ΓΛΥΚΥΤΑΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΩΝ ΤΟ ΜΕΓΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΣ (ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΑΡΕΤΗ

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

+++ 

 Μεταφορική, με παραβολή απλή 

η κάτωθεν διδαχή, 

ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΑΥΤΗ.

Κάποτε στο δάσος, σε μια πλαγιά, 

ήτο μόνος αφημένος, 

ένας άρρωστος και πληγωμένος. 

 Ζητούσε βοήθεια αυτός, 

μα δυστυχώς κανείς 

δεν περνούσε από ‘κει.

 Ξαφνικά, να σου μπροστά δύο μοναχοί, 

υποτακτικοί ενός Αγίου γέροντος, 

περνούσαν από τον δρόμο αυτόν. 

 Ο πληγωμένος έβαλε φωνή:

 «ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ ΑΔΕΡΦΟΙ».

 Μα τι κρίμα, οι μοναχοί του λένε ευθύς: 

 «Πάμε σε αγρυπνία, δεν έχουμε χρόνο»,

 κι έφυγαν βιαστικοί. 

 Μόνος πάλι ο ασθενής. 

 Μετά από λίγο περνά ο Γέροντας των υποτακτικών. 

 Τον βλέπει, τον λυπάται, τον πονάει, σταματάει. 

 «Έλα», του λέει, «θα σε πάρω στον ώμο μου,

 θα σε μεταφέρω στο δίπλα χωριό, 

εκεί θα βρεις κάποιον γιατρό». 

 Τον φορτώνεται με αγάπη, με προσφορά 

και καθ’ οδόν το βάρος του αδερφού, 

σιγά σιγά έγινε πιο ελαφρύ 

και συνάμα ο Γέροντας

 ακούει μια γλυκύτατη φωνή, 

να του λέει στο αυτί: 

«Ο άνθρωπος που κουβαλάς εσύ, 

δεν είναι θνητός, μα ΑΓΓΕΛΟΣ από ουρανό

 που εστάλη για να λάβεις βραβείο 

από τον ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ». 

 Και εξακολουθεί η φωνή:

 «Οι δυο σου υποτακτικοί 

δεν είναι άξιοι της Βασιλείας της Θεϊκής, 

γιατί αδιαφόρησαν αυτοί 

διά τον άρρωστο, τον κουρελή, 

έτσι δεν θα εισέλθουν στην αιώνια γιορτή».

 Και λέγοντας αυτά, 

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ξαφνικά,

 μένοντας μόνος ο γέροντας μετά.

Η παραβολή αυτή, 

θέλει παιδί μου σε σένα να πει, 

πως ό,τι καλό ο καθείς σας εδώ 

και να έχει στη ζωή, 

αν στην ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΤΟΝΕΙ, 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΨΥΧΗ. 

 Γιατί του λείπει η κορώνα της μεγίστης αρετής, 

που λέγεται ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΓΡΑΜΜΗ. 

 Της αγάπης άνθρωπε η αρετή,

 σου χτίζει παλάτια εν τοις ουρανοίς. 

 Ο απόστολος Παύλος είχε πει: 

 «Κλαίω μετά κλαιόντων και χαίρομαι μετά χαιρόντων». 

 Δεν μπορείς να λέγεσαι Ορθόδοξος Χριστιανός 

και να ‘σαι κλεισμένος στου ατομισμού σου τον βωμό.

 Πρέπει να δίδεσαι, να αγαπάς,

 όχι μόνο τον φίλο, τον αδερφό 

μα και ακόμα ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ. 

 Τότε μόνο ομοιάζεις παιδί μου 

ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΤΟΝ ΘΕΟ, 

που από αγάπη Θεϊκή, για σένα 

μου κάρφωσαν στο σταυρό καρφί.

 Μάθε τώρα να αγαπάς

 και από αγάπη να συγχωράς 

και τον σταυρωτή σου, 

όπως συγχώρεσα Εγώ, 

ο Ουράνιος Λυτρωτής σου. 

 ΝΑΙ, η αμοιβή, 

ο μισθός της αγάπης εστί

 Ουράνιος Μαργαρίτης, 

ανυπολογίστου αξίας 

και ασυγκρίτου γραμμής, 

αν θες στην αιώνια μου ευδαιμονία,

 στην αιώνια ευτυχία της Άνω Βασιλείας 

κι εσύ να βρεθείς.

ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΑΡΧΗ 

 +++