ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΕΤΟΥΤΗ Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ...ΚΑΤΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΤΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΜΑΣ ΒΓΑΖΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ...

ΚΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΛΛΑ ΤΙ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙ;

ΒΙΝΤΕΟ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

Άρχισα να το αντιλαμβάνομαι επιτέλους, έστω και αργά.

Κάτι συμβαίνει αλλά τι ποιός θα μας πει;

Έτσι τραγουδούσαν τα στρουμφάκια σε ένα παλιό τραγουδάκι.

Δεν καταλάβαιναν την γιορτή των Χριστουγέννων.

Το ίδιο και όλοι εμείς δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας, εδώ και πολλά χρόνια.

Όπως σε όλα τα δυτικά πρότυπα που μας ταΐζουν από παιδιά .

Aναμεσά τους υπήρχε μόνο ένα κορίτσι, η Στρουμφίτα και πουθενά οικογένειες γονείς και ανδρόγυνα.

Όπως  και σε όλα τα Μικι Μαους, του Ντίσνεϊ. μόνο  Ανήψια και θείοι.

Έτσι μας θέλουν και μας  ψήνουν από παιδιά.

Το τερμάτισαν τώρα...

Διαβάζω ότι αυτό το κέρατο που θέλουν υποχρεωτικά να μας το χώσουν, δημιουργεί και υπογονιμότητα,

Θυμάστε τη Μικρή Λουλού ήταν μια μοναδική, τώρα γέμισε Λουλούδες και Λούληδες.

Άντε τώρα να βρεί άντρα για γάμο η κοπέλα ανταγωνιζόμενη τις λουλούδες και να είναι και χωρίς μπόλι.

Το ίδιο και το αγόρι αν είναι άντρας, τα ξεπέρασε όλα και θέλει να το προχωρήσει με την γκομενίτσα να φτιάξει οικογένεια κατά φύσιν.

Σου λέει,ρε μπας και είναι η δικιά μου συκιά μπολιασμένη και ας φαίνεται γαρυφαλλιά και βγάλουμε αύριο τίποτε Ούφο και Ρόμποκοπ ή κανένα ζόμπι .

Ρε μπας και ρωτάμε όπως οι πρό παππούδες μας στην κατοχή, τίνος είναι ρε γυναίκα τα παιδιά;

Αυτός που βλέπει τι παίζει γύρω του και δεν κολώνει  ,αλλά θέλει κάποτε να πάψει να είναι στρουμφάκι ενήλικο, έτσι όπως τον θέλουν να είναι και τον ψήνουν από μικρό

Με όλα αυτά αυξήσαμε τις εισαγωγές εκλεκτής αμπόλιαστης ράτσας αλόγων της ερήμου κυρίως επιβητόρων, με λίγες φοράδες.

Σε κάθε τομέα πάμε από το κακό στο χειρότερο.

Στην οικονομία σερνόμασταν με δραχμές ήρθε  και το ευρώ ,κατόπιν τα μνημόνια και βουλιάξαμε.

Στα εθνικά είχαμε κακοφορμισμένη πληγή το κυπριακό, μας ήρθαν τα Ίμια, η Βόρειος Ήπειρος και ο Κατσίφας μετά οι Πρέσπες κατόπιν  η Αγια Σοφιά, μετά  η Γαλάζια πατρίδα   μετά οι αγωγοί και η ΑΟΖ και όσα άλλα ανεξάντλητα  που δεν χωρούν σε δεκάδες σελίδες και όλα εγκαταλειμμένα και ξεχασμένα μυρίζουν σαπίλα.

Μεταξύ όλων είχαμε και τους προσφυγούληδες με τις δομές φιλοξενίας,τις ΜΚΟ, τα επιδόματα, το άσυλο που ζητάνε και τις ορδές στον Έβρο και το ξύλο τα νησιά.

Πάνε και αυτά ξεχάστηκαν ή λύθηκαν με τα ΜΑΤ ,  με νέα τζαμιά και δομές και παραμένουν  σε αδράνεια 2-3 εκατομμύρια (φουκαράδες) μέχρι να δοθεί το σήμα για ενεργοποίηση και δράση, προς εξεύρεση (λύσης), της όποιας λύσης και νέο Ρισέτ.

Μετά ήρθε η παντομίμα της πανδημίας διεθνώς και τα καπέλωσε όλα κλείνοντας και τα στόματα και τα πρόσωπα με φίμωτρα.

Ο φόβος του Δρακουμέλ  φυλάει τα έρημα τα στρουμφάκια τώρα που κυβερνάει ο γιός του, τρομάρα μας.

Ήρθαν οι νέες φωτιές που συνεχίζουν το γενικό κάψιμο και νομίζουν ότι ευτυχώς για αυτούς, ξανακάψανε από την μνήμη όλων, το  καμένο Μάτι, την Ηλεία, την Μάνδρα Αττικής και ότι άλλο χρόνιζε στα ντουλάπια της τυφλής δικαιοσύνης.

Νέα επίκαιρα θέματα στα διαγγέλματα του Κουλό Κούλη που ορισμένοι του θυμίζουν με σεξουαλικά υπονοούμενα αυτά που πιθανόν να ξεχνάει ότι κάνει ή έκανε.

Το συγκεκριμένο επίκαιρο ρήμα αφορά και εμάς στο πρώτο πρόσωπο του πληθυντικού .

Ιδού οι καταλήξεις που ισχύουν για όλα τα ομαλά ρήματα

Ενικός αριθμός

-ιεμαι

-εσαι

-ιεται

Πληθυντικός αριθμός

-ιόμαστε

-ιόσαστε

-ιούνται

πρακτικά παραδείγματα

ιόμαστε  να τα βγάλουμε πέρα μας κάψανε κιόλας,

 ιόμαστε με την ψωροσύνταξη, μας την κόβουνε κι άλλο

ιέμαι σε δυό δουλειές και δεν βγαίνω 

και ας προσθέσει ο καθένας  μας τις εμπειρίες του.

Γιατί υπάρχουν και ανώμαλα ρήματα ,ανώμαλες ρήσεις και  εξαιρέσεις εκτός των κανόνων, όπως υπάρχουν και ανώμαλες καταστάσεις στην ιστορία και στην ζωή.

Εξαιρέσεις και ανωμαλίες όλων των κανόνων και των κανονισμών

της γραμματικής

της λογικής 

της φύσης

της επιστήμης 

του δικαίου

της δεοντολογίας 

του συντάγματος 

της εκκλησίας 

της πυροσβεστικής 

του  στρατού 

και πάλι δεν συμμαζεύεται ο κατάλογος.

Εδώ δεν συμμαζευόμαστε εμείς που τα ζούμε τόσα χρόνια ,θα μαζευτούν αυτά και αυτοί.

Τα στρουμφάκια είχανε και έναν μεγάλο Μπάρμπα να εμπιστευτούν και να τα συμβουλέψει.

Εμάς ποιος μας έμεινε ;

Η Δ.Ι.Σ και όλοι οι μεγάλοι πατέρες και μπαρμπάδες  που είχαμε οδηγούς και σωτήρες, πλειοψηφικά ακολουθούν τις εντολές του Δρακουμέλ και εμείς σαν τα στρουμφάκια αναρωτιόμαστε,

κάτι συμβαίνει αλλά τι, ποιος θα μας πεί ρε παιδιά.

Θα πρέπει τώρα που αλλάξαμε το χρώμα της πατρίδας και από το Γαλάζιο το κάναμε μαύρο από τις φωτιές ,

να κοιταχτούμε πόσο μαυρίσαμε ή μας μαυρίσανε και εμάς και μήπως πάψαμε   ή μας πάψανε  να είμαστε Γαλάζιοι και χαρούμενοι σαν τα μικρά πλασματάκια που είναι για τα παιδιά.

Καιρός να μεγαλώσουμε  και να σοβαρευτούμε γιατί ο Δρακουμέλ και η κλίκα των 300σίων του, μας την έχουνε στημένη διαρκώς και το γαλάζιο της θάλασσας  πάει να μας το φάει ο Μεμέτης.

Εδώ κοτζάμ μέγας εθνάρχης Κων/νος Καραμανλής ο τηλεκυπριακός και είχε αναρωτηθεί (ποιός κυβερνάει ρε  παιδιά αυτόν τον τόπο;)

και θέλουμε εμείς να μάθουμε  τι συμβαίνει και ποιος κάνει κουμάντο, μικρά μου γαλάζια Στρουμφάκια

(τηλέ=μακριά στα νέα & αρχαία ελληνικά,όπως τηλέφωνο κλπ)

 

Λησμόνησα την γατούλα του Δρακουμέλ την Ψιψινέλ που κατοικεί στη φωλιά στο προεδρικό της μέγαρο, αδιαφορώντας για τα ποντίκια και τους ποντικαρέους.

Ας τους να καίγονται σου λέει.

Για να μη μελαγχολήσουμε τώρα που τα βλέπουμε όλα μπροστά μας, ερημιά, καμένα δέντρα, ζώα, πουλιά, σπίτια, ας ακούσουμε το τραγουδάκι και ας ψάξουμε να βρούμε  αυτόν που μας περιμένει, όπως λέει το τραγούδι,  οποίον νομίζει ο καθένας.

Ίσως είναι κάποιος άγνωστος για άλλους, ίσως είναι  ο Χριστός για τους πολλούς .

 Για μένα μόνο όπως νομίζω ότι πιστεύω και χωρίς υποδείξεις σε κανένα, 

προσθέτω 

Χριστός η ελπίς ημών δόξα σοι και Κύριος καταφυγή μου και ρύστης μου και σε όποιον αρέσουμε.

Για όλους μας όμως σίγουρα  είναι ο εαυτός μας, που μας περιμένει να δούμε τα λάθη μας και να μετανοήσουμε.

Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης