Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Ι. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ «Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ...»


ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ!




«Alors, c’ est la guerre» (λοιπόν, έχουμε πόλεμο) κύριε Ιωάννη Λαμπρόπουλε;

Μοίρα κακή για την Ελλάδα, παραμονές του εορτασμού του Έπους της 28ης Οκτωβρίου 1940, να δέχονται η Ιστορία και ο πατέρας του ΟΧΙ, ο αείμνηστος Εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, που πίστεψε στο απέραντο μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού, άλλη μία φορά, μία ακόμη ύβρη από έναν «πατριώτη» ο οποίος δεν μας λέει από ποιά πηγή αντλεί αυτές τις ανερμάτιστες θέσεις που, εάν δεν έχουν βαθύτερη προέλευση, οπωσδήποτε βασίζονται είτε σε πλήρη άγνοια της Ιστορίας, είτε στην στρέβλωσή της, την οποία έχει επιβάλει στην Ελλάδα της καταραμένης μεταπολίτευσης η κυριαρχούσα ιδεολογικά και πολιτικά Αριστερά η οποία, με τις ευλογίες του ψευδεπίγραφου «Εθνάρχη» Κωνσταντίνου Καραμανλή, έχει επιφέρει την γενική αμάθεια.

Πέραν από αγκυλώσεις και από τις καθ’ ύπνους αναζητήσεις του οιουδήποτε γράφοντος, οφείλεται ο σεβασμός στην ιστορική αλήθεια και η μη αποδόμησης κάθε Εθνικού στοιχείου που θα μπορούσε σήμερα να γίνει φάρος λαμπερός αξιών και ιδανικών που θα παρότρυναν, σε πανελλαδική κλίμακα, την Ελληνική νεολαία να ασχοληθεί με την δημιουργία του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού, για να μην την βλέπουμε με μιά σύριγγα στο μπράτσο να λιώνει απο το χτικιό, όπως οι σημερινοί «δημοκράτες ηγέτες» επιδιώκουν.

Έμελλε στον Ιωάννη Μεταξά να ταυτιστεί με μία από τις πιο ένδοξες σελίδες της χώρας μας, στις οποίες διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, όταν την αυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940 με το τελεσίγραφο του Μουσολίνι, που του επέδωσε ο πρεσβευτής της Ιταλίας Emanuele Grazzi, βρέθηκε στο δίλημμα να πολεμήσει για την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας ή να ενδώσει σε έναν εχθρό που φάνταζε τότε αήττητος. 

Στο δίλημμα αυτό, για το οποίο, ο ιδιαιτέρα διορατικός στρατιωτικός νους, διαβλέποντας από νωρίς τον κίνδυνο, προετοίμαζε επί τέσσερα χρόνια, με αριστοτεχνικό τρόπο για τα οικονομικά του κράτους, την άμυνα της χώρας, δηλώνει έτοιμος να πολεμήσει «υπέρ βωμών και εστιών», με αποτέλεσμα, έχοντας μαζί του όλον τον ελληνικό λαό, να γραφεί το Έπος του 1940 που έγινε η χρυσή σελίδα της σύγχρονης ελληνικής πολεμικής ιστορίας. 

Η ιστορική απάντηση που θα έμενε γνωστή ως «Όχι» απορρίπτοντας τις βλέψεις του Μουσολίνι να καταλάβει στρατιωτικά έναν αδιευκρίνιστο αριθμό ελληνικών περιοχών ως «εγγύηση ουδετερότητας της Ελλάδας», χαιρετίστηκε από τον Ελληνικό Λαό, καθώς μέσα στις σειρήνες που ηχούσαν και τα εμβατήρια που είχαν κατακλύσει τα ραδιόφωνα, οι Αθηναίοι βγήκαν στους δρόμους και το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940 όλα άλλαξαν για την Ελλάδα.

Καθώς η ψύχραιμη ανάλυση λείπει συνήθως από τις καφενειακού τύπου αναλύσεις, είναι φανερό ότι ο «Ορθόδοξος πατριώτης» αρθρογράφος Ιωάννης Λαμπρόπουλος βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση όταν ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο Ιωάννης Μεταξάς ΔΕΝ υπήρξε δικτάτορας αλλά Εθνικός κυβερνήτης του ΟΧΙ. 

Αγνοεί ότι, όταν η Ελλάδα υπέφερε από πολιτικά πάθη (πραξικοπήματα, δικτατορίες, χρεοκοπία, παλινόρθωση κλπ) και οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 που διεξήχθησαν υπό τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής (Α.Ν. 30/12/1935), οδήγησαν σε πολιτικό αδιέξοδο, μετά τον θάνατο του τότε υπηρεσιακού πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Δεμερτζή στις 13 Απριλίου 1936, ο βασιλιάς Γεώργιος διόρισε πρωθυπουργό τον, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ιωάννη Μεταξά και στις 27 Απριλίου, μετά τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, η βουλή έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μεταξά με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές. 

Κατά ψήφισαν οι βουλευτές του ΚΚΕ και ο Γεώργιος Παπανδρέου. Πόθεν λοιπόν ο δικτάτωρ; Χρειάζεται βέβαια θάρρος και τόλμη για να αποδεχθεί κανείς την μεγαλοσύνη του ανδρός.

Στις 30 Απριλίου 1936 η βουλή διέκοψε πρόωρα τις εργασίες της έως τις 30 Σεπτεμβρίου, εξουσιοδοτώντας την κυβέρνηση να διοικήσει την χώρα με νομοθετικά διατάγματα, υπό τον όρο να επιτηρείται από μία 40μελή κοινοβουλευτική επιτροπή.

Παραβλέπει ο αρθρογράφος τον ρόλο που έπαιζε, και τότε, το ΚΚΕ και την στρατηγική της Κομιντέρν που το βράδυ (22:00) της 4ης Αυγούστου οδήγησε τον Μεταξά στα Ανάκτορα για να συναντήσει τον Βασιλιά Γεώργιο έχοντας έτοιμη αφ’ ενός την παραίτησή του αφ’ ετέρου τα διατάγματα για την αναστολή ορισμένων διατάξεων του Συντάγματος και την διάλυση της βουλής και τούτο με αφορμή την γενική απεργία που είχαν κηρύξει για τις 5 Αυγούστου του 1936 τα συνδικάτα, με πρόταση της ΓΣΕΕ. Το ίδιο βράδυ ο Ιωάννης Μεταξάς, με την στήριξη του βασιλιά, εγκαθίδρυσε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου αναστέλλοντας σημαντικά άρθρα του Συντάγματος. 

Ιδεολογικά, το μεταξικό πρόταγμα ήταν ο Γ’ Ελληνικός Πολιτισμός (με πρώτο τον αρχαίο ελληνικό και δεύτερο τη βυζαντινή αυτοκρατορία), το ιδανικό δε πολίτευμα, κατά τον Μεταξά, δεν ήταν η Αθηναϊκή Δημοκρατία, αλλά η στρατοκρατική Σπάρτη και η αρχαία Μακεδονία η οποία ενοποίησε πολιτικά την αρχαία Ελλάδα και σκοπός θα ήταν η καθαρότητα του έθνους και η διαφύλαξη με κάθε κόστος της παράδοσης.

Ο εθνικισμός ήταν ίσως το πιό κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο του καθεστώτος με τα ρητορικά σχήματα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», που δεν ταυτίστηκε με τα καθεστώτα της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας και σημαντική διαφορά του ήταν ο αντιιμπεριαλιστικός λόγος του καθεστώτος και του Μεταξά, Τους οικονομικούς στόχους του κράτους αποτελούσαν η αυτάρκεια, η προστασία και η κατεύθυνση της οικονομίας. 

Η μετάβαση από τον κοινοβουλευτισμό στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου υπήρξε υπεράσπιση των εργατών και των αγροτών. 

Οφείλει να γνωρίζει ο αρθρογράφος ότι με 15 Υπουργεία και 10 Υφυπουργεία εκ των οποίων ο Μεταξάς είχε την ευθύνη πέντε εξ αυτών και δεχόταν ως αποζημίωση μόνο την του Πρωθυπουργού, πραγματοποιήθηκε το μεγαλειώδες έργο της 4ης Αυγούστου.

Προδότης λοιπόν ο Μεταξάς που πέτυχε την σύμπραξη και την συμμετοχή όλου του κόσμου στην διεκπεραίωση των έργων; 

Προδότης ο Μεταξάς που υποχρέωσε τους επιχειρηματίες να δαπανήσουν κεφάλαια για τα νέα κοινωνικά μέτρα (κρατήσεις προς το ΙΚΑ, το 8άωρο, τις στολές που επέβαλε το καθεστώς για τους εργάτες στα εργοστάσια, ώστε να μην φθείρουν τα ρούχα τους, τα εργατικά ατυχήματα κ.α.). Προδότης ο Μεταξάς που έπεισε τους εργάτες και τους αγρότες να συνεργασθούν με τους κρατικούς φορείς στις προτάσεις του καθεστώτος; 

Προδότης ο Μεταξάς που υποχρέωσε τους εμπόρους να υπακούσουν στην αμυντική πολιτική και να κάνουν αντίστοιχες εισαγωγές και εξαγωγές, με τους νόμους και όπως όριζαν οι κρατικές οδηγίες;

Προδότης ο Μεταξάς, το πρωτοπόρο Κοινωνικό έργο του οποίου είχε ως βασικό του μέλημα την στήριξη των ασθενέστερων τάξεων, των αγροτών των εργατών, την απαγόρευση ανηλίκων σε εργασίες, την ασφάλιση του εργαζομένου, την υγιεινή διαβίωσή του στο χώρο εργασίας, την ενίσχυση των αδυνάτων οικονομικά και κοινωνικά που διενεργούσε επιθεωρήσεις στους τόπους εργασίας, για την σωστή εφαρμογή των μέτρων;

Προδότης ο Μεταξάς, που οικοδόμησε 866 νέες κατοικίες για την στέγαση των προσφύγων, που χορήγησε ατομικά βιβλιάρια υγείας για τους εργάτες, που οργάνωσε ιατρεία σε όλη την επικράτεια για δωρεάν παρακολούθηση της υγείας των εγκύων γυναικών.

 Που προχώρησε στην εφαρμογή του ανενεργού Νόμου 5733/1932 για την δημιουργία του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ), που καθιέρωσε την 15μερη ετήσια υποχρεωτική άδεια, που καθιέρωσε τον κατώτατο εθνικό μισθό, που αναγνώρισε την γυναικεία εργασία, που ενίσχυσε το γυναικείο κίνημα και την θέση της γυναίκας, μέσα από την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας (Ε.Ο.Ν). 

Που οργάνωσε τα συσσίτια για τους μαθητές, τους άπορους και τους άνεργους, που ίδρυσε την «Εργατική Εστία», την Σχολή Κοινωνικής Προνοίας, που ίδρυσε την Σχολή Νοσοκόμων, που οργάνωσε την «Έκθεση Υγιεινής στο Ζάππειο 1938»;

Προδότης ο Μεταξάς, που ανήγειρε το κτήριο του σιδηροδρομικού σταθμού στη Θεσσαλονίκη, που κατασκεύασε τα Αεροδρόμια Θεσσαλονίκης και Κρήτης, που έφτιαξε τα λιμενικά έργα στην Θεσσαλονίκη, που ανέγειρε Νοσοκομεία στην Θεσσαλονίκη 500 κλινών για συνήθεις παθήσεις και 700 κλινών για ψυχοπαθείς, που ανέγειρε το Νοσοκομείο Σωτηρία στην Αθήνα, που κατασκεύασε το αεροδρόμιο στο Χασάνι (Ελληνικό), που κατασκεύασε το βασικό δίκτυο υπονόμων της Αθήνας, που έφτιαξε τα αντιπλημμυρικά έργα, Λαρίσης, Καρδίτσας, Βοιωτικού Κηφισού, Πλατανιάς και τα αποξηραντικά έργα, Λαψίστης, Μαργαριτίου, Αχέροντος, Αράχθου, Λούρου, Κουρνά Κρήτης, τα αρδευτικά έργα στην Λάρισα και στην Καρδίτσα, που δημιούργησε υδραγωγεία σε πολλά σημεία, που κάλυψε τον Ηριδανό, τον Ιλισό και διευθέτησε την κοίτη ποταμών και χειμάρρων των Αθηνών και του Πειραιώς όπως και αποχετευτικά έργα εκτός Αθηνών;

Προδότης ο Μεταξάς, που ίδρυσε την Φοιτητική Εστία, την Λυρική Σκηνή, που ίδρυσε 329 δημοτικά Σχολεία, 62 Παιδικούς σταθμούς και 93 Νηπιαγωγεία, 35 εγκαταστάσεις για παιδικές εξοχές, Νυκτερινές σχολές στην Μακεδονία, 1450 Νυκτερινά Σχολεία, 1450 Γυμναστήρια, το Κολυμβητήριο Αθηνών, που κτίστηκαν Δικαστικά κτίρια Τελωνεία, Τραπεζικά κτίρια, Συνοικιακές αγορές, ανοίχτηκαν νέοι δρόμοι, κατασκευάστηκαν σιδηροδρομικά οχήματα, έγινε η ηλεκτροκίνηση του σιδηροδρόμου Αθηνών Κηφισιάς, ο Μετεωρολογικός σταθμός Πειραιώς, η Σχολή Λιμενικών Υπαλλήλων, Ιδρύθηκε η Ραδιοφωνία, το Υφυπουργείο Τύπου, οργανώθηκαν οι ταχυδρομικές και τηλεφωνικές υπηρεσίες;

Προδότης ο Μεταξάς, που ενίσχυσε την βιομηχανία, ίδρυσε την Εθνική Συνομοσπονδία Γεωργικών Συνεταιρισμών Ελλάδος, την Λαχαναγορά, το Ινστιτούτο Οίνου και Αμπέλου, μείωσε την φορολογία του ελαίου, έλαβε μέτρα για την παροχή υγιών σπόρων και απάλειψε τα αγροτικά χρέη; 

Προδότης ο Μεταξάς, που ίδρυσε την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, την Φοιτητική Εστία, τον Οργανισμό Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων (Ο.Ε.Σ.Β), που καθιέρωσε τον 
Κώδικα του Αστικού Δικαίου;

Προδότης ο Μεταξάς, που δημιούργησε την υποδειγματική αμυντική γραμμή Μεταξά, που ως πολεμική μελέτη (casus study) διδάσκεται ακόμη και σήμερα στις μεγαλύτερες στρατιωτικές σχολές του κόσμου για την αποτελεσματικότητά της; 

Προδότης ο Μεταξάς, που φρόντισε το 1940 ώστε το Ρούπελ και άλλα 20 οχυρά να αποτελέσουν το μεγαλύτερο αμυντικό έργο της Ελλάδας και ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, που σχεδίασε μυστικά έναν αποτελεσματικό και γρήγορο για την εποχή μηχανισμό επιστράτευσης την οποία οργάνωσε με υποδειγματικό τρόπο έτσι ώστε με κάρα και γαϊδούρια σε λίγες μέρες να βρίσκονται αξιόμαχοι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι της εποχής εκείνης, «Με το χαμόγελο στα χείλη», στο μέτωπο; 

Προδότης ο Μεταξάς, που η Υπηρεσία Πληροφοριών της εποχής εκείνης, με την κήρυξη του πολέμου συνέλαβε 1.000 Ιταλούς πράκτορες που δρούσαν στην Πελοπόννησο και 28 στην Κέρκυρα, αλλά τότε οι κρατικές υπηρεσίες ήταν Ελληνικές. 

Προδότης ο Μεταξάς, που ανύψωσε το φρόνημα του Ελληνικού Λαού και την ύστατη στιγμή να ριχθεί στην μάχη κατά του Φασισμού και του Ναζισμού; Και όλα αυτά τα μεγαλειώδη επιτεύγματα, σε σχεδόν τέσσαρα χρόνια κυβερνητικού έργου.

Προδότης ο Μεταξάς;

Πάρα ταύτα και αυτήν την χρονιά τα Ελληνόπουλα, σε ολόκληρη την χώρα, θα δεχθούν έναν οχετό προπαγάνδας υπέρ των κομμουνιστών, οι οποίοι υπήρξαν πάντα απόντες από τους αγώνες του Έθνους και ταυτόχρονα με τα ιδεολογήματα των κομμουνιστικών ονειρώξεών τους έχουν επιβάλλει μια απέραντη σιωπή για τον Ιωάννη Μεταξά παραβλέποντας ακόμη τα όσα έχει ομολογήσει και ο δημοκράτης και κεντρώος πολιτικός Γεώργιος Καφαντάρης σχολιάζοντας σχετικά: «Είπε το Όχι ο μόνος Έλληνας που θα μπορούσε να πει το Ναι».

Κλείνοντας, προς γνώση του «Ορθόδοξου πατριώτη» αρθρογράφου Ιωάννη Λαμπρόπουλου, θα θέλαμε να αναφέρουμε την μεγάλη εκτίμηση που είχε στο έργο και στην προσωπικότητα του Ιωάννη Μεταξά ένας αναγνωρισμένος ιστορικός της αριστεράς, ο Βασίλης Ραφαηλίδης.

Χωρίς να παραγνωρίσουμε την ηρωική συμμετοχή στο Έπος του 1940 του διοικητού της 8ης Μεραρχίας Ιωαννίνων υποστράτηγου Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΜΕΘΑ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΣΙΩΠΟΥΜΕ. ΕΩΣ ΕΔΩ!

ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, οφείλεται μία απάντησις σε κάθε επίδοξο «συγγραφέα-ερευνητή-αρθρογράφο». ΔΕΝ θα δεχθούμε πλέον τον οχετό της προπαγάνδας κατά της ιστορικής αλήθειας. ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΜΕΘΑ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΣΙΩΠΟΥΜΕ. ΕΩΣ ΕΔΩ!

Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»

Οδυσσέας Τηλιγάδας Στέργιος Σμυρλής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου