ΠΩΣ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ «ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΜΑΓΟΙ» ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΜΑΣ
Ευρωπαίοι: Η τιμή του φυσικού αερίου επηρεάζεται από 11 βασικές μεταβλητές, οι οποίες ποικίλουν ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες της αγοράς, ενώ ο γεωπολιτικός παράγοντας διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο.
Ωστόσο, το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στην αποτυχία του “ευρωπαϊκού σχεδίου μείωσης των τιμών του αερίου”.
Ο βασικότερος παράγοντας είναι ότι ποτέ δεν υπήρξε πραγματικά ένα τέτοιο σχέδιο, ούτε σχέδιο αποδέσμευσης από το ρωσικό αέριο.
Στην πραγματικότητα, οι Βρυξέλλες επιδιώκουν να καταστρέψουν τους υπάρχοντες αγωγούς και να εισάγουν αέριο από το Κατάρ μέσω ενός παλαιού σχεδίου που είχε απορριφθεί ως ανέφικτο πριν από 15 χρόνια.
Η ΕΕ προγραμματίζει να μεταφέρει αέριο από τον Κόλπο και την Αφρική μέσω νέων αγωγών που θα κατασκευαστούν στο μέλλον, με αρχική μεταφορά LNG μέσω πλοίων.
Σταδιακά, οι αγωγοί που θα χρηματοδοτηθούν θα περιλαμβάνουν τον αγωγό Κατάρ-Τουρκία-ΕΕ και τον Transaharan, που θα συνδέει την Αφρική με την ΕΕ μέσω Λιβύης και Τουρκίας. Εξ ου και το Τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Η Τουρκία, από την πλευρά της, επιδιώκει να ανατρέψει τα υπάρχοντα σχέδια συνεργασίας Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδας και να τα αντικαταστήσει με δικά της, στα οποία θα διατηρεί τον έλεγχο.
Η ΕΕ, υποδυόμενη τον υπέρμαχο της πράσινης ενέργειας, προσπαθεί να μειώσει τους πράσινους φόρους και να εμφανιστεί ως υπέρμαχος της καθαρής ενέργειας, ενώ στην πραγματικότητα θα εκμεταλλεύεται για όσο διάστημα το επιθυμεί τους πόρους άλλων κρατών.
Ωστόσο, αυτή η πολιτική, αν και υπέρ της πράσινης ενέργειας, σημαίνει και υψηλές τιμές για τους Ευρωπαίους. Στο φυσικό αέριο, η ΕΕ πολεμά τη Ρωσία μόνο όσον αφορά τους αγωγούς, αλλά στον τομέα του LNG δεν θέτει εμπόδια.
Η συνεργασία Ρωσίας-Ιαπωνίας στο Σαχαλίν εξηγεί γιατί το ρωσικό LNG εξαιρείται από τις κυρώσεις.
Η ιταλική ΕΝΙ και η γαλλική ΤΟΤΑL έχουν δραστηριοποιηθεί σε μεγάλα έργα LNG στην Αφρική, ενώ η TOTAL αποχώρησε από την Κρήτη λόγω του ελληνικού πολιτικού συστήματος και επένδυσε στο Ιράκ.
Η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ αποφεύγει τις εξορύξεις αερίου στην Ευρώπη, και τα τελευταία πέντε χρόνια προσπαθεί να καλύψει το κενό με εισαγωγές LNG κυρίως από τις ΗΠΑ.
Από το παλαιό σύστημα αγωγών που είχε αναπτυχθεί από τη Σοβιετική Ένωση, μόνο ο αγωγός μέσω Τουρκίας παραμένει σε λειτουργία. Οι υπόλοιποι, όπως ο Γιαμάλ-Europe και οι Nord Stream, καταστράφηκαν, ενώ το υπερσύστημα της Ουκρανίας έκλεισε με απόφαση του Ζελένσκι.
Ο μοναδικός ενεργός αγωγός μεταφέρει αέριο στην Τουρκία και από εκεί στην Ουγγαρία, καθώς η Τουρκία επιβάλλει τον έλεγχό της στα νέα σχέδια αερίου στην ΕΕ.
Ουσιαστικά, η ΕΕ δεν έχει πραγματικό αντίπαλο, καθώς το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως σε χώρες όπως η Αφρική και η Μέση Ανατολή.
Η συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ είναι στρατηγική, προκειμένου να διαλύσουν το υπάρχον σύστημα αγωγών και να δημιουργήσουν ένα νέο που θα ελέγχεται από μια μικρή ελίτ, με τη συμμετοχή του Ερντογάν.
Οι ροές φυσικού αερίου από τη Ρωσία θα αντικατασταθούν σταδιακά από τον Κόλπο και την Αφρική, αλλά το ρωσικό αέριο θα εξακολουθήσει να ρέει μέσω αυτών των αγωγών, απλά θα είναι πιο ακριβό. Το κόστος κατασκευής αυτών των αγωγών θα χρηματοδοτηθεί κυρίως από την ΕΕ μέσω ειδικών επενδυτικών σχημάτων και βοήθειας.
Ο πρώτος αγωγός που θα ξεκινά από το Κατάρ θα είναι υψίστης σημασίας, με άλλες χώρες να συνδέονται σε αυτόν. Ο Ερντογάν σχεδιάζει να εντάξει κοιτάσματα όπως το αιγυπτιακό Ζορ, ή άλλα που θα δεχτούν την επικυριαρχία του. Το Τουρκολιβυκό μνημόνιο αφορά τη δημιουργία του δεύτερου αγωγού, του Transaharan, ο οποίος θα περάσει μέσω Λιβύης και Τουρκίας.
Οι ΗΠΑ, τον Δεκέμβριο, προχώρησαν στην πρώτη πώληση LNG στην Ουκρανία, με φορτία που αποστέλλονται από την Αλεξανδρούπολη. Αν και οι ΗΠΑ θεωρούν ότι έχουν ανοίξει νέες προμηθευτικές οδούς για την Ευρώπη, η ΕΕ προωθεί σχέδια που θα ακυρώσουν την εξάρτησή της από το αμερικανικό LNG και θα ενισχύσουν την προμήθεια από το Κατάρ.
Οι Ευρωπαίοι καταναλωτές όμως ανησυχούν για τις τιμές του αερίου και τη διαχείριση της ενεργειακής ασφάλειας. Παρά τις επιτυχίες της ΕΕ στο να διατηρήσει την πληρότητα των υπόγειων δεξαμενών, η θερμοκρασία και η κακοκαιρία αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για τη διαμόρφωση των τιμών.
Η πληρότητα των δεξαμενών έχει πέσει κάτω από το 65%, και αν η κακοκαιρία διαρκέσει, οι αποθήκες κινδυνεύουν να αδειάσουν, οδηγώντας σε υπερβολικές αυξήσεις στις τιμές του φυσικού αερίου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι αγωγοί και οι υποδομές για τη μεταφορά αερίου πρέπει να είναι σε θέση να αντέχουν σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες για να διασφαλιστεί η συνεχής ροή αερίου.
Οι πολεμικές συγκρούσεις και οι δολιοφθορές σε εγκαταστάσεις αερίου μπορούν να εκτροχιάσουν τις τιμές αν δεν αποκατασταθούν άμεσα οι ζημιές.
Οι ΗΠΑ προχώρησαν τον Δεκέμβριο στην πρώτη τους πώληση LNG στην Ουκρανία. Το πρώτο φορτίο έγινε με πλοίο ιδιοκτησίας Πίτερ Λιβανού, ο οποίος είναι και μέτοχος στην επένδυση FSRU στην Αλεξανδρούπολη. Μέσω της Ρεβυθούσας και των αγωγών της βόρειας Ελλάδος το αμερικανικό LNG παραδόθηκε ήδη στην Ουκρανία.
Εάν οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι άνοιξαν νέα προμηθευτική οδό για την Ευρώπη, μάλλον θα διαψευστούν στο μέλλον, διότι η ΕΕ προωθεί αγωγούς από το Κατάρ, που θα ακυρώσουν την εξάρτησή της Από το αμερικανικό LNG. Αυτό το έχουν αντιληφθεί οι Τραμπ, Νετανιάχου και Σίσι. Και θα δούμε πως θα αντιδράσουν σε αυτή τη συμπαιγνία Ευρωπαίων-Ερντογάν-Κατάρ.
Το ζητούμενο για τους Ευρωπαίους καταναλωτές δεν είναι αυτά τα παιχνίδια της ευρωπαϊκής ελίτ. Είναι να γνωρίζουν τι θα γίνει την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου με τις τιμές του αερίου. Την ώρα που γραφόταν το άρθρο, η τιμή του ευρωπαϊκού αερίου (TTF) κινούνταν στα 48 ευρώ/MWh.
Η ευρωπαϊκή ελίτ ρισκάρει την ενεργειακή ασφάλεια σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου ανθρώπων. Αφού παραμύθιασε πολλούς, τώρα βλέπει τους στόχους της να καταρρέουν.
Υπενθυμίζω ότι στόχος της ΕΕ για τον χειμώνα ήταν να διατηρήσει την πληρότητα των υπόγειων δεξαμενών αερίου, στο 90-95%. Και έπεισε ότι αυτό μπορεί να γίνει και με πλήρη κατάργηση του ρωσικού αερίου, στεγνώνοντας από αέριο χώρες, όπως Πολωνία, Σλοβακία και Μολδαβία.
Λόγω ψυχρότερου καιρού οι αποθήκες παρουσιάζουν πληρότητα κάτω του 65%. Στο παλιότερο άρθρο μου “Gazmageddon: Όταν οι αγορές κάνουν σχέδια ο θεός γελά”, είχαν αναλύσει τη σημασία που έχει η κακοκαιρία στη διαμόρφωση των τιμών του αερίου στην Ευρώπη.
Η εταιρία μου (Alpha Ωmega Financial Group) έχει επεξεργαστεί μοντέλο ανάλυσης ρίσκου, από το οποίο προκύπτει άσχημο αποτέλεσμα. Με τα σημερινά επίπεδα πληρότητας, ένας βαρύς χειμώνας με υετό διάρκειας 4-9 ημερών πάγου στην ατμόσφαιρα, μπορεί να αδειάσει τελείως τις αποθήκες στην Ευρώπη, ακόμα κι αν οι ΗΠΑ στείλουν το μάξιμουμ του LNG που μπορούν.
Εάν, μάλιστα, ο υετός χτυπήσει τη Γερμανία και Γαλλία, τότε σε πέντε ημέρες η πληρότητα των δεξαμενών θα πέσει κάτω από 20%, δημιουργώντας πανικό στην Αγορά και οδηγώντας τις τιμές του TTF ακόμα και πάνω από τα 80 ευρώ.
Η μετέπειτα τιμή του TTF θα εξαρτηθεί από το πόσο γρήγορα θα γίνει η αναπλήρωση. Εάν όμως οι καιρικές συνθήκες παραμείνουν ως έχουν, τότε η κατάσταση φέτος θα είναι διαχειρίσιμη, έστω κι αν οι τιμές θα είναι υψηλότερες σε σχέση με το 2019. Το κλειδί, λοιπόν, βρίσκεται στα μετεωρολογικά δελτία.
Άλλος παράγοντας που επηρεάζει τις τιμές είναι η παραγωγή και διακίνηση του αερίου. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε περιοχές όπου υπάρχουν υποδομές – αγωγοί, στρόβιλοι προώθησης αερίου, διασυνοριακές διασυνδέσεις (interconnectors), καθώς και υποδομές υγροποίησης και επαναεριοποίησης του φυσικού αερίου.
Αναλόγως τον κατασκευαστή και την θωράκιση των υποδομών, υπάρχουν θερμοκρασίες, κάτω από τις οποίες οι αγωγοί τίθενται εκτός λειτουργίας. Οι υπόγειοι αγωγοί είναι πιο ανθεκτικοί αλλά κι αυτοί δεν μπορούν να μεταφέρουν αέριο σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός, με αποτέλεσμα να υπάρχει αέριο στις αποθήκες, αλλά να μην μπορεί να διανεμηθεί όταν το ψύχος έχει μεγάλη χρονική διάρκεια.
Οι πολεμικές συγκρούσεις και οι δολιοφθορές σε εγκαταστάσεις αερίου, σκορπούν πανικό αναφορικά με την προσφορά και μπορούν να εκτροχιάσουν τις τιμές, εάν η πληγείσα εγκατάσταση δεν επιδιορθώνεται γρήγορα.
Εάν λοιπόν θεωρήσουμε ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάποιο κακό από τα παραπάνω κι ο χειμώνας κυλήσει ομαλά, τότε η ΕΕ και φυσικά η Ελλάδα, οφείλει να βοηθήσει τους παραγωγούς λιπασμάτων έτσι ώστε να μην έχουμε επανάληψη των ανατιμήσεων στα αγροτικά προϊόντα.
Κι αν θέλει να την βγάλει καθαρή η ευρωπαϊκή ελίτ, η οποία ρισκάρει την αξιοπρέπεια των Ευρωπαίων, τότε πρέπει να ξεκινήσει αυξημένη προμήθεια LNG μιας και αποφάσισε να κόψει τις προμήθειες από τους αγωγούς.
Κάθε εβδομάδα, από τις ΗΠΑ φεύγουν 25-27 πλοία LNG από τα οποία τα 18-20 ξεφορτώνουν σε ευρωπαϊκά λιμάνια. Για να σταματήσει η πτώση πληρότητας των δεξαμενών και η άνοδος των τιμών, πρέπει τα 20 πλοία, να γίνουν 24-25. Ειδάλλως, οι τιμές δεν πρόκειται να πέσουν μέχρι τον Μάρτιο.
Αυτό ακούγεται εύκολο αλλά είναι δύσκολο, διότι τα τερματικά των ΗΠΑ έχουν ορισμένη δυνατότητα αποστολής. Οι ΗΠΑ πρώτα θα καλύψουν τις ανάγκες των Αμερικανών καταναλωτών. Σε αντίθεση με τον Μπάϊντεν, ο Τραμπ θέλει να αυξήσει την παραγωγή αερίου, δίνοντας νέες άδειες στο Τέξας και στην Ανατολική Ακτή.
Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου τις τελευταίες δύο εβδομάδες ωθεί υψηλότερα και τις τιμές του αερίου. Η άνοδος προέκυψε πρόσφατα, λόγω των νέων κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Εάν η Κίνα ανακάμψει βιομηχανικά, τότε θα αυξηθεί η ζήτηση, πυροδοτώντας νέο κύκλο αυξήσεων των τιμών. Το ισχυρό δολάριο μπορεί να φέρνει περισσότερα έσοδα στους παραγωγούς και στα αμερικανικά ταμεία, αλλά το ράλι ανόδου που κάνει τις τελευταίες εβδομάδες το φυσικό αέριο, κάνει το αμερικανικό LNG πολύ ακριβό για τρίτες χώρες.
Αντίθετα, το ρούβλι έχει υποτιμηθεί και γίνεται ελκυστικό για Κίνα, Ινδία κτλ, με αποτέλεσμα να αποτελεί τη φθηνή λύση εν όψει του χειμώνα. Ενώ η ισοτιμία ήταν περίπου 90 ρούβλια/δολάριο, μετά το Νοέμβριο η ισοτιμία έφτασε ακόμη και τα 120 ρούβλια/δολάριο.
Εν κατακλείδι, η ενέργεια αφέθηκε στα χέρια τυχάρπαστων στην ΕΕ με αποτέλεσμα αυτά που ζούμε. Μένει να δούμε πώς θα κινηθεί ο Τραμπ 2.0, ο οποίος θα είναι διαφορετικός από τον Τραμπ 1.0.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου