ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

 «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΥΝΙΚΗ ΟΨΗ...ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ»  

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός

Τα πράγματα τίθενται πλέον ωμά: τώρα είναι η ώρα των πατριωτών ή των δωσίλογων. Ενδιάμεση θέση περί «ολίγης προδοσίας» δεν υπάρχει. 

Και «γεωγραφικός προσδιορισμός» ο οποίος συμπεριλαμβάνει όνομα ή παράγωγο της λέξης Μακεδονία αποτελεί εθνική προδοσία. 

Η Μακεδονία και ο Μέγας Αλέξανδρος είναι παγκόσμιας εμβέλειας ιστορικό-πολιτιστικό κεφάλαιο της Ελλάδος, το οποίο ξεπερνάει κατά πολύ όλους τους ηγέτες μας και τις πολιτικές τους από τις απαρχές του ελληνισμού μέχρι σήμερα. 

Έτσι, κανένας δεν έχει το ανάστημα να παραδώσει-προδώσει αυτό το αμύθητου αξίας κεφάλαιο στους ποικιλώνυμους μετανάστες που συνέρευσαν στα εδάφη πέριξ των Σκοπίων. Και τα εδάφη αυτά φέρουν τα ιστορικά αδιάψευστα ονόματα της αρχαίας Δαρδανίας και της Παιονίας. Όχι της αρχαίας Μακεδονίας. 

Οι Δάρδανοι ήταν σκληροί εχθροί των Μακεδόνων και προσωπικά του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα γραπτά ντοκουμέντα ξεκινούν από τον Όμηρο. Η Γεωγραφική Αφήγηση του Κλαύδιου Πτολεμαίου (2ος αιώνας μ.Χ.) εντάσσει την Μακεδονία στην Ελλάδα. 

Οι σωζόμενοι χάρτες από τον 7ο αι. μ. Χ. και οι πλέον έγκυρες γραπτές πηγές: Στράβωνας, Αππιανός, Πολύβιος, Μάλχος, Ιεροκλής, Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, Ι. Ζωναράς, και πολλοί άλλοι, βεβαιώνουν, ότι: «η Μακεδονία είναι Ελλάδα.» Έτσι, επί 1000 χρόνια η περιοχή των Σκοπίων λεγόταν Δαρδανία, και από το 1929 μέχρι το 1941 Βαρντάρτσκα. 

Ο Τίτο (1943) εκμεταλλεύτηκε τις πολύχρονες προδοτικές προσπάθειες των Ελλήνων κομμουνιστών και μετονόμασε τη Βαρντάρτσκα σε Μακεδονία, διεκδικώντας ελληνικά εδάφη μέχρι Θεσσαλονίκη, Πιερία, Καβάλα και Θάσο. 

Η «προσπάθεια» είχε ξεκινήσει στην «Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή», το 1921 από τα κομμουνιστικά κόμματα των Βαλκανίων –συμπεριλαμβανομένου του Κ.Κ.Ε. Ο Τίτο σε ομιλία του στα Σκόπια, (11.10.1945), διεκδίκησε τη «Μακεδονία του Αιγαίου». 

Όμως, τεράστια ευθύνη μη αντίδρασης έχουν και οι μετά το 1944 φιλελεύθερες, και όχι «δεξιές», κυβερνήσεις των Γ. Παπανδρέου, Θ. Σοφούλη, Ν. Πλαστήρα, αλλά και οι επόμενες Αλ. Παπάγου και Κ. Καραμανλή του Α΄.

 Το έγκλημα είναι συλλογικό. Πράγματα γνωστά, αλλά σκόπιμα και ενοχικά αποσιωπούμενα. 

Έτσι ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΛΑΘΟΣ.

Δυστυχώς, η Ελλάδα σε κάποιες περιπτώσεις έχει δυσβάσταχτη κατά κεφαλήν παραγωγή δωσίλογων και δημαγωγών. Είναι γνωστή για τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Περικλή, τη Δημοκρατία, αλλά και για τον Εφιάλτη, τον δημαγωγό Κλέωνα και τη δολοφονία των εκ των πρωτεργατών της Δημοκρατίας, Αρμόδιου και Αριστογείτονα. 

Στις μέρες μας ο δωσιλογισμός είναι και πάλι έτοιμος να χτυπήσει. Κι όμως, το 1992 ανακοινώθηκε επισήμως από την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας η γνωστή θέση, όλων των πολιτικών αρχηγών, πλην του ΚΚΕ φυσικά…, ότι: «δεν θα γίνει δεκτό όνομα το οποίο θα περιέχει τον όρο ή παράγωγο της λέξης Μακεδονία». Αλλά, κατόπιν τα πράγματα ανατράπηκαν με δόλο. 

Έτσι, σήμερα είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι λένε, ότι αποτελεί δήθεν μοναδική… ευκαιρία για την Ελλάδα το να αποδεχτεί όνομα με «γεωγραφικό προσδιορισμό». Το λέει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το λέει με καμάρι η μείζων αντιπολίτευση, Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ κ.λπ., το Ποτάμι και άλλα κόμματα δεκανίκια του Νεοφιλελευθερισμού, των Μνημονίων και της Παγκοσμιοποίησης. 

Το λένε τα μεγάλα κανάλια και οι εφημερίδες. Δεν το λέει, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού· γύρω στο 80% την εμφανίζει σχετική δημοσκόπηση. Κι αυτό γιατί η δραστική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν εκβιάζεται. Αντίθετα, οι πολιτικοί ηγέτες και οι «ταγοί» συχνότατα εκβιάζονται από οικονομικά ή και ηθικά… σκάνδαλα.

Το εθνικό έγκλημα για ονομασία με «γεωγραφικό προσδιορισμό» έγινε στις 3 Απριλίου 2008 στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι. Και ένοχοι είναι οι: κ. Κ. Καραμανλής ο Β΄, ως πρωθυπουργός, (με ό,τι αυτό το Β΄ σημαίνει στη μη εστεμμένη σειρά διαδοχής της εν Ελλάδι κληρονομικής πρωθυπουργίας), η κ. Ντ. Μπακογιάννη, (ή Μητσοτάκη Β΄), ως υπουργός εξωτερικών, και ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης, υπουργός Εθνικής Αμύνης. 

Πρέπει να επισημανθεί ειδικά η εθνικά εγκληματική στάση της κ. Ντ. Μπακογιάννη-Μητσοτάκη Β΄ η οποία τότε απομόνωσε τις πατριωτικές φωνές του ελληνισμού των ΗΠΑ (ξέρει αυτή…), ενίσχυσε την καταστροφική θέση του προέδρου Μπους Β΄, και κάρφωσε στην πλάτη του κ. Κ. Καραμανλή Β΄ το στιλέτο του «γεωγραφικού προσδιορισμού». 

Αυτό όμως ΔΕΝ αθωώνει τον τότε πρωθυπουργό, γιατί ΔΕΝ αντέδρασε. Έτσι συνεχίστηκε η γραμμή της προδοτικής ρήσης του Κωνστ. Μητσοτάκη, ότι «σε δέκα χρόνια κανείς δεν θα μιλάει για το όνομα της Μακεδονίας». Και τα ερωτήματα αναδεικνύουν το έγκλημα. 

Με ποιο δικαίωμα ο κ. Κ. Καραμανλής Β΄ άλλαξε τη ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ εθνική θέση του 1992; Πώς κατήργησε την θέση των άλλων κομμάτων, εκπροσωπώντας ένα κόμμα, τη Ν.Δ (αν το εκπροσωπούσε όλο…); 

Γιατί δεν έφερε το μείζον αυτό εθνικό θέμα στη βουλή; Κι αν πιεζόταν από την κατάπτυστη πολιτική του προέδρου Μπους Β΄ και από το φερέφωνό του, την κ. Ντ. Μπακογιάννη-Μητσοτάκη Β΄, γιατί δεν παραιτήθηκε, ώστε να αποκτήσει ηθικό ανάστημα;

Σήμερα, ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης Γ΄, χωρίς εθνική πολιτική ξανά, προβάλλει το βέτο του 2008, στο Βουκουρέστι, ως δήθεν μέγα επίτευγμα, και το κάνει σημαία της Ν. Δ. Δηλαδή, μπορούσε τότε ο κ. Κ. Καραμανλής Β΄ αφού «έδωσε στεγνά» τον «γεωγραφικό προσδιορισμό» να βάλει ταυτόχρονα και τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ; Μα θα ήταν η πολιτική του αυτοκτονία. 

Γι’ αυτό, μεθοδεύτηκε το ζήτημα σε φέτες… Πάρτε τώρα τον «γεωγραφικό προσδιορισμό» κι αργότερα σας βάζουμε σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Έχω ρωτήσει (και) σε πρόσφατη συνέντευξή μου: «τι θα γίνει αν ο γεωγραφικός προσδιορισμός θα είναι «Άνω Μακεδονία», ή «Κάτω», ή «Νέα», ή «Nova»; 

Αυτό το τελευταίο κουτοπόνηρο το είπε ο κ. Κοτζιάς, προσθέτοντας, ότι δήθεν δεν ενοχλεί το «Novamacedonia», έτσι όλο μαζί στα «ξένα», γιατί τάχα δεν σημαίνει και τίποτε… ούτε για τους Έλληνες ούτε για τους Κουτόφραγκους. Ναι, ε;… 

Το μείζον ζήτημα του «γεωγραφικού προσδιορισμού», το διαπραγματεύεται μία «για πρώτη φορά Αριστερή», κυβέρνηση με λυμένα… τα χέρια από τον κ. Κ. Καραμανλή Β΄. Μία κυβέρνηση η οποία μπορεί και υπογράφει τα πάντα, Μνημόνια, 3ο-4ο, επιτροπεία χώρας επί 60 χρόνια, και δέσμευση κρατικής περιουσίας επί 97 (ακόμη) χρόνια. Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει. 

Μία κυβέρνηση η οποία έχει υποσχεθεί τα πάντα και έχει πει ψέματα για τα πάντα. Κεντρικό της επιχείρημα, ότι «οι προηγούμενοι ήταν χειρότεροι» (που ήταν!). Όμως, αυτή η κυβέρνηση των ακραία επιζήμιων Μεταμπολσεβίκων στο εσωτερικό και ταυτόχρονα γλοιωδών υπηρετών του Υπερκαπιταλισμού στο εξωτερικό συνεχίζει ευλαβικά την πολιτική των Νεοφιλελεύθερων, και του δήθεν «δεξιού» προκατόχου της, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, το 2008. Και είναι πάλι έτοιμη να υπογράψει… Τώρα την παράδοση της Μακεδονίας.

Έτσι, Νεοφιλελεύθεροι και Μεταμπολσεβίκοι ταυτίζονται στην προδοσία του ονόματος Μακεδονία. Το ερώτημα είναι αν οι Μεταμπολσεβίκοι θα παραμείνουν κομπλεξικοί διεθνιστές, του πάλαι ποτέ κομμουνισμού, και θα κλείσουν τη μία και μοναδική Μακεδονία των Ελλήνων στο Νεοφιλελεύθερο δόκανο το οποίο παρέλαβαν έτοιμο; 

Γιατί το λυσσασμένο όνειρο των Ελλήνων κομμουνιστών ήταν να κάνουν τη Μακεδονία των Ελλήνων χωριστό κομμουνιστικό κράτος. ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΟΝΟ… ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ: Ο Ν. Ζαχαριάδης (Γ.Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, 1934–1956), ήδη από το 1925 ζητούσε τον αποχωρισμό της Μακεδονίας από την Ελλάδα και «σχηματισμό αυτοτελούς κράτους» («Ριζοσπάστης» 27 Ιανουαρίου 1925). 

Ο ίδιος απευθυνόμενος στα μέλη του ΚΚΕ («Ριζοσπάστης» 1 Μαρτίου 1931) επανέλαβε την θέση του περί αποχωρισμού της Μακεδονίας και Θράκης από την Ελλάδα: (Έκδοση της Κ.Ε. του ΚΚΕ, «Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936» β’ έκδ. Αθ. 1946 σελ. 24). 

Η 6η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1934) καθόρισε την απόσχιση της Μακεδονίας σε συνεργασία με τους Βουλγάρους, ως «υποχρέωση» του ΚΚΕ: («Πέντε χρόνια αγώνες 1931-1936», σελ. 201, 205, 206, 212). Τα ίδια και στο 5ο Συνέδριον του ΚΚΕ (Μάρτιος 1934): («Πέντε Χρόνια Αγώνες 1931-1936», σελ. 225). 

Ο Ν. Ζαχαριάδης σε άρθρο του στο περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός» (τεύχος Δεκ. 1948) εισηγήθηκε τη δημιουργία ανεξαρτήτου Μακεδονικού κράτους και κατόπιν η 5η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιαν. 1949) έκανε ομοφώνα δεκτή την εισήγησή του για την δημιουργία ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους. 

Αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας θυμίζουν ΑΠΟΛΥΤΑ τις μεθοδευμένες προδοτικές συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, του 1959, για την Κύπρο, στις οποίες συμμετείχαν ο επιεικώς… τραγικός Κ. Καραμανλής ο Α΄ και ο Κύπρου Μακάριος. Αυτοί επέβαλαν ως εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία και έστρωσαν τον δρόμο για το τελικό χτύπημα του προδοτικού πραξικοπήματος Ιωαννίδη, το 1974.

Τώρα, η πολιτική μας κατάντια έχει μόνο μία κυνική όψη: το κομματικό συμφέρον. Και, τα ερωτήματα είναι εξίσου κυνικά: θα τολμήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να σηκώσει το βάρος μιας συμφωνίας ταφόπλακα στην Μακεδονία και την Ελλάδα; 

Θα δεχτεί να γίνει η μία Μακεδονία δύο…, και έτσι ο πρώτος κιμάς στην Ευρώπη των (92 λέγεται…) πολυφυλετικών επαρχιών της χωρίς κανένα εθνικό χαρακτηριστικό; Ή, θα μετρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα «κουκιά» για τις επόμενες εκλογές, και θα εκμεταλλευτεί την έτσι κι αλλιώς διαφαινόμενη αδιαλλαξία των Σκοπιανών κλεπτών του ονόματος; 

Με δεδομένο, ότι αυτοί έχουν τις δυσκολίες αλλαγής συντάγματος, συμβόλων, αγαλμάτων, βιβλίων ιστορίας, προσδιορισμού γλώσσας, ιθαγένειας, αλλά και της ΔΙΑΚΡΙΤΗΣ από την Ελλάδα επωνυμίας όλων των εμπορικών τους προϊόντων. Αυτό σημαίνει: «ένα όνομα για όλες τις χρήσεις», (Εrga omnes), όρος κλειδί…

 Η σημερινή κυβέρνηση θέλει να διατηρήσει την εξουσία και τα ποσοστά της, και βοηθούντος… του κ. Κυρ. Μητσοτάκη Γ΄, να τα αυξήσει. Το να αυτοκτονήσει για τους Σκοπιανούς δεν την συμφέρει. 

Ο κ. Κοτζιάς δείχνει ενδοτισμό, αλλά ως πονηρός και δίβουλος μετα-μπολσεβίκικος μπορεί και να καταγγείλει, με κάποια αφορμή, τους Σκοπιανούς, ώστε να παραπεμφθεί το ζήτημα στο μέλλον. 

Όπως έκανε πρόσφατα στο Κυπριακό, όπου ο κ. Ερντογάν τον έσωσε… με την αδιαλλαξία του και μαζί έσωσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και την ελληνο-κυπριακή ηγεσία του κ. Αναστασιάδη, η οποία ήταν έτοιμη να μετατρέψει το κυπριακό κράτος σε επαρχία της Τουρκίας.

Πάρα πολλά θα εξαρτηθούν από την μαζική λαϊκή αντίδραση. Από την επανάσταση συνειδήσεων, όπως έχω ξαναγράψει. Ήρεμα, ψύχραιμα, ειρηνικά να συμπαρασταθούμε στα συλλαλητήρια. Θα το μετρήσουν αυτό οι επαγγελματίες της πολιτικής «καρέκλας». Θα το μετρήσουν και στο ΝΑΤΟ. 

Με την τεράστια βάση τους στο Κόσοβο και τις άλλες στην Ελλάδα δεν έχουν καμία βιασύνη να εντάξουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Αυτό το διαδίδουν Σκοπιανοί πράκτορες και ντόπιοι διεθνιστές δωσίλογοι. 

Αλλά, κι αν βιάζονται, ας πιέσουν τους Σλάβους και τους Αλβανούς, που πλειοψηφικά απαρτίζουν το κράτος των Σκοπίων, να το ονομαστούν «Σλαβοαλβανική Δημοκρατία» στα πρότυπα της παλιάς Τσεχοσλοβακίας η οποία συνένωνε δύο εθνότητες. 

Ταυτόχρονα, όμως, να γίνει καταγραφή των ελληνικής συνείδησης… κατοίκων. Ορθή και η πρόταση του κ. Ιωάννη Μάζη για: «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία». Όπως και το «Βαρντάρτσκα» το οποίο είχαν οι Σκοπιανοί πριν την κλοπή του ονόματος της μίας και μόνης Μακεδονίας των Ελλήνων. 

Όλα είναι ανοιχτά. Όλα! Η προδοσία καιροφυλακτεί. 

Θα είναι καταστροφή μεγαλύτερη από εκείνη του 1922, αν παραδοθεί-προδοθεί το όνομα της Μακεδονίας σε Σλάβους και Αλβανούς. 

Ειδικά οι δεύτεροι θα διεκδικούν εκτός από την ανύπαρκτη Τσαμουριά και ολόκληρη τη Μακεδονία. Έτσι, μέχρι τη σύνοδο του ΝΑΤΟ, τον Ιούλιο, θα βιώσουμε πολλά. Προβοκάτσιες αφηνιασμένων δωσίλογων και τόνους προπαγάνδας από γνωστά δωσιλογικά κανάλια και εφημερίδες. 

Τώρα, όμως, είναι η ώρα που ο καθένας θα πρέπει να διαλέξει, με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Η διαφορά ανάμεσα στον πατριωτισμό και τον δωσιλογισμό είναι απολύτως ευδιάκριτη. Η μεγάλη μάχη μόλις αρχίζει.