Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ (ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΟ "ΚΟΝΚΛΑΒΙΟ") ! ΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ «ΠΛΗΝ ΜΟΡΦΟΥ», ΕΝΕΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΦΥΓΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΥΣΑ….. ΜΕΣΩ ΚΙΕΒΟΥ!
Ως και οι τελευταίοι ”πλην Μόρφου” ενέδωσαν και φύγαν για τα Σούσα….. μέσω Κιέβου! Δεν παρέστη στο συλλείτουργο ο Μόρφου όντας ασθενής. Δεν ασθενεί ο Μόρφου.. Ο Μεγάλος Ασθενής είναι η Εκκλησία και πιο συγκεκριμένα το ”κονκλάβιο”! Έμεινε μόνος γιατί είναι ένας. Μόρφου δεν υπάρχουν πολλοί αλλά ένας!
Το πρόβλημα για τον Μόρφου και εν γένει την Εκκλησία είναι ότι Μόρφου δεν υπάρχουν πολλοί αλλά ένας .. και ότι ο Ονούφριος που ανέλαβε να τραβήξει την κούρσα …. να μην αποδειχθεί λαγός .. αυτό που λέει ο λαός ”λαγοί με πετραχείλια”…
”Το Ουκρανικό δεν διχάζει πλέον την Εκκλησία της Κύπρου”…. ”θαύμα στην εκκλησία Κύπρου” και διθύραμβοι για όσους ενέδωσαν και προσχώρησαν στην άλλη πλευρά όπως για τον Πάφου Τυχικό που έκανε μια ακόμη τεθλασμένη τον αποκαλούν ”νέο Αδέσποτο Δεσπότη” επιχειρούν οι μηχανισμοί ν΄αναδείξουν μια καρικατούρα του Μόρφου..Επί τούτου έκανε μια φορά πίσω ο Τυχικός όχι τυχαία για να φανεί στους διαφωνούντες και μετά να το παρουσιάσουν σαν επιτυχία που προσαρμόστηκε έτσι ώστε οι προσφάτως ανανήψαντες να μην είναι μόνοι….
Την περασμένη Κυριακή, το ετήσιο μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, αποτέλεσε την ευκαιρία για αποκατάσταση της ενότητας στην Εκκλησία της Κύπρου, με το συλλείτουργο στο οποίο συμμετείχαν μετά από χρόνια, όλοι σχεδόν οι Επίσκοποι, πλην του Μητροπολίτη Μόρφου, ο οποίος ασθενούσε, γράφουν.
Μόνο που η αλήθεια δεν είναι ότι ασθενεί ο Μόρφου που σαν άνθρωπος θα έχει κι αυτός τα όποια προβλήματα του αλλά ότι ασθενεί η Σύνοδος .. ο μεγάλος ασθενής των ημερών μας είναι αυτή η ίδια η Εκκλησία..Ως θεανθρώπινος οργανισμός ως προς τα ανθρώπινα νοσεί και ταλαιπωρείται .
”Ουσιαστικά, έκλεισε η παρένθεση της κρίσης, η οποία δημιουργήθηκε με την απονομή του Τόμου Αυτοκεφαλίας, στην Εκκλησία της Ουκρανίας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.”
Οι παρενθέσεις κλείνουν οι αγκύλες ανοίγουν και τα σχίσματα παραμένουν π.χ Ρωσίας-Κωνσταντινούπολης ή στο Αλεξανδρείας και βέβαια το πλην Μόρφου δεν είναι καθόλου αμελητέο τουναντίον μάλιστα.
Παρά το ότι αρχικώς η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου είχε αποφασίσει να κρατήσει στάση αναμονής με προσπάθεια γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Μόσχας, τον Οκτώβριο του 2020, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’, προχώρησε στην αναγνώριση της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας, μνημονεύοντας τον Μητροπολίτη Κίεβου και Πάσης Ουκρανίας Επιφάνιο, κατά τη διάρκεια της χειροτονίας του Παγκράτιου, σε Επίσκοπο Αρσινόης στη Μονή Χρυσορρογιατίσσης.
Δεν είχε ενημερώσει τους άλλους Επισκόπους για αυτή τη πρόθεση του, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει από την λειτουργία ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος εκφράζοντας την δυσφορία του.
Ακολούθως οι Μητροπολίτες Λεμεσού Αθανάσιος, Κύκκου Νικηφόρος, Ταμασού Ησαΐας και Αμαθούντος Νικόλαος με κοινή ανακοίνωση τους υποστήριζαν ότι η μνημόνευση του Μητροπολίτη Κίεβου Επιφανίου, από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο «συνιστά κατάφωρη παραβίαση του συνοδικού, συλλογικού και δημοκρατικού πολιτεύματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου».
Οι τέσσερις Επίσκοποι ανέφεραν ότι το θέμα συζητήθηκε στην Ιερά Σύνοδο και δεν λήφθηκε απόφαση επισημαίνοντας ότι τότε, μόνο η Εκκλησία της Ελλάδας και το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας είχαν αναγνωρίζει την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Οι Μητροπολίτες Λεμεσού, Κύκκου και Ταμασού, θεωρούσαν πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα έπρεπε να αποταθεί στον Μητροπολίτη Ονούφριο του Πατριαρχείου Μόσχας και να πάρει τη γνώμη του Πατριαρχείου Μόσχας για να αναγνωρίσει αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας.
Θεωρούσαν επίσης την ενέργεια του Οικουμενικού Πατριάρχη «αυθαίρετη, αντικανονική, και αντιεκκλησιαστική, υπό την έννοια ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, ανήκει στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας».
Μάλιστα οι Κύπριοι ιεράρχες επικροτούσαν την απόφαση της Μόσχας να διακόψει τις σχέσεις με το Φανάρι, την Αθήνα και την Αλεξάνδρεια και καλούσαν τον τέως Αρχιεπίσκοπο να ανακαλέσει την αναγνώριση της Ουκρανικής Εκκλησίας.
Σήμερα από διαφωνούντες έγιναν αναθεωρητές ριψάσπιδες αφού δεν εξέλιπαν τα δεδομένα που τους είχαν οδηγήσει τότε να τηρήσουν αυτή τη στάση……..
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις
(η μέρα που αφέθηκες κι ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα...
Σκληρή κόντρα και «σχίσμα»
Η απόφαση αναγνώρισης της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας, προκάλεσε πραγματικό σχίσμα στους κόλπους της Εκκλησίας της Κύπρου.
Τον Νοέμβριο του 2020 το θέμα τέθηκε στην Ιερά Σύνοδο και αποφασίστηκε με πλειοψηφία 10 -7, η υιοθέτηση της στάσης του τότε Αρχιεπισκόπου για αναγνώριση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Που είναι οι 6 από τους 7 σήμερα συν τον Τυχικό που παίζει τυχερά παιχνίδια μια εδώ μια εκεί ..
Με εκείνη την απόφαση η Εκκλησία της Κύπρου και επισήμως είχε ταχθεί στην πλευρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και της Εκκλησίας της Ελλάδος τις μόνες εκκλησίες μέσα στο παγκόσμιο Ορθόδοξο γίγνεσθαι που αποδέχθηκαν τον αλλαχόθεν αχειροτόνητο και σχσιματικό Επιφάνιο καθ΄υπαγόρευση των ΗΠΑ και προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων τρίτης δύναμης.
Στη σύνοδο μειοψήφησαν οι επίσκοποι Λεμεσού, Ταμασού, Κύκκου, Μόρφου, Νεαπόλεως, Λήδρας και Αμαθούντος. Σήμερα εκτός του Μόρφου οι άλλοι δεν τήρησαν το λόγο τους δεν τίμησαν τη ψήφο τους ενδεχομένως και τη συνείδηση τους. Άτακτη υποχώρηση σε μείζον ζήτημα που έχει να κάνει με την Ενότητα της Εκκλησίας όπως το σχίσμα Μόσχας-Οικουμενικού και τα συνεπαγόμενα υποσχίσματα αλλού.
Ο Μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος, αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίας της Ιεράς Συνόδου, φανερά εκνευρισμένος είχε δηλώσει πως η απόφαση δεν τον δεσμεύει γιατί είναι θέμα πίστεως.
Ο Μητροπολίτης Ταμασού με ανακοίνωση του υποστήριξε πως πάγια θέση της Εκκλησίας της Κύπρου είναι ότι «ο μόνος κανονικός προκαθήμενος της εν Ουκρανία Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κιέβου Ονούφριος», του Πατριαρχείου Μόσχας.
Δεν επρόκειτο, υποστήριζε ο Μητροπολίτης Ησαΐας, για διαφωνία σε απλά διοικητικά ή ήσσονος σημασίας ζητήματα, αλλά σε αυτόν τον πυρήνα της ορθόδοξης εκκλησιολογίας και της διδασκαλίας της Εκκλησίας για τα Ιερά Μυστήρια και την Αποστολική Διαδοχή, ζητήματα που αφορούν τη σωτηρία μας.
Ανέφερε πως τα ζητήματα αυτά «δεν μπορεί να τεθούν υπό συζήτηση ή διαπραγμάτευση σε οιανδήποτε τάχα και συνοδική διαδικασία ούτε τελούν υπό έγκριση μιας ευκαιριακής, οριακής, μάλιστα, πλειοψηφίας». Τώρα τι μεσολάβησε…..
Ο νυν Αρχιεπίσκοπος, τότε Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος ερωτηθείς για την τοποθέτηση του Μητροπολίτη Κύκκου Νικηφόρου ότι δεν δεσμεύονται οι διαφωνούντες από την απόφαση της Ιεράς Συνόδου όταν πρόκειται για θέμα πίστεως, είχε πει ότι αυτό που έχει υπόψη του και που το λέει και το καταστατικό είναι ότι οι αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου είναι δεσμευτικές για όλους, έστω κι αν λαμβάνονται κατά πλειοψηφία ή ομοφώνως.
Επεσήμανε επίσης πως το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι θέμα πίστεως, αλλά μνημόνευσης του προκαθήμενου της Εκκλησίας της Ουκρανίας κ. Επιφανίου, τον οποίο θα μνημονεύει ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και όχι οι ίδιοι οι διαφωνούντες. Δεν είναι θέμα πίστεως είναι θέμα ενότητας της ΜΙΑΣ Εκκλησίας..Ως εκ τούτου μείζον.
Διαφωνία είχε και ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος ο οποίος επέμενε ότι ο μοναδικός κανονικός προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ουκρανίας είναι ο Μητροπολίτης Ονούφριος, του Πατριαρχείου Μόσχας…
Ο Ονούφριος σήμερα δεν μνημονεύει πλέον ούτε τον Μόσχας έχει κάτσει ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά.. Τηρεί στάση αναμονής..
Ό,τι κι αν έχει να του προσάψει κανείς δεν παύει να είναι ο κανονικός ιεράρχης της εκεί Εκκλησίας δεν προέκυψε από θρησκευτικό πραξικόπημα ή παράλληλο θεσμό ή παρασυναγωγή όπως οι σφτεριστές του που αναγνωρίζεται από όλα τα πατριαρχεία και τις τοπικές εκκλησίες ανά την Οικουμένη πλην 2 ελληνογενών Οικουμενικό Αλεξανδρείας της Αυτοκέφαλης Κύπρου και της Ελλαδικής που δυστυχώς απέβησαν Αμερικάνικες Βάσεις.
Τα πολιτικά κριτήρια και προτάγματα επικράτησαν της Εκκλησιαστικής Ενότητας..και κανονικότητας.Κάτι σαν Καισαροπαπισμός…
Από τότε, μέχρι και την περασμένη Κυριακή η κρίση ήταν ανοικτή, παρά το ότι είχε υπάρξει μετατόπιση των Μητροπολιτών Λεμεσού και Ταμασού, πριν από τις Αρχιεπισκοπικές εκλογές, όταν είχαν μεταβεί στο Φανάρι και αποκατέστησαν τις σχέσεις τους με τον Οικουμενικό Πατριάρχη για ευνόητους λόγους. Κανονική προεκλογική…περιοδεία όχι αποστολική αλλά προεκλογική.
Στην εξίσωση μετά τις Αρχιεπισκοπικές εκλογές είχε προστεθεί και ο νέος Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός, ο οποίος είχε αρνηθεί να συλλειτουργήσει με τον Αρχιεπίσκοπο έτσι για να του προσδώσουν κι ένα ψευδαγωνιστικό προφίλμια και τον προορίζουν για ντουμπλάρισμα του Μόρφου, παρά το ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα με τη μνημόνευση του Επιφάνιου ως Μητροπολίτη Κιέβου , όταν ο ίδιος είχε χειροτονηθεί Επίσκοπος από τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο. Οι εξισώσεις άμα ξέρεις τους τύπους λύνονται αμέσως και όντως λύθηκε…
Το πρόβλημα για τον Μόρφου και εν γένει την Εκκλησία είναι ότι Μόρφου δεν υπάρχουν πολλοί αλλά ένας .. και ότι ο Ονούφριος που ανέλαβε να τραβήξει την κούρσα …. να μην αποδειχθεί λαγός .. αυτό που λέει ο λαός ”λαγοί με πετραχείλια”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου