Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)

ΧΑΙΡΩ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΑΘΗΜΑΣΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ



ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ, ΣΚΕΠΕ ΗΜΑΣ

(ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ)
 ΟΥΡΑΝΙΑ ΔΙΔΑΧΗ
+++ 

 Πάρε το στυλό να γράψεις και μην αργοπορείς, 
διδαχή του Αποστόλου, στο χαρτί να τυπωθεί.
Πόσο διαφορετικά σκεφτόταν ο ΜΕΓΑΣ Παύλος τον τότε καιρό, 
εάν συγκριθεί αυτός με το δικό σας σκεπτικό.

 Πόσο, παιδιά μου, τώρα απέχετε από αυτό. 
 Εσείς, μόλις σε θλίψη, σε δοκιμασία βρεθείτε, 
αντί πιο ένθερμοι στην πίστη σας να σταθείτε,
 αμέσως δυσανασχετείτε. 

 Γογγύζετε, βαρυγκομείτε γιατί αγνοείτε δυστυχώς 
το βαθύ νόημα που έχουν 
διά τον πνευματικό σας καταρτισμό 
τα δεινά στο νυν καιρό. 

 Σκληραίνεται η δική σας καρδιά, 
γιατί έχετε ΑΓΝΟΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΙΑ. 
 Δεν εισχωρείτε στο βάθος της ουσίας, 
είστε ψυχικά ακατήχητοι, δικά μου τεκνία. 

 Το «ΧΑΙΡΩ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΑΘΗΜΑΣΙ ΜΟΥ», 
ουδόλως που τας ψυχάς σας αγγίζει, 
οδοιπορείτε σε ψυχική, ΝΑΙ, ΣΚΟΤΟΔΙΝΗ.

 Κι όμως, ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΜΟΥ ΕΤΟΥΤΟ ΓΡΑΠΤΌ, 
ΕΓΩ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ, 
σας λέω ρητώς, το πως
 – όσο αξίζει ένα ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ
στης θλίψεως σας τον καιρό, 
δεν αξίζουν χίλια ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ,
 που σε Εμένα θα πει ο πιστός. 

 Ακατάληπτο αυτό σε πολλούς,
 όμως κατανοητό στους πιστούς, 
είναι ουρανού σοφία με άπειρη ωφελεία.

 Ο Παύλος το ‘χε νιώσει, μέσα του 
το ‘χε πλήρως εμπεδώσει. 
 Γι’ αυτό ευχαριστούσε, χαιρόταν,
 σκιρτούσε με ψυχής μεγαλείο, 
στας θλίψεις του στον επίγειο βίο. 

 Η Ιώβεια παιδιά μου υπομονή 
στη γήινη δοκιμασία, 
σας δωρίζει άφθαρτα, ουράνια βραβεία. 

Εάν την κρατήσετε εσείς τώρα με ευχαριστία,
 τότε θα φτάσετε στο σημείο το ύψιστο, το θαυμαστό,
 μαζί με τον Απόστολο μου να πείτε το πως 
– «ΕΠΙΘΥΜΩ ΕΙΣ ΤΟ ΑΝΑΛΥΣΑΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΖΩΗ». 

 Τώρα γελούν ειρωνικώς πολλοί, 
που διαβάζουν τον λόγο μου τον ΑΛΗΘΗ,
 δεν τον νιώθουν και δυστυχώς 
ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ 
ΜΑΚΡΑΝ ΔΙΩΧΝΟΥΝ. 

 Είθε να ανοίξουν τα ψυχικά τους εδώ μάτια, 
να ποθήσουν και αυτοί διακαώς 
ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΛΑΤΙΑ. 

 Να εννοήσουν την βαθιά ουσία 
των τώρα θλίψεων και δοκιμασιών, 
να μη γογγύζουν, να μη βαρυγκομούν σ
τις ώρες των δεινών, 
μα με πίστεως υψηλό βαθμό να κράζουν, 
να λένε – Ο,ΤΙ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΚΥΡΙΕ, 
ΕΓΩ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, 
έτσι από το πικρό θε να βγει ΓΛΥΚΟ. 

 Με την αποδημία τους ευθύς θε να μπουν
 στην ανεκλάλητη χαρά του ουρανού.



ΑΜΗΝ

 +++




11 σχόλια:

  1. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για σένα το είπε
      Μη γελάς...
      ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΜΟΥ ΚΥΡΙΕ,ΕΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΊΑ ΣΟΥ....+
      Δόξα σε Σένα++

      Διαγραφή
  3. Δωσ μας δύναμη να καταλάβουμε, να αντέχουμε ΚΥΡΙΕ
    ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ
    ΚΙ ΕΜΕΙς ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΑς, ΚΑΙ ΟΙ ΟΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ
    αμήν Παναγία μου+++

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ ΦΩΤΙΣΕ ΜΑΣ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟ ΑΓΙΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η μεγάλη δύναμη καί πίστη στόν χριστιανό, τό νά μπορεῖ νά εὐχαριστεῖ και να δοξολογεί τό Θεό καί τίς ὧρες πού πονᾶ καί θλίβεται. Ἔτσι μένει εἰρηνικός καί ἥσυχος στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Αὐτός ὁ Θεός θά τοῦ δώσει καί τό αὐριανό ψωμί καί τό σπίτι γιά νά μείνει. Ὁ Θεός δέν εἶναι κάπου μακριά καί οὔτε εἶναι ἁπλός θεατής τῶν κακῶν πού μᾶς συμβαίνουν. Ἄν μέ τήν μετάνοιά μας τόν παρακαλούμε νά μᾶς ἐλεήσει, τότε μέ τήν προσευχή τῆς εὐχαριστίας και της δοξολογίας ἀποθέτουμε ἐξ ὁλοκλήρου τήν ζωή μας μέ ἐμπιστοσύνη στά χέρια Του γιά νά μᾶς κατευθύνει.

    Ὁ Θεός δέ γλυκαίνεται τόσο μέ τίς προσευχές τῆς ζητιανιᾶς μας, ὅσο μέ τίς προσευχές τῆς πλήρους εὐχαριστίας καί ἐμπιστοσύνης σ’ Αὐτόν. Ἄν ἡ προσευχή μας μοιάζει μέ ἕνα ὥριμο στάχυ, τότε τά ἄχυρα εἶναι τά παρακαλητά μας καί τό σιτάρι εἶναι οἱ εὐχαριστίες μας. Αὐτές οἱ προσευχές δείχνουν τήν ἀγάπη μας καί τήν ἐμπιστοσύνη στόν Θεό. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος μέσα στό διωγμό καί τήν ἐξορία δέν γκρίνιαξε ποτέ, διότι, ὅπως ἔλεγε, μόνο ἕνα εἶναι τό κακό, ἡ ἁμαρτία. Οἱ θλίψεις καί οἱ χαρές εἶναι αὐτά πού κυλοῦν τό ἕνα μετά τό ἄλλο σ’ αὐτήν τήν ζωή καί ἔρχονται καί παρέρχονται. Αὐτό πού μένει αἰώνια εἶναι τό κακό ἤ ἡ ἀρετή, πού μόνος του ὁ ἄνθρωπος τό ἐπιλέγει.

    Ὁ χειμώνας ἀναζωογονεῖ τήν φύση καί φέρνει τήν ἄνοιξη καί ἡ νύχτα ἀναπαύει τά σώματα καί ὁδηγεῖ σέ μία καινούργια ἡμέρα. Ἔτσι εἶναι καί ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου πού μέσα ἀπό μία θλίψη ἔρχεται ἡ ἀνάσταση καί ἡ χαρά. Τό μόνο κακό πού μπορεῖ νά ὁδηγεῖ καί ἐδῶ στόν θάνατο, ἀλλά καί στόν αἰώνιο θάνατο εἶναι ἡ ἁμαρτία. Γι’ αὐτό καί δυνατή ἀκούγεται ἡ προτροπή τοῦ ἄπ. Παύλου νά ἔχουμε μόνιμη χαρά καί τήν εὐχαριστία μέσα μας, ἀφοῦ ὁ Κύριος τήν ζωή μας κρατᾶ στά χέρια Του, ‘’πάντοτε χαίρετε, ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς’’ .[15]

    Βλέποντας όλα τα δεινά που συμβαίνουν στους συνανθρώπους μας δέν μποροῦμε νά λέμε ὅτι εὐτυχῶς πού ἐμεῖς ξεφύγαμε ἀπό τήν δαγκάνα τοῦ Θεοῦ. Ο Χ Ι, εἴμαστε μία οἰκογένεια καί ὅλα αὐτά ἔγιναν καί σέ μᾶς καί γιά μᾶς καί μέσα στό δικό μας σπίτι. Πῆραν φωτιά τά σπίτια μας καί τά χωράφια μας, ὄχι τά σπίτια τους καί τά χωράφια τους. Εἶναι ὡς νά ἔγινε σέ μᾶς τούς ἰδίους καί δέν μποροῦμε νά ἐπαναπαυόμαστε σέ ἕναν ὕπνο δικαίου καί ἁγίου καί νά στεκόμαστε ὡς θεατές καί κατήγοροι τῶν ἄλλων. Ὅλοι καλούμεθα στήν μετάνοια. Δέν μποροῦμε νά κοιμόμαστε τοῦ καλοῦ καιροῦ.

    Καί εὑρισκόμενοι μπροστά στά συνταρακτικά αὐτά γεγονότα πού θυμίζουν ἔσχατες ἡμέρες Ἀποκαλύψεως σκύβουμε ταπεινά προσευχόμενοι καί εὐχαριστοῦντες καί μετανοοῦντες. Ὅσο δέ γιά τήν φιλανθρωπική μας συμπαράσταση εἴτε διά λόγου, εἴτε διά χρημάτων, εἴτε διά τροφίμων εἶναι μέσα στό χρέος τῆς ἀγάπης μας. Ὅμως πρώτη ἔρχεται ἡ μετάνοιά μας καί ἡ προσευχή.

    Κι ἄν δεῖ ὁ Θεός νά ξεκινᾶμε κατά πρώτον μέ τήν δική μας πνευματική ἀνασυγκρότηση ζωῆς, τότε καί ἀπό τίς πέτρες καί τίς στάχτες θά ἀναστήσει τά σπίτια μας καί τούς ἀγρούς μας καί πλουσιοπάροχα θά ἐπιδαψιλεύσει ὅλα τα ὑλικά και πνευματικά αγαθά πού χάθηκαν, ή κινδυνεύουν να χαθούν, διότι εἶναι ἀδιάψευστος ὁ λόγος του:

    ‘’Ζητεῖτε πρώτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν’’.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα λόγια των Αγίων τα καταλαβαίνουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, μόνο όσοι ΖΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Χριστιανική ΖΩΗ, δηλαδή όσοι προσπαθούν συνειδητά και επίμονα να υποτάξουν το δικό τους θέλημα στο θέλημα του Θεού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στην Κυριακή προσευχή, το Πάτερ ημών, λέγει:

    Να γίνει το θέλημα σου (πατέρα μας Θεέ), όπως γίνεται στον ουρανό (στους Αγίους Αγγέλους), να γίνει και στην γη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρόνια πολλά σε Βαρβάρες, όσους λένε Σάββα, και Νικόλαο
    ΑΜΗΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και αύριο μεθαύριο, ΑΝΝΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή