Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024

«ΧΑΙΡΕ ΤΥΡΑΝΝΟΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΚΒΑΛΟΥΣΑ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ»! ΑΜΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!

ΤΟ «ΦΑΝΑΡΙ» ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, ΗΔΗ ΤΡΕΜΟΣΒΗΝΕΙ
Ό,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ ΔΗΜΟΣΙΩΣ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ...



Η διάλυση του τριμερούς συνασπισμού και η κατάρρευση της γερμανικής κυβέρνησης, ανεξάρτητα από τις όποιες αφορμές κυριαρχούν στην ειδησεογραφία, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ο πρώτος ισχυρός μετασεισμός που σημειώνεται -και μάλιστα επί ευρωπαϊκού εδάφους- μετά τη σαρωτική επαναφορά Τραμπ στις ΗΠΑ…

Κι επειδή αυτές οι μετασεισμικές δονήσεις θα έχουν συνέχεια, ο απόηχος φτάνει ήδη και στην Αθήνα, όπου το υπάρχον κομματικό σύστημα ταρακουνιέται εδώ και αρκετό καιρό. Αρκετοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι είναι πολύ πιθανόν οι εξελίξεις να επιταχυνθούν και εδώ. 

Άλλωστε με ορίζοντα την άνοιξη ολοένα και περισσότεροι βρίσκονται με το «όπλο παρά πόδα». Άρα, όσα συμβαίνουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα στο Βερολίνο μάς ενδιαφέρουν (ή και μας επηρεάζουν) άμεσα…

Ακόμη και η διαμάχη για το «φρένο χρέους», που αποτέλεσε τη χαριστική βολή για το γερμανικό «Φανάρι», συνδέεται με την αγωνία του Σολτς, που μετά το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αμερική, μετατράπηκε σε πανικό για τη δική του κατάρρευση, η οποία έχει δρομολογηθεί από τις πρόσφατες αναμετρήσεις στα γερμανικά κρατίδια.

Υπάρχει και μια τεράστια ιστορική ειρωνεία εν προκειμένω. Οι Γερμανοί, που κουνούσαν το δάχτυλο στην Ελλάδα για τα Μνημόνια με το περίφημο «pacta sunt servanda», δηλαδή «οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται», τώρα για τις δικές τους πολιτικές ανάγκες πετάνε στα σκουπίδια ακόμη και το Σύνταγμά τους, το οποίο από το 2009 απαγορεύει στην κυβέρνηση να δανείζεται πέραν του 0,35% του ΑΕΠ ετησίως.

Επίσης η άμεση επίδραση του αμερικανικού αποτελέσματος φαίνεται και από την αποστροφή του Σολτς για την ανάγκη «η Γερμανία να αναλάβει την ευθύνη και να βοηθήσει την Ευρώπη να παραμείνει ενωμένη»…

Αυτό εντάσσεται στο δόγμα της «στρατηγικής ενηλικίωσης», που ανακάλυψε πρώτος ο Μακρόν, ο οποίος -μετά το στραπάτσο των ευρωεκλογών- πήγε γρήγορα σε εθνικές εκλογές για να προλάβει τα χειρότερα για εκείνον. Και όντως ως έναν βαθμό τα πρόλαβε, αν και -σωστότερα- απλώς τα… φρέναρε.

Την ίδια τακτική ακολούθησε τώρα υπό το κράτος της ίδιας ταραχής ο Σολτς. Αρκεί να σημειώσουμε ότι ουδέποτε άλλοτε στη σύγχρονη Ιστορία έχει διαλυθεί πρόωρα κυβερνητικός συνασπισμός στη Γερμανία.

Προκαλώντας πρόωρες εκλογές, γνωρίζει ότι δεν σώζεται το SPD από την κατάρρευση. Αλλά ούτε και προτίμησε να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία με την προσμονή της ανάκαμψης. Ο θρίαμβος Τραμπ κατέστησε την ελπίδα αυτή εντελώς φρούδα.

Με τις πρόωρες εκλογές ο Σολτς υπηρετεί πρωτίστως τις συστημικές γερμανικές προτεραιότητες: Όσο πιο σύντομα στηθούν οι κάλπες τόσο πιο καθησυχαστική είναι η προοπτική να έρθει πρώτο το χριστιανοδημοκρατικό CDU και να σχηματίσει τη δική του κυβέρνηση συνεργασίας. 

Όσο οι κάλπες καθυστερούν τόσο θα ανεβαίνει -διεκδικώντας ακόμη και την πρωτιά- η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), που δεν τη θέλει κανείς από τους άλλους…

Ό,τι και να λέει δημοσίως, μπροστά σε ένα τέτοιο μαρτυρικό αδιέξοδο είναι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού και το δικό του «Φανάρι» ήδη τρεμοσβήνει…

Συγκυριαρχία στην περιουσία Μητσοτάκη

Η Τουρκία από την άλλη, δεν χρειάζεται να μας στέλνει το κάθε φιντάνι της, όπως ο ΥΠΕΞ Φιντάν, λόγου χάρη, για να κάνει τις δουλίτσες της. Μια χαρά τα λένε, ακριβώς πάνω στη γραμμή που έχουν θέσει ο πολυχρονεμένος νεοσουλτάνος Ερντογάν και κάποιοι πολύφερνοι ελληνόφωνοι που θεωρούν «ρεαλισμό» το ξεπούλημα.

Ένα από τα πολλά παραδείγματα, η Ντόρα Μπακογιάννη, που δήλωσε νέτα σκέτα χθες στην τηλεόραση του Σκάι* ότι «το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη». Οι αφελείς αναρωτιούνται: Ως εκπρόσωπος ποιας χώρας το είπε αυτό; 

Έλα μου, ντε! Δεν πάει ο νους σας σε κάποια; Κι ο Γεραπετρίτης ήταν ξεκάθαρος, όταν στις 4 Οκτωβρίου του 2024 δήλωσε στο ραδιόφωνο του Σκάι* «ας χαρακτηριστώ και μειοδότης, αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου, για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά η οποία θα είναι ήρεμη». 

Δηλαδή οι Έλληνες γι’ αυτά τα νιτερέσα με τους γείτονες, τα οποία κάνει μαζί με τον Κυριάκο, αυτόν τον χαρακτηρισμό θα του… καρφιτσώσουν στο πέτο.

Και ο ίδιος ο Μητσοτάκης, πάλι στην τηλεόραση του Σκάι* (στις 13 Ιουλίου 2023) είχε εξαγγείλει ελληνικές υποχωρήσεις σε τυχόν συμφωνία με τους Τούρκους λέγοντας: «Μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης».

Λοιπόν, το μητσοτακέικο και οι συνεταίροι του, αν λατρεύουν την έννοια της συγκυριαρχίας, ας αφήσουν κάτω την πατρίδα, γιατί δεν τους ανήκει. Είναι των γενεών που πέρασαν, της παρούσης και των επομένων. Αν θέλουν να δώσουν ντε και σώνει κάτι στους Τούρκους, ας είναι ένα σεβαστό κομμάτι από την αμύθητη περιουσία τους.

Συγκυριαρχία στα πλούτη της οικογένειας Μητσοτάκη δεν το λες και λίγο. Θα χορτάσει (για ένα μικρό διάστημα) η ακόρεστη τουρκιά.

Για φινάλε εδώ θα ταίριαζε μια τουρκική φράση που χρησιμοποιούμε συχνά σχεδόν άπαντες οι Έλληνες όταν εκνευριζόμαστε, αλλά δεν θα την γράψομεν. Θα την εκφράσουμε πολιτικά, την ώρα που πρέπει.

Τελικά, αν θέλετε να δείτε ή να ακούσετε τους μητσοτακίστας να κάνουν λεκτικές τεμενάδες στην Τουρκία, πρέπει να συντονιστείτε με τον σταθμό του φίλου του Ερντογάν, του Ατζούν Ιλιτζαλί, τον Σκάι!

Φίλοι και «εχθροί» της κυβέρνησης Μητσοτάκη παίρνουν θέση στην σκακιέρα των media

Φίλοι και εχθροί της κυβέρνησης Μητσοτάκη παίρνουν θέση στην τηλεοπτική σκακιέρα και αναπροσαρμόζουν την στρατηγική τους απέναντι στην εξουσία. Το τελευταίο διάστημα, βλέπουμε κινήσεις από μεγάλους επιχειρηματίες του χώρου των εκδόσεων και των καναλιών που διαβλέπουν ότι το πολιτικό σύστημα είναι τελείως ρευστό. Εξηγούμαστε.

Η κόντρα της κυβέρνησης με τον όμιλο Βαρδινογιάννη

Η κόντρα της κυβέρνησης με το δίδυμο των επιχειρηματιών Μαρινάκη-Βαρδινογιάννη, ανάγκασαν τους δύο παίκτες να επενδύσουν ακόμα περισσότερα στο χώρο των media. 

Ειδικά ο εφοπλιστής Μαρινάκης μετά τον όμιλο Alter Ego που διαθέτει το Mega, Βήμα και Νέα κάνει μία νέα εκδοτική προσπάθεια να βγάλει την πάλαι ποτέ κραταιά ναυαρχίδα της Κεντροαριστεράς «Ελευθεροτυπία».

 Το νέο φύλλο θα είναι ενισχυτικό της πορείας του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη και αναλόγως των εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να στηρίξει και την πλευρά του Στέφανου Κασσελάκη, μιας και είναι ο μόνος από το συνονθύλευα που διαθέτει ρεύμα στο χώρο.

Η απαλλαγή (με βούλευμα) του Μαρινάκη και τι γίνεται από εδώ και πέρα

Όμως, η απαλλαγή του εφοπλιστή από την υπόθεση Noor1 μπορεί να δημιουργεί νέα δεδομένα καθώς ενδεχομένως να εντάσσεται στην προσπάθεια της κυβέρνησης να τα βρει με τον Β. Μαρινάκη, που όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν μία αγαστή συνεργασία. 

Είναι αλήθεια ότι ένα από τα ατού της κυβέρνησης Μητσοτάκη την προηγούμενα τετραετία ήταν οι πολύ καλές σχέσεις που είχε με παράγοντες της αγοράς αλλά κυρίως με τους ιδιοκτήτες των media που του είχαν εξασφαλίσει μία παντοκρατορία έναντι των άλλων πολιτικών αρχηγών.

Οι νέοι παίκτες επεκτείνονται

Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι από τότε, μπήκαν νέοι παίκτες (Εξάρχου, Μπάκος και Καυμενάκης) και κάποιοι επιχειρηματίες έγιναν πολύ πιο απαιτητικοί.

 Όμως και η αλαζονεία της κυβέρνησης (υποκλοπές, εμβόλια, Τέμπη κ.α) έφεραν την ρήξη με κάποια κέντρα. Είναι γνωστή η κόντρα της κυβέρνησης με την οικογένεια Βαρδινογιάννη και τα πρόστιμα στην Motor Oil αλλά και την έρευνα του deal της Motor Oil με την Hλέκτωρ. 

Ο Αλέξανδρος Εξάρχου (action 24) στηρίζει την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, καλοβλέπει και την Αφροδίτη Λατινοπούλου η οποία αρχίζει και αποκτάει κοινό. Επόμενος στόχος για τον επιχειρηματία είναι η αναβίωση του ραδιοφώνου του Flash.

Εξαγορά του Εψιλον για Μελισσανίδη – Που αποσκοπεί;

Στην σημερινή εποχή, βλέπουμε μία προσπάθεια να μπουν στην τηλεοπτική αγορά συγκεκριμένα μιντιακά κέντρα. Για παράδειγμα, ο Δημήτρης Μελισσανίδης που αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ συμφώνησε για την εξαγορά του καναλιού Eψιλον του Βρυώνη στο οποίο θα στεγάσει την Ναυτεμπορική. Τι ρόλο θέλει να παίξει ο Μελισσανίδης;

Ο εφοπλιστής είναι δεξιός, δεν έχει στηρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά δεν πάει και κόντρα… ενώ άτυπα είχε στηρίξει και τον Αλέξη Τσίπρα μέσω Φλαμπουράρη. Στηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά αλλά και τα δεξιά πατριωτικά κόμματα. Όμως, η Ναυτεμπορική πρέπει να βρει τηλεοπτική κάλυψη για να έχει παρέμβαση στην εξουσία.

Που στρέφεται μιντιακά ο Ηλιοπουλος και που ο Σαββίδης

Την ίδια ώρα, το υψηλό τίμημα που ζητάει ο Ιβάν Σαββίδης για το Open, έκανε τον Mάριο Ηλιόπουλο να προσπαθεί να τοποθετηθεί κάπου αλλού. Οι πληροφορίες λένε ότι έχει προσεγγίσει το Κοntra Channel του Κουρή και προσπαθεί να το εξαγοράσει για να χτίσει μιντιακή θέση και να προστατέψει την επένδυσή του στην ΑΕΚ. 

Τι θα γίνει, όμως, με το Open. Ο Ιβάν Σαββίδης θέλει να το πουλήσει στον Βαγγέλη Μαρινάκη που δίνει τα περισσότερα χρήματα. Έχει ρίξει πολλά λεφτά για να τα αφήσει να πεταχτούν έτσι. 

Όμως, από την άλλη ο ελληνοπόντιος τα έχει βρει με την κυβέρνηση, η οποία δεν θέλει να πάει το κανάλι στον Μαρινάκη γιατί θα υπάρχει υπερσυγκέντρωση ΜΜΕ και επίσης θα χάσει ένα κανάλι που δεν την επικρίνει σοβαρά. Όλα θα κριθούν στο τέλος.

Οι παραδοσιακοί παίκτες υπέρ Μαξίμου

Τέλος οι παραδοσιακοί παίχτες όπως ο Γιάννης Αλαφούζος του ΣΚΑΙ-Καθημερινή θα παραμείνουν στο πλευρό της κυβέρνησης αν και χάνουν συνεχώς μερίδια τηλεθέασης ενώ είναι ενδεικτικό πόσο έξω έπεσαν τα συγκεκριμένα ΜΜΕ με την προεδρική εκλογή στις ΗΠΑ. 

Είναι επίσης εκπληκτικό που ακόμη και τώρα είναι αρνητικά διακείμενοι στον Trump παρά τον εκλογικό του θρίαμβο… πραγματικά πρωτοφανής και λανθασμένη η στάση του σταθμού ΣΚΑΙ και της εφημερίδας Καθημερινή… 

Τέλος, με το μέρος της κυβέρνησης έχει πάει και ο ΑΝΤ1 του Κυριακού, των πολλών προβλημάτων, ενώ μετά την νομοθετική διάταξη ρουσφέτι του υπουργείου Οικονομικών στους καναλάρχες για τις αποσβέσεις, όλα κυλάνε ομαλά στις σχέσεις με το Μαξίμου.


1 σχόλιο:

  1. Μη φοβάσαι. Ο Θεός δε θα επιτρέψει να γίνει κακό , αλλά θα γίνουν όμως πράματα και θάματα που δεν θα εξηγούνται με τη λογική. Ο κόσμος θα τους σιχαθεί και θα τους κυνηγήσει. Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει και ξαφνικά σκάει, έτσι θα σκάσουν κι αυτοί! Δε μπορώ να σου πω πιο πολλά

    (Μαρτυρίες προσκυνητών, Ζουρνατζόγλου, 2006, σελ. 425-426)

    ΑπάντησηΔιαγραφή