Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΕΞΑΠΟΛΥΕΙ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ....

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΤΙ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ 18η ΜΑΡΤΙΟΥ – Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
ΒΙΝΤΕΟ 

Οι δικαστές που εκδικάζουν την υπόθεση θα βρεθούν σε δύσκολη θέση. 

Πιθανότατα θα σοκαριστούν όταν δουν τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπάρχει μια βιομηχανία τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε πλήρη λειτουργία που έχει παραμορφώσει μαζικά το συλλογικό μυαλό των ανθρώπων

Παρατηρώντας αντιπαραθέσεις σε πολιτικής και δικαστικές υποθέσεις, δεν γίναμε ποτέ μάρτυρες σε κάτι τόσο κρίσιμο για το μέλλον της ίδιας της ιδέας της ελευθερίας σε σύγκριση με αυτό που θα συμβεί στις 18 Μαρτίου 2024. 

Εκείνη την ημέρα, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, θα ακούσει επιχειρήματα στην υπόθεση Murthy εναντίον Missouri σχετικά με το εάν η κυβέρνηση μπορεί να αναγκάσει ή να ωθήσει ιδιωτικές εταιρείες να λογοκρίνουν τους χρήστες τους για λογαριασμό των προτεραιοτήτων του καθεστώτος.

Τα στοιχεία ότι το έχουν κάνει είναι συντριπτικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 5ο Σώμα στο Μιζούρι, εξέδωσε έκτακτη διαταγή για να σταματήσουν αυτή την πρακτική με το σκεπτικό ότι δεν συνάδει με την Πρώτη Τροποποίηση του Συντάγματος των ΗΠΑ. 

Το βιομηχανικό συγκρότημα λογοκρισίας εργάζεται αυτή τη στιγμή και κάθε ώρα, για να διαγράψει την ελευθερία του λόγου στην Αμερική. Αυτή η διαταγή ανεστάλη εν αναμονή της επανεξέτασης από το Ανώτατο Δικαστήριο.

Η ίδια η υπόθεση δεν έχει φτάσει καν στο δικαστήριο. Αυτή η απόφαση αφορά μόνο την ίδια την διαταγή, η οποία εκδόθηκε με βάση τα ανησυχητικά αποτελέσματα των όσων αποκαλύφθηκαν. 

Ουσιαστικά, το κατώτερο δικαστήριο ουρλιάζει «Αυτό πρέπει να σταματήσει». Το Ανώτατο Δικαστήριο προσπαθεί να αξιολογήσει εάν οι παραβιάσεις της ελευθερίας είναι αρκετά ακραίες ώστε να δικαιολογούν μια προδικαστική παρέμβαση.

Μια θετική απόφαση για τους ενάγοντες δεν λύνει κάθε πρόβλημα, αλλά τουλάχιστον θα σημαίνει ότι η ελευθερία εξακολουθεί να έχει μια ευκαιρία σε αυτή τη χώρα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. 

Μια απόφαση υπέρ της λογοκρισίας, η οποία είναι ουσιαστικά η ίδια η κυβέρνηση, θα δώσει άδεια σε κάθε ομοσπονδιακή υπηρεσία – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που λειτουργούν μυστικά όπως το FBI και η CIA – να απειλεί κάθε εταιρεία μέσων κοινωνικής δικτύωσης και μέσων μαζικής ενημέρωσης, να διαγράψει οποιοδήποτε περιεχόμενο που έρχεται σε αντίθεση με την εγκεκριμένη αφήγηση.

Αν συμβεί αυτό, τότε στη Ουάσινγκτον θα έχουν γιορτές και πανηγύρια. Από την άλλη, θα υπάρξουν κλάματα αν το δικαστήριο αποφασίσει για την υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου. 

Θα μπορούσε επίσης το Ανώτατο Δικαστήριο να λάβει μια ενδιάμεση θέση, αρνούμενο να επιτρέψει την εκτέλεση της διαταγής και να υποσχεθεί για κάποια πιθανή απόφαση σε μεταγενέστερη ημερομηνία εν αναμονή της δίκης. 

Αυτό θα ήταν καταστροφή γιατί θα μπορούσε να σημαίνει τρία ή περισσότερα χρόνια πλήρους λογοκρισίας εν αναμονή της προσφυγής, ανεξάρτητα για το πιο θα είναι μεταγενέστερα το αποτέλεσμα της δίκης.

Η ελευθερία του λόγου είναι το παν. Αν δεν το έχουμε αυτό, δεν έχουμε τίποτα και η ελευθερία μας αξίζει ένα τίποτα. Όλα τα άλλα προβλήματα ωχριούν μπροστά της. 

Υπάρχουν πολλά προβλήματα, από την υγειονομική περίθαλψη μέχρι τη μετανάστευση, αλλά αν δεν έχουμε ελευθερία λόγου, δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε την αλήθεια για κανένα από αυτά. 

Το βιομηχανικό συγκρότημα λογοκρισίας είναι εξ ολοκλήρου αφοσιωμένο στο να διασφαλίσει ότι δεν θα έχουμε καθόλου συζητήσεις και ότι δεν θα ακούγονται καν οι φωνές αντιφρονούντων.

Ως έχουν τα πράγματα, η Google, η Microsoft , το Facebook, το Youtube –και πολλά μέσα των κολοσσών της τεχνολογίας– περιορίζουν ήδη σε μεγάλο βαθμό την ελεύθερη ομιλία. Εργάζονται σε συνεργασία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και εκείνους που διορίζονται από την κυβέρνηση για να κάνουν τα θελήματα των ελίτ. Αυτό το μάθαμε και το γνωρίζουμε αδιαμφησβήτητα από ένα γεγονός.

Όταν ο Έλον Μασκ ανέλαβε το Twitter, ανακάλυψε μια τεράστια μηχανή λογοκρισίας που λειτουργούσε για λογαριασμό του FBI και άλλων υπηρεσιών. Εκατομμύρια αναρτήσεις καταργήθηκαν μαζί με τους χρήστες. 

Έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεριζώσει τα σπλάχνα αυτού του τέρατος επιτήρησης. Κάνοντας αυτό άλλαξε εντελώς τον χαρακτήρα του ιστότοπου. Και έτσι το Twitter έγινε και πάλι χρήσιμο.

Ούτε καν το μέγεθος του προβλήματος είναι ευρέως κατανοητό. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να λένε ότι η ελευθερία του λόγου είναι απαραίτητη για την προστασία των μειονοτικών απόψεων. Σε αυτή την περίπτωση, οι αριθμοί δεν έχουν σημασία για τους λογοκριτές. 

Θα μπορούσε το 90% των χρηστών να προσπαθεί να προωθήσει μια ιδέα και μια άποψη και να εξακολουθεί να λογοκρίνεται. Αυτό έκανε το παλιό Twitter. Επιτίθονταν καθημερινά στη βάση χρηστών της εταιρείας. Αυτή ήταν η δουλειά τους, όσο κι αν έρχεται σε αντίθεση με την όλη ουσία των social media.

Η Prime News πλήττεται από όλες αυτές τις εταιρείες, αλλά δεν αφορά μόνο εμάς. Αφορά όλους όσους διαφωνούν με την ατζέντα της «Μεγάλης επαναφοράς» του Νταβός. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, την ατζέντα των ΛΟΑΤΚΙ, τα lockdown, τη μετανάστευση ή οτιδήποτε άλλο. 

Ακόμη και τώρα, η μηχανή Τεχνητής Νοημοσύνης της Google εξυμνεί τη δόξα των lockdowns, των μαζικών εμβολιασμών, ενώ αγνοεί εντελώς την αντίθετη άποψη στην επιστήμη. Έτσι θέλουν να είναι τα πράγματα. Η μηχανή αναζήτησης της Google δεν είναι καλύτερη. Μπορεί να είναι και η ίδια άλλωστε μια ομοσπονδιακή υπηρεσία.

Οι δικαστές που εκδικάζουν την υπόθεση θα βρεθούν σε δύσκολη θέση. Η εικασία μου είναι ότι κανένας από αυτούς δεν ξέρει καν ότι αυτό συνέβαινε στον βαθμό που συμβαίνει. 

Πιθανότατα θα σοκαριστούν όταν δουν τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπάρχει μια βιομηχανία τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε πλήρη λειτουργία που έχει παραμορφώσει μαζικά το συλλογικό μυαλό των ανθρώπων. 

Κάθε ομοσπονδιακός οργανισμός εμπλέκεται, βαθιά ενσωματωμένος στις λειτουργίες όλων των εταιρειών μέσων ενημέρωσης και της ψηφιακής τεχνολογίας, κάτι που με τη σειρά του απαιτεί καθολική παρακολούθηση και δίωξη των αντίθετων φωνών.

Μέχρι πριν από λίγα μόλις χρόνια, ολόκληρος αυτός ο κλάδος –που περιλαμβάνει ομοσπονδιακούς οργανισμούς, πανεπιστήμια, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, σκιώδεις εταιρείες, ψεύτικους ελεγκτές πληροφοριών και κάθε είδους εταιρείες-προστατευτικές εταιρείες – δεν ήταν γνωστό ότι υπήρχε. Τώρα που το ξέρουμε, είμαστε συγκλονισμένοι από την έκτασή του. 

Έχει εισβάλει σε σε κάθε πτυχή της ζωής μας, σε σημείο που δεν μπορούμε να πούμε πλέον ποιες είναι οι αληθινές ειδήσεις, από αυτές που μας τροφοδοτούν οι υπηρεσίες πληροφοριών. Ακόμη χειρότερα, περιμένουμε ότι τα περισσότερα από όσα παίρνουν τελικά έγκριση για να δημοσιευθούν, είναι τελείως ψευδή.

Οι δικαστές θα ανακαλύψουν αυτήν την αλήθεια. Μάλλον θα εκπλαγούν. Αλλά θα εκπλαγούν επίσης από το πόσο αναπόσπαστο στοιχείο έχει γίνει στη ζωή μας. 

Όπως αποδεικνύεται, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ, για σχεδόν μια δεκαετία έχει θέσει πολύ υψηλή προτεραιότητα στην επιμέλεια της κοινής γνώμης, λέγοντας ψέματα σε κάθε βήμα για το δικό της όφελος και των βιομηχανικών εταίρων της.

Όλοι στην Σοβιετική Ένωση γνώριζαν σίγουρα ότι η Πράβντα μιλούσε για το Κομμουνιστικό Κόμμα. Καταλαβαίνουν όμως οι άνθρωποι ότι τα αποτελέσματα αναζήτησης της Google και τα χρονοδιαγράμματα του Facebook δεν είναι καλύτερα; Δεν είναι ξεκάθαρο και σε ποιο βαθμό οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό, αλλά είναι η πραγματικότητά μας.

Θα είναι πραγματικά πρόθυμοι οι δικαστές να τραβήξουν την πρίζα ολόκληρου αυτού του μηχανήματος; Κάτι τέτοιο θα τάραζε και θα αναστάτωνε μια καθιερωμένη ομάδα συμφερόντων περισσότερο από οτιδήποτε έχει κάνει το δικαστήριο εδώ και πολλά χρόνια ή και ποτέ. 

Θα άλλαζε θεμελιωδώς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι τεχνολογίες μας. Θα ήταν καταστροφικό για τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες. Η αστυνόμευση ενός τέτοιου νέου συστήματος που ονομάζεται ελευθερία του λόγου θα ήταν εντελώς άλλο θέμα. 

Θα σήμαινε ότι χιλιάδες άνθρωποι που ασχολούνται με την επιτήρηση, ξαφνικά δεν θα είχαν τίποτα να κάνουν. Θα ήταν υπέροχο, αλλά μπορεί να συμβεί;

Η λογοκρισία είναι πλέον μια ολόκληρη παγκόσμια βιομηχανία. Περιλαμβάνει τα πιο ισχυρά ιδρύματα, κυβερνήσεις, πανεπιστήμια και παράγοντες επιρροής του κόσμου. 

Φαίνεται ότι όλοι θέλουν να συμμετάσχουν στη συντριβή αυτού που αποκαλούσαν «παραπληροφόρηση», που τις περισσότερες των περιπτώσεων, αφορά τις αληθινές πληροφορίες που δεν θέλουν να γνωστοποιήσουν. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτόν τον μηχανισμό ελέγχου και ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα. 

Πριν από λίγες ημέρες άλλωστε η ίδια η πρόεδρος της Κομισιόν, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ξεκαθάρισε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε σαν ανθρωπότητα να αντιμετωπίσουμε τα επόμενα δυο χρόνια, δεν είναι ούτε η πείνα, ούτε η φτώχεια, ούτε οι αρρώστιες, ούτε η τρομοκρατία, ούτε οι πόλεμοι, ούτε καν η πολυδιαφημισμένη κλιματική κρίση, αλλά η παραπληροφόρηση.

Κάθε ομοσπονδιακός οργανισμός σε αυτό το σημείο έχει αναλάβει να προτρέψει κάθε πάροχο πληροφοριών να χειραγωγήσει το σύστημα έτσι ώστε να βγαίνει και προωθείται μόνο μια κυρίαρχη άποψη. Αυτό έχει τεράστιο αντίκτυπο στην κοινή γνώμη.

Γράφονται και δημοσιεύονται χιλιάδες κείμενα αφύπνισης, εμπεριστατωμένα και με στοιχεία, όμως ο κόσμος δεν τα γνωρίζει καν. Γιατί η Google, δεν τα περνάει ποτέ στις τάσεις της στην αρχική σελίδα. Οι ειδικοί αλγόριθμοι δρουν έτσι, ώστε να είναι σαν να μην υπάρχουν. 

Οι αναρτήσεις στο Facebook εξαφανίζονται τη στιγμή που δημοσιεύονται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι διαγράφονται, αλλά πάλι οι αλγόριθμοι φροντίζουν να μην γνωστοποιούνται στο μέγιστο των χρηστών, ενώ το YouTube επικρίνει περιεχόμενα ως αντίθετα με τα πρότυπα της κοινότητας, χωρίς άλλη εξήγηση.

Η αυτολογοκρισία έχει γίνει η συνήθης πρακτική της τάξης των διανοουμένων. Διαφορετικά χτυπάς μόνο το κεφάλι σου στον τοίχο και κάνεις τον εαυτό σου στόχο. Λεπτό προς λεπτό σε πραγματικό χρόνο, η κοινή γνώμη διαμορφώνεται από αυτήν την κακιά βιομηχανία, η οποία διαστρεβλώνει δραματικά τα πολιτικά αποτελέσματα.

Όπως είπα, αυτό είναι σίγουρα το πιο σημαντικό ζήτημα που αντιμετωπίζουμε. Μια απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ να αφήσει αυτό να συνεχιστεί, θα οδηγήσει κατευθείαν στην καταδίκη μας και στον θάνατο της ίδιας της ελευθερίας.

Υπάρχει ένα επιπλέον πρόβλημα που είναι πολύ σοβαρό. Αυτές τις μέρες, υπάρχει ένας τεράστιος αγώνας για τον προγραμματισμό της λογοκρισίας στους ίδιους τους αλγόριθμους, έτσι ώστε κανείς από τους μεγαλοσχήμονες των εταιρειών τεχνολογίας, να μην μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος για κατάχρηση της εξουσίας του. 

Η τεχνητή νοημοσύνη σύντομα θα εκτελεί τα πάντα, έτσι ώστε η Google και το Facebook κ.λπ. να μπορούν απλά να πουν ότι η μηχανική τους εκμάθηση κάνει τη βρώμικη δουλειά.

Ίσως ένας από τους λόγους που η τεχνητή νοημοσύνη μας χτύπησε την πόρτα με τέτοια βιασύνη είναι ακριβώς λόγω αυτής της υπόθεσης ενώπιον του δικαστηρίου. Το βαθύ κράτος και οι βιομηχανικοί του εταίροι δεν πρόκειται να τα παρατήσουν εύκολα. Όλα εξαρτώνται από τη νίκη τους επί της ελευθερίας του λόγου, όσον αφορά τους ίδιους.

Γι’ αυτό θα πρέπει να ελπίζουμε σε μια σαρωτική απόφαση από το Ανώτατο Δικαστήριο που να επιβεβαιώνει τη θεμελιώδη αμερικανική δέσμευση να αφήσει δηλαδή την ομοσπονδιακή την κυβέρνηση εντελώς έξω από τη δουλειά της χειραγώγησης της κοινής γνώμης μέσω της επιμέλειας των πληροφοριών που βλέπετε και διαβάζετε. Γιατί η ελευθερία προϋποθέτει την διαμόρφωση της δική σας κριτικής σκέψης.

Είναι τραγικό που ένα τόσο θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα εξαρτάται τόσο πολύ από την απόφαση της πλειοψηφίας αυτού του ενός οργάνου. Δεν θα έπρεπε να λειτουργούν έτσι τα πράγματα. 

Η Πρώτη Τροποποίηση υποτίθεται ότι είναι νόμος, αλλά αυτές τις μέρες, η κυβέρνηση έχει χτίσει μια ολόκληρη αυτοκρατορία γύρω από την ιδέα ότι απλά δεν έχει σημασία, ή ότι είναι ξεπερασμένος. 

Η δουλειά του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι να υπενθυμίζει στους άρχοντές στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ότι ο λαός δεν είναι απλώς στόκος στα χέρια πρακτόρων του βαθέως κράτους. Έχουν θεμελιώδη δικαιώματα που δεν μπορούν να σταματήσουν να υπάρχουν.

Υπάρχει προγραμματισμένη συγκέντρωση έξω από το δικαστήριο στις 18 Μαρτίου, με πολλούς ομιλητές να είναι διαθέσιμοι να μιλήσουν στον Τύπο. Αυτοί είναι οι μαχητές της ελευθερίας στην Αμερική σήμερα και κατά συνέπεια, ολόκληρου του δυτικού κόσμου. Μακάρι να βλέπαμε κάτι αντίστοιχο και στη χώρα μας.

Η παρουσία τους φυσικά και δεν θα επηρεάσει το δικαστήριο. Και κόσμος δεν αναμένεται να είναι πολύς, γιατί δεν έχει καταλάβει ακριβώς το πώς λειτουργεί εις βάρος του η βιομηχανία της λογοκρισίας. Ωστόσο, αξίζει την προσπάθεια.

ΠΗΓΗ