε, το κουδούνι, να μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου με τα κρούσματα σε ζομπι-νή μετάδωση αγώνα.

Ξεχάσαμε να ακούμε τον Λόγο του Κυρίου όπως τον μάθαμε στο πρωτότυπο μέσα από την γλώσσα μας.

Πρώτα μας ξεχάσανε μας ξεκόψανε από την γλώσσα, δολοφόνησαν τις λέξεις και μιλάμε πλέον για λοκντάουν, για μπρίφινγκ,για τσάτ και σάιτς και δεν συμμαζεύεται...

Μίλησε πρώτος ο Μέγας Παπαρολόγος για αντινατιβισμό και το προσπεράσαμε αγνοώντας την λέξη και γεμίζαμε συμπόνια.

Βγήκε ο Τσούρδας ο Μπούρδας ο Σάπιας με τον Χαβαλιά και το ρίξανε στο χαβαλέ με τα κρούσματα και τους ακούμε αγνοώντας την σημασία της λέξης κρούσματα.

Κρούω θα πει χτυπάω, κρούσον το πορτίν λένε οι Πόντιοι, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν (η θύρα), μας είπε ο Κύριος.

Κρούσματα είναι τα χτυπήματα στην πόρτα, αλλά και χτυπήματα που δεχόμαστε από την παράβαση του νόμου, της ηθικής ή κρούσματα ασθενείας και νόσου.

Κρούσματα ανομίας, πορνείας, παραβατικότητας, ληστειών, κακοδιαχείρισης, σφετερισμού εξουσίας, αντισυνταγματικότητας, κακοδικίας, λαϊκισμού, προδοσίας, επιορκίας και άπειρα άλλα κρούσματα που μας χτυπάνε και μας φτύνουν και εμείς νομίζουμε ότι βρέχει.

Μετράμε μόνο τα κρούσματα που ανακοινώνουν ο χτυπημένοι, οι κρουσμένοι που έχουν πάθει οικουμενιστική παράκρουση παγκοσμίως.

Δεχόμαστε κρούσεις χτυπήματα παντού με αφορμή τα κρούσματα που ορίζουν οι αφορισμένοι και καθορίζουν την κάθε μας κίνηση.

Έτσι εμείς κρουσμένοι από τον φόβο των κρουσμάτων καταντήσαμε αυτό που κοροϊδευτικά αναρωτιόμαστε όταν λέμε: μήπως είμαστε όλοι χτυπημένοι;.

Στο κόλπο και οι Ιεράρχες στους ναούς με μάσκες όταν δεν τους κλείνουν, δεν κρούουν τις καμπάνες από τον φόβο των κρουσμάτων, τρομάρα τους.

«Ιερά» κρούσματα και αυτοί της νόσου της απιστίας, της ασεβείας, της παράβασης των κανόνων της εκκλησίας.

Με αυτά συνεχώς, ένα χρόνο περάσαμε.

Για να χαρούμε λίγο με το τώρα, να κρούσουμε την πόρτα του Κυρίου για να μας ανοίξει να δούμε το αύριο και να φωνάξουμε:

Ταχὺ εἰσάκουσόν μου Κύριε ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου·

για όσους τυχόν δεν αντιλαμβάνονται την σημασία, έπεται συνέχεια σε άλλο σημείωμα, με ότι θυμάμαι για τις λέξεις από την γραμματική και χαίρομαι.

Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΟΛΟΓΡΑΦΗ Η ΔΕΗΣΗ ΓΙΑ ΕΞ-ΑΣΚΗΣΗ 

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Ψαλμὸς 142

Κύριε εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου

καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν

ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος

καὶ ἠκηδίασεν ἐπ' ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου

ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων

διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι

ταχὺ εἰσάκουσόν μου Κύριε ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ' ἐμοῦ καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον

ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· γνώρισόν μοι Κύριε ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου

ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου Κύριε πρὸς σὲ κατέφυγον

δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ

ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου Κύριε ζήσεις με ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου

καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.