ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Γράφουν οι John και Nisha Whitehead

«Σε τόσα πολλά από τα μικρά μέρη της καθημερινής ζωής στα οποία βιώνεται η ζωή, κατά κάποιο τρόπο δεν υπάρχει δημοκρατία. Και ένα από τα υφέρποντα χέρια του ολοκληρωτισμού που διατρέχει τη δημοκρατία είναι το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών … 

Γιατί τα κάνει όλα αυτά το FBI; Θέλουν να τρομάξουν δαιμονιωδώς τους ανθρώπους… Δουλεύουν για το κατεστημένο και τις εταιρείες και τους πολιτικούς για να κρατήσουν τα πράγματα ως έχουν. Και θέλουν να τρομάξουν και να απενεργοποιήσουν τους ανθρώπους που προσπαθούν να αλλάξουν τα πράγματα».

Howard Zinn, ιστορικός

Δυσφήμιση, αναστάτωση και καταστροφή. Έτσι σχεδιάζει η κυβέρνηση να απαλλαγεί από ακτιβιστές και αντιφρονούντες που στέκονται εμπόδιο στον δρόμο της.

Αυτό ήταν πάντα το modus operandi του FBI (πιο εύστοχα αναφέρεται ως Ομοσπονδιακό Γραφείο Εκφοβισμού): φίμωση του αντικυβερνητικού αισθήματος, παρενόχληση ακτιβιστών και τρομοκράτηση των Αμερικανών για συμμόρφωση.

Πράγματι, το FBI έχει μακρά ιστορία δίωξης, δίωξης και γενικά παρενόχλησης ακτιβιστών, πολιτικών και πολιτιστικών προσωπικοτήτων.

Πίσω στις δεκαετίες του 1950 και του '60, οι στόχοι του FBI ήταν ακτιβιστές πολιτικών δικαιωμάτων, εκείνοι για τους οποίους υπήρχαν υποψίες ότι είχαν κομμουνιστικούς δεσμούς και αντιπολεμικοί ακτιβιστές. Τις τελευταίες δεκαετίες, το FBI έχει επεκτείνει την εμβέλειά του για να στοχεύσει τους λεγόμενους εγχώριους εξτρεμιστές, τους περιβαλλοντικούς ακτιβιστές και όσους αντιτίθενται στο αστυνομικό κράτος.

Το 2019, ο πρόεδρος Τραμπ υποσχέθηκε να δώσει στο FBI «ό,τι χρειάζεται» για να ερευνήσει και να διαταράξει τα εγκλήματα μίσους και την εγχώρια τρομοκρατία, χωρίς καμία προφανή σκέψη για τις απαγορεύσεις του Συντάγματος σε μια τέτοια υπέρβαση.

Αυτή η άστοχη υπόσχεση ρίχνει ένα περίεργο φως στο τελευταίο πανεθνικό ξεφάντωμα του FBI για επιδρομές ομάδων SWAT, παρακολούθηση, εκστρατείες παραπληροφόρησης, φόβο-πρόκληση, παράνοια και τακτικές ισχυρών βραχιόνων.

Για παράδειγμα, λίγο πριν ξημερώσει στις 25 Ιανουαρίου 2019, το FBI έστειλε 29 βαριά οπλισμένους πράκτορες με 17 οχήματα για να πραγματοποιήσουν μια επιδρομή τύπου SWAT στο σπίτι του Ρότζερ Στόουν στη Φλόριντα, ενός από τους μακροχρόνιους υποστηρικτές του προέδρου Τραμπ. Ο Στόουν, που κατηγορείται για πολιτικό έγκλημα, μεταφέρθηκε με χειροπέδες.

Τον Μάρτιο του 2021, με το πρόσχημα της διεξαγωγής απογραφής των αμερικανικών ιδιωτικών θησαυροφυλακίων, πράκτορες του FBI εισέβαλαν σε 1400 θυρίδες ασφαλείας στο Μπέβερλι Χιλς, κατάσχοντας «περισσότερα από 86 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά καθώς και χρυσό, κοσμήματα και άλλα τιμαλφή από ιδιοκτήτες ακινήτων που ήταν ύποπτοι για κανένα έγκλημα».

Τον Απρίλιο του 2021, πράκτορες του FBI εισέβαλαν στο σπίτι και το γραφείο του Ρούντι Τζουλιάνι, κατάσχοντας 18 ηλεκτρονικές συσκευές. Περισσότερο από ένα χρόνο αργότερα, ο Τζουλιάνι δεν έχει ακόμη κατηγορηθεί για εγκλήματα.

Τον Ιούνιο του 2022, ο Τζέφρι Κλαρκ, πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Δικαιοσύνης υπό την Κυβέρνηση Τραμπ, οδηγήθηκε έξω από το σπίτι του με πιτζάμες, ενώ ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι επιβολής του νόμου εισέβαλαν στο σπίτι του.

Το καλοκαίρι του 2022, πράκτορες του FBI που φορούσαν τακτικό εξοπλισμό, όπως πανοπλία σώματος, κράνη και στολές παραλλαγής και έφεραν τουφέκια, εισέβαλαν σε πολλά σπίτια σε όλο το Λιτλ Ροκ της Κιβωτού, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού ενός δικαστή.

Τον Αύγουστο του 2022, περισσότεροι από δώδεκα πράκτορες του FBI ερεύνησαν το Μαρ-α-Λάγκο, το χειμερινό σπίτι του Ντόναλντ Τραμπ.

Και τον Σεπτέμβριο του 2022, 25 έως 30 ένοπλοι πράκτορες του FBI εισέβαλαν στο σπίτι ενός ακτιβιστή κατά των αμβλώσεων, στρέφοντας με όπλα την οικογένεια και τρομοκρατώντας τη σύζυγο και τα επτά παιδιά του άνδρα.

Πέρα από την πολιτική, το μήνυμα είναι σαφές: έτσι θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση όποιον αμφισβητήσει την εξουσία της.

Είστε ο επόμενος.

Δυστυχώς, ενώ αυτά τα υπερβολικά, σκληρά μαθήματα για το πώς να κυβερνάς με τη βία έχουν γίνει τυπική διαδικασία λειτουργίας για μια κυβέρνηση που επικοινωνεί με τους πολίτες της κυρίως μέσω της γλώσσας της βαρβαρότητας, του εκφοβισμού και του φόβου, τίποτα από αυτά δεν είναι καινούργιο.

Η κυβέρνηση παίζει εδώ και πολύ καιρό αυτά τα παιχνίδια του μυαλού.

Όπως σημείωσε η Betty Medsger, μια ερευνήτρια ρεπόρτερ για  την Washington Post , το 1971, το FBI είχε εμπλακεί σε πρακτικές που δεν είχαν ποτέ αναφερθεί, πιθανώς ήταν αντισυνταγματικές και ήταν αντίθετες με την κατανόηση του σκοπού της υπηρεσίας από το κοινό.

Ο στόχος: στόχος αντικυβερνητικών διαφωνούντων για παρενόχληση ευρείας κλίμακας, εκτεταμένη παρακολούθηση και εκφοβισμό, προκειμένου να ενισχυθεί η παράνοιά τους και να τους κάνει να πιστεύουν ότι υπάρχει ένας « πράκτορας του FBI πίσω από κάθε γραμματοκιβώτιο ».

Ο Medsger, ο παραλήπτης κλεμμένων κυβερνητικών αρχείων που έδωσαν μια ματιά στη λειτουργία της πιο ισχυρής υπηρεσίας επιβολής του νόμου της χώρας, θα έμαθε αργότερα ότι μεταξύ 1956 και 1971, το FBI διεξήγαγε ένα εντατικό εγχώριο πρόγραμμα πληροφοριών, που ονομαζόταν COINTELPRO,  με σκοπό να εξουδετερώσει την εσωτερική πολιτική αντιφρονούντες .

Ο ρητός στόχος, σύμφωνα με ένα σημείωμα του FBI: « εκθέτουν, διαταράσσουν, κακώς κατευθύνουν, δυσφημούν ή με άλλο τρόπο εξουδετερώνουν » τις αντιληπτές απειλές για την εξουσία της κυβέρνησης.

Όπως εξηγεί ο βουλευτής Steve Cohen:

«Το COINTELPRO δημιουργήθηκε για να παρακολουθεί και να διαταράσσει ομάδες και κινήματα που το FBI βρήκε ότι απειλούσαν… πολλές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων αντιπολεμικών, φοιτητών και περιβαλλοντικών ακτιβιστών, και η Νέα Αριστερά  παρενοχλήθηκαν, διείσδυσαν, κατηγορήθηκαν ψευδώς για εγκληματική δραστηριότητα ».

Ακούγεται οικείο? Όσο αλλάζουν τα πράγματα, τόσο μένουν ίδια.

Εκείνοι  που στοχοποιήθηκαν από το FBI  υπό την COINTELPRO για τις εκστρατείες εκφοβισμού, παρακολούθησης και συκοφαντίας περιλαμβάνουν: Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, Μάλκομ Χ, Κόμμα Μαύρων Πάνθηρων, Μπίλι Χόλιντεϊ, Έμα Γκόλντμαν, Αρίθα Φράνκλιν, Τσάρλι Τσάπλιν, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Φέλιξ Φρανκφούρτερ, Τζον Lennon και εκατοντάδες άλλα.

Μεταξύ εκείνων που παρακολουθούσε περισσότερο το FBI ήταν ο King, ένας άνδρας που χαρακτηρίστηκε από το FBI ως «ο πιο επικίνδυνος και αποτελεσματικός ηγέτης των Νέγρων στη χώρα». Συνολικά, το FBI συγκέντρωσε  17.000 σελίδες υλικού  για τον Κινγκ.

Με υποκλοπές και ηλεκτρονικά σφάλματα στο σπίτι και το γραφείο του, ο Κινγκ βρισκόταν υπό συνεχή παρακολούθηση από το FBI με στόχο να τον «εξουδετερώσει». Έλαβε ακόμη και εκβιαστικές επιστολές που γράφτηκαν από πράκτορες του FBI που του πρότειναν είτε να αυτοκτονήσει είτε οι λεπτομέρειες της ιδιωτικής του ζωής να αποκαλυφθούν στο κοινό. Το FBI συνέχισε την καταδίωξη του King έως ότου έπεσε από σφαίρα στο κεφάλι το 1968.

Ο John Lennon, ένας τραγουδιστής διαδηλωτής της ειρήνης και ακτιβιστής κατά του πολέμου, ήταν ένα άλλο υψηλού προφίλ παράδειγμα του μήκους που μπορεί να φτάσει το Deep State για να βγάλει από τη μέση όσους τολμούν να αμφισβητήσουν την εξουσία του.

Ο Λένον επιλέχθηκε επειδή τόλμησε να πει την αλήθεια στην εξουσία σχετικά με την πολεμική εκστρατεία της κυβέρνησης, τα τηλεφωνήματά του παρακολουθήθηκαν και τα αρχεία δεδομένων που συλλέχθηκαν παράνομα για τις δραστηριότητες και τις ενώσεις του.

Για λίγο, τουλάχιστον, ο Λένον έγινε ο νούμερο ένα εχθρός στα μάτια της αμερικανικής κυβέρνησης.

Χρόνια μετά τη  δολοφονία του Λένον , θα αποκαλυπτόταν ότι το FBI είχε συγκεντρώσει  281 σελίδες φακέλων  για αυτόν, συμπεριλαμβανομένων των στίχων τραγουδιών.

Ο J. Edgar Hoover, επικεφαλής του FBI εκείνη την εποχή, έδωσε εντολή στην υπηρεσία να κατασκοπεύσει τον μουσικό. Υπήρχαν επίσης διάφορες γραπτές εντολές που καλούσαν τους κυβερνητικούς πράκτορες να πλαισιώσουν τον Λένον για μια κατάληψη ναρκωτικών. «Τα αρχεία του FBI για τον Λένον… μοιάζουν με τα  γραπτά ενός παρανοϊκού καλού-δύο παπουτσιών », παρατήρησε ο δημοσιογράφος Τζόναθαν Κουριέλ.

Όπως  σημειώνουν οι New York Times  , «Οι επικριτές της σημερινής εγχώριας επιτήρησης αντιτίθενται σε μεγάλο βαθμό για λόγους προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Έχουν επικεντρωθεί πολύ λιγότερο στο πόσο εύκολα η κυβερνητική επιτήρηση μπορεί να γίνει εργαλείο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην εξουσία να προσπαθήσουν να διατηρήσουν την εξουσία. «Οι ΗΠΑ εναντίον του Τζον Λένον»… είναι η ιστορία όχι μόνο ενός άνδρα που παρενοχλείται, αλλά και μιας δημοκρατίας που υπονομεύεται».

Πράγματι, όλα τα πολλά παράπονα που έχουμε σήμερα για την κυβέρνηση -παρακολούθηση, μιλιταρισμός, διαφθορά, παρενόχληση, επιδρομές ομάδων SWAT, πολιτική δίωξη, κατασκοπεία, υπερποινικοποίηση κ.λπ.- ήταν παρόντα στην εποχή του Lennon και αποτέλεσαν τη βάση της έκκλησής του για κοινωνική δικαιοσύνη , ειρήνη και λαϊκιστική επανάσταση. 

Όπως επισημαίνει ο Άνταμ Κοέν των  New York Times  , «Η παρακολούθηση του Λένον από το FBI είναι μια υπενθύμιση του πόσο εύκολα  μπορεί να εξαλειφθεί η εγχώρια κατασκοπεία από οποιονδήποτε νόμιμο σκοπό επιβολής του νόμου . Αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη και τελικά πιο ανησυχητικό, είναι ο βαθμός στον οποίο η παρακολούθηση αποδεικνύεται ότι ήταν συνυφασμένη με την εκλογική πολιτική».

Η Επιτροπή της Εκκλησίας, η ειδική ομάδα της Γερουσίας που είναι επιφορτισμένη με τη διερεύνηση των καταχρήσεων του COINTELPRO το 1975, επανέλαβε αυτές τις ανησυχίες για τις καταχρήσεις της κυβέρνησης:

«Πολλοί άνθρωποι έχουν κατασκοπευθεί από πάρα πολλές κυβερνητικές υπηρεσίες και έχουν συλλεχθεί πάρα πολλές πληροφορίες. Η κυβέρνηση συχνά έχει αναλάβει τη μυστική παρακολούθηση των πολιτών με βάση τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, ακόμη και όταν αυτές οι πεποιθήσεις δεν αποτελούν απειλή βίας ή παράνομων πράξεων για λογαριασμό μιας εχθρικής ξένης δύναμης».

Η έκθεση συνέχισε:

«Ομάδες και άτομα έχουν παρενοχληθεί και διαταραχθεί λόγω των πολιτικών τους απόψεων και του τρόπου ζωής τους. Οι έρευνες βασίστηκαν σε ασαφή πρότυπα των οποίων το εύρος έκανε αναπόφευκτη την υπερβολική συλλογή. Έχουν χρησιμοποιηθεί δυσάρεστες και μοχθηρές τακτικές—συμπεριλαμβανομένων ανώνυμων προσπαθειών διάλυσης γάμων, διακοπής συναντήσεων, εξοστρακισμού ατόμων από τα επαγγέλματά τους και πρόκλησης ομάδων-στόχων σε αντιπαλότητες που μπορεί να οδηγήσουν σε θανάτους. Οι υπηρεσίες πληροφοριών έχουν εξυπηρετήσει τους πολιτικούς και προσωπικούς στόχους των προέδρων και άλλων υψηλόβαθμων αξιωματούχων».

Πενήντα χρόνια αργότερα, εξακολουθούμε να έχουμε την ίδια συζήτηση σχετικά με τους κινδύνους της υπερβολής της κυβέρνησης.

Εδώ και πάρα πολύ καιρό, ο αμερικανικός λαός έχει επιτρέψει στις προσωπικές του προκαταλήψεις και πολιτικές να θολώσουν την κρίση του και να τον καταστήσουν ανίκανο να δει ότι η μεταχείριση που επιφυλάσσουν οι θανατηφόροι εκτελεστές της κυβέρνησης παρέμεινε συνεπής, ανεξάρτητα από την απειλή.

Το δίδαγμα που πρέπει να αντλήσουμε είναι το εξής: όποιες επικίνδυνες πρακτικές και αν επιτρέψετε στην κυβέρνηση να εφαρμόσει τώρα, να είστε βέβαιοι ότι αυτές οι ίδιες πρακτικές μπορούν και θα χρησιμοποιηθούν εναντίον σας όταν η κυβέρνηση αποφασίσει να σας βάλει στο στόχαστρο.

Όλες οι υπερβολικές, καταχρηστικές τακτικές που χρησιμοποιεί σήμερα η κυβέρνηση και οι μπράβοι της θα αντιμετωπιστούν τελικά στον γενικό πληθυσμό.

Σε αυτό το σημείο, όταν βρεθείτε στο στόχαστρο της κυβέρνησης, δεν θα έχει σημασία αν το δέρμα σας είναι μαύρο ή κίτρινο ή καφέ ή λευκό. δεν θα έχει σημασία αν είστε μετανάστης ή πολίτης. Δεν θα έχει σημασία αν είσαι πλούσιος ή φτωχός. δεν θα έχει σημασία αν είσαι Ρεπουμπλικανός ή Δημοκρατικός. και σίγουρα δεν θα έχει σημασία ποιον ψηφίσατε στις τελευταίες προεδρικές εκλογές.

Σε εκείνο το σημείο –όταν βρεθείς αντιμέτωπος με απάνθρωπη, αποθαρρυντική, κακοποιητική συμπεριφορά από κυβερνητικούς γραφειοκράτες που είναι προωθημένοι με τη δύναμη των σημάτων τους και εξουσιοδοτημένοι να κρατούν, να ψάχνουν, να ανακρίνουν, να απειλούν και γενικά να παρενοχλούν όποιον θεωρούν κατάλληλο– θυμηθείτε ότι σας προειδοποιούσαν.

Ειλικρινά, όπως επισημαίνω στο βιβλίο μου Battlefield America: The War on the American People και στο φανταστικό ομόλογό του The Erik Blair Diaries, έχουμε ξεπεράσει προ πολλού το σημείο όπου θα έπρεπε απλώς να ανησυχούμε.

Αυτά δεν είναι πλέον πειράματα για τις ελευθερίες μας.

Πρόκειται για επιθετικές ενέργειες μιας κυβέρνησης που δεν είναι φιλική προς την ελευθερία.

Ο συνταγματικός δικηγόρος και συγγραφέας Τζον Γουάιτχεντ είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Ράδερφορντ. Το βιβλίο του Battlefield America: Ο πόλεμος στον αμερικανικό λαό (SelectBooks, 2015) είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο στο www.amazon.com. Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Whitehead στο john@rutherford.org

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ