ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΑΣ

ΛΟΓΙΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Η εκκλησία μας έχει έναν άγιο που ονομάζεται Νικόλαος ο στρατιωτικός.

Αυτός έζησε κοντά στο 800 μ.Χ. και ήταν στρατιωτικός την εποχή που βασίλευε ο Νικηφόρος Πατρίκιος.

Είχαν μαζευτεί τα στρατεύματα του Νικηφόρου και κατευθύνονταν για να πολεμήσουν ενάντια στους Βούλγαρους. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής ο άγιος Νικόλας κατέλυσε σε ένα πανδοχείο (πρέπει να είχε αξιωματική θέση). Όταν ο άγιος πήγε στο δωμάτιο του να κοιμηθεί, εμφανίστηκε η κόρη του πανδοχέα με σκοπό να αμαρτήσει μαζί του.
 

Αλλά ο άνθρωπος που έχει συνείδηση, του τι πρέπει να πράξει στη ζωή του, ξέρει και να χειριστεί τις περιστάσεις ανάλογα. Όπως θα κατάλαβες την απέτρεψε από τον κακό σκοπό που είχε στο νου της. Και μάλιστα αυτό έγινε 3 φορές εκείνη την βραδιά.

Αργότερα είδε στο όνειρό του ότι βρισκόταν ψηλά σε λόφο, από κάτω γινόταν μεγάλη μάχη με τους Βούλγαρους. Εκεί δίπλα του σε ένα θρόνο καθόταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός και είχε το δεξί του πόδι επάνω από το αριστερό. Του λέει.

«Κοίτα το πεδίο και πες μου τι βλέπεις»

«Βλέπω τους Ρωμαίους να νικάνε»

αλλάζει θέση τα πόδια του και βάζει το αριστερό πάνω από το δεξί και του λέει

«Κοίτα τώρα τι βλέπεις»

«Βλέπω τους Βούλγαρους να νικάνε»

και νικήσανε και όλη η πεδιάδα ήταν σπαρμένη με πτώματα εκτός από ένα πολύ μικρό κομμάτι όσο χωράει για να ξαπλώσει ένα άτομο.

Και του λέει ο Ιησούς

«Αυτό το κομμάτι ήταν το δικό σου, επρόκειτο να σκοτωθείς στην μάχη αυτή, αλλά επειδή στάθηκες αγνός θα αξιωθείς να ζήσεις»

Όπως και έγινε.

Αργότερα ο Νικόλας έγινε μοναχός και ευαρέστησε πολύ τον Θεό.

Και τώρα σε ρωτάω υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που αν τους τύχει κάτι τέτοιο θα αντιδράσουν παρόμοια ; Ναι παιδί μου υπάρχουν, αλλά είναι πολύ λίγοι. Μετρημένοι στα δάχτυλα.

Οι περισσότεροι δεν σκέφτονται και κάνουν πράξεις άλογες, ικανοποιούν την σάρκα τους και μετά όταν έρχεται η συμφορά του Θεού τότε τα βάζουν και μαζί του. Γιατί σε μένα λένε, τι έκανα ;

Σκέψου καταστάσεις στη ζωή μας και θα δεις ότι για όλα τα άσχημα και κακά που μας έρχονται φταίμε αποκλειστικά και μόνο εμείς. Πηγαίνουμε σε διάφορα εστιατόρια, πίνουμε και μετά πιάνουμε το τιμόνι στα χέρια μας για να οδηγήσουμε και είμαστε κινούμενη μηχανή θανάτου.

Ερχόμαστε σε επαφή με το άλλο φύλλο ενώ είμαστε σε μέθη ή υπό την επήρεια ναρκωτικών και το παιδί μας έρχεται στον κόσμο προβληματικό. Ταλαιπωρούμαστε μια ζωή εμείς και ταλαιπωρούμε και το παιδί μας για τη δική μας την αμαρτία.

Ακόμη οι άνθρωποι μετέχουν της ομοφυλοφιλίας, κολάνε ασθένειες φοβερές και μετά ...; πάλι φταίει ο Θεός που έδωσε αυτή την αρρώστια στους ανθρώπους.

Σκοτώνουμε, κλέβουμε, λέμε ψέματα με το παραμικρό και η ψυχή μας γίνεται ένας βούρκος.

Για ότι μας τυχαίνει στη ζωή μας κατηγορούμε τον Θεό. Αλλά δεν ξέρουμε να επιρρίψουμε και στον Θεό ότι καλό μας τυχαίνει ή για ότι μας έχει προστατέψει.

Προχθές μια κυρία με πήρε τηλέφωνο και έκλαιγε γιατί συγκρούστηκε το αυτοκίνητό της με ένα φορτηγό και ...; Του έλεγε του Θεού ...; «τι έχω κάνει και τα παθαίνω αυτά ;» Δεν μπορούσε να δει το θαύμα που έκανε ο Κύριος επάνω της, ότι δηλαδή βγήκε ακέραια από το αμάξι. Και συνέχιζε και είχε την απαίτηση από τον Θεό ότι έπρεπε να την προφυλάξει να μην τρακάρει καθόλου. Αλλά ο Θεός ξέρει τι κάνει και οι βουλές του είναι άγνωστες σε εμάς. Το πώς κατεργάζεται την σωτηρία μας είναι κρυφό και μέγα μυστήριο. Είμαστε αχάριστοι και βιαστικοί στη ζωή μας. Τα θέλουμε ΟΛΑ και ΤΩΡΑ.

Ένα ελαφρυντικό που έχουμε είναι ότι δεν έχουμε εκκλησιαστική παιδεία. Δεν ξέρουν πλέον οι γονείς να διδάξουν στα παιδιά τους τι είναι σωστό και τι όχι. Αλλά αυτό δεν τα απαλλάσσει τελείως από το βάρος της αμαρτίας. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας αυτό το κρυφό ρολογάκι που χτυπάει και μας λέει «αυτό πρέπει, το άλλο όχι».

Κοίτα στον βίο του αγίου Νικολάου που σου είπα. Είχε παιδεία χριστιανική, ήξερε πώς να φερθεί, δεν αμάρτησε, την επόμενη μέρα η ζωή του θα παιζόταν κορώνα γράμματα. Θα άφηνε τον εαυτό του ανοχύρωτο για την απόλαυση μιας στιγμής;

Κοίτα τώρα και τι έπαθε ο Ελληνικός στρατός επί Βενιζέλου. Προχωρήσαμε βαθειά μέσα στην Τουρκία αλλά από πολλούς Έλληνες η συμπεριφορά τους δεν ήταν η πρέπουσα. Γίνανε καταστροφές και λεηλασίες. Την κατάληξη την γνωρίζουμε, αλλά να ξέρεις, όσοι δεν φερθήκανε σωστά κανείς δεν γύρισε σπίτι του. Και συνεχίζουμε και βλέπουμε τον Ελληνισμό στη Σμύρνη (λίγο πριν την μεγάλη καταστροφή) να ζει μέσα στην πολυτέλεια έχοντας ξεχάσει τον Θεό και ήρθε η συμφορά κατακέφαλα.

Τα ίδια γίνανε και στην Κύπρο. Έτσι ζούσε ο κόσμος αμαρτωλά και τους πήρε ο Θεός το μισό νησί.

Βλέπεις τι τους πήρε ; Μόνο το μισό νησί. Άνετα μπορούσαν οι Τούρκοι να την πάρουν ολόκληρη την Κύπρο. Αλλά δεν τους έδωσε ο Θεός τέτοιο πνεύμα. Αντίθετα έδωσε στους Κυπρίους μια τελευταία ευκαιρία. Να βλέπουν τη μισή πατρίδα τους σκλαβωμένη. Και τώρα πρέπει να αποφασίσουν αν θα την ξαναπάρουν πίσω με την μετάνοια ή αν όχι η Δαμόκλειος σπάθη θα πέσει ολοκληρωτικά πάνω τους.

Όταν οι αμαρτίες οι προσωπικές γίνουν μαζικές σε ένα έθνος τότε η τιμωρία έρχεται σε όλο το έθνος. Και το αντίθετο φυσικά, όταν οι άνθρωποι ζουν με σύνεση τότε τους προστατεύει ο Θεός και δεν έχουν να φοβηθούν κανέναν. Όσο μικρό και αν είναι το κράτος και όσο και δυνατός και αν είναι ο εχθρός. Κοίτα στην παλαιά διαθήκη τον Δαυίδ, έκανε καταμέτρηση στα στρατεύματά του και οργίστηκε ο Θεός με αυτή του την πράξη. Δεν ήταν φυσικό να κάνει καταμέτρηση ; Για τον Θεό δεν ήταν. Γιατί έδινε βάση στον αριθμό της δύναμής του και όχι στη δύναμη του Θεού. Είναι απαίτηση Του να δίνουμε βάση στη δύναμή Του και όχι στις δικές μας δυνάμεις.

Μόνο η μετάνοια παιδί μου θα σώσει το έθνος μας. Και μετάνοια σημαίνει σταματάμε την αμαρτία και εμπιστευόμαστε την πορεία μας στα χέρια του Θεού.

Νομίζεις τώρα, έτσι όπως είναι τα πράγματα αν βγει όλος ο Ελληνικός λαός στους δρόμους ότι θα καταφέρει τίποτε ; Και αυτή η κυβέρνηση να φύγει θα έρθει άλλη χειρότερη. Είναι θολωμένη η διάνοιά μας και δεν ξέρουμε τι πρέπει ή ποιόν πρέπει να διαλέξουμε. Και εκλογές να γίνουν στα ίδια χάλια θα πέσουμε γιατί «Κατά την καρδία του λαού και οι άρχοντες αυτού». Δεν έχουμε ηγέτη να μας οδηγήσει. Το καταλαβαίνεις πόσο φοβερό είναι αυτό που σου λέω. Δέκα εκατομμύρια Έλληνες και δεν υπάρχει ένας σωστός άντρας να μπορέσει να οδηγήσει την Ελλάδα. Δεν αξίζουμε να έχουμε σωστό ηγέτη και έτσι δεν μας εμφανίζει ο Θεός τον άνθρωπο που χρειαζόμαστε. Όταν καταλάβουμε τα λάθη μας και αρχίσουμε να μετανοούμε τότε θα ξεχειλίσει η οργή από μέσα μας. Τότε θα δει ο Θεός την θέλησή μας για το καλό και θα γίνει το «ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ ΦΩΝΗ ΘΕΟΥ»

Και τώρα είμαστε οργισμένοι. Ξέρεις γιατί ; Γιατί μας χαλάσανε τη ζωούλα μας, τη βόλεψή μας, δεν είναι η μορφή της οργής που πρέπει να αισθανόμαστε.

Βλέπουμε ότι πάνε να μας κάνουν μια μπουκιά οι μεγάλες δυνάμεις των Σιωνιστών και σίγουρα θα το καταφέρουν αν δεν μετανοήσουμε.

Ορίστε πλησιάζουν Χριστούγεννα, πόσοι έχουν ξεκινήσει τη νηστεία ; πόσοι θα πάνε να εξομολογηθούν ;

Λένε ...; εγώ νομίζω ότι η νηστεία ...; να δεν είπε πουθενά ο Θεός να νηστεύουμε ...; τα βγάλανε οι παπάδες αυτά ...; και άλλες γελοιότητες. Ή λένε ...; εξομολογούμαι ...; ναι ...; τα λέω μπροστά στην εικόνα και ξέρει ο Θεός.

Τα Χριστούγεννα για τον κόσμο γίνανε γαλοπούλα, στολισμένο δένδρο, δώρα, ένας χοντρός άι Βασίλης που κάνει χου χου χου και κάπου εκεί στην άκρη βλέπουν και τον Χριστούλη (έτσι τον ονομάζουν) ...; ε ...; μπράβο, Χριστούλης ...; ωραία, και φτάνει τόσο με τον Χριστούλη λένε.

Δεν έχει ιδέα ο κόσμος τι σημαίνει η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου. Το πόσο μεγάλο μυστήριο είναι. Αν το καταλαβαίναμε θα μέναμε με το στόμα ανοικτό. Παιδεία εκκλησιαστική και ιστορία χρειαζόμαστε. Αλλά ποιος θα την μάθει στον κόσμο ; Σήμερα οι άνθρωποι είναι σαν ένα χωράφι που περιμένει να το σπείρεις αλλά δεν υπάρχουν σπορείς. Γι αυτό θα ξεχειλίσει η οργή του Θεού επάνω μας και η εκκαθάριση θα ξεκινήσει από το ιερατείο. Ο κόσμος ομοιάζει με μια μπάλα χιονιού που όσο κατρακυλάει στον γκρεμό τόσο περισσότερο χιόνι μαζεύει και τόσο πιο ασταμάτητη είναι η πορεία της.

Έναν Άγγελο χρειαζόμαστε να φωνάξει το «ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ»

ΗΓΓΙΚΕΝ