ΛΕΜΕ «ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» ΣΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Γράφει ο Τζον Γουάιτχεντ«Περιμένετε, φίλοι μου, το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία που αντιπροσωπεύει. Τα θαύματα δεν συσσωρεύονται, και αυτό που συνέβη μια φορά στα 6000 χρόνια, μπορεί να μην ξανασυμβεί.
Περιμένετε το Σύνταγμα, γιατί αν το Αμερικανικό Σύνταγμα αποτύχει, θα υπάρξει αναρχία σε όλο τον κόσμο». —Ντάνιελ Γουέμπστερ
Βρισκόμαστε κοντά σε εκείνη την εποχή του χρόνου που, όπως διακήρυξαν ο Τζορτζ Ουάσιγκτον και ο Αβραάμ Λίνκολν, υποτίθεται ότι πρέπει να ευχαριστούμε ως έθνος και ως άτομα για την ασφάλεια και τις ελευθερίες μας.
Δεν είναι εύκολο εγχείρημα.
Η αντίθεση μεταξύ της πρώτης διακήρυξης του Τζορτζ Ουάσιγκτον για την Ημέρα των Ευχαριστιών και της κατάστασης του έθνους σήμερα αποκαλύπτει πόσο μακριά έχουμε παρασυρθεί -και πόσο χαμηλά έχουμε πέσει- από τότε που ο Ουάσιγκτον κάλεσε τους πρώτους Αμερικανούς (ένα έθνος μεταναστών) να ευχαριστήσουν για μια κυβέρνηση που προστάτευε την ασφάλεια και την ευτυχία τους και για ένα Σύνταγμα που σχεδιάστηκε για να προστατεύει την πολιτική και θρησκευτική ελευθερία.
Αλλά πώς ευχαριστείς για ελευθερίες που συνεχώς διαβρώνονται;
Πώς εκφράζεις ευγνωμοσύνη για την ασφάλειά σου όταν οι κίνδυνοι που θέτει το αμερικανικό αστυνομικό κράτος γίνονται όλο και πιο ύπουλοι μέρα με τη μέρα;
Πώς ενώνεστε ως έθνος για την ημέρα των ευχαριστιών όταν οι δυνάμεις συνεχίζουν να πολώνουν και να μας χωρίζουν σε αντιμαχόμενες φατρίες;
Προς συλλογική μας ατυχία, έχουμε επιβαρυνθεί με μια κυβέρνηση που απέχει πολύ από το όραμα της Ουάσιγκτον: διέπεται από σοφούς, δίκαιους, συνταγματικούς νόμους. εκτελούνται πιστά από δημόσιους υπαλλήλους με αρχές· προώθηση της ειρήνης, της αρετής και της ελευθερίας· και προώθηση της ευημερίας του έθνους.
Αντίθετα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει γίνει μια εμπόλεμη αυτοκρατορία: άνομη στις φιλοδοξίες της, στρατιωτικοποιημένη στη στάση της, καταχρηστική στην αστυνόμευση και όλο και πιο εχθρική προς τη συνείδηση, την αλήθεια και τα συνταγματικά όρια.
Η Ουάσιγκτον δεν σκόπευε ποτέ η Ημέρα των Ευχαριστιών να είναι μια μέρα με ευφάνταστες κοινοτοπίες - μια στιγμή για να είμαστε ευγνώμονες για όποια ψίχουλα επιλέξει να μας χαρίσει η κυβέρνηση.
Σκόπευε να είναι μια ημέρα προβληματισμού, ειλικρίνειας και ηθικής λογοδοσίας, μια μέρα που το έθνος εξετάζει τις αποτυχίες του, αναγνωρίζει τα λάθη του και δεσμεύεται να αποκαταστήσει την ελευθερία το επόμενο έτος.
Αν η Ημέρα των Ευχαριστιών πρόκειται να σημαίνει κάτι σε καιρούς όπως αυτοί, πρέπει επίσης να μας αναγκάσει να μιλήσουμε ξεκάθαρα για τις δυνάμεις που απειλούν την ελευθερία μας. Το να ευχαριστούμε για τις ευλογίες μας απαιτεί το θάρρος να πούμε «όχι ευχαριστώ» στις ίδιες τις δυνάμεις που εργάζονται για να αφαιρέσουν τις ευλογίες που ισχυριζόμαστε ότι γιορτάζουμε.
Σε αυτό το αληθινό πνεύμα της Ημέρας των Ευχαριστιών, εδώ είναι μια απογοητευτική λίστα πραγμάτων για τα οποία δεν πρέπει να ευχαριστούμε σε αυτήν την εποχή του αμερικανικού αστυνομικού κράτους.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στην ολιγαρχία και την ιδιοτελή πολιτική. Μια κουλτούρα πληρωμής για παιχνίδι διαπερνά πλέον τα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης, κυριαρχούμενη από μια νοοτροπία ότι τα χρήματα -όχι ο νόμος- καθορίζουν τα όρια της εξουσίας.
Η Αμερική αγοράζεται και πωλείται από τις εταιρικές ελίτ και τους πολιτικούς φίλους. «Εμείς οι άνθρωποι» έχουμε ωθηθεί σε μια μόνιμη κατώτερη τάξη, που κυβερνάται από μια πολιτική μηχανή που κερδίζει χρήματα από κάθε πτυχή της διακυβέρνησης - επιτήρηση, αστυνόμευση, φυλάκιση, επιβολή της μετανάστευσης, ακόμη και τον ίδιο τον πόλεμο.
Οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι μας εκπροσωπούν όλο και περισσότερο τα συμφέροντα των πλουσίων και των καλά δικτυωμένων παρά τα δικαιώματα και τις ανάγκες των πολιτών. Αυτή είναι η ολιγαρχία που μεταμφιέζεται σε αντιπροσωπευτική κυβέρνηση.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» σε μια αυτοκρατορική προεδρία που κυβερνά με fiat. Η εκτελεστική εξουσία έχει κάνει μετάσταση σε κάτι που οι Συντάκτες δεν θα αναγνώριζαν. Μόνο το 2025, είδαμε:
• σαρωτικά εκτελεστικά διατάγματα που επαναπροσδιορίζουν το νόμο χωρίς την επίβλεψη ή την έγκριση του Κογκρέσου,
• ομοσπονδιακές υπηρεσίες που οπλίζονται εναντίον πολιτικών εχθρών,
• μονομερείς αποφάσεις για την ανάπτυξη ομοσπονδιακών στρατευμάτων στο εσωτερικό,
• και προσπάθειες επαναπροσδιορισμού των συνταγματικών δικαιωμάτων με διακήρυξη.
Είτε ο ένοικος του Οβάλ Γραφείου είναι Ρεπουμπλικανός είτε Δημοκρατικός, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: οι πρόεδροι συμπεριφέρονται τώρα ως νομοθέτες, δικαστές και φορείς επιβολής μαζί - μια συνταγματική αδυναμία και μια συνταγή για δικτατορία.
Οι Ιδρυτές μας προειδοποίησαν ξεκάθαρα: όταν ένα άτομο διεκδικεί την εξουσία να κυβερνά με διατάγματα, η ελευθερία βρίσκεται ήδη σε θανάσιμο κίνδυνο.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στον στρατιωτικό νόμο και τους μόνιμους στρατούς που χρησιμοποιούνται εναντίον του αμερικανικού λαού. Αυτό που κάποτε θα ήταν αδιανόητο είναι τώρα ρουτίνα.
Οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς έχουν ομοσπονδιοποιηθεί στις διαμαρτυρίες της αστυνομίας. Τακτικές ομάδες περιφέρονται στους αμερικανικούς δρόμους εξοπλισμένοι σαν μάχιμες δυνάμεις.
Μια γενιά Αμερικανών μεγαλώνει κάτω από τη σκιά των τεθωρακισμένων οχημάτων και των στρατιωτικοποιημένων απαντήσεων στις συνηθισμένες πολιτικές αναταραχές.
Οι φετινές ομοσπονδιακές αναπτύξεις στην Καλιφόρνια και αλλού μετά τις επιδρομές του ICE -που δικαιολογούνται από αόριστους ισχυρισμούς για «αποκατάσταση της τάξης»- είναι μόνο το τελευταίο σημάδι.
Μια κυβέρνηση που βολεύεται να χρησιμοποιεί στρατιώτες εναντίον των πολιτών της είναι μια κυβέρνηση που έχει εγκαταλείψει τη συνταγματική γραμμή μεταξύ πολιτικής εξουσίας και στρατιωτικής δύναμης.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στις τακτικές φόβου της κυβέρνησης. Ο φόβος είναι το αρχαιότερο εργαλείο της τυραννίας. Έχουμε δει τον φόβο να χρησιμοποιείται ως όπλο για να δικαιολογήσει:
• καταστολή του λόγου,
• λίστες παρακολούθησης «εγχώριων απειλών»,
• διευρυμένες αρχές επιτήρησης,
• «εξουσίες έκτακτης ανάγκης» χωρίς τέλος,
• και συγκέντρωση ευάλωτων πληθυσμών υπό το πρόσχημα της ασφάλειας.
Από τις «συλλήψεις» για την ψυχική υγεία μέχρι τις απαιτήσεις από τους στρατιώτες να υπακούουν σε παράνομες εντολές χωρίς αμφιβολία, ο φόβος έχει γίνει το λειτουργικό νόμισμα της κυβερνητικής εξουσίας.
Όταν οι άνθρωποι φοβούνται, μπορούν να ελεγχθούν. Όταν το δικαίωμα κάποιου στη συνείδηση ποινικοποιείται, αυτή η συνείδηση μπορεί να φιμωθεί.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» σε ατελείωτους πολέμους. Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, οι ΗΠΑ έχουν βυθιστεί σε ατελείωτους πολέμους χωρίς σαφείς στόχους, όρια ή τελικά σημεία. Η πολεμική βάση έχει γίνει διαρκής - μια αδιάσπαστη δικαιολογία για μυστικότητα, επιτήρηση, στρατιωτικοποίηση και ανεξέλεγκτη εκτελεστική εξουσία.
Οι πόλεμοι στο εξωτερικό έχουν συνέπειες στο εσωτερικό: κακοποιούν την πολιτική μας, εξαντλούν τον πληθυσμό μας, επεκτείνουν την ομοσπονδιακή εξουσία και κανονικοποιούν την ιδέα ότι η βία -και όχι η διπλωματία, ο νόμος ή η ελευθερία- είναι η προεπιλεγμένη λύση για τα εθνικά προβλήματα.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στους παντού πολέμους. Όταν η κυβέρνηση μπορεί να χαρακτηρίσει οποιονδήποτε, οπουδήποτε, «εχθρό» για να διεξάγει πόλεμο, είμαστε όλοι σε κίνδυνο. Αυτός ο κίνδυνος δεν είναι πλέον θεωρητικός.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση διαφημίζει θανατηφόρα στρατιωτικά πλήγματα εναντίον σκαφών της Βενεζουέλας στα ύδατα της Καραϊβικής, ομοσπονδιακοί πράκτορες διεξάγουν συντονισμένες στρατιωτικοποιημένες επιδρομές σε κοινότητες σε όλη τη χώρα.
Το μάθημα που πρέπει να αντληθεί: ένα έθνος μόνιμα σε πολεμική βάση τελικά στρέφει την πολεμική του μηχανή προς τα μέσα.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στη μετατροπή της εγχώριας αστυνομίας σε προεκτάσεις του στρατού. Για δεκαετίες, δισεκατομμύρια σε εξοπλισμό του Πενταγώνου -τανκς, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τεθωρακισμένα αεροπλανοφόρα, όπλα πεδίου μάχης- διοχετεύονται στην τοπική αστυνομία στο πλαίσιο του προγράμματος στρατιωτικού πλεονάσματος 1033.
Η εκπαίδευση που κάποτε προοριζόταν για εμπόλεμες ζώνες έχει γίνει πρότυπο για την εγχώρια αστυνόμευση.
Τα αποτελέσματα είναι αδιαμφισβήτητα:
• Επιδρομές SWAT για εντάλματα ρουτίνας,
• αστυνόμευση με χαρά,
• νοοτροπία «σκότωσε ή σκοτωθείς»,
• και κοινότητες που περιπολούνται σαν κατεχόμενα εδάφη.
Η αστυνομία δεν είναι πλέον αξιωματικοί της ειρήνης. Είναι μια δύναμη κατοχής.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στις επιδρομές του ICE που καταπατούν τα συνταγματικά δικαιώματα και τρομοκρατούν τις κοινότητες. Αυτό που ξεκίνησε ως μια υπηρεσία επιφορτισμένη με την επιβολή της μετανάστευσης έχει μεταλλαχθεί σε κάτι πολύ πιο σκοτεινό: μια περιπλανώμενη εγχώρια δύναμη κρούσης.
Το μοντέλο του ICE που βασίζεται στις ποσοστώσεις δίνει κίνητρα για συλλήψεις με κάθε κόστος, δημιουργώντας μια κουλτούρα κυνηγού επικηρυγμένων στην οποία τα συνταγματικά δικαιώματα αποτελούν εμπόδια και όχι εγγυήσεις.
Από ακτή σε ακτή, ομάδες μπράβων της ICE -ινκόγκνιτο, τραμπούκοι, τροφοδοτούμενες από κίνητρα με γνώμονα το κέρδος και περίεργες ποσοστώσεις και εξουσιοδοτημένες από την κυβέρνηση Τραμπ να ενεργούν σαν να είναι ανέγγιχτες- περιφέρονται σε γειτονιές, εκκλησίες, δικαστήρια, νοσοκομεία, στάσεις λεωφορείων και εργοτάξια, οπουδήποτε μπορεί να υπάρχουν «ύποπτοι» μετανάστες, αρπάζοντας πρώτα ανθρώπους και κάνοντας ερωτήσεις αργότερα. Κανείς δεν είναι εκτός ορίων - ούτε καν οι Αμερικανοί πολίτες.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» σε μια κυβερνητική νοοτροπία που επιδιώκει να μετατρέψει το έθνος σε κράτος-φυλακή. Από τη δημιουργία του Αλιγάτορα Αλκατράζ μέχρι το σχέδιο της κυβέρνησης ύψους 170 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τις μεγάλες φυλακές, το σύστημα φυλάκισης των ΗΠΑ επεκτείνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Σε συνδυασμό με την προληπτική επιβολή, τα δίχτυα επιτήρησης και τα όρια στη δέουσα διαδικασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται γρήγορα ένα κράτος-φυλακή - ένα κράτος που εγκλωβίζει όχι μόνο σώματα, αλλά και αυτονομία, διαφωνία και ευκαιρίες.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» σε ένα κράτος επιτήρησης που έχει γίνει τέταρτος κλάδος της κυβέρνησης.
Τώρα ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο τα πάντα -τα λόγια σας, οι αγορές σας, η τοποθεσία σας, οι συναναστροφές σας- καταγράφονται, αποθηκεύονται και οπλίζονται από την κυβέρνηση και τους εταιρικούς εταίρους της στο έγκλημα.
Το κράτος επιτήρησης παρακολουθεί, καταγράφει και προβλέπει ό,τι κάνουμε. Μόνο φέτος έχει εξομαλυνθεί:
• εθνικά συστήματα παρακολούθησης που τροφοδοτούνται από το Palantir,
• βαθμολόγηση απειλών με τεχνητή νοημοσύνη των απλών Αμερικανών,
• εντάλματα geofence που μετατρέπουν ολόκληρες γειτονιές σε υπόπτους,
• βιομετρικές εντολές που προτείνονται ως «εργαλεία δημόσιας υγείας»,
• και τη δημιουργία ομοσπονδιακών βάσεων δεδομένων «δεικτών πριν από το έγκλημα».
Πείτε «όχι ευχαριστώ» σε μια κυβέρνηση που τιμωρεί τους φτωχούς. Το 2025 έφερε μια βάναυση αναζωπύρωση των δικαστηρίων οφειλετών, τον εξαναγκασμό με εγγύηση σε μετρητά, τις ποινές φτώχειας και τις διώξεις αντιποίνων.
Το ποινικό νομικό σύστημα έχει γίνει μια δομή κάστας δύο επιπέδων – σκληρή για τους φτωχούς, επιεικής για τους ισχυρούς.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» σε πολιτικές που φιμώνουν τη διαφωνία. Οι πληροφοριοδότες, οι δημοσιογράφοι, οι ακτιβιστές και οι επικριτές συνεχίζουν να βρίσκονται στο στόχαστρο επειδή λένε την αλήθεια στην εξουσία.
Σε ένα κλίμα όπου τα εγκλήματα σκέψης και οι «επικίνδυνες ιδέες» αστυνομεύονται, όσοι επικρίνουν την κυβέρνηση απεικονίζονται όλο και περισσότερο ως προδότες και υπόκεινται σε έρευνα και δίωξη.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στα δικαστήρια που επικυρώνουν την κυβερνητική εξουσία. Ξανά και ξανά, τα δικαστήρια επέλεξαν την τάξη αντί της δικαιοσύνης, τη μυστικότητα αντί της διαφάνειας και την κυβερνητική εξουσία πάνω από τα συνταγματικά δικαιώματα – αρνούμενα να χαλιναγωγήσουν τα εντάλματα geofence, τις επιδρομές χωρίς χτύπημα, τις στρατιωτικές αναπτύξεις ή το συνεχώς διευρυνόμενο κράτος επιτήρησης.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» σε μια κυβέρνηση που ποινικοποιεί τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα. Ίσως η πιο ανησυχητική εξέλιξη από όλες είναι η αυξανόμενη χορωδία πολιτικών φωνών που ζητούν τη σύλληψη -ακόμη και την εκτέλεση- εκείνων που προτρέπουν τα μέλη του στρατού να ακολουθήσουν τη συνείδησή τους και να αρνηθούν παράνομες, αντισυνταγματικές εντολές.
Ας είμαστε σαφείς: ο όρκος του αμερικανικού στρατού είναι στο Σύνταγμα - όχι σε οποιονδήποτε πρόεδρο, πολιτική ατζέντα ή παράνομη εντολή. Όποιος προτείνει το αντίθετο θα πρέπει να περάσει από στρατοδικείο.
Πείτε «όχι ευχαριστώ» στην κυβερνητική κλοπή που μεταμφιέζεται σε πρόστιμα, τέλη, φόρους και κατασχέσεις. Όταν η κυβέρνηση μπορεί να κατασχέσει το σπίτι σου, το αυτοκίνητό σου, τα χρήματά σου ή την περιουσία σου χωρίς τη δέουσα διαδικασία, δεν είσαι πλέον ελεύθερος πολίτης – είσαι υπήκοος.
Η κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων, οι αστικές κυρώσεις, οι κάμερες με κόκκινο φως, τα συστήματα επιβολής κώδικα και τα πρόστιμα παγίδευσης χρέους έχουν μετατρέψει την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα σε μια ληστρική μηχανή εσόδων. Η γραμμή μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής ιδιοκτησίας έχει εξαφανιστεί. Πρόκειται για νομιμοποιημένη κλοπή.
Σε κάποιο σημείο, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη δυσάρεστη αλήθεια ότι η ελευθερία γλιστράει μέσα από τα χέρια μας και ότι η κυβέρνηση αποτελεί τώρα μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλειά μας από ό,τι θα μπορούσε ποτέ οποιαδήποτε εξωτερική δύναμη.
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να προσποιούμαστε ότι «δεν μπορεί να συμβεί εδώ» ενώ συμβαίνει παντού γύρω μας.
Έρχεται ένα σημείο στο οποίο κανένας λαός –ούτε καν ένας υπομονετικός, αισιόδοξος, πολύπαθος λαός– δεν μπορεί να συνεχίσει να προσποιείται ότι τα ψίχουλα της ελευθερίας που του έχουν απομείνει αποτελούν ελευθερία.
Η Ημέρα των Ευχαριστιών υποτίθεται ότι μας υπενθυμίζει τις ευλογίες μας. Αλλά έχει επίσης σκοπό να μας υπενθυμίσει τις ευθύνες μας.
Ένας ελεύθερος λαός πρέπει να κάνει περισσότερα από το να μετράει τις ευλογίες του.
Πρέπει να τα φυλάμε. Πρέπει να τα διεκδικήσουμε. Πρέπει να τους υπερασπιστούμε – ακόμα κι όταν κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο, δαπανηρό ή αντιδημοφιλές.
Υπάρχει ακόμα χρόνος για να γυρίσουμε πίσω από το χείλος του γκρεμού, αλλά η ώρα είναι αργά.
Αν θέλουμε οι μελλοντικές γενιές να απολαμβάνουν έστω και ένα μέτρο της ελευθερίας που κληρονομήσαμε, τότε «Εμείς ο Λαός» πρέπει να αρνηθούμε να μπούμε ήσυχα στον μηχανισμό του αστυνομικού κράτους.
Πρέπει να αρνηθούμε να μας κυβερνά ο φόβος.
Πρέπει να αρνηθούμε να παραδώσουμε τα δικαιώματά μας για την ψευδαίσθηση της ασφάλειας.
Και πρέπει να αρνηθούμε να υποκλιθούμε σε εκείνους που επιμένουν ότι η συνείδηση είναι προδοσία και η υπακοή είναι η υψηλότερη αρετή.
Οι Ιδρυτές μας έδωσαν μια συνταγματική δημοκρατία με την προϋπόθεση ότι θα αγωνιστούμε για να τη διατηρήσουμε. Αυτή η ευθύνη δεν μπορεί να ανατεθεί σε πολιτικούς, δικαστήρια ή κόμματα. Εναπόκειται αποκλειστικά στον ίδιο τον λαό, σε εκείνους που αρνούνται να παραδώσουν τη συνείδηση, τα δικαιώματα ή την αλήθεια στις απαιτήσεις των τυράννων.
Όπως ξεκαθαρίζω στο βιβλίο μου Battlefield America: The War on the American People και στο φανταστικό του αντίστοιχο The Erik Blair Diaries, η μόνη δύναμη αρκετά ισχυρή για να περιορίσει την κυβερνητική υπερβολή είναι ένας ενημερωμένος, αφοσιωμένος και θαρραλέος πολίτης που δεν θα ανταλλάξει τα εκ γενετής δικαιώματά του με τις κούφιες ανέσεις του αυταρχισμού.
Το μέλλον της ελευθερίας δεν εξαρτάται από τους προέδρους ή τα κόμματα, αλλά από το «Εμείς ο Λαός» – απλοί άνθρωποι που αρνούνται να σιωπήσουν, αρνούνται να εκφοβιστούν και αρνούνται να εγκαταλείψουν την υπόσχεση της Αμερικής.
Αυτή την Ημέρα των Ευχαριστιών λοιπόν, ας ευχαριστήσουμε. Αλλά ας πούμε επίσης –με σαφήνεια και πεποίθηση– όχι χάρη στην τυραννία, σε όποια μορφή κι αν πάρει.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ JOHN W. WHITEHEAD
Ο συνταγματικός δικηγόρος και συγγραφέας John W. Whitehead είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Rutherford. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του είναι το μπεστ σέλερ Battlefield America: The War on the American People, το βραβευμένο A Government of Wolves: The Emerging American Αστυνομικό Κράτος, και ένα ντεμπούτο δυστοπικό μυθιστόρημα φαντασίας, Τα Ημερολόγια του Έρικ Μπλερ. Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Whitehead στο staff@rutherford.org.
Η Nisha Whitehead είναι η Εκτελεστική Διευθύντρια του Ινστιτούτου Rutherford. Πληροφορίες για το Ινστιτούτο Ράδερφορντ είναι διαθέσιμες στη διεύθυνση www.rutherford.org.
Οδηγίες δημοσίευσης / Άδεια ανατύπωσης
Τα εβδομαδιαία σχόλια του John W. Whitehead είναι διαθέσιμα για δημοσίευση σε εφημερίδες και διαδικτυακές εκδόσεις χωρίς χρέωση. Παρακαλώ Επικοινωνήστε μαζί staff@rutherford.org για να λάβετε άδεια επανεκτύπωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου