Κυριακή 5 Ιουλίου 2020

«ΓΕΜΙΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ, ΧΩΡΙΣΑΝ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΕ "ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ", ΦΟΡΕΣΑΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΦΙΜΩΤΡΟ!»


ΦΙΡΜΑΝΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΜΜΕ, ΤΥΦΛΗ ΥΠΟΤΑΓΗ, ΜΙΑ ΑΛΥΣΙΔΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ...




Του Περικλή Δανόπουλου

Για να εκφράσεις άποψη για ένα λαό, μπορείς απλά να μελετήσεις εκ του μακρόθεν, κυρίως το πως ψηφίζει. Δεν είναι εύκολο όμως να καταλάβεις γιατί ψηφίζει με αυτό τον τρόπο ή και γιατί δεν ψηφίζει καθόλου. 

Ούτε μπορεί κανείς, να είναι σίγουρος για τα κίνητρα του καθενός, το καθημερινό του status,τα προβλήματα και τις ανησυχίες του.


Σε ένα τυπικό λεωφορείο της Αθήνας, η γνωστή εικόνα με τους ''μασκοφορεμένους''επιβάτες και την υψίστη αντίθεση, των ανύπαρκτων αποστάσεων. 

Μάσκες και κοινωνικός αυτοματισμός, εξευτελισμός και μοχθηρία σε όσους δεν φορούν...

Μια κυρία, που φοράει μάσκα, δεν βρίσκει που να καθήσει , αφού τα μισά καθίσματα είναι παροπλισμένα , κουρασμένη όπως είναι, κάθεται στην «διακεκαυμένη» ζώνη, δηλαδή δίπλα σε μια άλλη κυρία. 

Αμέσως αρχίζει η διαμαρτυρία, ότι απαγορεύεται, ότι υπάρχουν πρόστιμα και αρχίζει μια φιλονικία, ήπια σχετικά.

 Κάτι συνηθισμένο στον μικρόκοσμο των μετακινούμενων με λεωφορεία, πλην όμως η συγκεκριμένη στιχομυθία βγάζει λαγό. 

Η θιγόμενη κυρία, μια γυναίκα στα 40, φωνάζει απελπισμένα, ότι δεν γίνεται να καθόμαστε δυο δυο, γιατί το λέει.....ο νόμος.

Καμία έστω και στοιχειώδης γνώση των βασικών, τι είναι νόμος, τι είναι υπουργική ή κυβερνητική απόφαση, τι είναι αστυνομική διάταξη. 

Ο μέσος τρομοκρατημένος πολίτης, δεν φοβάται τόσο πολύ τον κορωναϊό. όσο τα πρόστιμα από έναν νόμο που...δεν υπάρχει. Δεν ξεχωρίζει τον νόμο από το «αποφασίζουμε και διατάζουμε»  φιρμάνι της εξουσίας. Το υπακούει τυφλά.

Όταν σε χαμηλούς τόνους , εξήγησα στην κυρία πως δεν πρόκειται για νόμο, διαπίστωσα ρωγμή στην πανοπλία της αδιαλλαξίας που φόραγε, το σκεφτόταν, το ζύγιζε. Μαζί και κάποιοι άλλοι άνθρωποι που άκουγαν και κουνούσαν το κεφάλι τους.

Όλοι μας κάνουμε πολιτική εκ του μακρόθεν. Οι άνθρωποι διψούν για πληροφορίες και αλήθειες. Και εφ όσον δεν τις βρίσκουν αλλού, ξαναγυρνούν στα θανατηφόρα ΜΜΕ. Και συνεχίζουν από εκεί που το άφησαν, να προσπαθούν να επιβιώσουν όντας νομοταγείς.

Δεν σημαίνει ασφαλώς, ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αποκτώντας αληθινή πληροφόρηση, θα μετατραπούν σε δυνητικούς επαναστάτες. Αλλά όσο πιστεύουμε ότι θα εξεγερθούν, επειδή τους το λέμε στο διαδίκτυο, ματαιοπονούμε και τους κατηγορούμε και άδικα από πάνω.

Η πολιτική και η ενημέρωση του πολίτη, δεν θέλει ούτε τον αριστερό σνομπισμό, ούτε ανέξοδες πατριωτικές κορώνες, ούτε κριτική εκ του ασφαλούς. Θέλει συζήτηση , στο δρόμο, στην αγορά, στα ΜΜΜ.

Θέλει απόφαση και κινητοποίηση και υπερνίκηση της εθνικής μας οκνηρίας και της μαζικής μας κατάθλιψης.

Ο Μωάμεθ δεν πάει τελικά στο βουνό...πρέπει να πάει το βουνό σε αυτόν!




ΑΝΤΙ ΣΧΟΛΙΟΥ:

ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΕΝΑΝ ΥΓΙΗ ΘΑΝΑΤΟ...

«Γέμισαν τη ζωή μας απολυμαντική σιωπή, 
χώρισαν τις σχέσεις μας 
σε"ασφαλείς αποστάσεις", 
φόρεσαν στο μυαλό μας φίμωτρο!»

Γ. Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου