ΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

+++ 

 Γράψε στο γραπτό,
ό,τι ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ειπώ,
 διάδωσε αυτό στο δικό μου λαό.
 Εσύ απλά ως δούλη,
 στο έργο μου χρησιμοποιείσαι,
σε ιερό έργο υπό εμού δωρείσαι.

Γράψε εδώ – ένας αθλητής,
διά να πάρει ένα υλικό βραβείο στη γη,
τρέχει, μοχθεί, κουράζεται πολύ
και τελικά, το βραβείο το υλικό,
 για πόσο θα το χαρεί εδώ;

 Για λίγα χρόνια στη γη, μετά άχρηστο το χαρτί.
 Έχεις σκεφτεί, ψυχή,
πως υπάρχει ένα άλλο βραβείο,
 ΑΙΩΝΙΟ, που θα σου δοθεί,
αν τώρα αθληθείς εσύ,
αν το κατακτήσεις, πνευματικέ μου αγωνιστή;

 ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΡΕΤΗΣ,
κι αν κάνεις δικό σου ένα,
μετά θα ακολουθήσουν,
θα σου δοθούν παιδί μου πολλά
ΕΠΑΘΛΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΙΕΡΑ
που θα γενούν αυτά, πετράδια αμύθητης αξίας.

 Διάδημα για ‘σένα θα γενεί,
και στην κεφαλή σου θα τοποθετηθεί.
 Με αυτό το διάδημα, το κόσμημα των αρετών,
θα εισέλθεις κι εσύ, θα μπεις
 ΣΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ ΤΗ ΘΕΪΚΗ.

 Τι λες, δεν αξίζει τώρα να αγωνιστείς,
 να αθληθείς, να κουραστείς
για να ΑΙΩΝΙΑ ΧΑΡΕΙΣ
ΜΕΤΑ ΠΑΤΡΟΣ, ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΙΕΡΟΥ;

 Σκέψου, αναλογίσου,
ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΘΥΜΗΣΟΥ.
 Τα ανεκλάλητα αγαθά αν εσύ αποκτήσεις,
εν απείρω ευτυχία, άνθρωπε, θα ζήσεις.

 Όχι 70 ή 80 ή 100
 ΜΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.
 ΣΚΕΨΟΥ, ΣΥΓΚΡΙΝΕ, ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΟΥ,
βάλε σε πνευματικό πεδίο την τώρα εδώ ζωή σου.

 Τι εσέ συμφέρει να κάνεις,
μη διόλου αδρανείς,
μη γελάς ίσως ειρωνικά εσύ,
 που τώρα διαβάζεις τα ΙΕΡΑ ΜΟΥ ΡΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ.

 ΕΓΩ ΣΤΑ ΔΙΔΩ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ,
 από την ουράνια βρύση επάνω.

 Δεν είναι, όχι, λόγια ανθρωπίνης διανοίας,
είναι ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΘΕΙΑ που,
αν εσύ τα ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ,
ΑΙΩΝΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΕΙΣ.

 Κάνε ψυχή επιλογή και αποφάσισε τώρα εσύ,
διάλεξε παιδί μου – ή στη δόξα τη δική μου,
στο άπλετο δικό μου φως
ή στο σκότος της κολάσεως το φρικτό.

 Θέλω ελεύθερος εσύ να αποφασίσεις,
πού θες ΑΙΩΝΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ.
 Δεν παραβιάζω, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΤΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ,
θέλω να με εκζητήσει η ψυχή σου.

 Ζητώ να νιώσεις ΕΡΩΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ,
ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΜΕ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΩΡΑ ΤΟ
 – ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ ΜΕΤΑΝΟΩ.

 Τότε, ναι, θα σε δεχτώ,
 όπως δέχτηκα το ληστή, την πόρνη τη γυνή,
 τη Μαρία την Αιγυπτία την τότε εποχή.

 Η αγκάλη μου για ‘σένα είναι ανοιχτή.
 Κοίταξε στο Γολγοθά,
 ΘΑ ΜΕ ΔΕΙΣ, ΕΣΕΝΑ ΚΑΛΩ ,
 ΣΟΥ ΛΕΩ
–ΕΛΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ, ΣΕ ΑΓΑΠΩ!

ΑΜΗΝ

 +++