ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΓ. ΟΡΟΣ

Τι συζήτησαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο π. Βασίλειος Γοντικάκης

Μια ιδιαίτερη στιγμή στην προσκυνηματική επίσκεψη Τσίπρα στο Άγιον Όρος ήταν η συνάντηση και η ανταλλαγή απόψεων με μια ξεχωριστή μορφή του αθωνίτικου μοναχισμού, τον Προηγούμενο της Μονής Ιβήρων, Γέροντα Βασίλειο Γοντικάκη.

Ο πολυγραφότατος Αρχιμανδρίτης συζήτησε με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για θέματα που χρήζουν μεγάλης ανάλυσης όπως για τον Θεό, για τον Άνθρωπο, την Επιστήμη και τη Θεολογία, ενώ οι δύο άνδρες δεν παρέλειψαν να αναφερθούν και σε επίκαιρα θέματα για την Ελλάδα αλλά και τον υπόλοιπο Κόσμο.

Ο Νίκος Ξυδάκης σημειώνει:

«Προβληματισμός στις τάξεις της αριστεράς για τον Αλέξη, το Άγιο Όρος και τους Ζαπατίστας; Μια λέξη μόνο: Μανταμάδος, 98% ΚΚΕ (κάποτε) και χριστανοί μέχρι το κόκκαλο. Έτσι για το διαλεκτικό υλισμό και την αλητεία της υπερβατικότητας.» 

Έτσι απάντησε στα σχόλια για την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο Αγιο Ορος ο πολιτικός επιστήμων και επιχειρηματίας Γιώργος Παπαναγιώτου ― στο facebook βεβαίως, στον χλοερό λειμώνα του αθεϊσμού και του αντικληρικαλισμού.

Ο αγγλοσπουδασμένος Γ.Π. βεβαίως, εκτός από βρετανικό χιούμορ, διαθέτει ελληνική μνήμη. Και γράμματα γνωρίζει. Μπορεί να θυμάται λόγου χάρη ότι σπουδαίοι ποιητές, που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντιδραστικοί, συντηρητικοί ή θεούσες, έχουν γράψει αξέχαστες σελίδες που τις διαπερνά μεταφυσικό ή θρησκευτικό ρίγος: Κώστας Βάρναλης, Γιάννης Ρίτσος, Τάσος Λειβαδίτης, Νίκος Καρούζος, Βύρων Λεοντάρης. Και με το παράδειγμα του Μανταμάδου Λέσβου υποδεικνύεται ακριβώς η αναχώνευση των ποικίλων παραδόσεων στο σώμα του νεοελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Εικάζω τέτοια θα ήταν, μεταξύ άλλων, η συζήτηση του κ. Τσίπρα με τον π. Βασίλειο Γοντικάκη, τον ιερομόναχο που συνέπαιρνε με τον εμπνευσμένο λόγο του τους αμφισβητίες φοιτητές στη δεκαετία του ‘80. Θα ωφελούσε πολλούς δοκησίσοφους η συνακρόαση.

Νομίζω ότι αυτό είναι το πολιτιστικό υπόστρωμα της επίσκεψης Τσίπρα στην αθωνική πολιτεία: αναγνωρίζει την πολυστρωματική και πολυδιάστατη παράδοση που αρδεύει τη σύγχρονη ζωή. 

Η Εκκλησία είναι ουσιώδες συστατικό στοιχείο της νεοελληνικής ταυτότητας, απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις, με θετικές και αρνητικές αποτιμήσεις. 

Αρκεί να δεις και να επικοινωνήσεις με τη ζώσα Εκκλησία, το σώμα πιστών, πάντων ημών των βαπτισθέντων, και όχι να τη συρρικνώσεις στα μέτρα της επίσημης διοικούσας Εκκλησίας. Εκκλησία δεν είναι κάποιοι καμαρωτοί αρχιμανδρίτες και ξιπασμένοι δεσπότες· είναι οι ανώνυμοι πιστοί, οι θερμοί, οι χλιαροί, οι σιωπηλοί, οι ταπεινοί λευίτες, οι απόκληροι. 

Οπως ακριβώς όταν μιλάμε για Δημοκρατία δεν την ταυτίζουμε κατ’ ανάγκην με την τρέχουσα Κυβέρνηση, αλλά με την κοινωνία των πολιτών, τη ζωή και τους θεσμούς της."

ΤΙ "ΛΕΝΕ" ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Εμείς επειδή δεν μπορούμε να ακούσουμε τον διάλογο μεταξύ τους, θα επιχειρήσουμε μια ανάγνωση των φωτογραφιών για να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα.

Η φωτογραφία που συζητούν όρθιοι με την παρουσία κάποιου αγιορείτη και γνωρίζοντας εξ όνυχος τον λέοντα π. Βασίλειο, μπορούμε να πούμε ότι εκεί κάνει την επίθεση της αγάπης του, βρίσκοντας τον κοινό τόπο, το σημείο επαφής, ώστε να ελκύσει το ενδιαφέρον του συνομιλητή του κάτι που αποδεδειγμένα κατάφερε.

Καί στις δύο φωτογραφίες στην κατ΄ιδίαν συνομιλία τους φαίνεται να μιλάει ο φιλοξενούμενος Τσίπρας.
Με δεδομένο τον κλειστό χαρακτήρα του, νοιώθει σχετικά άνετα, αλλά δεν ανοίγεται πολύ, κρατάει τα χέρια του σταυρωμένα, ενώ ο π. Βασίλειος έχει τεταμένο προς το μέρος του συνομιλητή του το δεξί του χέρι, δείγμα της αγάπης και της κατανοήσεως, αλλά και της ήρεμης δύναμης που διακρίνει τους "πεπειραμένους εν τη αληθεία".

Στην δεύτερη βέβαια φαίνεται σαφώς προβληματισμένος, ακούγοντας κάποια πράγματα που του λέει ο Α. Τσίπρας και που οι γνώστες της οντολογικής γεωμετρίας αναγνωρίζουν ευθέως ως παράδοξα. Καί πιάνοντας το καλιμαύχι του ετοιμάζεται να "αναχωρήσει" απ΄αυτόν τον τρόπο σκέψεως...

Η συνολική πάντως εντύπωση του Α. Τσίπρα για τον π. Βασίλειο είναι σαφώς θετική και πιστεύουμε πως καρπός αυτής της συζήτησης ήταν και η αίτησή του να μείνει μόνος με την εικόνα της Παναγίας...

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν

Ίδωμεν τους βαθύτερους καρπούς στο μέλλον...