ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ;

ΛΟΓΑΡΙΑΣΑΤΕ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΑΣ ΕΜΠΟΡΟΙ
ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ,
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΗΧΗ

ΒΙΝΤΕΟ

Γράφει ο Γεωκών

Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι 

δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη

κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί

τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει

χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι…

Ολόκληρη η ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της σημερινής Τουρκίας, είναι μια συνέχεια σφαγών, λεηλασιών, και μιας ατελείωτης αιματοχυσίας ανθρώπων που είχαν την ατυχία να έχουν κατακτηθεί από τους Τούρκους εισβολείς.

Είναι σημείο των καιρών μας και της ηθικής παρακμής που μας διακατέχει, η Διεθνής Κοινή Γνώμη να ανέχεται αυτές τις πράξεις της Τουρκίας που υποβαθμίζουν την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της, και να μην της επιβάλλει μια δίκαια τιμωρία. Έως πότε θα ανεχόμαστε την τουρκική επεκτατική πολιτική ;

Είναι άξιο προς ανάγνωση το ποίημα του πασίγνωστου Τούρκου δημοσιογράφου Ιπεκτσί, με τίτλο «Το Μίσος», που γράφτηκε στις 14-7-1974 σε εφημερίδα, ακολουθώντας τα γεγονότα της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο. 

Μάλιστα, μετά το θάνατο του Ιπεκτσί, δημιουργήθηκε από Τούρκους το «βραβείο Ιπεκτσί» για την προσέγγιση της Ελληνοτουρκικής φιλίας! 

Με αυτό το βραβείο έχουν «τιμηθεί» πολλοί ‘’εξέχοντες’’ Έλληνες. Τώρα το πως εννοούν την φιλία, μας το εξηγεί ο ίδιος ο Ιπεκτσί, στο ποίημα του…

Το Μίσος

Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτό το κόσμο

δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.

Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω τον σκύλο

δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος

σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα

δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα

Τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα

εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές

δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος.

Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος

και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα

πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους

δε βγαίνει μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου,

χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δεν σβήνουν ένα μίσος…

Πάνω σ’ αυτό το ποίημα λοιπόν έχει στηριχθεί η Ελληνοτουρκική φιλία των δύο λαών , και κάποιοι σήμερα προωθούν τα ΜΟΕ ( μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης ) για ποια μέτρα ρε προδότες μιλάτε με τους σφαγείς εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων……. 

1974……Οι Συνέπειες της Τουρκικής Εισβολής και Κατοχής: 

37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας βρίσκεται υπό Τουρκική Κατοχή!!

200.000 Ελληνοκύπριοι εκτοπίσθηκαν από το κατεχόμενο βόρειο τμήμα του νησιού και κρατούνται μακριά από τα σπίτια και τις περιουσίες τους εδώ και 45 χρόνια !!

1491 άνθρωποι παραμένουν μέχρι σήμερα αγνοούμενοι και η Τουρκία αρνείται κάθε συνεργασία για εξακρίβωση της τύχης αυτών των ανθρώπων!!

50.000 Τούρκοι στρατιώτες εφοδιασμένοι με όλο το σύγχρονο εξοπλισμό (άρματα, πυροβολικό, υποστηριζόμενοι από αεροπορία και ναυτικό) βρίσκονται σ’ όλη την κατεχόμενη περιοχή!!

Δεκάδες Ελληνικά Χωριά ισοπεδώθηκαν μετατρέποντας τα σε στρατόπεδα, όπου φυλοξενούνται τα πάνοπλα τουρκικά στρατεύματα!!

300.000 έποικους από την Ανατολία μετάφεραν στις κατεχόμενες περιοχές με βασικό στόχο την αλλοίωση της δημογραφικής δομής του νησιού!!!

Δεκάδες Εκκλησίες μας (πέραν των 55 εκκλησιών) μετατράπηκαν σε Μουσουλμανικά τεμένη (τζαμιά), ενώ άλλες τόσες μετατράπηκαν σε αποθήκες, σταύλους, κινηματογράφους ακόμα και σε δημόσια αποχωρητήρια!!!!

Δεκάδες κοιμητήρια έχουν κυριολεκτικά βεβηλωθεί και καταστραφεί, ενώ χιλιάδες βυζαντινές εικόνες και εκκλησιατικά σκεύη αναρίθμητης αξίας κλάπηκαν ή καταστράφηκαν!

Καρτερούμεν μέρα νύχταν... μέχρι την πολυπόθητη ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ!!!

Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ' ένας αέρας 

στουν τον τόπον πόν' καμένος τζι εν θωρεί ποττέ δροσιάν, 

για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέρας, 

ποννά φέρει στον καθέναν τζαι χαράν τζαι ποσπασιάν.