ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ ΚΑΙ Η ΕΜΦΥΛΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΙΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ;

ΤΟ "ΕΡΓΟ" ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ...

Γράφει η Αφροδίτη Μάνου

Είμαι περισσότερο από βέβαιη, ότι το "έργο" Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα, είναι απόλυτα ελεγχόμενο, πότε μαζεύεται - πότε αφήνεται να ξαναγεννηθεί.

Κάποιοι (πιθανολογώ η Γερμανία κυρίως, αλλά και οι ΗΠΑ) χωρίς φυσικά να μπορώ να αποδείξω τίποτα, παίζουν με τη φωτιά και χρησιμοποιούν ένα πραγματικό ναζιστικό υπόβαθρο (που όντως υποβόσκει μονίμως στην Ελλάδα λόγω του εμφυλίου) και την κατά τα άλλα άεργη, αμήχανη και αναποτελεσματική πλην "ευαίσθητη" σε θέματα "αντιφα" αριστερά, για να εκμεταλλευτούν συσσωρευμένο θυμό, δυσαρέσκεια και νεανικές ορμόνες, για πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη..

Το πράγμα ξέφυγε με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και αποφάσισαν να το μαζέψουν, ενώ τρενάρησαν τη δίκη όσο έκριναν σκόπιμο, για να μπορέσουν ίσως να δημιουργήσουν τον δεύτερο πόλο που χρειάζονται στα προεκλογικά τους παιχνίδια, για τις μακιαβελικές τους ισορροπίες. 

Αν δεν έχεις αντίπαλο να τρομάξεις μια κυβέρνηση, σού κάνει πιο δύσκολα τα χατήρια και, το άλογο ΣΥΡΙΖΑ δεν τραβάει πια, χρειάζεται βοήθεια.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης με τις ληγμένες ιδεολογίες, συνειδητά ή ασυνείδητα - και αφού στα σοβαρά θέματα δεν έχουν τίποτα να αντιπροτείνουν ΠΟΙΟΤΙΚΑ, παρά μόνο ΠΟΣΟΤΙΚΑ, παίζουν ευχαρίστως το παιχνιδάκι αυτό του "αντιαυταρχισμού" πότε για τα εμβόλια, πότε για τα τεστ, πότε για τους εισακτέους στα Πανεπιστήμια, πότε "τιμώντας" τους νεκρούς από προηγούμενα επεισόδια του "σίριαλ".

Από κοντά, στις παλιές έχθρες που αναβιώνουν ενδόξως στο Τουίτερ (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ και ΚΟΥΜΟΥΝΙΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ) ήρθε να προστεθεί το μεταναστευτικό, που πια έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο το πώς και το γιατί χρησιμοποιείται και από ποιους, ιδιαίτερα στη χώρα μας.

Τέτοια όμως, δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα

Το ίδιο πάνω-κάτω συμβαίνει και σε χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ με έμφαση στην Πολωνία και τη Ρουμανία απ' ό,τι βλέπω σε ταινίες και μού διηγήθηκαν φίλοι που ταξίδεψαν πρόσφατα στις χώρες αυτές.

Στην εποχή μου, δεν χρειάζονταν πολιτικές διαμάχες για να γυρίζουν το βράδυ τ' αγόρια απ' τις αλάνες με ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα χέρια και να διαμαρτύρονται οι γονείς στο σχολείο.

Τώρα, αυτές οι διαμαρτυρίες βγαίνουν στα κανάλια και όλοι έχουν κάτι να κερδίσουν απ' αυτό, εκτός από τα ίδια τα παιδιά που μυούνται στον ατέρμονο εμφύλιο από νωρίς, ανταλλάσσοντας τις χαρές και τις συνταρακτικές ανακαλύψεις της εφηβείας, με λίγη αδρεναλίνη κατά παραγγελία...

Δεν ξέρω πώς και αν, είναι δυνατόν να βγούμε απ' αυτόν το φαύλο κύκλο. Ο πλανήτης τραντάζεται ολόκληρος από τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις, την έλλειψη ενεργειακών πόρων, τους τοπικούς πολέμους, την είσοδο στο νέο Ψυχρό Πόλεμο, την ακρίβεια, τη φτώχεια, την λυσσαλέα επίθεση σε ό,τι εθνικό, αγαπημένο και ενωτικά παρήγορο, ειδικά η χώρα μας απειλείται καταφανώς από την όλο και πιο επικίνδυνη Τουρκία...

Κι εμείς βουλιάζουμε σε τεχνητά αναπαραγόμενες αντιπαλότητες του περασμένου αιώνα, παραμένοντας πεισματικά στο 1944, σαν να μην πέρασε ο Στιβ Τζομπς απ' αυτή τη σφαίρα, σαν να μην αρκεί το πάτημα ενός κουμπιού για να μείνουν μόνο οι κατσαρίδες στον πλανήτη, σαν να μην υπάρχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ προβλήματα που υπονομεύουν το μέλλον, να αντιμετωπίσουμε.

Γιατί όπως έγραψε η μητέρα ενός παιδιού απ' αυτά που "σκοτώνονται" επάνω στη Θεσσαλονίκη:

Ο ασθενής νοσεί βαριά και δεν επιθυμεί να γίνει καλά...

ΑΦΡΟΔΊΤΗ ΜΑΝΟΥ

Μας το έστειλε ο Λεωνίδας Αποσκίτης με e-mail