ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ…
ΤΟΥΣ ΠΑΤΗΣΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ.
ΤΟΥΣ ΠΑΤΗΣΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ.
Οι χριστιανοί δεν υπάρχουν πια …. τους πάτησε το τρένο και ειδικά κάτι χριστιανόμαγκες. Σάββατο πρωί σε εκκλησία μεγάλου δήμου δεν υπάρχει κανείς ούτε ψάλτης μόνος του ο παπάς κάνει απόλυση. Είναι του Αγίου Σισώη σήμερα.
Το όλο σκηνικό θυμίζει την εικόνα με τον αββά Σισώη μπροστά στον σκελετό του Μεγαλέξανδρου, το καύκαλο του πληρώματος πλήρης ερημοποίηση.
Αυτή είναι η αυθεντική εικόνα της Εκκλησίας σήμερα πνευματική ερημοποίηση και αποστασία αποστασιοποίηση γενική αποσιώπηση, νεκρική σιγή. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.
Οι χριστιανοί... πήγαν διακοπές...Οι χριστιανοί λείπουν για δουλειές. Καλά που πήγαν όλοι οι χριστιανοί..Λούφα και παραλλαγή..
Μέσα στην Εκκλησία εκεί που οι άλλοι δώσαν αίμα αυτοί δώσαν ….. σπέρμα (οι Αββακουμασιώτες) δεν μας αφορά..
το αυγό του Φ(ε)ιδία ήταν .. πασχαλινό.. δικό μας παιδί δεν μας αφορά.. ο σατανισμός καλπάζει δεν μας αφορά εμείς το ”Νεστοριανισμό” ξέρουμε ο εισαγγελέας διώκει τον Αντώνη ότι κακοποιούσε ανήλικα δικός μας είναι, είναι άμωμος, εκκλησιαστική μαφία καμόρα. έχει ξεσηκωθεί το σύμπαν να πάρουν πίσω τον Απελπιδοφόρο δεν μας αφορά…
Συμμαχήσαμε με τον Αντίχριστο πολιτικά, αμυντικά και αλά προτεσταντικά και χριστιανοσιωνιστικά δεν μας αφορά…
χριστιανός χωρίς απεταξάμην δεν είναι χριστιανός.
Χριστιανός είναι αυτός που συντάσσεται με Χριστό ”συνεταξάμην” και αποτάσσει το Σατανά ”απεταξάμην’‘ το Σατανά και τη πομπή αυτού και τους followers αυτού και τους fans και τους Subscribers αυτού και τους Φιδίες του κι ας είναι και παπαδοπαίδια..
Aπό πότε η Εκκλησία δίνει συγχωροχάρτια σε συμμάχους Αντίχριστου και οπαδούς του σατανά;
όποιος δεν θέλει να κολλήσει βαρέα ανθυγιεινά πνευματικά ένσημα δεν έχει θέση εδώ ας δώσει το μπαστούνι γιατί κατάντησε ρήγας μπαστούνι και έγινε περίγελως ..Η Εκκλησία από πότε αμνήστευσε το Σατανά και έδωσε ασυλία στους φίλους του;
Αν θέλεις να λέγεσαι χριστιανός πρέπει να είσαι έτοιμος να κολλήσεις και βαρέα ανθυγιεινά πνευματικά ένσημα να κάνεις τη ”βρώμικη δουλειά”.. να συμμαζέψεις και όχι μόνο προφητολογία και χαρισματολογία εύκολη αποδοχή και οπαδιλίκι.
Ο κάθε χριστιανός είναι στρατιώτης του Χριστού τις μάχες δεν τις κερδίζουν οι στρατηγοί αλλά οι στρατιώτες . Χρέος του η περιφρούρηση της πνευματικής επικράτειας της Εκκλησίας…να ‘χαμε και στρατηγούς να ‘χαμε να λέγαμε...
Γυαλίζονται όλη την ώρα στον τηλε-καθρέφτη της ματαιότητας ενώ όλα τα μέτωπα είναι ανοιχτά και ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας είναι ολοκληρωτικός … σαν το Φιδία μετρούν τα likes... πατερικός παλιμπαιδισμός...αντί να κοιτάξουν να είναι θεάρεστοι νοιάζονται για το πως θα είναι ΥouTube-άρεστοι..oι θρησκευτικο-influencers!
Et qu’est-ce que vous avez tous
À me regarder comme un singe, vous?
Ah oui, vous êtes saints, vous
(Stromae)
”Και τι έχετε όλοι
και με κοιτάτε σαν μαϊμού;
Α, ναι, εσείς είστε άγιοι, εσείς”
(Stromae)
Αν δεν υπήρχαν πλέον Χριστιανοί Ορθόδοξοι (δεν υπάρχουν άλλοι Χριστιανοί), αν τους είχε πατήσει το τρένο, αυτομάτως θα γινόταν και η Β' Παρουσία του Κυρίου μας. Χριστιανοί υπάρχουν, αλλά είναι βαθιά ναρκωμένοι και χρειάζονται ηλεκτροσόκ με απινιδωτή για να ξυπνήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρισκόμαστε ακριβώς στη φάση, που οι πολέμιοι του Χριστού Τον κρέμασαν επί ξύλου πιστεύοντας ότι ησύχασαν απ' Αυτόν δια παντός.
Κι όμως μετά από 3 ημέρες έδειξε τη Δόξα Του με την Ανάστασή Του και ανασταίνοντας φανερά και άλλους τους οποίους είδαν πολλοί. Και μετά από 3 αιματηρούς αιώνες δημιούργησε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία που διήρκεσε 1.000 χρόνια. Χωρίς όπλα, χωρίς βία, χωρίς, χωρίς, χωρίς.
Όπως όταν δύει ο ήλιος δεν απογοητευόμαστε ότι δε θα ξαναδούμε το φως του, έτσι και τώρα που φαίνεται ότι ηττάται το θεϊκό Φως δε θα πρέπει να απογοητευόμαστε, αλλά να κάνουμε υπομονή μέχρι να κάνει τον κύκλο του το Φως της Τρισηλίου Θεότητος.
Σε Αυτήν πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνηση και τώρα και σε όλους τους αιώνες!!!
Γιατί οι άνθρωποι οδηγούνται στην άρνηση του Χριστού; Γιατί δεν ακολουθούν όλοι τον Σωτήρα, αλλά πολλά άτομα ή λαοί Τον έχουν απωθήσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντοειδείς οι αιτίες. Απαριθμούμε:
α) Η άγνοια και η έλλειψη μιας φωτισμένης πίστεως. Όποιος είναι άμοιρος θεωρητικά κάποιας γνώσεως των τελειοτήτων του Θεού και του πλούτου της Θεολογίας, κυρίως δε είναι άμοιρος βιώματος του κάλλους του Χριστού, που ξετρελλαίνει, πώς θα Τον εγκολπωθεί;
β) Οι προκαταλήψεις εμποδίζουν επίσης το πλησίασμα του Λυτρωτή. Μπορεί να οφείλονται σε ευρύ φάσμα παθητικών συναρτήσεων, από το τι δηλαδή έγραψε κατά της πίστεως ένας δημοσιογραφίσκος που αυτοθεωρείται παντογνώστης και αυθεντία, έως το πόσο άπρεπα συμπεριφέρθηκε ένας ανώτερος τάχα άνθρωπος του Ιησού – κακέκτυπό Του.
γ) Το χαμηλό διανοητικό επίπεδο, οι παράξενες νοοτροπίες και οι ταραγμένες ιδιοσυγκρασίες των ποικίλων ατόμων, υψώνονται σαν φράχτες που κλείνουν τον δρόμο στον Ιησού.
δ) Ο χειρότερος όμως ανασχετικός παράγοντας είναι τα πάθη, ψυχικά και σωματικά. Για να υποδεχθείς τον Χριστό στον οίκο της καρδιάς σου, πρέπει πρώτα να τον καθαρίσεις από την κόπρο τη Αυγεία. Μα για να ξεριζώσεις τα πάθη και να φυτέψεις τις αρετές χρειάζεται αποφασιστικότητα, ιδρώτας και θυσία.
Λοιπόν, εκείνο το «απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού» (Ματθ. 16.24) πέφτει πολύ βαρύ στον οκνηρό.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης θεολογεί: «Ην το φως το αληθινόν [ο Χριστός], ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον. εν τω κόσμω ην, και ο κόσμος δι’ αυτού εγένετο, και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω. εις τα ίδια ήλθε, και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον» (1.9-11).
Γιατί αυτή η ανεξήγητη στάση; Απαντάει ο ίδιος ιερός συγγραφέας: «Το φως ελήλυθεν εις τον κόσμον, και ηγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον το σκότος ή το φως· ην γαρ πονηρά αυτών τα έργα· πας γαρ ο φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως, ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού» (3.19-20). Όσο ο κακοποιός αποστρέφεται το φως, τόσο ο αμετανόητος αμαρτωλός αποστρέφεται τον Χριστό, στρέφει τις πλάτες και κλείνει τα μάτια στον νοητό ήλιο της δικαιοσύνης Χριστό (πρβλ. Δοξαστικό αποστίχων Κυριακής Τυφλού).
Ηλίου φαεινότερο το ότι το παν, το κλειδί, έγκειται στο «Εάν τις θέλη το θέλημα αυτού [του Θεού] ποιείν» (Ιω. 7.17)· αυτός θα παραδεχθεί τον Χριστό. Καίρια ρυθμιστική σημασία στην υποδοχή ή στον εξοστρακισμό του Διδασκάλου των επιπόνων αρετών έχουν η επιμέλεια ή η ραθυμία. Ο Ιησούς ζητάει κατεργασία του χαρακτήρα, σμίλευση κοπιαστική της λίθινης καρδιάς μας, όπως τη χαρακτηρίζει στον Ιεζεκιήλ (11.19), ζητάει δουλειά, αφού και ο Πατήρ Του έως τώρα εργάζεται και ο Ίδιος εργάζεται επίσης (Ιω. 5.17).
Μα μπροστά στον ιδρώτα ο οκνηρός «κλωτσάει». Ο μόχθος των αρετών τον απωθεί, γι’ αυτό εκείνος απωθεί τον Θεό.
Στην παραβολή του σπορέα ένα μέρος του σπόρου «έπεσεν επί την πέτραν, και φυέν εξηράνθη δια το μη έχειν ικμάδα· και έτερον έπεσεν εν μέσω των ακανθών, και συμφυείσαι αι άκανθαι απέπνιξαν αυτό» (Λουκ. 8).
Τι άνοια, τι ντροπή! Ο σπορέας των αγαθών παρών, πλην οι ελαφρόψυχοι απομακρύνονται, είτε εξαιτίας δοκιμασιών και οδυνών, είτε εξαιτίας ευμαρείας και ηδονών. Και τα δυο έχουν υπόβαθρο τη φυγοπονία και τη φιλαυτία, τον εγωισμό.
Ιερομόναχος Ιουστίνος
Μακαριστός Αρχιμανδρίτης π. Αθανάσιος Μυτιληναίος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια είναι τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα;
https://www.youtube.com/watch?v=vYsu5PwsCPU