ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ», ΤΗΝ «ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 120 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ»
ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ «ΤΥΠΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ»
Γράφει ο Νίκος Αντωνιάδης
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ :
ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ «ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ», ΤΙΣ «ΑΜΕΣΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ», ΤΙΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ Ή «ΕΥΧΕΣ» ΓΙΑ ΒΙΑ, ΤΙΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ «ΤΥΠΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ», ΚΑΙ ΤΗΝ «ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 120 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ»
Εδώ και αρκετό καιρό γίνομαι αποδέκτης μηνυμάτων και σχολίων, ενώ παρακολουθώ και τη σχετική δραστηριότητα στο διαδίκτυο, με αντικείμενο την «εθνοσυνέλευση της 3ης Σεπτεμβρίου» και την «άμεση δημοκρατία», καθώς και την «ενεργοποίηση του άρθρου 120 του Συντάγματος».
Ακόμη, γίνομαι αποδέκτης παραινέσων για οργάνωση διαδηλώσεων «όπως στη Γερμανία», καθώς και σχολίων με αναφορές σε χρήση βίας ως «μοναδικής λύσης», διότι «οι μηνύσεις και τα εξώδικα καθυστερούν».
Θα γράψω πέντε καθαρές κουβέντες, ελπίζοντας να γίνω σαφής σ' αυτούς που έχουν παρασυρθεί ή δεν ξέρουν πώς να εκτιμήσουν όλες αυτές τις επικίνδυνες ανοησίες. Οι υποκινητές θα εντοπιστούν, θα διαγραφούν, αν είναι μεταξύ των 5.000 φίλων μου, και όλοι θα μπλοκαριστούν, είτε είναι φίλοι, είτε είναι μεταξύ των 25.000 ακολούθων, είτε δεν είναι τίποτα απ΄ όλα αυτά.
Εγώ δεν είμαι πολιτικός. Είμαι δικηγόρος. Η μάχη που δίνω είναι νομική. Γιατί πιστεύω ότι η υπόθεση του covid είναι έγκλημα. Και τα εγκλήματα είναι υπόθεση του Δικαίου. Και το Ποινικό Δίκαιο, που είναι το δικό μου Δίκαιο, είναι αυτό που θα αποκαλύψει και θα αποδείξει το έγκλημα και θα φέρει τη λύτρωση στους Έλληνες.
Δεν ψάχνω ψήφους. Ψάχνω ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε την ίδια αγωνία για το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και της υπέροχης και ένδοξης πατρίδας μας.
Δεν έχουν όμως θέση στην προσπάθεια αυτή άνθρωποι με ανόητες και επικίνδυνες ιδέες και αντιλήψεις. Γιατί μόνο κακό μπορούν να κάνουν στον αγώνα αυτό για εμάς και τα παιδιά μας.
Ελάχιστα με ενδιαφέρει εάν “χάσω” φίλους και ακόλουθους ή δεν “κερδίσω” κι άλλους. Θα πορευτώ μόνο με τα υγιή στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας. Η απόφασή μου είναι απολύτως ξεκάθαρη και εκπτώσεις δεν θα κάνω. Τις αρχές μου δεν θα τις διαπραγματευτώ με κανέναν.
-Εις ό,τι αφορά στην “εθνοσυνέλευση της 3ης Σεπτεμβρίου” και την “άμεση δημοκρατία”: Πρόκειται για ανόητη και επικίνδυνη πρωτοβουλία. Ανόητη, διότι όλα όσα διαβάζω περί άμεσης δημοκρατίας δεν έχουν την παραμικρή πρακτική και ουσιαστική βάση. Είναι πράγματα ανέφικτα και γραφικά.
Και ως γραφικά περνάνε στη σφαίρα της επικινδυνότητας. Διότι διακωμωδείται ο σοβαρός κοινωνικός και νομικός αγώνας για την αντιμετώπιση και ανατροπή των δεινών που πλήττουν τους Έλληνες πολίτες.
Ο γραφικός χαρακτήρας της πρωτοβουλίας αυτής δυσφημεί την ουσιαστική και σοβαρή κοινή προσπάθεια. Η επικινδυνότητα δε αυτής εντείνεται με τις προτροπές για την κατάργηση της Βουλής των 300 και αντικατάστασή της από την “άμεση δημοκρατία”.
Γιατί πέραν του γραφικού χαρακτήρα της προτροπής αυτής, υπάρχει ο κίνδυνος να παρασυρθούν πολίτες και να προβούν σε πράξεις βίας. Με τον επιπλέον κίνδυνο να παρεισφρύσουν στην “συνέλευση” αυτή παρακρατικά στοιχεία για να αποδομήσουν ακόμη περισσότερο τον σοβαρό αγώνα.
-Και με την αναφορά αυτή στα παρακρατικά στοιχεία περνάμε στις παραινέσεις προς εμένα να οργανώσω διαδηλώσεις αντίστοιχες με αυτές της Γερμανίας.
Τι καλύτερο για μένα, με τις πολιτικές βλέψεις που σκόπιμα μου αποδίδει το σύστημα, γιατί στην πραγματικότητα τις τρέμει, από το να οργανώσω μία τέτοια διαδήλωση, να τεθώ επικεφαλής της και να ανεβάσω στα ύψη το “πολιτικό” μου προφίλ.
Πλην όμως, πέραν του ότι μία τέτοια οργάνωση τύπου Γερμανίας είναι πρακτικά αδύνατη και ανέφικτη σε μας, τα παρακρατικά στοιχεία που θα παρείσφρυαν σε μία τέτοια διαδήλωση, αν υποθέσουμε ότι την οργάνωνα, θα την τίναζαν στον αέρα, θα την δυσφημούσαν, και μαζί με αυτήν όλη την προσπάθεια.
Και θα την ακύρωναν μια και καλή. Το σύστημα παρακαλάει για μία τέτοια πρωτοβουλία μου. Δεν θα τους κάνω το χατήρι. Και έχουν λυσσάξει που δεν έχω κάνει, και ούτε πρόκειται να κάνω ποτέ, ούτε ένα λάθος στην τεράστια αυτή μάχη.
-Εις ό,τι αφορά στο άρθρο 120 του Συντάγματος, που συνδέεται σε έναν μεγάλο βαθμό, όπως διαπιστώνω από τα σχετικά σχόλια, με την «εθνοσυνέλευση», είναι πραγματικά τραγικό να διαπιστώνω πόσο κόσμο έχει παρασύρει και σε πόσο κόσμο δίνει ελπίδες.
Με ρωτάνε πολλοί φίλοι στο messenger “πώς μπορούν να το ενεργοποιήσουν”. Έχω απαντήσει στα μηνύματα αυτά, το έχω ξεκαθαρίσει και με ανάρτησή μου, είναι ώρα όμως να το κάνω μια και καλή:
Πρόκεται για την παράγραφο 4 του άρθρου 120, σύμφωνα με την οποία “η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία”.
Είναι, όπως και ένας μη νομικός εύκολα καταλαβαίνει, απολύτως ξεκάθαρο ότι η διάταξη αυτή προϋποθέτει απόπειρα κατάλυσης του Συντάγματος με ΑΣΚΗΣΗ Β Ι Α Σ.
Στην έννοια αυτή δεν περιλαμβάνεται, αυτονοήτως, η έκδοση νομοθετημάτων, όσο αντισυνταγματικά και αν είναι αυτά. Ούτε η παράλειψη διαδικασιών ή άλλων προϋποθέσεων π.χ. για τη σύσταση σε σώμα της Βουλής, επειδή το διαβάζω κι αυτό.
Οι αποφάσεις, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τα προεδρικά διατάγματα ή οι νόμοι ανατρέπονται μέσα από νόμιμες διαδικασίες, ήτοι μέσα από προσφυγές στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια ή με την άσκηση πίεσης με κάθε νόμιμο μέσο προς τις κυβερνήσεις και τη Βουλή για την κατάργησή τους.
Εν προκειμένω, για την απάτη του covid, έχω αποκλείσει την προσφυγή στο ΣτΕ κατά αποφάσεων, πράξεων και νόμων, με σαφή επιχειρηματολογία που δεν χρειάζεται να επαναλάβω.
Έχω προ πολλού ξεκινήσει πολυμέτωπη νομική μάχη, την οποία γνωρίζετε, και χωρίς να ζητήσω ποτέ ούτε μισό ευρώ, ενώ θα μπορούσα να είχα γίνει πολύ εύκολα πλούσιος με την εμπιστοσύνη που πια εδώ και πολύ καιρό μου έχετε.
Αντιθέτως θέτω σε κίνδυνο τον οικογενειακό μου προϋπολογισμό, γιατί πλούσιος δεν είμαι, για τον αγώνα αυτό.
Αγώνα σε όλα τα επίπεδα και προς όλες τις κατευθύνσεις, με σκοπό να αποδείξω την απάτη. Όσο η απάτη δεν αποδομείται, η μάχη της αντισυνταγματικότητας είναι χαμένη.
Επί της απάτης. Συνέδεσε το συνταγματικό δικαίωμα στη διαδήλωση και στην αντίθετη άποψη (Χρυσοχοΐδη, εσύ να τα ακούς), με την παραδοχή ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Αυτό για το οποίο παλεύω να πετύχω να αποδειχθεί και εγώ, εδώ σε μας, σε 100 μέτωπα ταυτόχρονα.
Αν το γερμανικό δικαστήριο δεν αποφάσιζε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, ώστε ούτε μάσκες έπρεπε να φοράνε οι διαδηλωτές, δεν θα το εμπόδιζε το γερμανικό σύνταγμα να απαγορεύσει τη διαδήλωση.
Αυτό φωνάζω κι εγώ: Πάμε να αποδείξουμε το ίδιο. Και τότε οι συνέπειες θα είναι κατακλυσμιαίες, και η αντισυνταγματικότητα των κυβερνητικών έως τώρα σε βάρος μας πράξεων, θα είναι πταίσμα μπροστά σε αυτά που πραγματικά θα έχει αποδειχθεί ότι έχουν κάνει σε κάθε έναν από εμάς και στη χώρα συνολικά.
-Εις ό,τι αφορά στις προτροπές ή “ευχές” για άσκηση βίας, δεν χρειάζεται να γράψω τίποτα. Είναι δεδομένο ότι απορρίπτω και καταδικάζω αυτές τις συμπεριφορές. Που επίσης υπονομεύουν στον μέγιστο βαθμό τον αγώνα. Και δεν εμφανίζονται αναγκαία αθώα. Ούτε όλα όσα ανέφερα προηγουμένως.
Θα τελειώσω, επαναλαμβάνοντας ότι δεν είμαι πολιτικός. Δεν μαζεύω ψήφους. Εγώ θα συνεχίζω τη νομική μάχη που δίνω, για το δικό μου το παιδί και για τη γυναίκα της ζωής μου, αλλά τελικά και στην πράξη για όλους, ή με όλες και όλους μαζί, όπως με το αίτημα στη Βουλή χθες, και το αίτημα για χιλιάδες γονείς αύριο (θα ενημερωθείτε μέχρι αύριο το μεσημέρι για την κίνηση), ασκώντας τη μέγιστη δυνατή πίεση στο σύστημα για να το αναγκάσω να υποχωρήσει και τελικά να ηττηθεί.
Με έχετε γνωρίσει πια. Με ξέρετε. Ανακόλουθο δεν θα με βρείτε ποτέ. Προσπάθησε το σύστημα πριν από σας και απέτυχε. Είμαι αυτός που είμαι από την ώρα που γεννήθηκα.
Και θα νικήσω.
Γιατί δεν έχω κάτι που έχουν αυτοί.
Εξαρτήσεις.
Νίκος Αντωνιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου