«ΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΥΝ Ή ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΜΑΣ ΗΛΕΥΘΕΡΩΣΕ, ΣΤΗΚΕΤΕ, ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΛΙΝ ΖΥΓΩ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΕΝΕΧΕΣΘΕ»(Γαλ. Κεφ.5 στ.1).
Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου
Με την δημοσίευση στο ΦΕΚ 130 Τεύχος Α΄της 23-7-2021 του νόμου 4820 στις 23-7-2021 με το άρθρο 206 θεσμοθετήθηκε ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατά του COVID-19 σε όλο το υγειονομικό προσωπικό των δομών υγείας .
Με την δημοσίευση στο ΦΕΚ 215 Τεύχος Α΄ της 12-11-2021 του Νόμου 4855 της αντικατάστασης με το άρθρο 36 του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα περί διασποράς ψευδών ειδήσεων ποινικοποιούνται όσες ειδήσεις θεωρηθούν από την Εισαγγελική αρχή ως ψευδείς και “ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία” και κριθούν στη συνέχεια ως τέτοιες από τα αρμόδια ποινικά δικαστήρια.
Στις 26-11-2021 το ΣτΕ ανακοίνωσε την απόφασή του με την οποία έκρινε ότι δεν είναι αντισυνταγματικές οι διατάξεις που επιβάλουν την αναστολή εργασίας στους μη εμβολιασμένους υγειονομικούς.
Με την δημοσίευση στο ΦΕΚ 238 του Τεύχος Α΄της 4-12-2021, ως το "άρθρο 24 του Νόμου 4865" θεσμοθετήθηκε διάταξη που επιβάλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στους μεγαλύτερους των 60 ετών πολίτες.
Οι πράξεις αυτές συνιστούν τέσσερα ακόμη βήματα στον κατήφορο προς την εγκαθίδρυση Φασιστικού Καθεστώτος.
Βέβαια το ποιο τρανταχτό βήμα προς τον κατήφορο αυτόν το έκανε η χώρα μας εδώ και ένδεκα χρόνια με την έκδοση τότε του νόμου 3845 της 6-5-2010 και στη συνέχεια των επομένων για την εφαρμογή των μνημονίων.
Με τους νόμους αυτούς τότε η Ελλάδα μας παραιτήθηκε “αμετάκλητα και άνευ όρων” από κάθε ασυλία που είχε και κατέστη από ανεξάρτητη νομικά χώρα σε δεσμευμένος ως προς την διαχείριση της οικονομίας του χώρος.
Πολιτικό προτεκτοράτο της τρόϊκας και οι πολίτες της μετετράπησαν σε υπηκόους του Διευθυντηρίου της Ε.Ε.
Τα τρία ανωτέρω εφετινά νομοθετήματα και η απόφαση του ΣτΕ είναι καμπάνες που χτυπάν δυνατά για να μας κάνουν να αντιληφθούμε πως την Ελευθερία μας την χάνουμε με μεθοδευμένη πολιτική διαδικασία.
Η εξουσία πάντοτε φθείρει και διαφθείρει. Η Ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη. Για να διατηρείται θέλει πολίτες ενάρετους και τολμηρούς.
Δεν είναι παγιωμένη κατάκτηση η Ελευθερία, αλλά ύψιστο αγαθό, που χωρίς εγρήγορση από τους πολίτες για την διατήρησή της, μπορεί να χαθεί σε κάθε χρονική ιστορική περίοδο.
Να μην ξεχνάμε ότι ο Χίτλερ μέσα από κοινοβουλευτικές εκλογές ανέλαβε την εξουσία το 1933. Σε πέντε χρόνια είχε μεταβάλλει την Γερμανική κοινωνία σε ένα σύνολο άβουλων υπηκόων, χωρίς σκέψη χωρίς αρετή.!!!!
Σήμερα η επιχείρηση αυτή κατάλυσης της Ελευθερίας, δηλαδή κατάλυσης της συνταγματικής προστασίας του θεμελιώδους ανθρωπίνου δικαιώματος σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου, δεν γίνεται σε εθνικό επίπεδο, όπως στην περίοδο του μεσοπολέμου 1919-1939, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στις άλλες χώρες τις Ευρώπης οι Λαοί ξεκινούν αγώνα. Πρέπει και εμείς να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο. Πρέπει να αντιληφθούμε το που βρισκόμαστε.
Επειδή η Ιστορία είναι η συλλογική πείρα του κάθε Λαού και πρέπει από αυτήν να διδάσκεται, έχουμε χρέος εμείς να δούμε και να διδαχθούμε από τα αποτελέσματα των συλλογικών συμπεριφορών μας εκείνωνς, για τις οποίες δεν είμαστε καθόλου περήφανοι. Σήμερα δυστυχώς έχουμε μπει σε ένα τέτοιο ιστορικό μονοπάτι, από το οποίο θα πρέπει να βγούμε το ταχύτερο, πριν είναι πολύ αργά.
Μια τέτοια περίοδος είναι εκείνη του 3ου και 2ου αιώνα π.Χ. του Γραικυλισμού, όταν στη χώρα μας εγκαθιδρύθηκε η Ρωμαιοκρατία και μια δεύτερη εκείνη της εποχής της δυναστείας των Παλαιολόγων. Για τις δύο αυτές περιόδους στη σχολική μας εκπαίδευση ελάχιστα μαθαίνουμε, γιατί τα ιστορικά λάθη των εποχών αυτών δυστυχώς αποσιωπούνται.
Έτσι περιφανευόμαστε για τις νίκες στον Μαραθώνα την Σαλαμίνα και τις Πλαταιές εναντίον των Περσών των τότε προγόνων μας, όμως αποσιωπούνται τα γεγονότα όπως ότι οι Αιτωλοί συμμάχησαν με τους Ρωμαίους εναντίον των Μακεδόνων το 212 π.Χ. και ο εκπρόσωπος της Αχαϊκής Συμπολιτείας Καλλικράτης στάλθηκε στη Ρώμη για να ζητήσει την επέμβασή της στα ζητήματα της Ελλάδος. ( Πολύβιος ΧΧVΙ. ). Ήταν η εποχή του γραικυλισμού που κυριαρχούσε η άποψη ότι “ει μη ταχέως απωλόμεθα ουκ αν εσώθημεν”!!!!
Επίσης η εποχή των Παλαιολόγων χαρακτηρίζεται από συνεχείς εμφυλίους πολέμους. Επισημαίνουμε τον εμφύλιο πόλεμο που ξεκίνησε το 1341 μ.Χ. και στη διάρκειά του οι αντίπαλες πλευρές σύναψαν συμμαχίες με εχθρούς του Βυζαντίου, όπως τον Στέφανο Δουσάν της Σερβίας , και τους Τούρκους.
Ο Ανδρόνικος Δ’ Παλαιολόγος συναυτοκράτορας από το 1352μ.Χ. υπήρξε από αυτούς που συνέβαλαν τα μέγιστα στην οριστική καταρράκωση της βυζαντινής ισχύος.
Τον πατέρα του Ιωάννη όταν μετέβη στη Βενετία τον κράτησαν σε αιχμάλωτο για χρέη της Αυτοκρατορίας. Ο Ανδρόνικος όμως αρνήθηκε και να συγκεντρώσει χρήματα για την απελευθέρωση του πατέρα του ελπίζοντας να παραμείνει ο ίδιος αυτοκράτορας.
Το 1354μ.Χ. παραχώρησε στον Μουράτ την στρατηγικής σημασίας χερσόνησο της Καλλίπολης . Ο άθλιος Ανδρόνικος παρέμενε αυτοκράτορας στα ερείπια του βυζαντινού κράτους, φυλακίζοντας τον πατέρα του.
Με την παρέμβαση του άλλου του γιου του Μανουήλ (μετέπειτα αυτοκράτορα Μανουήλ Β’) οι Βενετοί πείστηκαν να απελευθερώσουν τον ταπεινωμένο αυτοκράτορα τον Ιωάννη Ε’ που επέστρεψε το 1371 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1373 αναγκάστηκε να καταστεί φόρου υποτελής των Τούρκων.
Ο Ανδρόνικος με αυτό σαν πρόσχημα, επαναστάτησε κατά του πατέρα του συμμαχώντας με τον γιο του σουλτάνου Μουράτ. Ο Ανδρόνικος παρέμεινε κρατούμενος αλλά με τη βοήθεια των Γενουατών, δραπέτευσε , κατέφυγε στον Τούρκο σουλτάνο Μουράτ και επικεφαλής Τούρκων εισήλθε «θριαμβευτής» στην Κωνσταντινούπολη το 1376.
Η βασιλιά του κράτησε τρία περίπου χρόνια, γιατί ο Ιωάννης και ο Μανουήλ τον εκθρόνισαν. Ο Ανδρόνικος κατέφυγε στους Γενουάτες, στον Γαλατά απέναντι από την Πόλη, όπου παρέμεινε μέχρι το 1381. Επαναστάτησε πάλι το 1385, αλλά πέθανε την άνοιξη του έτους αυτού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο γιος του, Ιωάννης Ζ’, ακολούθησε ακριβώς τα χνάρια του πατέρα του κερδίζοντας για λίγο τον βυζαντινό θρόνο με την υποστήριξη του Τούρκου σουλτάνου Βαγιαζήτ.
Τα ανωτέρω είναι αθλιότητες προγόνων μας, για τις οποίες πρέπει να ντρεπόμαστε, αλλά και να διδασκόμαστε. Αυτές και άλλες παρόμοιες αθλιότητες μας οδήγησαν σε 400 χρόνια σκλαβιάς και οθωμανικού ζυγού.
Στις μέρες μας δυστυχώς έχουμε παρόμοια πορεία. Μετά την αναλαμπή της περιόδου 1900-1914, έχουμε τον εθνικό διχασμό Βενιζελικών και Βασιλικών με συνέπεια την μικρασιατική καταστροφή , τα διαρκή κινήματα του μεσοπολέμου, την Μεταξική δικτατορία, τον εμφύλιο πόλεμο 1944 -1949 και την εμπέδωση της ξενοκρατίας στη χώρα, το διχαστικό μετεμφυλιακό κράτος την περίοδο 1950-1967, την δικτατορία της επταετίας 1967-1974, την συμφορά της Κύπρου μας, και στη συνέχεια την λεγόμενη Μεταπολίτευση.
Έκτοτε πορευόμαστε με σαθρό θεμέλιο για την ιστορική μας πορεία τα δόγματα “ανήκομεν εις την Δύσιν” και “ Είμαστε μέλος της Ε.Ε.”.
Έτσι πορευόμενοι αποκτήσαμε ένα σύνταγμα χωρίς την νομιμοποίησή του με δημοψήφισμα από τον Λαό. Έκτοτε έχουμε ένα πολιτικό σύστημα που συνέχεια εμπαίζει τον λαό μας, με ψευδή πολιτικά προγράμματα, οράματα και διακηρύξεις. Το ήθος και η νοοτροπία του Λαού μας αλώθηκε.
Οι αρχές και οι αξίες που είχε διαμορφώσει ο λαός μας στο διάβα των αιώνων που ήταν η ατομική ορθοπραξία του ως ορθοδόξου χριστιανού, η τιμή, η αξιοπρέπεια, η φιλοπατρία, η δικαιοσύνη, ο σεβασμός προς τους μεγαλύτερους, τους δασκάλους του άλλαξαν.
Ο δυτικός ατομικισμός που εισήχθη για να “εκσυγχρονιστούμε σύμφωνα με τον ορθό λόγο”. Μας οδήγησαν αντί του ορθόδοξου τρόπου ζωής στον δυτικό τρόπο ζωής .
Θεοποιήσαμε το χρήμα, καταργήσαμε τις γειτονιές και τις αντικαταστήσαμε με πολυκατοικίες κλουβιά ακοινώνητα. Ξεχάσαμε το “καλημέρα και το καλησπέρα” και όλα αυτά μας έδωσαν συλλογικά τους πικρούς καρπούς των.
Οι επιδοτήσεις της ΕΟΚ, οι “εκσυγχρονισμοί” στους θεσμούς του δανεισμού μέσω καρτών ,του χρηματιστηρίου, μάραναν την δημιουργικότητα των γεωργών μας και οδήγησαν την κοινωνία στον καταναλωτισμό και την απληστία.
Έτσι έγινε η φούσκα των κινητών αξιών και στη συνέχεια η ληστεία των ευρέων μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας μας. Ακολούθησαν τα αντισυνταγματικά μνημόνια που αλυσόδεσαν με την υπερχρέωση τον λαό μας για 100 σχεδόν χρόνια και ταυτόχρονα απωλέσαμε την Εθνική κυριαρχία της χώρας το δε σύνταγμά μας ακυρώθηκε καθώς έγινε διάτρητο από “νόμους” και αποφάσεις του ΣτΕ που ασεβούν προς τις διατάξεις του.
Όλες οι πολιτικές που υλοποιήθηκαν από το πολιτικό μας σύστημα μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού ως Έθνος και Λαός.
Θεωρώ σημαντικό να σημειώσω και το κατωτέρω γεγονός.
Διαχειριζόμενοι τα του κορωναϊού, οι “νομοθετούντες”, σύμφωνα με τις εντολές που έλαβαν από τα σκοτεινά κέντρα των προωθούντων την παγκοσμιοποίηση, παραβαίνοντας την διάταξη του άρθρου 3 του Συντάγματος, επενέβησαν πρώτα στο χώρο της πίστεώς μας ρυθμίζοντας την προσέλευση στην Θεία Ευχαριστία στους Ναούς .
Καθόρισαν τον αριθμό των πιστών που θα μετέχει στην Θεία Ευχαριστία και ουσιαστικά έτσι κατάργησαν το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Το λέω αυτό γιατί κατά την Θεία Ευχαριστία επιτελείται και η Θεία Κοινωνία κατά την οποία οι πιστοί ενώνονται δια της Θείας χάριτος με τον Χριστό και με τους άλλους πιστούς που συγκοινωνούν.
Επομένως όταν εμποδίζεται η προσέλευση όσων επιθυμούν να μετάσχουν στη Θεία Λειτουργία εμποδίζεται η κοινωνία τους με τον Κύριο μας και με τους άλλους πιστούς.
Με όλα όσα ανωτέρω εκθέτω προκύπτει καθαρά ότι στην πράξη έχουμε την ακύρωση της διατάξεως της παραγράφου 1 του άρθρου 2 και του άρθρου 3 του Συντάγματος. Δηλαδή έχουμε κατάλυση του Θεοδώρητου δικαιώματος της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
΄Ομως εμείς οι χριστιανοί έχουμε από τον Κύριο την εντολή να εφαρμόζουμε όλα όσα ΕΚΕΙΝΟΣ μας δίδαξε. Και αυτά είναι τα κατωτέρω:
«...Ἐὰν οὖν ὁ Υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθερώσῃ, ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσθαι» (Ἰωαν. Η 36).
Ο δε Απόστολος Παύλος μας αποσαφηνίζει την εντολή αυτή λέγοντας «Τιμής ηγοράσθητε μη γίνεσθε δούλοι ανθρώπων»
(Κορ. Α΄Κεφ. 7 στ.23),
«Τη ελευθερία ουν η Χριστός ημας ηλευθέρωσε, στηκετε, και μη πάλιν ζυγώ δουλείας ενέχεσθε»(Γαλ. Κεφ.5 στ.1).
Νικήτας Αποστόλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου