ΟΙ ΚΟΛΑΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΠΟ ΥΓΙΕΙΣ
στον Ιάκωβο
Σε μια εποχή όπου ο Υπεράνθρωπος επανέρχεται ως μετάνθρωπος υπερβιονικός και η ανωτερότητα της ράτσας επιστρέφει ως ανωτερότητα της υγείας, oι Κολάσεις θα είναι γεμάτες από υγιείς…
Ανάλγητους υγιείς, υπερόπτες υγιείς, αλαζόνες υγιείς, απάνθρωπους υγιείς, ψυχάκηδες της υγείας, υγιεινόφιλους, ατομιστές, φιλοτομαριστές, παρτάκηδες, πωρωμένους του bien etre…
Αντικοινωνικούς αναίσθητους, αγοραφοβικούς τρελαμένους…
Η αντιστροφή της αξιακής κλίμακας είναι εντυπωσιακή…
«Συμπορευθώμεν αυτώ καί συσταυρωθώμεν καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτόν ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ…διὰ τὸ παθεῖν…»
Κι όμως ακόμη και σήμερα και παντού και πάντοτε υπάρχουν βασανισμένες υπάρξεις που υποφέρουν και είναι αυτές που πρωτίστως είναι πρόθυμες να συμπαρασταθούν, να μοιραστούν,να συντρέξουν,να συμπάσχουν που συμπαθούν….
«Και είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη...» το πάσχειν είναι το Πάσχα είναι Τα Πάθη το διαβατήριο πέρασμα στην αληθινή ζωή ως μέσο προσωπικής αυτο-ολοκλήρωσης ενώ το συμπάσχειν είναι η προϋπόθεση της κοινωνικής ζωής εμπεδωμένης στην αλληλεγγύη,τον αλτρουισμό,την αυτοθυσία…
Αντ΄αυτών επιβλήθηκε και προβλήθηκε ως νεοπαγές ιδανικό:
Tο απυρόβλητο στο lockdown, η κοινωνική αποστασιοποίηση, το υπερπροστατευτικό παλάτι της εξ αποστάσεως ζωής όπου ψηφιακοί Βούδες μακριά από τις αλήθειες του πόνου του θανάτου της πείνας της αρρώστιας θα επαναπαύονται στην ατομική νιρβάνα σωτηρίας…
Ο κρατικός πατερναλισμός δημιουργεί πολίτες υπερευαίσθητους, φοβικούς και στη συνέχεια επιθετικούς αφού η απομόνωση η κλεισούρα ο καταναγκασμός η στέρηση της ελευθερίας πάντα προκαλεί αύξηση της ανθρώπινης επιθετικότητας και αντίδραση…τα πειράματα σ΄ανθρώπους κοστίζουν…
Oι Κολάσεις θα είναι γεμάτες από «υγιείς» που αρκούμενοι στην ψευδα-αυτάρκειά τους απώλεσαν τα κοινωνικά τους ανακλαστικά ηδονολάτρες του υπερτροφικού Υπερεγώ τους, υπερόπτες στην ψευδαυτάρκειά του «εμόν».
Ανθρώπους χωρίς βίωμα την ώρα που όπως διδάσκει ένας φίλος Καθηγητής της Ιατρικής «η ζωή είναι εμπειρίες»…
Οι Κολάσεις θα είναι γεμάτες από υγιείς…οι άλλοι βασανίστηκαν εδώ. Και όμως πόσοι διαπρεπείς καλλιτέχνες ή επιστήμονες δεν έφθασαν σε ύψη κοινωνικής προσφοράς παρ΄ότι είχαν μια μόνιμη αναπηρία ή χρόνια πάθηση...
Ο ψηφιακός Καιάδας παρακολούθησης-ταυτοποίησης με πρόσχημα το δημόσιο συμφέρον,τα ηλεκτρονικά βραχιόλια καταδίκης, ο στιγματισμός δεν αξίζει στον ασθενή…
Από το…πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος…σε μια χαμοζωή άρνησης της πραγματικότητας σε αποστειρωμένο περιβάλλον…αυτο-απομόνωσης…
Ο υπέρτιτλος είναι του ιστολογίου μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου