ΕΞΑΣΦΑΙΡΑ Η ΑΣΦΑΙΡΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ, ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙ…
Οι εξοπλισμοί ήταν πάντα ένα ακανθώδες θέμα.
Συχνά στο παρελθόν , εγγύς και απώτερο, συνδέθηκαν με μίζες και διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Συχνά επίσης, τους κατά καιρούς εξοπλισμούς συνόδευε το ερώτημα αν αυτοί γίνονταν με γνωμονα την εθνική άμυνα ή με γνώμονα συμμαχικές υποχρεώσεις (και καταναγκασμούς).
Επίσης συχνά το ερώτημα αν κάποιοι εξοπλισμοί γίνονται με στρατιωτικά ή πολιτικά κριτήρια έμενε αναπάντητο.
Και το κυριότερο: ο έλεγχος στη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα των όπλων είναι εθνικός ή «συμμαχικός» και -κυρίως- Αμερικανικός;
Το θέμα είναι πολύπλοκο και η αφεντιά μου δεν είναι ειδικός.
Όμως ,από πολιτικής επόψεως , κάποια πράγματα είναι εξόχως αντιφατικά. Πως λόγου χάριν, μπορούν να συμπλέουν ο Κατευνασμός με τους Εξοπλισμούς;
Τον τελευταίο καιρό εκτός από τους εξοπλισμούς υπήρξαν και αφοπλισμοί (με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία) -τι όπλων και ποιες ποσότητες, είναι κάτι για το οποίο η κοινωνία έχει θολή εικόνα.
Τώρα λοιπόν που ο Κ. Μητσοτάκης εξαγγέλει ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ της τάξεως των 25 δις, όλο το άνω ιστορικό αναδύεται εκ νέου.
Θα γίνουν αυτοί οι εξοπλισμοί για την εθνική άμυνα; Θα είναι τα νέα όπλα υπό εθνικό έλεγχο; Θα ταιριάζουν με το ελληνικό ανάγλυφο; Θα ενισχύσουν την αποτροπή ή θα είναι υπό το κράτος μιας πολιτικής κατευνασμού;
Ή μήπως απλά η Ελλάδα μπαίνει κι αυτή στο πλαίσιο των υπό εκκόλαψη «πολεμικών οικονομιών» στην Ένωση; Μάλιστα μέσα σε μια πολεμοκάπηλη παράκρουση με δραματικές οικονομικές συνέπειες για τις κοινωνιές (στην παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση κ.α);
Και το υπέρτατο: γίνεται όλο αυτό στο πλαίσιο μιας Εθνικής Στρατηγικής , ενός Αμυντικού Δόγματος γνωστού uzbi et ozbi ,ή , πάμε κι όπου βγει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου