ΥΠΕΡ ΑΔΥΝΑΤΟΥ
Γράφει ο ing-e-int-e
Ένας λόγος που δεν είδα κανένας να αναφέρει και να θυμάται .
Δείχνει την αδυναμία των πολλών, ίσως της πλειοψηφίας μας ως λαός να διακρίνουμε σωστά το κοινό συμφέρον μας και συλλογικά να το απαιτήσουμε άμεσα και δυναμικά σε κάθε τομέα της ζωής μας.
Το ατομικό συμφέρον εκάστου συνδυαζόμενο με του διπλανού μας σε κοινωνικό επίπεδο γίνεται συλλογικό και εξελίσσεται από επαγγελματικό και οικονομικό μέχρι και εθνικό .
Αρκεί να ισχύσει η απλή λογική που ενώνει τους φιλάθλους οπαδούς μιας ομάδας, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, ΟΣΦΠ, ΑΕΚ, ΗΡΑ, ΟΦΗ, ΑΕΛ, κλπ.
Ένωση σε ομάδα διαφορετικών ατόμων με κοινά ιδανικά, κάτω από μια σημαία αγωνιστικά, αυτή του συλλόγου και συμμετοχή στους αγώνες του πρωταθλήματος για την διεκδίκηση και την κατάκτηση της πρωτιάς,του κυπέλλου και του τίτλου.
Η ένωση αυτή γίνεται χωρίς ανάγκη, απλά για το κέφι τους και για εκτόνωση ή διασκέδαση.
Οι οπαδοί των αντίπαλων ομάδων ξεχνάνε τις διαφορές τους, δίνουν τους καλύτερους παίκτες τους και ενώνονται κάτω από την εθνική σημαία, για την υποστήριξη της εθνικής ομάδας της χώρας σε διεθνείς αγώνες.
Ποια η διαφορά ,με την ένωση και την συστράτευση του στρατού κάτω από την ίδια σημαία ,για την υπεράσπιση και διατήρηση πρώτα του κοινού γηπέδου της ομάδας που ονομάζεται Ελλάς και για την υποστήριξη της στον διεθνή στίβο.
Η πρώτη είπαμε γίνεται ελεύθερα για το κέφι,ενώ η δεύτερη υποχρεωτικά από ανάγκη.
Στις δύο περιπτώσεις το άτομο ως μονάδα με περιορισμένη δυνατότητα ισχύος, ενώνεται με πολλούς για να πολλαπλασιάσει την δύναμη του για να πετύχει έναν κοινό σκοπό.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται σκληρή δουλειά, ηγεσία, προπονητές και μέσα για την αξιοποίηση του δυναμικού και κανόνες για σωστό παιχνίδι και αγώνες όχι στημένους και σικέ.
Αν αυτό ισχύει στις αθλητικές ομάδες αναμφισβήτητα, γιατί να μην ισχύει και σε κοινωνικό επίπεδο και εθνικό.
Γιατί αδυνατούμε να δούμε πέρα από την τσέπη μας και την μύτη μας;
Γιατί έτσι μας έμαθαν ή δεν μας έμαθαν αυτοί που ήταν δουλεία τους να μας το μάθουν στην πράξη.
Οι «προπονητές» και οι μάνατζερ του λαού, πέρα από τους πολιτικούς.
Οι κύριοι υπαίτιοι κατά την γνώμη μου σε βάθος χρόνου και γενεών, εκτός από τους γονείς μας είναι δύο.
Οι δάσκαλοι και οι παπάδες όλων των βαθμίδων και τίτλων .
Πρώτα πρώτα αυτοί που τους παραδίνουμε τα παιδιά μας με αγνές ψυχούλες για να τα διδάξουν και να τα εκπαιδεύσουν και να βγάλουν ελεύθερους πολίτες μορφωμένους, εκπαιδευμένους και συνειδητά ενάρετους κατά την πίστη τους.
Οι δάσκαλοι και οι παπάδες ως διαχειριστές και μεταδότες της γνώσης, πρέπει να είναι ικανοί να επιλέξουν από μόνοι τους αυτόβουλα τις μεθόδους και τους τρόπους δράσης τους χωρίς επιβολές κανόνων και θρησκειών, πέρα από τις γενικές αρχές που ορίζουν την παιδεία και την πίστη.
Να κάνουν ότι κάνει ο κάθε προπονητής στην ομάδα του εφαρμόζοντας το δικό του πρόγραμμα και μέθοδο μέσα στα γενικά αθλητικά πλαίσια.
Συνειδητά και από μόνοι τους ως γνώστες και μυημένοι στην αλήθεια κατά την διδασκαλία της αγάπης, ελεύθερα διακηρυγμένα
«όστις θέλει οπίσω μου ελθείν», οι ιερείς και οι δάσκαλοι με τους νόμους της παιδείας και της επιστήμης και του δικαίου.
Αυτοί αμέσως μετά την οικογένεια επιδρούν στο μυαλό και τις ψυχές τους και τους προετοιμάζουν για να μπουν στην κοινωνία και να ενταχθούν ο καθένας στην ομάδα του ανάλογα με τις γνώσεις και τις ικανότητες του και παράλληλα να διατηρήσουν τα εφόδια, τους κανόνες και τις βασικές αρχές που τους δίδαξαν στο ξεκίνημα. στην αρχή.
Έτσι φτιάχνεις ομάδα και έθνος με αρχές, με πολίτες συνειδητούς και αυριανούς οπλίτες αμύντορες των συλλογικών κατακτήσεων αρετής, πνευματικών αξιών και υλικών επιτευγμάτων.
Θέλει δουλειά για να τους ενισχύσεις και να τους κάνεις ομάδα,λαό και έθνος συνεκτικό και δυνατό.
Αν τους διασπάς εσκεμμένα σε κόμματα και φατρίες, ατομοκεντρικά, εγωπαθή, ιδιοτελή άβουλα φανατικά δίποδα και τους το περάσεις και το επιβάλεις έχεις πετύχει τον ορισμό του διαχειρίσιμου αδύνατου..
Αδύνατος είναι αυτός που στερείται την δύναμη, ο ανήμπορος, ο φυσικά στερημένος, αλλά και αυτός που αδυνατεί να τα καταφέρει, γιατί ή δεν γνωρίζει τις δυνατότητες του ή δεν τις ανάπτυξε ή δεν τους τις δίδαξαν ή του τις στέρησαν.
Σήμερα σαν αποτέλεσμα έχουμε έναν λαό που αδυνατεί να συλλάβει και ζητήσει τα αυτονόητα για το δίκαιο και το συμφέρον του ατομικό ή ομαδικό και συλλογικό.
Αδυνατεί να πιστέψει στην πατρίδα των παππούδων του και να καταλάβει την γλώσσα τους, γιατί τoν απέκοψαν τα προγράμματα του υπουργείου παιδείας.
Αδυνατεί να πιστέψει, γιατί τον άφησαν ακατήχητο οι χρυσοντυμένοι δεσποτάδες με τις εγκυκλίους και οι μισθωτοί παπάδες δημόσιοι υπάλληλοι της υπακοής στους προϊσταμένους της υπηρεσίας τους.
Αδυνατεί να βρει σωστό πνευματικό ακόμα και στο Όρος, αφού και κει έπεσε χρήμα ευρωπαϊκό και φιρμάνι Φαναριώτικο.
Αδυνατεί να καταλάβει πως οι απόφοιτοι Ευέλπιδες, γίνονται επίορκοι, ορντινάτσες και ξεσκατίζουν καλιόπες ξένων.
Αδύνατον για τον απλό πολίτη να αντιληφθεί τον τρόπο που λειτουργεί η δικαιοσύνη,όταν του κατάσχουν ο σπίτι εν ονόματι του ελληνικού λαού και τον καταδικάζουν γιατί δεν αποδέχεται ή εμποδίζει την κατάληψη της χώρας του.
Αδυνατεί να καταλάβει ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο όπως αναρωτήθηκε κάποτε ο παλιός γενάρχης Καραμανλής.
Αδυνατεί να δει τι παίζεται σε βάρος του και από ποιους.
Είναι οι ίδιοι διαχρονικά που φυλάκισαν τους αγωνιστές του 21,αυτοί οι ίδιοι που κουμαντάρουν το κράτος έκτοτε που μας οδήγησαν σε προγραμματισμένες σε πλαίσια εθνικές επιτυχίες και απεριόριστες εθνικές καταστροφές και διχασμούς.
Αυτοί που έφτιαξαν τις ιδεοληψίες και κομμάτιασαν τον λαό σε κόμματα, βασιλικούς και βενιζελικούς, δεξιούς και αριστερούς, προοδευτικούς και συντηρητικούς, προδότες και εθνικόφρονες, που έστησαν τον εμφύλιο, αυτοί που στέλνανε εξορία τους αριστερούς, οι καλοί δεξιοί πατριώτες που μάζεψαν ανάμεσα τους όλους τους δοσίλογους, που έβρισκαν την Κύπρο μακριά και σήμερα σιγοντάρουν τους αριστερούληδες που πούλησαν την Μακεδονία και υποστηρίζουν το δημοκρατικό τόξο, που καταδικάζουν ένα κοινοβουλευτικό κόμμα στο όνομα της δημοκρατίας.
Καταδικάζουν την πίστη και την ελευθερία της ιδεολογίας που υποστηρίζουν οι διατάξεις του συντάγματος.
Οι κακοί πάνε πακέτο, πρώτα οι κομουνιστές που τώρα πήρανε συγχωροχάρτι νομιμοφροσύνης και τώρα οι υπέρ δεξιοί γίνανε κακοί ναζιστές και εγκληματίες.*
Σήμερα είναι ρατσιστές και φασίστες οι ιθαγενείς πατριώτες που βρίζουν τους εποίκους και τους εισβολείς που τους δίνεται άψε σβήσε ιθαγένεια και όχι υπηκοότητα, πάνε αυτά τα παλιομοδίτικα ελληνικά τερτίπια και αδυνατούμε να τα καταλάβουμε εμείς οι άγριοι.
Σήμερα κρίνονται τα πολιτικά πιστεύω ενός κόμματος και του μέρους του λαού που το ψήφισε και αύριο σειρά έχει ο Διοκλητιανός σε νέα έκδοση Δ.Ι.Σ.και Jeronymo να κρίνει, την πίστη, τα θρησκευτικά ήθη, τις συνήθειες και τις πρακτικές χιλιετιών.
Από το τρόπο που θα προσκυνούμε, τον τρόπο που θα καθόμαστε στα στασίδια, που θα μεταλαμβάνουμε, που θα γιορτάζουμε που θα τρώμε το αντίδωρο,που θα παντρευόμαστε ,που θα βαφτιζόμαστε και που θα πεθαίνουμε,μέχρι τον τρόπο που θα πάμε στο σχολείο,στην ταβέρνα ,στην αγορά,στο ταξί,στον μπακάλη ,στο κέρατο της μάνας μας .
Αδυνατούμε να το καταλάβουμε πως και μιλάμε για δημοκρατία που λειτουργεί,για Ιεραρχία που ευλογεί,για δικαιοσύνη που δικαιοδοτεί,για στρατό που υπερασπίζεται το σύνταγμα και μας φταίνε ο Κασιδιάρης και ή παρέα του, όπως παλιά ο Φλωράκης και η δική του.
Αυτά οδηγούν στην σκέψη και στην απορία που ισχύει διαχρονικά ,παλιά υπήρχε το παρακράτος και σήμερα οι γνωστοί άγνωστοι μπαχαλάκηδες που είναι πάντοτε άγνωστοι και δρουν ελεύθερα και ανεξιχνίαστα.
Αδύνατον ακόμη και για χαμαιλέοντες τέτοιες αλλαγές χρωμάτων , κλαδιών και κλάδων.
Εδώ στο site σας με την ευκαιρία, είδα να αρθρογραφούν και να σχολιάζουν διάφοροι, εναλλασόμενοι, πνευματικοί γέροντες, πολιτικοί, επιστήμονες κλπ.
Τελευταία είδα άρθρο ενός πολιτικού και μίας εκπαιδευτικού με επισημάνσεις μόνο και αναφορές και δεν κατάλαβα την σκοπιμότητα, την χρησιμότητα και τον λόγο ανάρτησης τους .
Καμία πρόταση και καμία αυτοκριτική,σύμφωνα με την ιδιότητα τους, για τις συνέπειες και τα αναφερόμενα δυσμενή και βλαπτικά αποτελέσματα ,ως συμμέτοχοι στους φορείς που ανήκουν.
Καλά τα λέει και ποιητικά για τις γοργόνες η κυρία εκπαιδευτικός, αλλά λέω εγώ ποιος φταίει που περνάει και γίνεται αυτό στον αμαθή λαό.
Αν όχι οι δάσκαλοι που δεν δίδαξαν, δεν εκπαίδευσαν και παρέμειναν απλοί εκτελεστές υπουργικών εντολών, οι παπάδες που δεν κατήχησαν και ανέχτηκαν επισκοπικές εγκυκλίους και οι κυνοβουλευτικοί σε ασυλία πολιτικοί που συμμετέχουν ή συμμετείχαν σε κομματικούς μηχανισμούς επιβολής εξουσίας.
Οι πολιτικοί που υπήρξαν και υπουργοί ,τι μας λένε τώρα εδώ μέσα ,που είναι η ανάληψη ευθύνης ,μια παραίτηση,μια μετάνοια,μια συγνώμη δημόσια,αλλά όχι τύπου mea culpa.
Άπαντες δεν δικαιούνται να ομιλούν για τίποτα,ούτε να υποδεικνύουν ,ούτε να αναφέρονται,ούτε να επισημαίνουν.
Μόνο να απολογηθούν στην συνείδησή τους αν διαθέτουν τώρα όσο καιρός τους απομένει ,έμπροσθεν του λαού για να δηλώσουν μετάνοια εμπράκτως και να φροντίσουν για επανόρθωση του δικαίου και των αξιών που δεν εφάρμοσαν με την εξουσία και την δύναμη που τους παραχωρήθηκε,αυτά όλα που στέρησαν από τον λαό καθιστώντας αδύναμο.
Δεν ωφελεί να έρχονται τώρα και να βγάζουν λόγους ,«ΥΠΈΡ ΑΔΥΝΆΤΟΥ», σε λαό άλαλο και αμέτοχο και στερημένο του λόγου και της παιδείας που ίσχυε και εφαρμόζονταν τότε πριν 2500 χρόνια όταν γράφτηκε ο ομώνυμος λόγος του Λυσία, αφού και αυτόν τον αφαίρεσαν συνωμοτικά από τα σχολεία συμπράττοντας ως συνένοχοι όλοι, ενεργά ή με την αδιαφορία τους.
Αδυνατώ, πρώτος δηλώνω αδύναμος να καταλάβω τι συμβαίνει και που πάμε και τι ζητάω.
Κανείς υπέρ του αδυνάτου λαού σαν εμένα που δεν καταλαβαίνει;
Άσε τους πολιτικούς, τους μεγάλους, τους υψηλόβαθμους, τους αστεράτους, τους τσεπάτους, τους ενταγμένους, τους ορκισμένους και μύστες.
Ένας μικρός ρε παιδιά ,ένας απλός, ανάμεσα στις χιλιάδες, δασκάλους, δικαστές, καθηγητές, παπάδες, καλογέρους, καραβανάδες ένας να μιλήσει μόνο για τον εαυτό του να απολογηθεί για τις παραλήψεις και τα λάθη του, να εξομολογηθεί δημόσια και να μετανοιώσει πρώτα για την αδυναμία του και την απραξία του, να δηλώσει αδύνατος και ανεπαρκής εν συνειδήσει και μετάνοια.
Ένας μόνο ένας να βγει και ίσως να παραιτηθεί να πάρει την ευθύνη που του αναλογεί και ίσως βρει μιμητές.
Αν αδυνατεί έστω και ένας, μιλάμε για το αδύνατον.
Υπάρχουν βέβαια, μερικοί άξιοι φωτεινοί, που γράφουν εδώ αλήθειες, αλλά σε άλλο πνεύμα, ψιλά γράμματα για τον πολύ λαό.
Το σινάφι τους παραμένει αδύνατο άπραγο και βουβό .
Αυτοί βουβοί και μεις γκαβοί .
Αδύνατοι, άπιστοι μέσα στην στρατιωτική και υλική ισχύ μας, ανάξιοι, ανόητοι απόγονοι,των πιστών ικανών και ισχυρών πατέρων και παππούδων μας που επινόησαν και εφάρμοσαν τέτοιες αξίες και τις επέβαλαν με την ισχύ και τον λόγο τους.
Άρα γιατί μιλάμε κολλημένοι στις οθόνες, τα πληκτρολόγια και τα μπλόκς.
Αδυνατούμε σαν σύνολο και σαν μονάδες γιατί είμαστε σε καταστολή.
Ο καθένας μόνος του άσχετος, φιμωμένος και ξεκομμένος, από τους άλλους, από φόβο .
Φόβο ζωής και θανάτου από ανασφάλεια που ανέχεται κάθε περιορισμό, καταστολή και προσβολή.
Στραβομάρα να κοιτάξει το χθες της ζωής του, μπροστά σε ένα αβέβαιο αύριο
Φοβάμαι μήπως έτσι στραβωμάρα μας, θα επαληθεύσουμε την παροιμία που ένας ρωτάει.
Πώς πάνε οι γκαβοί στον Άδη;
Δυο-δυο.΄
Και όλοι μαζί κατά διαόλου,
ήμαρτον Θεέ μου,
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΙΜΟΥ-ΑΘΗΝΑΣ
* Ενοείται ότι η Χρυσή Αυγή είναι φιλοναζιστικό κόμα. Η αποστροφή του συγγραφέα είναι για το γεγονός του ότι αυτό παρουσιάζεται λες και ΔΕΝ ΤΟ ΞΈΡΑΝΕ! Λες και ανακαλύψαν την Αμερική!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου