H ΔΙΑΠΑΛΗ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ-ΔΥΣΗΣ: ΌΤΑΝ ΟΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟ
H διαπάλη για την Οικονομική Ηγεμονία μεταξύ Ανατολής και Δύσης: Όταν οι Μειονότητες Πληρώνουν το Τίμημα της Συμμαχίας με τον Εξτρεμισμό.
Σε ένα πλαίσιο αυξανόμενου παγκόσμιου ανταγωνισμού μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του κινεζικού άξονα, η διεθνής ισορροπία δυνάμεων αναδιαμορφώνεται από μεγάλης κλίμακας οικονομικά έργα που ξεπερνούν το εμπόριο και προχωρούν στην άσκηση πολιτικής και στρατιωτικής επιρροής.
Μία από τις πιο εντυπωσιακές εκδηλώσεις αυτού του ανταγωνισμού είναι η νέα τριμερής συμμαχία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ινδίας και του Ισραήλ, με την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας και των κρατών του Κόλπου, ενάντια στο τεράστιο έργο «Μία Ζώνη και ένας Δρόμος» της Κίνας.
Αυτά τα δύο έργα διασχίζουν τη Μέση Ανατολή, μετατρέποντάς την σε μια αρένα ακήρυχτης αλλά αιματηρής σύγκρουσης.
Η Νέα Δυτική Οικονομική Γραμμή… και η Τραγωδία της Μέσης Ανατολής.
Η Δυτική συμμαχία προτείνει μια «οικονομική γραμμή» που θα εκτείνεται από την Ινδία στη Μέση Ανατολή και στη συνέχεια στην Ευρώπη, ενώ η Κίνα προσπαθεί να επεκτείνει την οικονομική της επιρροή από την Ανατολή κατά μήκος περίπου της ίδιας διαδρομής.
Αλλά ανάμεσα σε αυτούς τους πολύχρωμους χάρτες που παρουσιάζονται σε διεθνείς αίθουσες συνεδριάσεων, μια αλήθεια κρύβεται: Η Μέση Ανατολή δεν είναι ένας ανοιχτός δρόμος.
Είναι μια γη που κατοικείται από λαούς, συμπεριλαμβανομένων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων, οι οποίοι αυτή τη στιγμή εκκαθαρίζονται συστηματικά στο όνομα της κυριαρχίας και των οικονομικών έργων.
Αυτό που συμβαίνει στη Συρία – οι σφαγές και ο εκτοπισμός Αλαουιτών, Χριστιανών, Δρούζων και στη συνέχεια Κούρδων – δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός.
Αντίθετα, είναι μέρος του αγώνα για τον έλεγχο του γεωγραφικού και ανθρώπινου κενού που επιτρέπει σε αυτά τα έργα να ακμάσουν.
Ahmed al-Sharaa (al-Julani)… Το πολιτικό πρόσωπο ενός γενοκτονικού έργου
Μέσα σε αυτό το χάος, ο Ahmed al-Sharaa (al-Julani), πρώην ηγέτης της Αλ Κάιντα και στενός συνεργάτης του αλ-Μπαγκντάντι, εμφανίζεται, με επίσημη ενδυμασία και με «κυριαρχική» ρητορική, υποστηριζόμενος από τη σιωπή ή τη συναίνεση των χωρών του Δυτικού Κόλπου, ως ο καταλληλος άνθρωπος της στιγμής.
Όμως, η αλήθεια είναι βαθύτερη και πιο επικίνδυνη: Ο Al-Julani δεν έχει αλλάξει. Απλώς έχει αλλάξει την εμφάνισή του.
Η τακφιριστική ιδεολογία του είναι ακόμα ζωντανή, το σχέδιο αποκλεισμού του εξακολουθεί να εφαρμόζεται και, ακόμη πιο επικίνδυνο, απολαμβάνει αυξανόμενη διεθνή νομιμότητα, παρά τα καλά τεκμηριωμένα εγκλήματα και παραβιάσεις που διαπράττουν οι δυνάμεις του εναντίον αμάχων, ιδίως μελών μειονοτήτων.
Η άμεση ή έμμεση υποστήριξη του Κόλπου σε αυτό το σχέδιο – είτε μέσω χρημάτων, σιωπής, είτε μέσω της προώθησής του ως «μετριοπαθούς» εκπροσώπου της αντιπολίτευσης – αποτελεί στρατηγική απειλή.
Αυτό που έκαναν στο παρελθόν οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζοντας τους Ταλιμπάν, επαναλαμβάνουν σήμερα στη Συρία, υποστηρίζοντας έναν άνθρωπο που αντιπροσωπεύει την πιο επικίνδυνη προέκταση της Αλ Κάιντα και του ISIS.
Η Επόμενη Επέκταση… Από τη Συρία στην Ιορδανία, τον Κόλπο και την Ευρώπη
Εάν το σχέδιο του αλ-Τζουλάνι επιτύχει στη Σουέιντα, ο κλώνος του θα είναι έτοιμος στη βόρεια Συρία εναντίον των Κούρδων, στη συνέχεια στην Ιορδανία και τον Κόλπο και τελικά θα φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου οι αδρανείς πυρήνες απλώς περιμένουν τη μεταμόρφωσή τους.
Η ιδεολογία του Ισλαμικού Κράτους δεν γνωρίζει όρια και αν της δώσουμε τον χώρο που χρειάζεται για να αναπτυχθεί σήμερα υπό το πρόσχημα ενός «κρατικού έργου» ή «σταθερότητας και ασφάλειας», θα επιστρέψει για να χτυπήσει εκεί που κανείς δεν το περιμένει, όπως έκανε στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες και τη Νέα Υόρκη.
Η ανάγκη για μια συμμαχία μειονοτήτων… πριν είναι πολύ αργά
Η διακοπή αυτής της προόδου μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας πραγματικής και ταχείας συμμαχίας μεταξύ των συριακών μειονοτήτων – Αλαουιτών, Χριστιανών, Δρούζων και Κούρδων – και όλων των δυνάμεων της πολιτικής αντίστασης.
Κάθε μέρα καθυστέρησης θα οδηγήσει σε μια σφαγή, έναν εκτοπισμό ή μια γενοκτονία. Η διεθνής κοινότητα, ως συνήθως, θα παρέμβει μόνο όταν είναι πολύ αργά.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Η Φωνή της Λογικής… σε μια Αντικρουόμενη Θέση
Σε αυτό το περίπλοκο τοπίο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κατέχουν μια μοναδική θέση: ένα μετριοπαθές κράτος με αποδεδειγμένο ιστορικό καταπολέμησης της εξτρεμιστικής ιδεολογίας και στενούς δεσμούς με την Ουάσινγκτον και το Ριάντ. Ωστόσο, η θέση τους σήμερα φαίνεται αντιφατική:
Από τη μία πλευρά, τα ΗΑΕ είναι εταίρος στην τριμερή οικονομική πορεία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ινδία και συμμετέχουν στο μεγάλο σχέδιο που αφορά τη Συρία.
Από την άλλη , σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις, δεν εμπιστεύονται πλήρως τον αλ-Τζουλάνι, αλλά μάλλον αμφισβητούν τις προθέσεις του και γνωρίζουν ότι συνεχίζει να ταλαντεύεται μεταξύ της εξτρεμιστικής ιδεολογίας που κρύβει και της μετριοπαθούς ρητορικής που τον εξωραΐζει.
Αυτή η προσεκτική πράξη εξισορρόπησης από τα ΗΑΕ πρέπει να μετατραπεί σε μια αποφασιστική ηγετική θέση. Με την εμπειρία και την επιρροή τους, τα ΗΑΕ είναι ικανά να σταματήσουν την κατάρρευση πριν γίνει μια περιφερειακή και παγκόσμια καταστροφή.
Ηγεμονία με κόστος το αίμα
Τελικά, φαίνεται ότι η κούρσα μεταξύ Ουάσινγκτον και Πεκίνου, ή μεταξύ του Δυτικού και Ανατολικού άξονα, διεξάγεται με τα σώματα αθώων και με το αίμα μειονοτήτων. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, από το Αφγανιστάν μέχρι το Ιράκ, και τώρα στη Συρία.
Αλλά αυτή τη φορά, κανείς στην περιοχή δεν θα επιβιώσει ή δεν θα ανακάμψει, εκτός εάν ληφθούν τολμηρά βήματα και γνήσιες συμμαχίες για να ξεπεραστούν οι άμεσοι υπολογισμοί και να σωθεί ό,τι απομένει από την Ανατολή πριν γίνει μόνιμα ερείπια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου