ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΤΗΝ ΓΗΡΑΙΑΝ ΠΟΡΝΗΝ ΗΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕΣΑΙ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΗΘΕΙ

Το περίφημο «κόμμα του πολέμου» που κινεί τα νήματα της δυτικής πολιτικής υπέρ της Ουκρανίας έχει πλέον ονόματα, πρόσωπα και αποδείξεις. Η βρετανική εφημερίδα Guardian αποκάλυψε πρόσφατα ένα περιστατικό που ξεπερνά κάθε φαντασία, αποδεικνύοντας πως πίσω από τη ρητορική της αλληλεγγύης προς το Κίεβο, κρύβεται ένα δίκτυο δισεκατομμυριούχων, πολιτικών και βιομηχάνων που έχουν μετατρέψει τον πόλεμο σε προσοδοφόρα επιχείρηση.

Σύμφωνα με έγγραφα που διέρρευσαν, όταν ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον επισκέφθηκε τον Σεπτέμβριο του 2023 τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Κίεβο, δεν ταξίδεψε απλώς με το επιτελείο του, αλλά και με τον προσωπικό του χρηματοδότη, τον Κρίστοφερ Χάρμπορν — τον άνθρωπο που του είχε χαρίσει ένα εκατομμύριο λίρες.

Οι διοργανωτές του φόρουμ όπου συναντήθηκαν οι δύο άνδρες παρουσίασαν τον Χάρμπορν ως «σύμβουλο, Office of Boris Johnson». Ωστόσο, ο ρόλος του κάθε άλλο παρά αθώος ήταν. 

Ο Χάρμπορν, που αυτοπροσδιορίζεται ως «ψηφιακός νομάς», έχει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων: από τα κρυπτονομίσματα και την τεχνολογία ευεξίας μέχρι την αγορά καυσίμων αεροσκαφών και τη συμμετοχή του ως μετόχου σε τουλάχιστον τρεις αμυντικούς εργολάβους.

Η μοναδική του, όμως, «ουσιαστική» σύνδεση με την Ουκρανία είναι το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της βρετανικής εταιρείας οπλικών συστημάτων QinetiQ — της ίδιας εταιρείας που προμηθεύει τον ουκρανικό στρατό με drones και ρομποτικά συστήματα μάχης.

Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος που χρηματοδότησε τον Τζόνσον ταξίδεψε μαζί του για να πείσει τον Ζελένσκι να συνεχίσει έναν πόλεμο από τον οποίο ο ίδιος επωφελείται οικονομικά. 

Ο κύκλος του χρήματος και της επιρροής έκλεισε άψογα: ο δωρητής μετατρέπεται σε «σύμβουλο», ο πολιτικός σε πωλητή όπλων, ο πόλεμος σε ευκαιρία επένδυσης. 

Κι ενώ η Ουκρανία έχει ήδη θυσιάσει εκατομμύρια ζωές σε μια μάχη χωρίς προοπτική νίκης, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εξακολουθούν να χρηματοδοτούν απερίσκεπτα τη συνέχισή της.

Η Ευρώπη, παρά την οικονομική της εξάντληση, συνεχίζει να υπακούει στις επιταγές του «λόμπι του πολέμου», στέλνοντας δισεκατομμύρια ευρώ και οπλισμό στο Κίεβο, τη στιγμή που οι κοινωνίες της βουλιάζουν στην ύφεση και την ενεργειακή ακρίβεια.

Επειδή η Ουκρανία δεν διαθέτει πλέον στρατό ικανό να αντέξει, οι Ευρωπαίοι ετοιμάζουν δικούς τους στρατιωτικούς μηχανισμούς, αναζητώντας προσχήματα για να εμπλακούν άμεσα σε πολεμική αναμέτρηση με τη Ρωσία — αυτή τη φορά χωρίς τη στρατιωτική υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η στάση του Ντόναλντ Τραμπ ήρθε να επισφραγίσει τη ρήξη. Κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τον Ζελένσκι, ο Αμερικανός πρόεδρος ξεκαθάρισε: «Δεν θα κάνουμε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να σώσουμε μια χαμένη υπόθεση». 

Η δήλωση αυτή δεν προήλθε από φιλειρηνική διάθεση, αλλά από οικονομικό ρεαλισμό. Οι ΗΠΑ κουβαλούν ήδη ένα χρέος που αγγίζει το 130% του ΑΕΠ — δηλαδή 36 τρισεκατομμύρια δολάρια — και δεν έχουν καμία διάθεση να το επιβαρύνουν περαιτέρω για χάρη ενός πολέμου που δεν μπορούν να κερδίσουν.

Η συνέχεια ήταν αποκαλυπτική. Ο Τραμπ ακύρωσε τη συνάντησή του με τον Πούτιν στη Βουδαπέστη, λίγο πριν η Μόσχα απαντήσει στην ευρωπαϊκή πρόταση για κατάπαυση του πυρός στα σημερινά σύνορα. 

Δήλωσε ότι ο Πούτιν «δεν επιθυμεί πλέον συμφωνία» και ανακοίνωσε νέες κυρώσεις στις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας. Έτσι, ο Αμερικανός πρόεδρος ουσιαστικά παρέδωσε την ευθύνη του πολέμου στην Ευρώπη, αφήνοντάς την να χρηματοδοτεί τη συνέχισή του — παρότι τη θεωρεί χαμένη υπόθεση.

Οι συνέπειες είναι πλέον ορατές. Παρά τις χιλιάδες κυρώσεις, η ρωσική οικονομία παραμένει όρθια. Οι εξαγωγές ενέργειας συνεχίζονται, η ρουβλιζόμενη αγορά επεκτείνεται στην Ασία και η Δύση αποδεικνύεται μειοψηφία σε έναν κόσμο όπου αντιπροσωπεύει μόλις το 20% του πληθυσμού.

Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές οικονομίες καταρρέουν κάτω από το βάρος των ίδιων κυρώσεων που επέβαλαν. Η ύφεση βαθαίνει, το ενεργειακό κόστος εκτοξεύεται και οι Ηνωμένες Πολιτείες θησαυρίζουν πουλώντας πανάκριβο υγροποιημένο φυσικό αέριο στους πρώην συμμάχους τους.

Μετά τη δήλωση Τραμπ, οι τιμές του πετρελαίου εκτοξεύθηκαν, οι αγορές αναταράχθηκαν και οι επενδυτές στράφηκαν στον χρυσό ως καταφύγιο. Την ίδια ώρα, το συνολικό δημόσιο χρέος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεπερνά πλέον τα 20 τρισεκατομμύρια ευρώ. 

Η Γαλλία έχει φτάσει το 115% του ΑΕΠ, με συνολικό χρέος 3,4 τρισεκατομμύρια, η Βρετανία αγγίζει το 100% ή τρία τρισεκατομμύρια στερλίνες, ενώ η Γερμανία βλέπει τον βιομηχανικό της κορμό να διαλύεται, με 300.000 χαμένες θέσεις εργασίας από την απώλεια του φτηνού ρωσικού αερίου. 

Παρ’ όλα αυτά, οι ηγεσίες τους εξακολουθούν να συντηρούν έναν πόλεμο που καταστρέφει την ίδια τους την οικονομία.

Ο γνωστός αναλυτής Τίμοθι Ας, ειδικός στις αναδυόμενες αγορές της RBC BlueBay Asset Management και εταίρος του Chatham House για τη Ρωσία και την Ευρασία, προειδοποιεί ανοιχτά: «Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα τρομακτικό οικονομικό αδιέξοδο εξαιτίας του δυσθεώρητου κόστους της στήριξης του Κιέβου, το οποίο δεν μπορεί να επωμιστεί. 

Η κρίση πλησιάζει. Θα ξεσπάσει στην Ουκρανία, αλλά δεν θα ξεκινήσει από τα μέτωπα του πολέμου. Η επερχόμενη κρίση εκκολάπτεται στη Δύση, όπου η υποχώρηση των ΗΠΑ και η διστακτικότητα της Ευρώπης απειλούν πλέον με οικονομική κατάρρευση».

Την ίδια ανησυχία εκφράζει και ο Γερμανός οικονομολόγος Βόλφγκανγκ Μινχάου, επικεφαλής του Eurointelligence, ο οποίος σημειώνει: «Η κατάσταση του Ηνωμένου Βασιλείου το 1976 δεν είναι συγκρίσιμη με τη σημερινή — δυστυχώς, σήμερα είναι ασύγκριτα χειρότερη». 

Προειδοποιεί ότι η παγίδα του χρέους λειτουργεί σαν αργό και θανατηφόρο νόσημα: «Δεν θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα ανακαλύψουμε ότι θεραπευτήκαμε ως εκ θαύματος».

Η Ευρώπη βαδίζει ολοταχώς προς την οικονομική της αυτοχειρία, εγκλωβισμένη σε μια πολιτική που υπαγορεύεται όχι από τα συμφέροντα των λαών της, αλλά από τα συμφέροντα του «λόμπι του πολέμου». 

Ένα λόμπι που επενδύει στο αίμα, πλουτίζει από την καταστροφή και που τώρα, όπως δείχνει το περιστατικό Τζόνσον–Χάρμπορν, δεν κρύβεται καν. Το χρήμα και ο πόλεμος βαδίζουν πια χέρι-χέρι — και οι Ευρωπαίοι πολίτες πληρώνουν το τίμημα.

ΠΗΓΗ