ΜΟΝΟ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
ΔΥΝΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
ΔΟΞΑ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΩ
ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΩ ΤΡΙΑΔΙ
Αυτά λέει ο Κύριος:
Τέκνα μου σε εσάς μιλώ
Χωρίς Εμού δεν δύνασθε να κάνετε ουδέν!
Έτσι ο Πέτρος θέλησε με τη δική του δύναμη
να με ακολουθήσει στο Πάθος
αλλά όπως του το προείπα
τρις με απαρνήθηκε...
θέλησε να κατανοήσει την Θυσία μου
και την Ανάστασή μου
και απίστησε...
Πλην όμως και οι δύο,
όταν εβίωσαν την δύναμη του Λόγου μου
...σωματικώς!
ήλθαν εις εαυτόν και επίστευσαν...
Και έγιναν διαπρύσιοι κήρυκές μου
προτάσσοντας στο κήρυγμά τους
για την Θεότητά μου
ο μεν Πέτρος: «Εγώ αρνήθηκα τον Κύριο»
ο δε Θωμάς:«Εγώ απίστησα στον Κύριο»
κι έτσι η δύναμις του Λόγου μου
δια των δύο μεγάλων αποστόλων μου
μπήκε με δύναμη
μεσα εις τις καρδιές των ανθρώπων!
Αυτό θα μπορούσε να κάνει
και ο υιός της απωλείας, ο Ιούδας
εάν μετανοούσε
προτάσσοντας στο κήρυγμά του:
«Εγώ επρόδωσα τον Κύριο»
θα εγίνετο μέγιστος των αποστόλων.
Αντί της μετανοίας διάλεξε
ο εραστής των χρημάτων
την αγχόνη και την απώλεια της ψυχής του
ο αμετανόητος και ανόητος!
Βλέπετε λοιπόν τεκνία μου αγαπητά
ότι Εγώ Ειμί η Άμπελος και υμείς τα κλήματα
και πως μόνο συνδεδεμένοι μαζί μου
δύναστε τα πάντα
ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΔΙΑΡΚΩΣ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ
και αυτόν τον αρχέκακο διάβολο να καταβάλετε
και παντελώς να εξουδετερώσετε!
Τά καλά έργα να ποιείτε
και για τα άστοχα και αρνητικά
σωματικώς και ψυχικώς
να μετανοείτε
και τότε πάντοτε και για πάντα
θα Είμαι μεθ΄ ημών!
ΑΜΗΝ!
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!
ΟΜΙΛΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παρακαλώ όλοι να ζήσετε βίον άγιον, να βαδίσετε σε γραμμές άγιες για να βοηθήσετε την Εκκλησία και την Ελλάδα μας. Οι
καρδιές σας να γίνουν θυμιατήρια, που θα ανεβαίνει η προσευχή σας στο θρόνο του Θεού.
Ερώτησις: Όταν, Γέροντα σας πλησιάση πρόσωπο ταραγμένο και σας εκτοξεύσει
υβριστικούς λόγους τι κάνετε εκείνη τη στιγμή;
Απάντησις: Όταν κάθομαι σε υψηλό βράχο προσευχής, όσα κύματα και να έλθουν δε μου προξενούν τίποτε. Όταν όμως με βρουν χαμηλά με περιλούουν. Η Νοερά προσευχή αφομοιώνει, συνδέει, αγιάζει. Όταν στη ψυχή ανάψη η πυρκαϊά της ευχής όλα τα ξηρά καίγονται και εξαφανίζονται. Η νοερά προσευχή είναι η βάση της τελειότητος. Η πρώτη βαθμίδα της πνευματικής ανυψώσεως είναι η νοερά προσευχή. Στην αρχή της ευχής αισθάνεσαι χαρά, έπειτα γλυκύτητα και στο τέλος σαν καρπός έρχονται τα δάκρυα. Διότι αισθάνεσαι πλέον την παρουσία του Ιησού.
Όταν θα καλλιεργήσετε την ευχή δε θα κουράζεστε, δε θα ταράζεστε, δε θα νυστάζετε στις ακολουθίες, διότι το σώμα σας θα είναι πλέον ένδυμα. Το φόρεμα ούτε λυπάται, ούτε κρυώνει, ούτε κουράζεται...
Όσες ώρες και να στέκομαι δεν κουράζομαι.
Βρισκόμαστε σ’ αυτή τη κατάσταση, διότι ο Μοναχισμός (σ.σ. και εν γένει η Ορθοδοξία) έχασε το χρωματισμό του,
τη νοερά Προσευχή.
Εμπρός παιδιά, να καλλιεργήσετε την ευχή. Αυτή γέμισε τον Παράδεισο από τόσους αγίους ανθρώπους.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος καθαρισμού και αγιασμού από τη νοερά προσευχή. Καλοί είναι και οι ψαλμοί (οι εκκλησιαστικοί ύμνοι), αλλ’ αυτούς τους λέμε για να ελκύουμε και να συγκινούμε τον κόσμο. Εμείς πρέπει να μιλάμε στον Βασιλέα μυστικά στο αυτί του.
Αυτοί που ψάλλουν μοιάζουν με ανθρώπους, που βρίσκονται έξω από το παλάτι του Βασιλέως και φωνάζουν διάφορα άσματα για να δείξουν τον ενθουσιασμό τους. Ευχαριστείται βέβαια ο Βασιλιάς και από αυτά, αφού γίνονται για το πρόσωπό του, αλλά ευφραίνεται και προσέχει περισσότερο τους μυστικούς της αυλής του, αυτούς που του μιλούν στο αυτί Του.
Η υπακοή όταν της αφαιρέσει την κρυφή εργασία, την ευχή, δεν έχει αξία. Και ο κομμουνισμός υπακούει στην ιδεολογία του, αλλά τι είναι;
Η ευχή είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματός μας. Και στον ωκεανό ακόμα να βρεθείς με βάρκα να ταξιδεύεις άφοβα.
Διά της ευχής γίνεται ο άνθρωπος σαν παιδί. Τον επαναφέρει στην απλότητα και την αθωότητα που είχε ο Αδάμ στον Παράδεισο πριν την πτώση. Παύει τη διαφορά του άλλου φύλου. Αποκτά ακατανόητη για τους κοσμικούς την ευλογημένη αγία απάθεια.
Με την ευχή αγιάζεις τον τόπο που κάθεσαι και το έργο που κάνεις. Πρόσεξε τώρα ο διάβολος στενοχωριέται που τον πολεμάς με την ευχή. Θα προσπαθεί να σου αποσπά το νου σου με διάφορες σκέψεις. Όλοι οι πειρασμοί σου πρέπει να ξέρεις, είναι για να σε εμποδίσουν από την προσευχή του Ιησού.
Μεταλαμβάνετε συχνά, προσεύχεστε θερμά με την καρδιά σας, υπομένετε και θα δείτε χέρι δυνατό να σας κρατάει.
Συναξάρι (βίοι Αγίων της Εκκλησίας) 26η Απριλίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρουσιάζει ο Αγιορείτης Ιερομόναχος, Γρηγόριος ο Σιμωνοπετρίτης.
https://www.youtube.com/watch?v=zGcsApfiEo0
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: ο Άγιος Αγιορείτης ασκητής, Ιερομόναχος Τύχων (κείμενα του Αγίου Παϊσίου για τον πνευματικό του Άγιο παπά Τύχωνα):
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ΄ μέρος:
https://www.youtube.com/watch?v=WThYpp-rOPM
Β΄ Μέρος:
https://www.youtube.com/watch?v=8FMckFGZwmc
Η συνείδησή μου με ελέγχει, ότι κατά περιόδους και αρνήθηκα και απίστησα και πρόδωσα τον Κύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον αρνήθηκα, όταν με αστείες προφάσεις δεν ομολόγησα με παρρησία το υπέρ παν όνομα όνομά Του για να μην έρθω σε "κουβέντες" με έναν αντίχριστο ομοιοπαθητικό ιατρό.
Απίστησα και απιστώ (ή μάλλον ολιγοπίστησα και ολιγοπιστώ) κατά διαστήματα, όταν τα κύματα των πειρασμών με χτυπάνε αλύπητα και έχω την αίσθηση της θεο-εγκατάλειψης. Εκεί είναι που χρειάζεται υπομονή, διότι γίνεται χειρουργική επέμβαση στα πάθη μου.
Τον προδίδω συνεχώς, δείχνοντας με τις πράξεις μου, άλλοτε ότι είμαι δούλος δικός Του και άλλοτε δούλος της αμαρτίας.
Δόξα να έχει ο Κύριος που μου παραχώρησε την εξουσία της μετανοίας εβδομηντάκις φορές Χ επτά φορές την ημέρα.
Η σελήνη η οποία μεγαλώνει και πάλι μικραίνει, είναι τύπος του ανθρώπου, ο οποίος άλλοτε πράττει καλά και άλλοτε αμαρτάνει, και κατόπιν με την μετάνοια επανέρχεται στην ενάρετη ζωή.
ΔιαγραφήΛοιπόν δεν χάθηκε ο νους όποιου αμάρτησε, καθώς νομίζουν μερικοί, όπως της σελήνης το σώμα δεν λιγόστεψε, αλλά μόνο το φως της.
Αποκτά λοιπόν πάλι ο άνθρωπος τη λαμπρότητά του με την μετάνοια, όπως η σελήνη μετά το λιγόστεμά της ξαναντύνεται πάλι το φως. Γιατί λέει η Γραφή:
«Εκείνος που πιστεύει στον Χριστό, κι αν πεθάνει θα ζήσει»(Ιω.11,26) «και θα γνωρίσει ότι Εγώ ο Κύριος μίλησα και θα το κάνω»(Ιεζ. 17,24).
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΚΑΡΠΑΘΙΟΣ