ΆΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο “ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ” ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΟΘΟΝΗ –

 ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ ΤΙΜΑΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

=

Τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη πανηγυρίζει στις 12 Ιουλίου η Εκκλησίας μας.

Σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, θα εορταστεί σύμφωνα με την εκκλησιαστική τάξη με ιερές αγρυπνίες αλλά και πανηγυρικές Θείες Λειτουργίες να τελούνται προς τιμήν του λαοφιλούς Αγίου, ο οποίος με την ταπεινότητά του και τον οσιακό βίο αξιώθηκε του στεφάνου της Αγιοσύνης. 

Προς τιμήν του έχουν ανεγερθεί ναοί και παρεκκλήσια όπου και αυτά πανηγυρίζουν τη μνήμη του.

Επίκεντρο των εορτασμών όπως κάθε χρόνο είναι το Ιερό Ησυχαστήριο των Αγίων Ιωάννου του Θεολόγου και Αρσενίου του Καππαδόκη στη Σουρωτή Χαλκιδικής όπου βρίσκεται ο τάφος του Αγίου, με χιλιάδες πιστούς να συρρέουν κατ’ αυτήν την ημέρα να προσκυνήσουν. 

Η Μονή σήμερα είναι ανοιχτή από το πρωί όπου δέχεται προσκυνητές ενώ το βράδυ θα τελεστεί ιερά αγρυπνία, η οποία θα αρχίσει στις 8μμ. Αύριο, Τετάρτη 12 Ιουλίου, η Μονή θα είναι ανοικτή μέχρι τις 8 το βράδυ. 

Παρόμοιες ιερές ακολουθίες θα τελεστούν σε όλη την Ελλάδα σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχουν καταρτίσει ενορίες και Ιερές Μητροπόλεις.

Ο “ασυρματιστής” που στέλνει τις προσευχές μας στον Θεό

Ο Άγιος Παϊσιος ήδη από τα χρόνια που βρισκόταν εν ζωή απολάμβανε μεγάλου σεβασμού από χιλιάδες ανθρώπους που τον επισκέπτονταν στο Άγιον Όρος για να λάβουν την ευχή του αλλά και να τον συμβουλευτούν. 

Αμέσως μετά την κοίμησή του στη συνείδηση του λαού διαμορφώθηκε η πεποίθηση για την αγιότητά του η οποία επισφραγίστηκε με την απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου να κατατάξει τον γνωστό σε όλους τότε Γέροντα Παϊσιο στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας. Μία απόφαση που ελήφθη στις 13 Ιανουαρίου 2015.

Ο βίος του Αγίου Παϊσίου υπήρξε ανηφορικός καθώς βρέφος ακόμη εγκατέλειψε μαζί με την οικογένεια του την πατρίδα Καππαδοκία ακολουθώντας την πορεία που έμελλε να υποστεί ο Ελληνισμός μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

 Ακολούθησαν τα χρόνια στη Κόνιτσα, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του ύστερα από μία μικρή περιπλάνηση στην Ελλάδα. Εκεί ανατράφηκε με τις αξίες που κουβάλησαν από την πατρογονική εστία ο πατέρας και η μητέρα του.

Ακολούθησαν τα χρόνια του εμφυλίου όπου υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως διαβιβαστής πονώντας για τα δεινά της πατρίδας. Ο ίδιος με την προσευχή του έγινε “ασυρματιστής του Θεού” δεόμενος όπως η καταιγίδα του αδελφοκτόνου σπαραγμού κοπάσει.

Μετά, ήρθε η ώρα για τον μεγάλο πόθο. Τον μοναχισμό. Από μικρός είχε αυτή τη ζέση να βρεθεί κοντά στον Χριστό. Τον ακολούθησε με υπακοή, ταπείνωση και όλα τα γνωρίσματα του Ορθόδοξου μοναχισμού μέχρι την οσιακή κοίμησή του στις 12 Ιουλίου 1994.

Ο βίος στη μικρή οθόνη – Ξεκινούν μεθαύριο τα γυρίσματα του Β’ Κύκλου

Ο βίος του Αγίου Παϊσιου μπήκε τα τελευταία χρόνια στα σπίτια των Ελλήνων όπου γης μέσα από τη μικρή οθόνη και την τηλεοπτική σειρά “Άγιος Παϊσιος. Από τα Φάρασα στον Ουρανό”, μια παραγωγή του Ινστιτούτου Άγιος Μάξιμος ο Γραικός, ο Α’ Κύκλος του οποίου είχε μεγάλη απήχηση καταγράφοντας ρεκόρ τηλεθέασης , καθώς τα πρώτα επεισόδια παρακολούθησαν περισσότεροι από 1.500.000 εκατομμύριο τηλεθεατές.

Το “τηλεοπτικό ταξίδι” του Αγίου Παϊσίου από την Κόνιτσα ως το Σινά θα συνεχιστεί με τα γυρίσματα του Β’ Κύκλου που θα ξεκινήσουν μία ημέρα μετά την εορτή μνήμης του Αγίου, στις 13 Ιουλίου με εκατοντάδες ηθοποιούς να αναμένεται πάρουν μέρος στην σειρά που κέρδισε τις καρδιές των τηλεθεατών.

 ΆΓΙΟΣΠΑΪΣΙΟΣ:«ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΙΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ, ΟΛΑ ΧΑΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ» 

Ο θείος φωτισμός είναι το παν

Πολλές φορές λέω σε μερικούς: «Κανόνισε όπως σε φωτίση ο Θεός». Όταν λέω «όπως σε φωτίση ο Θεός», εννοώ ο άνθρωπος να δη τα πράγματα με θείο φωτισμό και όχι με την ανθρώπινη λογική. Να μη νομίζη πως ό,τι αναπαύει εκείνον είναι και η φώτιση του Θεού.

Γέροντα, πώς έρχεται ο θείος φωτισμός;

– Αν ξεσκουριάσουμε τα καλώδια, ο παλαιός άνθρωπος γίνεται καλός αγωγός και τότε περνάει η Χάρις του Θεού και δέχεται το θείο φως της Χάριτος. Αλλιώς γίνονται βραχυκυκλώματα και δεν ενεργεί η Χάρις. Όλη η βάση είναι να προσέξη ο άνθρωπος να μην τον εγκαταλείψη η Χάρις του Θεού, για να έχη τον θείο φωτισμό.

Γιατί, αν δεν υπάρχη θείος φωτισμός, όλα χαμένα είναι.

Τι τράβηξε ο Χριστός με τους Μαθητές, πριν τους επισκιάση η Χάρις, γιατί ήταν γήινοι! Πριν από την Πεντηκοστή είχε δοθή εξουσία από τον Θεό στους Μαθητές να βοηθούν τον κόσμο. Δεν είχαν όμως ακόμη τον θείο φωτισμό που πήραν την Πεντηκοστή. Ενώ τους έλεγε ο Χριστός ότι θα πάη στα Ιεροσόλυμα και θα σταυρωθή ο Υιός του ανθρώπου κ.λπ., εκείνοι νόμιζαν ότι, όταν πάη στα Ιεροσόλυμα, θα Τον κάνουν βασιλιά. Σκέφτονταν ανθρώπινα.

Γι ̓ αυτό τους απασχολούσε ποιος θα καθήση δεξιά και ποιος αριστερά από τον Χριστό. Πήγε η μητέρα των υιών του Ζεβεδαίου και Τον παρακάλεσε να βάλη στην βασιλεία Του το ένα παιδί της από τα δεξιά Του και το άλλο από τα αριστερά Του!

Από την ημέρα όμως της Πεντηκοστής που ο Χριστός τους έστειλε τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα, είχαν πλέον οι Απόστολοι μόνιμα την θεία Χάρη. Προηγουμένως μόνο μερικές φορές είχαν θείο φωτισμό· ήταν σαν να γέμιζε η μπαταρία τους και πάλι εξηντλείτο. Πάλι έπρεπε να την βάλουν στην μπρίζα, να φορτισθή! Πάλι εξηντλείτο, πάλι στην μπρίζα! Όταν τους έστειλε τον Παράκλητο, δεν χρειαζόταν πια η… μπρίζα.

Όχι ότι εμείς τώρα είμαστε καλύτεροι και εκείνοι ήταν χειρότεροι, αλλά εμείς ζούμε στον καιρό της Χάριτος, γιʹ αυτό δεν έχουμε ελαφρυντικά. Είμαστε βαπτισμένοι, έχουμε και τον

Παράκλητο, τα έχουμε όλα. Τότε δεν είχε σταυρωθή ακόμη ο Χριστός, και είχε, κατά

κάποιον τρόπο, εξουσία ο διάβολος και εύκολα παρέσυρε τους ανθρώπους.

Μετά την Σταύρωση δόθηκε σʹ όλους η δυνατότητα από τον Χριστό να έχουν τον θείο φωτισμό. Θυσιάσθηκε ο Χριστός και μας ελευθέρωσε. Βαπτισθήκαμε στο όνομά Του. Την μπρίζα την έχει συνέχεια βαλμένη. Τώρα εμείς γινόμαστε αιτία να μην περνάη το ρεύμα της θείας Χάριτος, γιατί αφήνουμε τα καλώδιά μας σκουριασμένα.

Από το βιβλίο του Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Πνευματική Αφύπνιση, Λόγοι β’», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης.