ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;
του Jeffrey A. Tucker
Ήταν η χρονιά 1937, εν μέσω παγκόσμιας ύφεσης που δεν λύθηκε με τις μεθόδους που δοκίμασαν τα ισχυρά κράτη. Πέρασαν επίσης δύο χρόνια πριν η Ευρώπη τυλιχθεί στις φλόγες του πολέμου. Η διανοητική συναίνεση ήταν ότι η ελευθερία και η δημοκρατία δεν ήταν στο τραπέζι των συζητήσεων.
Είχαν απαξιωθεί και μια νέα τάξη διανοουμένων είχε εμπλακεί στην ιδέα του κρατικού σχεδιασμού. Δεν τους έλειπαν οι απόψεις, αλλά ήταν σχεδόν όλες επικίνδυνες και εσφαλμένες.
Αυτή την εβδομάδα συζήτησα με άλλους, για ένα από τα πιο περιεκτικά βιβλία που κυκλοφόρησαν εκείνη την εποχή. Ονομάστηκε «The Planned Society» και περιελάμβανε άρθρα από τους κορυφαίους στοχαστές του κόσμου και περιείχε ακόμη και συνεισφορές από εξέχοντες «Νέους Παίκτες», με κεφάλαια των Benito Mussolini και Joseph Stalin.
Το βιβλίο αυτό των 1.000 σελίδων αντιπροσωπεύει το καλύτερο από τα καλύτερα από αυτό που ήταν ξεκάθαρα ένα πρώιμο παράδειγμα της Μεγάλης Επανεκκίνησης.
Στη συζήτησή μου για το βιβλίο, παρέβλεψα ένα κεφάλαιο που αποδεικνύεται ότι είναι ένα πραγματικό πλεονέκτημα μεταξύ της παρέλασης των φρικτών γεγονώτων που ακολούθησαν. Προειδοποιούσε ενάντια στον κυβερνητικό σχεδιασμό κάθε είδους.
Ο συγγραφέας ήταν ένας από τους τελευταίους κλασικούς φιλελεύθερους της γενιάς του, ο Σουηδός οικονομολόγος Gustav Cassel.
Ήταν κυρίως γνωστός στο επάγγελμα των οικονομικών ως ο καινοτόμος της ιδέας της ισοτιμίας της αγοραστικής δύναμης, η οποία είναι ένας τρόπος να ληφθούν υπόψη οι οικονομικές πιέσεις στα νομίσματα που συνοδεύουν το ισχυρό εμπόριο μεταξύ των χωρών.
Ο κόσμος αντιμετώπισε το πρόβλημα της νομισματικής μεταρρύθμισης. Ο παλιομοδίτικος κανόνας του χρυσού είχε ήδη καταστραφεί συστηματικά κατά τη δεκαετία του 1930, ως επί το πλείστον ως αποτέλεσμα των πιέσεων που προκλήθηκαν από τις δημοσιονομικές επεκτάσεις κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και την ανάγκη εξόφλησης των πολεμικών χρεών.
Το ερώτημα εκείνη την εποχή στρέφονταν στο τι έπρεπε να κάνουν υπό αυτές τις συνθήκες. Τα περισσότερα δυτικά έθνη είχαν ήδη απορρίψει τις πολιτικές ελεύθερων συναλλαγών και είχαν διαλύσει τα νομισματικά τους συστήματα. Χρειαζόταν κάποια αντικατάσταση.
Αυτός είναι πιθανός ο λόγος για τον οποίο ο Cassel συμπεριλήφθηκε ως συνεισφέρων. Δυστυχώς, αν και ένας σταθερός οικονομικός φιλελεύθερος, όπως όλοι της γενιάς του, απέκλεισε κατηγορηματικά ένα εντελώς ιδιωτικό νομισματικό σύστημα, όπως παρέχεται από την ελεύθερη αγορά.
Θα περνούσαν πολλές δεκαετίες προτού καν κάποιος μεγάλος στοχαστής σκεφτεί μια τέτοια ιδέα. Το ερώτημα ήταν πώς να διαμορφωνόταν ένα κατάλληλο νομισματικό σύστημα για να πάει ο κόσμος με ασφάλεια στο επόμενο στάδιο της οικονομικής ανάπτυξης.
Έτσι, σε αυτόν τον τομέα, έκανε μια παραχώρηση στην ιδέα του κυβερνητικού σχεδιασμού. Υποστήριξε τον καθορισμό των συναλλαγματικών ισοτιμιών μεταξύ των χωρών και τη βάση τους σε μια κοινή μονάδα, πιθανώς υποστηριζόμενη από χρυσό. Αυτό το σύστημα είχε τη συναίνεση πολλών ηλικιωμένων κλασικών φιλελεύθερων εκείνη την εποχή, και πράγματι υιοθετήθηκε το 1944 ως το διεθνές πρότυπο ανταλλαγής δολαρίων με σταθερή τιμή για τον χρυσό.
Αυτό το σύστημα κατέρρευσε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Δεν λειτούργησε επειδή κάθε χώρα διατήρησε τη δική της δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, η οποία οδήγησε σε αυξανόμενες ανισορροπίες μεταξύ χωρών που δεν ήταν βιώσιμες. Αντικαταστάθηκε από ένα σύστημα χρημάτων fiat που είναι ακόμα χειρότερο.
Σε κάθε περίπτωση, ο Cassel το 1937 παραδέχτηκε ότι κάποια κυβερνητική δράση ήταν απαραίτητη, αλλά αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος του δοκιμίου του προειδοποιώντας πολύ έντονα κατά του σοσιαλισμού, του φασισμού και του κυβερνητικού σχεδιασμού γενικά. Ούτε ο ίδιος, ούτε και οι υποστηρικτές δεν φανταζόντουζαν αυτό που ακολούθησε.
Ο σχεδιασμός των πάντων κατοχυρώθηκε από ένα σωρό διανοούμενους ως κύριους όλων μας. Πάντα ισχυρίζονται ότι ξέρουν περισσότερα από εμάς. Δεν μπορούν ποτέ να ξεπεράσουν ή να χωνέψουν τις φιλοδοξίες των απλών ανθρώπων στην καθημερινή τους ζωή, οι οποίοι είναι σε θέση να διαχειρίζονται τον εαυτό τους μια χαρά.
Ο σχεδιασμός αυτός μπορεί να προκαλέσει συντρίμμια. Είναι πολύ πιθανό να το κάνει, με βάση την όλη σύγχρονη εμπειρία σε τέτοιες προσπάθειες, είτε στο όνομα της δεξιάς είτε της αριστεράς. Η Ρωσική Επανάσταση μας το δίδαξε αυτό. Η εξαγορά από τους Ναζί στη Γερμανία είχε ήδη δημιουργήσει την καταστροφή εκείνη την εποχή.
Μέχρι το 1937, πιθανότατα φαινόταν ότι ο πόλεμος και οι επιδεινούμενες προσπάθειες σχεδιασμού είχαν ενσωματωθεί στην αφήγηση. Αυτό μείωσε τις χούφτες των εναπομεινάντων κλασικών φιλελεύθερων στο να παρακαλούν την παγκόσμια κοινότητα να σταματήσει την τρέλα.
Ο Gustav CasselΑκολουθεί η ένσταση του Cassel:
«Η οικονομική δικτατορία είναι πολύ πιο επικίνδυνη από ό,τι πιστεύουν οι άνθρωποι. Από τη στιγμή που θα καθιερωθεί ο έγκυρος έλεγχος, δεν θα είναι πάντα δυνατός ο περιορισμός του στον οικονομικό τομέα.
Εάν επιτρέψουμε την καταστροφή της οικονομικής ελευθερίας και της αυτοδυναμίας, οι δυνάμεις που υπερασπίζονται την Ελευθερία θα έχουν χάσει τόσο πολύ σε ισχύ που δεν θα είναι σε θέση να προσφέρουν καμία αποτελεσματική αντίσταση ενάντια σε μια προοδευτική επέκταση αυτής της καταστροφής στη συνταγματική και δημόσια ζωή γενικότερα.
Και αν αυτή η αντίσταση σταδιακά εγκαταλειφθεί-ίσως χωρίς οι άνθρωποι ποτέ να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει στην πραγματικότητα-, τέτοιες θεμελιώδεις αξίες όπως η προσωπική ελευθερία, η ελευθερία σκέψης και λόγου και η ανεξαρτησία της επιστήμης εκτίθενται σε άμεσο κίνδυνο.
Αυτό που πρόκειται να χαθεί δεν είναι τίποτα λιγότερο από το σύνολο αυτού του πολιτισμού που έχουμε κληρονομήσει από γενιές που κάποιοι κάποτε πάλεψαν σκληρά για να θέσουν τα θεμέλιά του και έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για αυτόν.
Αυτό που κατάφεραν και μας παρέδωαν είναι μια πολύτιμη κληρονομιά, αναθέτοντας στην παρούσα γενιά την επιβλητική ευθύνη της διατήρησης τέτοιων θησαυρών ανέπαφων προς όφελος των μελλοντικών γενεών.
Αυτή η ιστορική ευθύνη πέφτει με το μεγαλύτερο βάρος της σε εκείνα τα έθνη που έχουν κάνει τα περισσότερα για την ανάπτυξη της ελευθερίας και για τη ζωή και την ευημερία των οποίων η ατομική ελευθερία έχει παίξει τον πιο κυρίαρχο ρόλο.
Ανάμεσα σε αυτά τα έθνη θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αναφέρω τους Βρετανούς και τους Σουηδούς, και όταν εγώ, ως Σουηδός, έχω το μεγάλο προνόμιο να απευθυνθώ σε ένα διακεκριμένο βρετανικό κοινό, νομίζω ότι είναι σε μεγάλο βαθμό επειδή τελειώνω αυτήν την ομιλία τονίζοντας έντονα την κοινή μας ευθύνη για τη διατήρηση των υψηλότερων θησαυρών της ανθρωπότητας».
Ουάου. Ελπίζω να καταλάβατε την προειδοποίησή του για τον «επικείμενο κίνδυνο» για την «προσωπική ελευθερία, την ελευθερία σκέψης και λόγου και την ανεξαρτησία της επιστήμης».
Αυτό ίσχυε τότε και πολύ περισσότερο σήμερα στη δική μας εποχή της απίστευτης μεταπανδημικής καταστροφής. Η απάντηση των ισχυρών, ήταν η μεγαλύτερη απόπειρα παγκόσμιου κυβερνητικού σχεδιασμού στην παγκόσμια ιστορία. Ήταν κάτι το καθολικό.
Οι κανόνες ήταν οι ίδιοι παντού: ο διαχωρισμός των ανθρώπων, η μάσκα, το κυνήγι μαγισσών, η αντιμετώπιση όλων ως φορέα ασθένειας. Πόσο καλά λειτούργησε; Όλοι δέχτηκαν το μεγάλο πλήγμα και πήραν το μήνυμα ούτως ή άλλως καθώς οικονομίες και ολόκληρες κοινωνίες καταστράφηκαν εντελώς.
Τι άλλα στοιχεία χρειαζόμαστε για να καταλάβουμε τι συνέβη; Τελικά, ήταν τόσο προφανής η αποτυχία του εμβολίου – τα περισσότερα έχουν αφαιρεθεί από το ράφι σε πολλά έθνη- που τελικά η κατάσταση ανατρέπεται. Οι ελίτ μόλις τώρα άρχισαν να παραδέχονται το λάθος τους, αν ήταν λάθος…
Το εμβόλιο της AstraZeneca αποσύρεται πλέον εντελώς από την αγορά. Θα χρειαστεί ακόμη περισσότερη και μεγαλύτερη κατακραυγή για να βγουν τα σάπια εμβόλια mRNA από την αγορά, παρόλο που έχει αποδειχθεί ότι είναι ακόμη λιγότερο αποτελεσματικά και πολύ πιο επιβλαβή από εκείνα της AstraZeneca. Είναι πολύ πιθανό, ολόκληρο το τεχνολογικό πείραμα του mRNA να καταλήξει να μείνει και αυτό στο ράφι.
Η κατάρρευση των ελίτ σχεδιαστών ήρθε το ίδιο γρήγορα όσο γρήγορα προσπάθησαν να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους. Δυστυχώς για τους υπόλοιπους από εμάς, θα χρειαστούν γενιές για να ανακάμψουμε. Και αυτό θα συμβεί μόνο αν δεν χάσουμε κάθε ίχνος πολιτισμού από τώρα ως τότε.
Είναι σαφές ότι η ανθρωπότητα χρειάζεται καλύτερους μηχανισμούς διόρθωσης της πορείας. Η τάση του να δίνουμε στους λάθους ανθρώπους να κρατούν την εξουσία, είναι ένα πάρα πολύ σταθερό μέρος των λειτουργιών του κόσμου.
Ο Κασέλ ήταν μοναχική φωνή, αλλά είχε απόλυτο δίκιο. Έτσι και εσείς θα πρέπει να είστε η φωνή της αλήθειας, ακόμα κι αν αισθάνεστε μόνοι στους κύκλους σας. Ο Κασέλ μίλησε τη στιγμή που είχε μεγαλύτερη σημασία. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε όλοι, αν θέλουμε η ελευθερία να επιβιώσει από αυτή την καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου