Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2023

ΑΝΤΙ ΑΛΛΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ Η ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΑΜΠΟΥΑΝ ΜΥΑΛΩΝ (ΜΜΕ)

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Η ΝΑΤΟΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ...


Γράφει ο Γιάννης Ναστούλης

Η νατοϊκή αντεπίθεση πνέει τα λοίσθια. Στους 4 μήνες της διάρκειάς της οι Νατοϊκοί έχασαν 9 από τις 12 ταξιαρχίες, έχουν 83 χιλιάδες νεκρούς, 150 χιλιάδες τραυματίες και χιλιάδες τόνους οπλισμού στα πεδία των μαχών και στις αποθήκες όπλων.

Τα γερμανικά νοσοκομεία κάθε μέρα δέχονται εκατοντάδες Αμερικανούς τραυματίες, με αδιευκρίνιστο αριθμό των νεκρών Νατοϊκών "μισθοφόρων", τους οποίους οι Ουκρανοί προωθούν ως αναλώσιμους για τις ημερήσιες ανάγκες σίτισης των ρωσικών κανονιών.

Η κατάσταση των Νατοϊκών στρατευμάτων είναι πλέον απελπιστική.

Η αναιμική ευρωπαϊκή οπλοβιομηχανία δεν μπορεί να αναπληρώσει τις τρομακτικές απώλειες. Τα αποθέματα έχουν υπερβεί το όριο ασφαλείας, ενώ οι Αμερικάνοι αποσύρονται "διακριτικά" για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Ο πόλεμος έβγαλε στην επιφάνεια τα τεράστια προβλήματα του ευρωστρατού, ας το πούμε έτσι, τα οποία ήταν γνωστά από τη δεκαετία του 2000, καθόσον η μόνη φιλοδοξία των ευρωπαϊκών ελίτ ήταν "επιχειρήσεις Πέτερσμπεργκ", αφήνοντας τον πιθανό πόλεμο κλίμακας στον Αμερικανό κουμπάρο. Η Ευρώπη δεν μπορούσε και δεν μπορεί να διεκπεραιώσει πόλεμο μεσαίας κλίμακας για πάνω από 60 μέρες.

Η Ουκρανία όμως τσάκισε και τον αμερικανικό μύθο.
Αν η Αμερική δεν μπορεί εκπτύσσοντας ολόκληρο τον Νατοϊκό μηχανισμό σε όλα τα επίπεδα που μπορεί κάποιος να διανοηθεί, εργαλειοποιώντας τον μεγαλύτερο και καλύτερο δυνατό Δυτικό στρατό, τους Ουκρανούς, οι οποίοι μάλιστα "αμύνονται του πατρίου εδάφους", το ερώτημα που αναδύεται βασανιστικό και ακαταμάχητο είναι πως θα μπορέσει να υποστηρίξει το δόγμα της διπλής ανάσχεσης στο πεδίο και όχι στα χαρτιά? Εφιάλτης!


Οι ΗΠΑ έπεσαν στην παγίδα του Θουκυδίδη αρκετές δεκαετίες πριν τον πόλεμο. Οι άλλοι συνασπίστηκαν και προετοιμάστηκαν μεθοδικά, έβλεπαν. 

Και οι Αμερικάνοι το έβλεπαν. Ακριβώς γι αυτό τον λόγο προκάλεσαν τον πόλεμο. Το δίλημμα ή τώρα ή ποτέ ήταν η βαθιά αιτία αυτού του πολέμου, με παρεμπίπτοντα στόχο το "ψείρισμα" των ανεξάντλητων πόρων της Ρωσίας.


Το ηγεμονικό τραστ ιδιωτικών επιχειρήσεων που κατείχε (δεν κατέχει) τον πλανήτη, βλέποντας τα πιεστικά μακροοικονομικά δεδομένα, διέταξε το αμερικανικό κράτος να κάνει τη συνήθη βρόμικη δουλειά με το γάντι του ανόητου Ζελέσνι.


Ο πόλεμος αυτός είναι πόλεμος αδυναμίας και όχι ισχύος.

Οι Αμερικάνοι θεώρησαν ότι με τις πρωτοφανείς οικονομικές κυρώσεις, την οργιώδη πραγματικά προπαγάνδα για κάμψη του φρονήματος του αντιπάλου και μια καλοστημένη παγίδα γιγαντιαίων οχυρώσεων εντός αστικών ιστών στην ανατολική Ουκρανία, θα μπορούσαν να ρίξουν τον Πούτιν και να εγκαταστήσουν ένα ανδρείκελο τύπου Γιέλτσιν, ώστε να τελειώσουν την Κίνα χωρίς τουφεκιά.

Πόσο λάθος!


Αλλά, είπαμε, όταν είσαι σε πίεση, κανείς λάθη.
Η μεγάλη διάρκεια του πολέμου αιφνιδίασε το ΝΑΤΟ και όχι τη Ρωσία!
Απόδειξη, αφενός η αυξανόμενη συμπάγεια της ρωσικής κοινωνίας και των συμμαχικών κρατών, αφετέρου η ρηγμάτωση, που πλέον δεν κρύβεται, μέσα στη Δυτική συμμαχία.


Που πάμε?

Σταθμίζοντας όσες παραμέτρους μπορούμε, η Δύση θα παίξει το χαρτί της Πολωνίας. Όχι ότι θα τη βάλει στον πόλεμο, διότι τη χρειάζεται
α. ως το νέο αναχωματικό κράτος και β. τη χρειάζεται στη νέα Δυτική αρχιτεκτονική με ή χωρίς την Ουκρανία.


Το σχέδιο είναι η ανασύστασης μιας κηδευομενόμενης από τις ΗΠΑ Βαλτο-πολωνικής κοινοπολιτείας "αστακός", με τα κράτη Βίζεγκραντ μέσα και κεντρικό βηματοδότης την Πολωνία, που θα έχει διπλό ρόλο: την εξάλειψη κάθε ιδέας μελλοντικής ενοποίησης του εφιαλτικού άξονα (heartland) Γερμανίας-Ρωσίας-Κίνας και τη δημιουργία των κάθετων οδικών (Καρπαθία), σιδηροδρομικών και ποτάμιων οδών που θα συνδέουν τη Βαλτική, τον Εύξεινο-Αιγαίο και Αδριατική Trimaritimum). 

Το σχέδιο μπορεί να υλοποιηθεί άριστα με τη δυτική Ουκρανία μέσα αλλά και σχετικά αποδεκτά και χωρίς αυτή.


Υποάξονες του δικτύου αυτού θα είναι η ενεργοποίηση των ιστορικών δρόμων Μοράβα-Αξιού-Θεσσαλονίκης, Μοράβα-Έβρου (από αυτούς πέρασαν οι Ούνοι, οι Αβαροι, οι Σλάβοι, οι Σταυροφόροι κλπ) και της Αλεξανδρούπολης με Μπουργκάς καΙ Κωστάντζα-Δούναβη.
Τη Νότια απόληξη θα καλύπτει ένα πανίσχυρο σύμπλοκο ισχύος, η Αιγηίς, με συνιδιοκτήτες Ελλάδα-Τουρκία.


Καλά όλα αυτά, υπάρχει όμως ένας ξενοδόχος (Ρωσία) και δυο-τρεις ρεσεψιονίστ (Ουκρανία, Σερβία-Μοντε Νέγκρο και Τουρκία)!


Γιάννης Ναστούλης


ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΠΟΣΚΙΤΗΣ 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου