«CONTAGION» («ΜΕΤΑΔΟΣΗ») : ΠΩΣ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ "ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ" ΤΙΣ ΜΑΖΕΣ
Μετάφραση: Απολλόδωρος
Οι περισσότεροι άνθρωποι παρακολουθούν ταινίες για να ψυχαγωγηθούν. Λοιπόν, εγώ τουλάχιστον μπορώ να πω ότι δεν υπήρχε απολύτως τίποτα διασκεδαστικό στο Contagion.
Στην πραγματικότητα, η μόνη διαφορά μεταξύ αυτής της ταινίας και των κρατικά χρηματοδοτούμενων εκπαιδευτικών ταινιών που προβάλλονται στα σχολεία είναι ότι με το Contagion πρέπει πραγματικά να πληρώσετε για να κατηχηθείτε ... και για να δείτε τον Matt Damon.
Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, οι μαθητές έβλεπαν βίντεο που τους έδιναν οδηγίες να "σκύψουν και να καλυφθούν" σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης.
Με πρωταγωνιστές μεγαθήρια του Χόλιγουντ, όπως ο Matt Damon, ο Laurence Fishburne, ο Jude Law και η Gwyneth Paltrow, το Contagion είναι μια μεγάλη ταινία του Χόλιγουντ, αλλά και ένα διαφημιστικό σποτ που προωθεί συγκεκριμένους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς, ενώ ενθαρρύνει συγκεκριμένες συμπεριφορές από το κοινό.
Η πλοκή της ταινίας φαίνεται να ακολουθεί τη μεγάλη τρομολαγνεία του Η1Ν1 το 2009 που άφησε πολλούς πολίτες σε αβεβαιότητα σχετικά με τον πραγματικό κίνδυνο του ιού.
Πράγματι, μετά από μήνες τρομακτικών ειδήσεων που επισφραγίστηκαν από μια μαζική εκστρατεία εμβολιασμού, μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο φόβος για τον Η1Ν1 ήταν κατάφωρα υπερβολικός και θεώρησε ότι το εμβόλιο ήταν περιττό.
Στον απόηχο αυτής της "κρίσης", ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας του ΟΗΕ (γνωστός ως ΠΟΥ) δέχθηκε σκληρή κριτική και κατηγορήθηκε ακόμη και για συμπαιγνία με τη Μεγάλη Φαρμακοβιομηχανία για την πώληση εμβολίων.
Η αξιοπιστία των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) αμαυρώθηκε επίσης, καθώς έρευνες αποκάλυψαν ότι ο οργανισμός παραπλάνησε το κοινό σχετικά με τον αριθμό των πραγματικών κρουσμάτων του Η1Ν1 (για παράδειγμα, δείτε αυτή την έκθεση από το CBS News).
Ως αποτέλεσμα, οι δύο αυτοί οργανισμοί χρειάστηκαν ένα καλό κόλπο δημοσίων σχέσεων για να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία τους και να τρομάξουν το κοινό. Εδώ είναι το σημείο όπου έρχεται το φιλμ "Contagion" (η μετάδοση της μόλυνσης).
Σε σκηνοθεσία του Steven Soderbergh, το Contagion δημιουργήθηκε με την ενεργό συνεργασία του CDC, του ΠΟΥ και άλλων κυβερνητικών οργανισμών και η λειτουργία του είναι σαφής:
Να παρουσιάσει ένα υπερρεαλιστικό σενάριο καταστροφής για να δικαιολογήσει τις εκστρατείες εμβολιασμού που προωθούνται από αυτούς τους οργανισμούς, ενώ παράλληλα απαξιώνει όσους τους επικρίνουν.
Τίποτα στην ταινία δεν υπονοεί ότι πρόκειται για έργο μυθοπλασίας. Αντιθέτως, τα πάντα στο Contagion είναι φτιαγμένα για να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά, χρησιμοποιώντας πραγματικές τοποθεσίες και κυβερνητικές υπηρεσίες, ώστε η ιστορία να είναι όσο το δυνατόν πιο αληθοφανής - και όσο το δυνατόν πιο τρομακτική για τις μάζες.
Όπως λέει και το σλόγκαν της ταινίας: "Τίποτα δεν εξαπλώνεται όπως ο φόβος" και, φίλε μου, προσπαθεί να εξαπλώσει τον φόβο. Το μήνυμα αυτής της ταινίας είναι: "Τίποτα δεν ήταν υπερβολικό, και την επόμενη φορά που θα ξεσπάσει ένας ιός, ακούστε μας ... αλλιώς θα πεθάνετε".
# Η Λειτουργία των Ταινιών Καταστροφής
Οι ταινίες καταστροφής είναι συχνά γεμάτες δράση και συγκινήσεις που επιχειρούν να προσεγγίσουν την ενίοτε συναρπαστική πλευρά του "τι θα γινόταν αν συνέβαινε αυτό". Ενώ ορισμένες είναι υπερβολικές και αγγίζουν τα όρια της φαντασίας, άλλες, όπως το Contagion, δίνουν έμφαση στον ρεαλισμό και στα πραγματικά γεγονότα.
Αυτές οι ταινίες τείνουν να "χτυπούν" στο σπίτι των θεατών επειδή τους οδηγούν να σκεφτούν "αυτό θα μπορούσε να συμβεί και σε μένα". Οι ταινίες καταστροφής εκμεταλλεύονται τον λανθάνοντα φόβο που προκάλεσαν τα πρόσφατα γεγονότα στον ψυχισμό των μαζών, αξιοποιώντας το άγχος και το τραύμα που προκαλούν προκειμένου να δημιουργήσουν ένταση και τρόμο στους θεατές.
Στη συνέχεια, η πτυχή της "ατζέντας" αυτών των ταινιών μπαίνει σε λειτουργία, καθώς προτείνουν στους θεατές τον καλύτερο (και μοναδικό) τρόπο με τον οποίο μπορούν να επιλυθούν αυτά τα ζητήματα. Συγκεκριμένες ομάδες και υπηρεσίες παρουσιάζονται ως έντιμες, χρήσιμες και αξιόπιστες κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ άλλες απεικονίζονται ως εμπόδια ή και προδότες.
Το δράμα που ακολουθεί μετατρέπεται σε μια περίπτωση προγνωστικού προγραμματισμού, καθώς τα βήματα που λαμβάνονται στην ταινία για την επίλυση του προβλήματος θα φανούν στη συνέχεια φυσιολογικά στις μάζες, αν ποτέ συμβούν στην πραγματική ζωή.
Στο βιβλίο του Propagandes Silencieuses (Σιωπηλή προπαγάνδα), ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ignacio Ramonet περιγράφει το πάντα παρόν υποκείμενο μήνυμα που συναντάται στις ταινίες καταστροφής:
"Σε όλες τις περιπτώσεις, η καταστροφή προκαλεί ένα είδος "κατάστασης έκτακτης ανάγκης" που παραδίδει όλες τις εξουσίες και τους τρόπους μεταφοράς στις κρατικές αρχές: την αστυνομία, τον στρατό ή το "πλήρωμα".
Παρουσιάζονται ως η έσχατη λύση, οι θεσμοί αυτοί είναι οι μόνοι ικανοί να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους, την αταξία και τη φθορά που απειλούν την κοινωνία χάρη στη δομή και τις τεχνικές τους γνώσεις. (...)
Λες και είναι αδύνατο να παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό μια καταστροφή που δεν επιλύεται από τις κρατικές αρχές και τις κυβερνητικές εξουσίες".
- Ignacio Ramonet, "Propagandes Silencieuses" (ελεύθερη μετάφραση)
Μαζί με την απόλυτη σημασία των αρχών, οι μάζες παρουσιάζονται αναπόφευκτα ως ένα κοπάδι ηλιθίων επιρρεπών στον πανικό που πρέπει να κρατηθούν στο σκοτάδι.
"Μια άλλη σταθερά που συναντάμε στις ταινίες καταστροφών είναι η νηπιοποίηση των πολιτών. Το πλήρες εύρος της καταστροφής και ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι μάζες συχνά αποκρύπτεται από αυτές.
Αποκλείονται από κάθε διαδικασία λήψης αποφάσεων, με εξαίρεση τους μάνατζερ και τους τεχνικούς ειδικούς (μηχανικούς, αρχιτέκτονες, επιχειρηματίες) που καλούνται μερικές φορές να παρέμβουν στις κρίσεις, αλλά πάντα μέσω των κρατικών αρχών.
Το ευρύ κοινό συχνά αποσπάται με άσκοπη ψυχαγωγία και ενθαρρύνεται να υπακούει χωρίς ερωτήσεις σε μια "πατρική και καλοπροαίρετη" ελίτ που κάνει τα πάντα (μέχρι αυτοθυσίας) για να το προστατεύσει.
Αυτές οι πτυχές, μαζί με άλλες, αποδεικνύουν ότι οι ταινίες καταστροφής, πέρα από την ψυχαγωγική τους αξία, παρουσιάζουν επίσης μια "πολιτική απάντηση" σε μια κρίση.
Πίσω από έναν αφελή τρόπο φανταστικής αφήγησης, επικοινωνείται στο κοινό ένα σιωπηλό μήνυμα: η βαθιά επιθυμία του κυβερνήτη να δει οντότητες όπως ο στρατός, η αστυνομία ή οι "εξέχοντες άνδρες" να αναλαμβάνουν την αποκατάσταση και την ανοικοδόμηση μιας κοινωνίας σε κρίση, ακόμη και αν αυτό σημαίνει μερική θυσία της δημοκρατίας". - Ibid.
Το Contagion ακολουθεί πιστά το σχέδιο του Ramonet για τις ταινίες καταστροφής. Από την αρχή, συγκεκριμένοι οργανισμοί προσδιορίζονται ως οι αρμόδιοι και τους δίνεται αυτομάτως η εξουσία να δράσουν σε μαζική κλίμακα, δηλαδή η FEMA, ο ΠΟΥ, ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός και το CDC.
Ποια λύση προτείνει λοιπόν το Contagion σε περίπτωση που ξεσπάσει θανατηφόρα ασθένεια;
Στρατιωτικός νόμος και μαζικοί εμβολιασμοί.
Τι θα συμβεί αν ποτέ ξεσπάσει μια πραγματική ασθένεια;
Στρατιωτικός νόμος και μαζικοί εμβολιασμοί.
Θα αμφισβητούσαν οι μάζες αυτού του είδους τη δραστική αντίδραση σε μια κρίση που μπορεί να είναι ή να μην είναι αναγκαία;
Όχι, επειδή εκατοντάδες ώρες περιεχομένου των μέσων ενημέρωσης έχουν προετοιμάσει τις μάζες για τέτοιου είδους καταστάσεις.
Ας δούμε τα κύρια στοιχεία και μηνύματα που συναντάμε στο Contagion.
# Ο Φόβος Εξαπλώνεται Γρηγορότερα από τα Μικρόβια
Η ταινία ξεκινά δείχνοντας πώς λίγοι άρρωστοι άνθρωποι, οι οποίοι ακολουθούν την καθημερινή τους ρουτίνα, μπορούν εύκολα να μολύνουν χιλιάδες ανθρώπους. Το νόημα της εισαγωγής είναι απλό: Ένας θανατηφόρος ιός μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο μέσα σε λίγες μέρες. ***
Αυτό το ρεαλιστικό αλλά και τρομακτικό σενάριο είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να συγκινήσει το κοινό και να προκαλέσει φόβο.
Κατά τη διάρκεια αυτών των σκηνών, η κάμερα εστιάζει για μερικά επιπλέον δευτερόλεπτα σε κοινά αντικείμενα που "μπορούν να μεταδώσουν μικρόβια", όπως ποτήρια για πόσιμο, για αρκετή ώρα ώστε ο θεατής να συνειδητοποιήσει: "Έι, μερικές φορές αγγίζω αυτά τα πράγματα! Αυτό θα μπορούσα να είμαι εγώ! Αααα!"
(***Σημ.: Η απατηλή, ψευτικη και ουδέποτε αποδειχθείσα "θεωρία των μικροβίων")
Οι περισσότεροι από όσους μολύνονται από τον ιό δεν ζουν πολύ. Σε μια σειρά από σπαρακτικές σκηνές, ένας από τους πρωταγωνιστές, ο Mitch Emhoff (τον υποδύεται ο Ματ Ντέιμον), βλέπει τη γυναίκα του και τον γιο του να χάνουν τη ζωή τους από τον ιό.
Οι θεατές που παρακολουθούν αυτή την τραγωδία να διαδραματίζεται οδηγούνται στη σκέψη: "Έι, αυτό είναι το πιο τρομερό πράγμα που θα μπορούσε να μου συμβεί! AAaaah!"
Μετά από μερικά λεπτά σκηνών που προκαλούν πανικό, οι περισσότεροι θεατές θα πουν "Θεέ μου, κάποιος πρέπει να κάνει κάτι γι' αυτόν τον ιό! Αυτός ο τύπος έχασε τη γυναίκα και το παιδί του! AAArgh!".
Οι ήρωες όντως βγαίνουν μπροστά και αναλαμβάνουν την ευθύνη των πραγμάτων ... και τυχαίνει να εμπλέκονται στη δημιουργία της ταινίας.
# Οι Οργανισμοί που Αναλαμβάνουν την Ευθύνη
Στην ταινία Contagion, μόλις ο ιός γίνεται απειλή, ολόκληρη η αμερικανική κυβέρνηση δραπετεύει σε μια "άγνωστη τοποθεσία" και "αναζητά έναν τρόπο να εργαστεί διαδικτυακά".
Εν τω μεταξύ, συγκεκριμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) της πραγματικής ζωής προσδιορίζονται από την ταινία ως οι "ήρωες" και οι άνθρωποι που θα αναλάβουν να χειριστούν την κρίση. Στις οργανώσεις αυτές προσδίδεται αυτόματη νομιμοποίηση και αξιοπιστία.
Εν ολίγοις, η ταινία λέει: "Αν συμβεί μια τέτοια κρίση, η κυβέρνηση θα εξαφανιστεί, η δημοκρατία θα ανασταλεί και οι ΜΚΟ θα αναλάβουν την εξουσία".
Οι οργανισμοί που εντοπίζονται από την ταινία είναι οι εξής:
:
Φυσικά, ο αμερικανικός στρατός βρίσκεται παντού, αφού ο στρατιωτικός νόμος ορίζεται ως η "επιβολή στρατιωτικής διακυβέρνησης από τις στρατιωτικές αρχές σε καθορισμένες περιοχές σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης".
Έτσι, στον απόηχο μιας "βιολογικής κρίσης", η δημοκρατικά εκλεγμένη αμερικανική κυβέρνηση ουσιαστικά διαλύεται και συγκεκριμένοι οργανισμοί (CDC, WHO, FEMA, αμερικανικός στρατός) αναλαμβάνουν την ευθύνη όλων των πτυχών της κοινωνίας. Και αυτή η "ανάληψη της ευθύνης" προχωρά με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο:
Στρατιωτικός νόμος και στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτών.
# Στρατιωτικός Νόμος
Στο Contagion, ο "θανατηφόρος ιός" ονομάζεται MEV-1 και το κοινωνικό αποτέλεσμα της επιδημίας απεικονίζεται με συγκεκριμένο τρόπο. Κατ' αρχάς, ο γενικός πληθυσμός, που πάντα απεικονίζεται ως ηλίθιος, κτηνοβάτης και επιρρεπής στη βία, βγαίνει εκτός ελέγχου. Οι μάζες παρουσιάζονται πάντα πανικόβλητες, να φωνάζουν, να κλέβουν, να τσακώνονται και να λεηλατούν. Αυτό οδηγεί σε μια γενική κατάρρευση της κοινωνικής τάξης και σε μια κατάσταση ανομίας.
.
Οι πολίτες (ακόμη και οι υγιείς) έχουν ανακληθεί από τα δικαιώματά τους και κατευθύνονται σε στρατόπεδα της FEMA όπου τρέφονται και φιλοξενούνται.
Σε αυτή τη σκηνή, η έλλειψη "ατομικών γευμάτων" για τη σίτιση όλου του πληθυσμού του στρατοπέδου προκαλεί μια μικρή εξέγερση.
# Ο Θεωρητικός της Συνωμοσίας
Αν συγκεκριμένες ομάδες και οργανώσεις χαρακτηρίζονται από την ταινία ως "ικανές" και "αξιόπιστες", άλλες ομάδες τυγχάνουν πολύ διαφορετικής αντιμετώπισης, συγκεκριμένα τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης.
Προσωποποιημένα από έναν μπλόγκερ ονόματι Alan Krumwiede (τον οποίο υποδύεται ο Jude Law), τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζονται ως αναξιόπιστες πηγές που έχουν ως στόχο τον εντυπωσιασμό και το κέρδος.
Με άλλα λόγια, η ταινία υπονοεί ότι οι πληροφορίες που δεν προέρχονται από "επίσημες" πηγές είναι άκυρες και δυνητικά επικίνδυνες. Δεν είναι ακριβώς ένα μήνυμα υπέρ της ελευθερίας του λόγου.
Ο "Ορός της Αλήθειας", ένα ιστολόγιο που διευθύνει ο Alan Krumwiede, μοιάζει με τους πολλούς ιστοτόπους "εναλλακτικών ειδήσεων" που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Αυτού του είδους οι πληροφορίες, οι οποίες δεν προέρχονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή από κυβερνητικές πηγές, σίγουρα δεν παρουσιάζονται με θετικό τρόπο.
Από την αρχή, ο Alan Krumwiede παρουσιάζεται ως ένας κάπως ύποπτος μπλόγκερ με αμφισβητήσιμη εργασιακή ηθική και ο οποίος δεν χαίρει ιδιαίτερου σεβασμού από τη δημοσιογραφική και την επιστημονική κοινότητα.
Όταν προσπαθεί να δημοσιεύσει μια από τις ιστορίες του σε μια εφημερίδα, απορρίπτεται λόγω έλλειψης στοιχείων πίσω από την ιστορία του. Όταν επικοινωνεί με έναν επιστήμονα σχετικά με τον "ιό", ο επιστήμονας απαντά: "Το blogging δεν είναι γραφή, είναι γκράφιτι με σημεία στίξης".
Παρά αυτή την έλλειψη σεβασμού από τους "αρμόδιους" φορείς, ο Alan Krumwiede έχει ευρύ κοινό και υπερηφανεύεται για "εκατομμύρια μοναδικούς επισκέπτες την ημέρα" στην ιστοσελίδα του.
Σε αυτήν, ισχυρίζεται ότι υπάρχει θεραπεία για τον ιό MEV-1 και ονομάζεται Φορσύθια, αλλά καταπνίγεται από τις εξουσίες για να πουλήσουν εμβόλια. Προτρέπει επίσης τους αναγνώστες του να μην κάνουν το εμβόλιο που χορηγούν οι αρχές.
Η κυβέρνηση προφανώς δεν ανέχεται αυτού του είδους τη διαφωνία. Ο Krumwiede τελικά συλλαμβάνεται για "απάτη με την ασφάλεια, συνωμοσία και πιθανότατα ανθρωποκτονία".
Αργότερα, ανακαλύπτουμε ότι το Forsythia ήταν ένα ψέμα και ότι ο Krumwiede έβγαλε 4,5 εκατομμύρια δολάρια προωθώντας το στους αναγνώστες του. Ο επικεφαλής της Εθνικής Ασφάλειας θέλει να τον βάλει στη φυλακή για "πολύ, πολύ καιρό".
Ωστόσο, λόγω της δημοτικότητάς του, ο Krumwiede βγαίνει με εγγύηση γιατί, όπως δηλώνει ο αρχηγός της Εθνικής Ασφάλειας: "Προφανώς, υπάρχουν 12 εκατομμύρια άνθρωποι τόσο τρελοί όσο εσείς".
Ο χαρακτήρας του Alan Krumwiede και ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζεται είναι ενδιαφέρων για διάφορους λόγους. Πρώτον, αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη επιρροή των ιστολογίων και των εναλλακτικών ιστότοπων στην κοινή γνώμη - ένα πρόσφατο φαινόμενο που δεν αρέσει στην ελίτ που επιδιώκει να έχει το μονοπώλιο της πληροφόρησης.
Παρουσιάζοντας αυτόν τον χαρακτήρα ως ανέντιμο, διεφθαρμένο και ακόμη και επικίνδυνο για το κοινό, η ταινία δικαιολογεί την αποφυγή τέτοιων συγγραφέων, ακόμη και τη σύλληψή τους. Κανείς στην ταινία δεν φαίνεται να ενοχλείται από το γεγονός ότι όλα αυτά παραβιάζουν ευθέως την Πρώτη Τροπολογία.
Δεύτερον, όταν κυκλοφόρησε το εμβόλιο Η1Ν1 το 2009 και οργανώθηκαν μαζικές εκστρατείες εμβολιασμού, πολλοί πολίτες και έγκυρες προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων αξιωματούχων δημόσιας υγείας, γιατρών και ειδικών, τάχθηκαν εναντίον του. Ισχυρίστηκαν ότι το εμβόλιο ήταν περιττό, ανεπαρκώς δοκιμασμένο και ότι είχε αρνητικές παρενέργειες.
Συνδέοντας τη διεφθαρμένη φιγούρα του Alan Krumwiede με το "αντιεμβολιαστικό κίνημα", η ταινία απαξιώνει όλους εκείνους που αμφισβητούν την αναγκαιότητα των εκστρατειών μαζικού εμβολιασμού. Εάν ένας άλλος "ιός" χτυπήσει, οι θεατές της ταινίας Contagion ίσως θα είναι πιο επιρρεπείς στο να αγνοήσουν αυτά τα κινήματα.
Με άλλα λόγια, η ταινία λέει: "Οι θεωρητικοί της συνωμοσίας είναι διεφθαρμένοι ψεύτες που είναι επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια και πρέπει να συλληφθούν. Μην τους ακούτε. Βγάζουν χρήματα από ψεύτικες θεραπείες. Ωστόσο, αυτοί που βγάζουν ακόμη περισσότερα χρήματα από τα ψεύτικα εμβόλια είναι καλοί. Ακούστε τις αρχές και κάντε το εμβόλιο...αλλιώς θα πεθάνετε".
# Η Απόλυτη Λύση
Μετά από μήνες φρίκης και εκατοντάδες εκατομμύρια θανάτους, εμφανίζεται μια τελική λύση για τη σωτηρία της ανθρωπότητας: Μαζικός εμβολιασμός.
.
Εμβολιάζεσαι, παίρνεις ένα barcode που σου επιτρέπει να πηγαίνεις σε μέρη. Δεν εμβολιάζεσαι, μένεις στο σπίτι ... και πεθαίνεις.
# Συμπερασματικά
Το Contagion μπορεί να παρουσιάζεται ως έργο μυθοπλασίας, αλλά επικοινωνεί αρκετά σημαντικά μηνύματα που οι αρχές πρέπει να αποδεχτεί το κοινό.
Για να γίνει αυτό, η ταινία ορίζει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που έχει πράγματι εμφανιστεί στο παρελθόν, προσδιορίζει τις υπηρεσίες που έχουν το δικαίωμα να αναλάβουν την κατάσταση και προτείνει τη μόνη λύση που απαιτείται για να διορθωθεί το πρόβλημα. Αυτή η λύση δεν είναι όμορφη:
Η διάλυση της κυβέρνησης,
η επιβολή στρατιωτικού νόμου,
η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης πολιτών,
εκστρατείες αναγκαστικού εμβολιασμού και
η καταστολή της ελευθερίας του λόγου.
Η δημοκρατία και τα πολιτικά δικαιώματα αναστέλλονται και γινόμαστε μάρτυρες της εγκαθίδρυσης μιας άκρως ελεγχόμενης και παρακολουθούμενης κοινωνίας (με τη χρήση γραμμωτών κωδικών-barcodes).
Οι ταινίες καταστροφής όπως το Contagion δημιουργούνται αποκλειστικά για ψυχαγωγία ή χρησιμοποιούνται επίσης για να διδάξουν στο κοινό τι είναι αποδεκτό και τι όχι όταν συμβαίνει μια καταστροφή; Θα συμμετείχε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σε μια ταινία απλώς για να διασκεδάσει τον κόσμο;
Ενδιαφέρον γεγονός: Η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD την ίδια εποχή που ο ΠΟΥ κατηγορήθηκε ότι υπερέβαλε το ποσοστό θνησιμότητας της νέας γρίπης των πτηνών H5N1. Ο ΠΟΥ επέτρεψε επίσης πρόσφατα τη δημοσίευση αμφιλεγόμενης έρευνας που περιγράφει τη δημιουργία μιας μεταλλαγμένης και εξαιρετικά μεταδοτικής εκδοχής του ιού.
Θα μπορούσε μια οπλοποιημένη έκδοση του ιού να κυκλοφορήσει σκόπιμα στο κοινό για να δικαιολογήσει τον στρατιωτικό νόμο; Περιμένετε, ίσως δεν θα έπρεπε να λέω τέτοια πράγματα. Δεν θέλω να με συλλάβουν για "απάτη ασφαλείας, συνωμοσία και πιθανότατα ανθρωποκτονία".
------------------
ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
"Contagion": How Disaster Movies "Educate" the Masses | The Vigilant Citizen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου