Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Ο ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ...



Αυτοδιοικητικές εκλογές - όχι σε τί;









Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ειδικά ημέρες κατα την γνώμη μας αποτελεί το"άκρον άωτον" της πολιτικής θρασυδειλίας και της κομματικής ιδοτέλειας.

Αναφέρομαι στον διπλό βομβαρδισμό του Ελληνικού λαού απο τα επιτελεία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" και απο τους διαχειριστές των παρακμιακών υπολειμμάτων της λεγόμενης "αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας".

Οι μέν θεσμικοί τρομοκράτες του καθεστώτος ρίχνουν τις οικονομικές τους βόμβες και όποιον πάρει ο χάρος, οι δε υποψήφιοι των αυτοδιοικητικών εκλογών ρίχνουν τις μπροσούρες τους μέσα στον κουρνιαχτό και την εξαθλίωση.

Και ο λαός;

Ποιός απο δαύτους που διεκδικούν τον ψευδεπίγραφο τίτλο της "αριστήνδην" εκλογής σκέφτηκε ότι αυτές τις στιγμές ο λαός δεν χρειάζεται τους "αριστερούς" ή "δεξιούς" σοβατζήδες -νταβατζήδες του Καλλικράτη αλλά πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις που θα κινούνται λεβέντικα και καθαρά στη βάση ένός ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ;

Δυστυχώς η μόνη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω αυτό το διακομματικό χάλι ,είναι αυτή της βομβαρδισμένης με λευκό φώσφορο Γάζας ,όπου ανάμεσα στη φονική σκόνη και τα καμένα παιδάκια κατέβαιναν αργά απο τον ουρανό τα προπαγανδιστικά φέϊγ - βολάν της Μοσάντ.

Και αυτά υπο την "ευρύτερη" νεοεποχήτικη έννοια, περιείχαν "πολιτικές προτάσεις" "εξόδου" απο την τραγωδία,"παραδοθείτε και προχωρείστε στην πορεία που θα σας χαράξουμε και τότε θα διαπραγματευτούμε τις συνθήκες της επιβίωσής σας" έλεγαν.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα παραμύθια για εκλογές , έκφραση της λαϊκής βούλησης και εθνικά διακυβεύματα.

Η πατρίδα μας πρέπει να το καταλάβουμε ότι βρίσκεται ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ υπο κατοχή και κάτω απο αυτές τις συνθήκες δεν έχει νόημα να συζητούμε για ανατροπές που ενδεχομένως να παραχθούν απο κάποιο εκλογικό αποτέλεσμα.

Ακόμα και πριν απο λίγο καιρό, όταν δηλαδή υπήρχε ως πρόσχημα η δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης μέσα απο την ισχνή ανάδειξη κάποιων "αντικαθεστωτικών"κομμάτων ,ο πολίτης την επομένη κιόλας των εκλογών βρισκόταν συρικνωμένος και περιθωριοποιημένος στον πάγκο των πραματευτάδων της δημοκρατίας.

Τι να πείς λοιπόν σήμερα στον διπλανό σου που μέχρι χθές αγωνιζόταν να τα βγάλει πέρα με αξιοπρέπεια και σήμερα άνεργος και χαμένος :

Eκλιπαρεί την ΔΕΗ να μην του κόψει το ρεύμα

Nτρέπεται να πάει στο σχολείο του παιδιού του γιατί δεν έχει να πληρώσει τα 15 ευρώ συμμετοχής για την θέρμανση

Κρύβει και πνίγει τον λυγμό του,να μην τον δούν τα παιδιά , να μην τον δεί η κοινωνία, οι γνωστοί, οι φίλοι και καταλάβουν ότι βρίσκεται σε απόγνωση.

Τι να πείς σε αυτόν που αύριο θα τον απολύσουν και μετά απο κανα δυό μήνες θα έλθει η τράπεζα να του πάρει το σπίτι;

Να του πώ να μην ψηφίσει άκυρο ή λευκό διότι τότε η ζωή του θα πάει ακόμα χειρότερα;

Να του πώ ότι αν ψηφίσει τον τάδε, τότε θα αποκτήσει έναν δήθεν αντικαθεστωτικό κοτζαμπάση που αύριο θα τον υποστηρίξει ως δήμαρχος ή ως περιφερειάρχης και θα τον γλυτώσει απο την εξόντωση;

Να του πώ τότε ότι ο κατοχικός πρωθυπουργός είχε δίκιο που αυτονομάστηκε αντιεξουσιαστής στην εξουσία.

Αυτό που θα συμβεί σε λίγες ημέρες είναι απλώς ένα πανηγύρι στο οποίο όσοι πάνε θα πάρουν και ένα χαπάκι σαν αυτά που μοιράζουν σε συναυλίες περιθωριακών , για να ζήσουν για λίγες ώρες σε ένα κόσμο δημοκρατικών παραισθήσεων μπάς και τους μείνει την άλλη μέρα η αίσθηση ότι έκαναν ως πολίτες το ...καθήκον τους.

Κοντολογής η δική μου ταπεινή άποψη είναι, ότι αυτό που χρειάζεται ο τόπος μας τούτες τις ώρες είναι ένας πατριωτικός απελευθερωτικός αγώνας και όχι η νομιμοποίηση του κατοχικού καθεστώτος με την ψήφο μας η οποία έτσι κι αλλιώς με το ισχύον καλπονοθευτικό σύστημα θα πάει χαμένη.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι τους τρομάζουν μόλις ακούσουν την λέξη "αποχή" , δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο καθε υποψήφιος θα σου πεί "πήγαινε μέχρι την κάλπη και ψήφισε ακόμα και τον αντίπαλό μου".Ξέρουν πολύ καλά ότι αν π. χ το 60- 70 % των ψηφοφόρων δεν πάει να ψηφίσει και τους γυρίσει την πλάτη, σε λίγο καιρό θα στραφεί εναντίον τους και θα τους στείλει στον αγύριστο.

Θα συνέστηνα σε όσους εκ των υποψηφίων φόρεσαν ευκαιριακά την τραγιάσκα του "επαναστάτη", να την βγάλουν αμέσως απο την χοντροκεφάλα τους διότι ο κοσμάκης πλέον δεν αστειεύεται και εξοργίζεται με αυτή την χυδαία υποκρισία.

Τελειώνοντας θα ήθελα να πώ, ότι δεν διεκδικώ ούτε το "αλάθητο του πάπα" (Θεός φυλαξοι!) ούτε τον τίτλο του βαθυστόχαστου πολιτικού αναλυτή.Απλώς έβγαλα αυτά που εχω στην καρδιά και στο μυαλό δημοσιεύοντάς τα σε ένα ιστολόγιο απόψεων και όχι σε έναν ένα διαδικτυακό τόπο αναπαραγωγής κομματικών αντίλαλων.



Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ειδικά ημέρες κατα την γνώμη μας αποτελεί το"άκρον άωτον" της πολιτικής θρασυδειλίας και της κομματικής ιδοτέλειας.

Αναφέρομαι στον διπλό βομβαρδισμό του Ελληνικού λαού απο τα επιτελεία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" και απο τους διαχειριστές των παρακμιακών υπολειμμάτων της λεγόμενης "αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας".

Οι μέν θεσμικοί τρομοκράτες του καθεστώτος ρίχνουν τις οικονομικές τους βόμβες και όποιον πάρει ο χάρος, οι δε υποψήφιοι των αυτοδιοικητικών εκλογών ρίχνουν τις μπροσούρες τους μέσα στον κουρνιαχτό και την εξαθλίωση.

Και ο λαός;

Ποιός απο δαύτους που διεκδικούν τον ψευδεπίγραφο τίτλο της "αριστήνδην" εκλογής σκέφτηκε ότι αυτές τις στιγμές ο λαός δεν χρειάζεται τους "αριστερούς" ή "δεξιούς" σοβατζήδες -νταβατζήδες του Καλλικράτη αλλά πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις που θα κινούνται λεβέντικα και καθαρά στη βάση ένός ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ;

Δυστυχώς η μόνη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω αυτό το διακομματικό χάλι ,είναι αυτή της βομβαρδισμένης με λευκό φώσφορο Γάζας ,όπου ανάμεσα στη φονική σκόνη και τα καμένα παιδάκια κατέβαιναν αργά απο τον ουρανό τα προπαγανδιστικά φέϊγ - βολάν της Μοσάντ.

Και αυτά υπο την "ευρύτερη" νεοεποχήτικη έννοια, περιείχαν "πολιτικές προτάσεις" "εξόδου" απο την τραγωδία,"παραδοθείτε και προχωρείστε στην πορεία που θα σας χαράξουμε και τότε θα διαπραγματευτούμε τις συνθήκες της επιβίωσής σας" έλεγαν.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα παραμύθια για εκλογές , έκφραση της λαϊκής βούλησης και εθνικά διακυβεύματα.

Η πατρίδα μας πρέπει να το καταλάβουμε ότι βρίσκεται ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ υπο κατοχή και κάτω απο αυτές τις συνθήκες δεν έχει νόημα να συζητούμε για ανατροπές που ενδεχομένως να παραχθούν απο κάποιο εκλογικό αποτέλεσμα.

Ακόμα και πριν απο λίγο καιρό, όταν δηλαδή υπήρχε ως πρόσχημα η δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης μέσα απο την ισχνή ανάδειξη κάποιων "αντικαθεστωτικών"κομμάτων ,ο πολίτης την επομένη κιόλας των εκλογών βρισκόταν συρικνωμένος και περιθωριοποιημένος στον πάγκο των πραματευτάδων της δημοκρατίας.

Τι να πείς λοιπόν σήμερα στον διπλανό σου που μέχρι χθές αγωνιζόταν να τα βγάλει πέρα με αξιοπρέπεια και σήμερα άνεργος και χαμένος :

Eκλιπαρεί την ΔΕΗ να μην του κόψει το ρεύμα

Nτρέπεται να πάει στο σχολείο του παιδιού του γιατί δεν έχει να πληρώσει τα 15 ευρώ συμμετοχής για την θέρμανση

Κρύβει και πνίγει τον λυγμό του,να μην τον δούν τα παιδιά , να μην τον δεί η κοινωνία, οι γνωστοί, οι φίλοι και καταλάβουν ότι βρίσκεται σε απόγνωση.

Τι να πείς σε αυτόν που αύριο θα τον απολύσουν και μετά απο κανα δυό μήνες θα έλθει η τράπεζα να του πάρει το σπίτι;

Να του πώ να μην ψηφίσει άκυρο ή λευκό διότι τότε η ζωή του θα πάει ακόμα χειρότερα;

Να του πώ ότι αν ψηφίσει τον τάδε, τότε θα αποκτήσει έναν δήθεν αντικαθεστωτικό κοτζαμπάση που αύριο θα τον υποστηρίξει ως δήμαρχος ή ως περιφερειάρχης και θα τον γλυτώσει απο την εξόντωση;

Να του πώ τότε ότι ο κατοχικός πρωθυπουργός είχε δίκιο που αυτονομάστηκε αντιεξουσιαστής στην εξουσία.

Αυτό που θα συμβεί σε λίγες ημέρες είναι απλώς ένα πανηγύρι στο οποίο όσοι πάνε θα πάρουν και ένα χαπάκι σαν αυτά που μοιράζουν σε συναυλίες περιθωριακών , για να ζήσουν για λίγες ώρες σε ένα κόσμο δημοκρατικών παραισθήσεων μπάς και τους μείνει την άλλη μέρα η αίσθηση ότι έκαναν ως πολίτες το ...καθήκον τους.

Κοντολογής η δική μου ταπεινή άποψη είναι, ότι αυτό που χρειάζεται ο τόπος μας τούτες τις ώρες είναι ένας πατριωτικός απελευθερωτικός αγώνας και όχι η νομιμοποίηση του κατοχικού καθεστώτος με την ψήφο μας η οποία έτσι κι αλλιώς με το ισχύον καλπονοθευτικό σύστημα θα πάει χαμένη.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι τους τρομάζουν μόλις ακούσουν την λέξη "αποχή" , δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο καθε υποψήφιος θα σου πεί "πήγαινε μέχρι την κάλπη και ψήφισε ακόμα και τον αντίπαλό μου".Ξέρουν πολύ καλά ότι αν π. χ το 60- 70 % των ψηφοφόρων δεν πάει να ψηφίσει και τους γυρίσει την πλάτη, σε λίγο καιρό θα στραφεί εναντίον τους και θα τους στείλει στον αγύριστο.

Θα συνέστηνα σε όσους εκ των υποψηφίων φόρεσαν ευκαιριακά την τραγιάσκα του "επαναστάτη", να την βγάλουν αμέσως απο την χοντροκεφάλα τους διότι ο κοσμάκης πλέον δεν αστειεύεται και εξοργίζεται με αυτή την χυδαία υποκρισία.

Τελειώνοντας θα ήθελα να πώ, ότι δεν διεκδικώ ούτε το "αλάθητο του πάπα" (Θεός φυλαξοι!) ούτε τον τίτλο του βαθυστόχαστου πολιτικού αναλυτή.Απλώς έβγαλα αυτά που εχω στην καρδιά και στο μυαλό δημοσιεύοντάς τα σε ένα ιστολόγιο απόψεων και όχι σε έναν ένα διαδικτυακό τόπο αναπαραγωγής κομματικών αντίλαλων.


Κλασσικοπερίπτωση



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου