ΕΚΤΑΚΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ: ΤΟ 2020 ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΙΜΟΥ-ΑΘΗΝΑΣ
Το μήνυμα με την δεύτερη από τις αναρτήσεις που ακολουθούν (Πέντε λεπτα προσευχής) στάλθηκε σε προσωπική ηλεκτρονική διεύθυνση του διαχειριστή μας, αλλά δυστυχώς διαβάστηκε λίγες ώρες πριν την παρούσα δημοσίευση. Το δημοσιεύουμε λοιπόν αμέσως, προς πνευματική ωφέλεια των αναγνωστών μας.

ΤΟ 2020 ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πριν λίγη ώρα, (2/1/2020) στην ανταλλαγή ευχών για το νέο έτος , η γερόντισσα μέσω πνευματοπαιδιού της μας έστειλε αυτό το μήνυμα:

 Η φετινή χρονιά παιδιά μου είναι αφιερωμένη στην προσευχή και στα έργα μετανοίας. Δεν  ασχολούμαστε με τα προφητικά και ότι αφορά το τί θα γίνει στο επόμενο διάστημα, αλλά αποκλειστικά με το παρόν, είπε. 

Οι καιροί ού μενετοί, δεν περισσεύει χρόνος για να ψάχνουμε με το τι θα γίνει μελλοντικά. Μας έχουν ζώσει πολλοί κίνδυνοι και απαραιτήτως επείγει η προσευχή. 

Άλλωστε το τελευταίο διάστημα, τονίζει, δεν μας δίνει ο καλός Θεός πλέον προφητικά. Ότι δόθηκε, μεταφέρθηκε σε όλους μας. 

Ζούμε ήδη τα προφητευμένα. Αργά κυλούν, αλλά όντως ζούμε αυτά που γράφτηκαν. Τώρα όμως, όλο το επόμενο διάστημα, ζητάει επιτακτικά προσευχή. 

 Έστειλε δέ καί τις ευχές της σε όλους μας, για υγεία, αγάπη, υπομονή και υλική και πνευματική προκοπή.

ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

 Εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία και ζητήσαμε να μας πει και κάτι για τα τεκταινόμενα στην περιοχή μας. Μας είπε αυτά:

 Η καλή μας Παναγία αγωνίζεται με σύμπασα την ουράνια πολιτεία, τους αγίους, τους αγγέλους, προσεύχονται αδιαλλείπτως για εμάς. Ζητάνε το έλεος του Κυρίου για την πατρίδα και ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

Εμείς αντιθέτως δεν κάνουμε και κάποιον σοβαρό αγώνα. Μπορούμε όμως και πρέπει να συμβάλλουμε με ένα μικρό λιθαράκι ο καθένας. Την προσευχή μας. 

Πέντε λεπτά στις 3 την νύχτα, τότε που ανοίγουν οι ουρανοί, μπορούμε να κάνουμε γονατιστοί την προσευχή μας; Με ταπείνωση και πίστη; Με πίστη όμως, γιατί άν γίνεται τυπικά η προσευχή μας φτάνει μέχρι το ταβάνι του σπιτιού μας, λέει. Όταν όμως γίνεται με θερμή πίστη, ανοίγει διάπλατα τον ουρανό και φτάνει στον θρόνο του Τριαδικού Θεού. 

 Τώρα, μας είπε, δεν ζητάει την προσευχή μας προαιρετικά! Πρέπει, το απαιτεί, από όλους  μας να δώσουμε κι εμείς κάτι από  τον εαυτό μας. 

 Κι αυτό είναι έστω τα πέντε λεπτά της νυχτερινής προσευχής μας. Μας δίνεται, λέει, μια ακόμη ευκαιρία πρίν τα κοσμο'ι'στορικά γεγονότα του μεγάλου πολέμου. 

Μια ευκαιρία μετανοίας, ώστε να μην γίνουν τα τραγικά και φοβερά που λένε οι προφητείες για τον παγκόσμιο πόλεμο ή να μην γίνουν τόσο έντονα και χαθεί τόσος κόσμος. Δέν θα είναι ανώδυνη όμως κι αυτή η ευκαιρία. 

Θα περάσουμε δύσκολες μέρες καί με πολλούς πειρασμούς για να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε. Βέβαια δύσκολο, ευκαιρία όμως θα έχουμε. Άν και πάλι δεν αλλάξει κάτι δραματικά, τότε ξέρουμε τι ακολουθεί....


ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΑΚΙ.

Κάποτε, πρίν κάποια χρόνια, η καλόψυχη γερόντισσά μας είπε ένα βαρυσήμαντο λόγο. Εμείς βέβαια σαν αυθεντικοί Έλληνες το ακούσαμε, σωστό είπαμε και το ξεχάσαμε. Έλληνες γάρ!
Τί είπε;

Τόσοι Έλληνες συνταξιούχοι, άνεργοι και γενικά όλος ο λαός που περνάει την μέρα του σχολιάζοντας πολιτικά ή αργολογώντας, άν κάναμε ένα κομποσχοινάκι για τους κεκοιμημένους αδελφούς μας, όλους όσους περνάνε απο το μυαλό μας φίλους και μή, κυρίως φτωχούς και ζητιάνους που δεν τους θυμάται κανείς, ένα κομποσχοινάκι για τους χρείαν έχοντες, τους φτωχούς, τους απελπισμένους, τους ασώτως βιούντας και γενικά γιά  όλους τους ανθρώπους υγιείς και μή, κι ένα κομποσχοινάκι για την πατρίδα μας και την ορθοδοξία μας, θα είχαν λυθεί σχεδόν όλα τα προβλήματά μας και δεν θα παρακαλούσαμε να γίνει κάτι μεγάλο να αλλάξει η κατάσταση! 

Μεγάλο εννοώ τα γεγονότα. Άν ξέραμε τι σημαίνει γεγονότα, ουσιαστικά όμως, θα κάναμε εκατό κομποσχοίνια καθημερινά κι όχι ένα. Μήν αραδιάσουμε εδώ τα μελλούμενα γιατί θα βαρεθούμε να μετράμε δοκιμασίες. 

Κι έχουμε ζήσει μόνο την πρώτη, την οικονομική κρίση.  Να φανταστείτε ότι τόσο με πληγώνουν όλες οι σημειώσεις που έχω γιά τα μελλούμενα, ολόκληρο βιβλίο μπορεί να γραφτεί, ώστε τις πέταξα σε μια σκοτεινή κι ανήλιαγη αποθήκη, να τα φάει όλα η μούχλα κι ο σκώρος.

 Βρήκα την χαρά μου με ένα κομποσχοινάκι στο χέρι! Έ! μά με τις προφητείες αρρωστήσαμε να περιμένουμε ένα σωρό κακά και κάνα καλό στο τέλος! 

Άσε που πρίν λίγες μέρες, φίλος, ούτε πενήντα χρονών, έφυγε απο την ζωή με βαρύ καρδιακό επεισόδιο. Ποιός μας λέει άν θα προφτάσουμε να δούμε και εμεις την Πόλη ελεύθερη; 

Κανείς! Κι εγώ λοιπόν, έστω κι άν ζώ σε ξένη χώρα, δεν ντρέπομαι να κάνω κι ένα κομποσχοινάκι για οτιδήποτε θέλω να προσευχηθώ κι άσε να με κοιτούν οι περίεργοι. Αναρωτιούνται οι πλείστοι, τί στο καλό είναι αυτό το τριχωτό βραχιολάκι άραγε;

Με αυτό το μικρό πυρηνικό όπλο μας που έλεγε κι ο π. Παΐσιος, το κομποσχοίνι δηλαδή, καί ψυχές θα βγάζαμε από τον Άδη και θα τους στέλναμε στον Παράδεισο και με υγεία και χαρά θα περνούσαμε ατομικά καί σάν λαός και τα προβλήματα της Ελλάδος θα είχαν ελαχιστοποιηθεί και δεν θα παρακαλούσαμε να έρθει κάποιος πατριώτης πολιτικός να μας σώσει!

Το ευλογημένο κομποσχοίνι, το κομποσχοίνι των ευχών με ταπείνωση καί πίστη, θα έβαζε τάξη στην ζωή μας. Μήν αφήνουμε τον καιρό να περνάει ρεμβάζοντας αλλά να τον 
αξιοποιούμε !!! 

(Ο απόστολος των εθνών Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή του αναφέρει: «Βλέπετε ουν πώς ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί,  εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισί » (Εφ. 5, 15-16), δηλαδή «να προσέχετε, λοιπόν, καλά πως ζείτε, μη ζείτε ως ασύνετοι αλλά ως συνετοί. 

Να χρησιμοποιείτε σωστά το χρόνο σας, γιατί ζούμε σε πονηρούς καιρούς». Η προτροπή αυτή του αποστόλου Παύλου για σωστή χρήση του χρόνου της επίγειας μας ζωής, είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρη. Άλλωστε κατά κοινή ομολογία ζούμε σε δύσκολους και χαλεπούς καιρούς.

Ο άγιος Παΐσιος έλεγε, όταν έβλεπε μια δυστυχία, ένα γεγονός δυσάρεστο ότι αυτός έφταιγε, άν είχε προσευχηθεί ιδιαίτερα θα βοηθούσε ο Θεός να μήν γίνει το κακό. 

Δεν το έλεγε γιατί πίστευε στην αγιότητά του, είχε τεράστια ταπείνωση, το έλεγε γιατί ήξερε την δύναμη της προσευχής.

 Κι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου να προσεύχεται για τους άλλους, χωρίς ατομικό συμφέρον, κι αυτουνού η προσευχή έχει δύναμη. Την δύναμη της αγάπης! 

Πόσο μάλλον όταν κάνουμε ένα κομποσχοινάκι 33άρι με το Κύριε ελέησον τον/την δούλον/ δούλη σου τάδε. Η οκνηρία μας τί αποτελέσματα έχει; Μηδέν. 

Δυό λεπτά της ώρας όμως προσευχόμενοι, πόση ωφέλεια φέρνουν! Άν μπορούσαμε να κάνουμε ένα παραλληλισμό με τα μυρμήγκια θα το καταλαβαίναμε. 

Σπυρί σπυρί το σιτάρι γεμίζουν μια αποθήκη κι έχουν τροφή για όλο τον χειμώνα. Άν τεμπέλιαζαν θα ήταν άδειες οι αποθήκες τους και θα ψοφούσαν της πείνας.

 Κι εμεις κομποσχοινάκι ο ένας, κομποσχοινάκι ο άλλος γεμίζει το σύμπαν προσευχή. Διαλύονται οι βλαβερές παρεμβάσεις του διαβόλου στην ζωή μας και λύνονται τα χέρια του Θεού προς βοήθειά μας. 

Γιατί ο Θεός παρεμβαίνει στην ζωή μας μόνον όταν προσευχόμαστε και του το ζητάμε με την θελησή μας. 

Όχι αυθαίρετα. Ο διάβολος αντιθέτως, εκβιαστικά και με θράσος, διότι το δικαιούται λέει, αφού ενεργούμε κατά τα δικά του θελήματα ή δεν πράττουμε και τίποτα που να δικαιολογεί την Θεία βοήθεια.


Αυτά με αγάπη. Ευχόμαστε το 2020 να είναι η ευτυχέστερη χρονιά της ζωής μας!

 ΠΗΓΗ