ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΜΟΝΙΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΧΙΩΤΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! ΤΙ ΔΙΑΜΗΝΥΣΑΝ!
ΒΙΝΤΕΟ
Ήταν υπαίθριος χώρος όπου γινόταν κάτι σαν πάρτι μια χοροεσπερίδα μια βραδιά με επισημότητα. Ήταν σχετικά αρκετοί οι καλεσμένοι. Ξεχώρισε μια υψηλή γυναίκα. Του έκανε εντύπωση που ήταν τόσο ψηλή. Τόσο εντυπωσιάστηκε που του ήρθε αυθόρμητα αυτός ο στίχος
–Προσκυνώ τη χάρη σου…… λαέ μου.
-είστε πολύ ψηλή για γυναίκα.
Την κοίταξε από πάνω ως κάτω να δει αν μπορούσε να δικαιολογηθεί αλλιώς αυτό το υπερφυσικό ύψος (Υψηλοτέρα ουρανών) αλλά φορούσε πασούμι καθόλου τακούνι του έριχνε ένα κεφάλι σίγουρα αν και αυτός ήταν ήδη ψηλός. Αυστηροπρεπές ύφος είχε η γυναίκα.
Και συνέχισε να της μιλάει:
-έχετε πρώτο μπόι όμως αντιστοιχεί αυτό και στο ηθικό σας ανάστημα; την ρώτησε.
Αυτή του ανταπάντησε μ΄ερώτηση:
-Eσείς τι ύψος έχετε;
Tης είπε.
-Ο αδερφός σας;
Eδώ μάσησε τα λόγια του και έδωσε κάποιους πόντους στον αδερφό του για να της πει ότι κι αυτός περίπου το ίδιο ύψος με αυτόν έχει.
Στη συνέχεια ήρθε μια άλλη κυρία μεσαίου αναστήματος μια συνηθισμένη γυναίκα. Και του συστήθηκε ως η οικοδέσποινα. Την ρωτάει και ποιά ήταν η γυναίκα που συνομιλούσα μαζί της μήπως ξέρετε;
–Aυτή είναι η γυναίκα που κάνει τις δουλειές, η γυναίκα που πάει από σπίτι σε σπίτι και ξενοδουλεύει.
Η Κυρία, η Οικοδέσποινα η Δέσποινα του παρουσιάσθηκε ως η ”γυναίκα” που λέμε σήμερα η παραδουλεύτρα. Η Κυρία ως δούλη..
Στη συνέχεια σ΄ένα διάδρομο έρχεται ένας νεαρός καλόγερος.(πάντα ως Ερχόμενος) Του έκανε εντύπωσε μοναχός σε πάρτι σκέφτηκε από μέσα του. Ένας μοναχός στο πάρτυ. Τον πλησίασε ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο ο καλόγερος ήταν ερχόμενος.
Είχε σχετικά κοντά γένια καστανόξανθα. Φορούσε λινό λεπτό ράσο απαλά αστραφτερό πεντακάθαρο και είχε μια ζώνη λεπτή υφασμάτινη με μια υποτυπώδη μικρή αγκράφα στο μέση. Κάνει έτσι και πιάνει με το δάχτυλο την αγκράφα και τον τραβάει ελεφρά από τη ζώνη προς το μέρος του λέγοντάς του:
-πολύ μ΄αρέσουν οι ζωνούλες σας.
Ο μοναχός απαντά στο λογισμό του:
–Mην νομίζεις το ράσο δεν προσθέτει τίποτα.
Συνεχίζουν να συμπορεύονται να συμβαδίζουν μέχρι πιο πάνω που ο τύπος πιάνει το νεαρό καλόγερο αγκαλιά από τον ώμο και τον φέρνει πάνω του καρδιά με καρδιά στήθος με στήθος από την πλευρά της καρδιάς. συγκαρδιώθηκαν
Του άρεσε πολύ η παρέα του με το νεαρό καλόγερο με το απέριττο λιτό ράσο. ήταν σαν νεαρός διάκονος. Ο δεσπότης ως διάκονος ο Κύριος ως δούλος. «ου γάρ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι»
Στη συνέχεια του έδειξε όμως με τον τρόπο του ότι το ράσο είναι και βαρύ σαν να ένιωθε μια κάποια δυσφορία. Το βγάζει φοράει ένα γκρίζο κοστούμι κι από πάνω ένα ιδιόμορφο γκρι σαν παλτό που στο πίσω μέρος όπως έπεφτε ήταν πιο μακρύ από μπροστά. Θα έβγαιναν μια βόλτα μαζί στην πόλη..
Τον ρωτάει
-εσύ ήσουν που είχες πάει σ΄έναν δεσπότη κάπου στην Ή(ή)πειρο;
_όχι, του λέει.. ( δεν είχε σχέση μ’ ηπειρωτικό κομμάτι της χώρας)
Σε άλλο απόσπασμα ξαναβλέπει τον ίδιο ρασοφόρο να φοράει αυτή τη φορά μοναχικό σκούφο και γυαλιά.Με γένια μέτρια ως κοντά. Είχε το ύφος πολύ διανοούμενου άρχισε να μιλάει σ΄άριστη ελληνική με γλωσσικά δάνεια από ελληνιστική και να διατυπώνει νοήματα ακατάπαυστα που είχαν νόημα αλλά ήταν τέτοια η ταχύτητα που εκφραζόταν που δεν μπορούσε κανείς να συγκρατήσει ούτε λέξη.
Τέλεια διατύπωση εκφορά λόγου και τέλεια σύλληψη αδιανόητων νοημάτων. Αυτό θα πεί Λόγος, Υιός και Λόγος. άντε και σου μίλησε ο Χριστός και τι θα καταλάβεις δεν θα πιάσεις μια. Σαν καθηγητής υπερδιανοούμενος. τι κουλτούρα και ποιο Χάρβαρντ..
Και μετά βγαίνει και πάλι στο αίθριο. Βλέπει γυναίκα μεγαλοπρόσωπη με φαρδιά μεγάλα χαρακτηριστικά και κάπως σχιστά μάτια. Σαν απλή νησιώτισσα.( όταν είδε την εικόνα πιστοποίησε ότι είχε αυτά τα ίδια τα χαρακτηριστικά)
–Εγώ έμενα στη Νέα Μονή και ήρθα εδώ για το γιο μου.. (εννοούσε που έγινε διάκος, μοναχός)
–Δηλ. είσαι Χιώτισσα της λέει
Του απαντάει καταφατικά.
Είχε έκδηλη την αγωνία, ανησυχία για τον μοναχογιό της αποτυπωμένη στο πρόσωπο. Η ματιά της ήταν ανήσυχη. Σαν να τον έψαχνε. ΜΑΝΑ.
Στο τέλος βλέπει την πρώτη γυναικεία φιγούρα την Οικοδέσποινα κι έφυγε από την αγκαλιά της ένα παιδάκι αγοράκι με καστανόξανθα μπούκλες σγουρά μαλλιά κι ήταν ερχόμενο κατά το μέρος του..Έκανε άκρη να περάσει αυτό το χαριτωμένο σαν αγγελάκι παιδί και πρόσεξε ότι είχε μια μικρή πληγή.
Ήταν η Παναγία η Νεαμονήτισσα η Χιώτισσα η Χιοπολίτιδα που δεν απεικονίζεται Βρεφοκρατούσα κι αυτή της η εικονογράφηση δηλώνει εν απουσία του θείου βρέφους την αγωνία την καλήν ανησυχία της Μάνας για το Γιο.
Η αληθινή μάνα που παρακολουθεί κι αγωνιά για το τέκνο της σε όλες τις φάσεις της ζωής του και το στηρίζει.η Νεαμονίτισα είναι η Παναγία που εναγωνίως αναζητεί τον Υιό όπως τον αναζήτησε όταν τον έχασε στο Ναό όταν ήταν 12ετής. Μητέρα Προστάτιδα κάθε μάνας που αγωνιά για το παιδί της.
΄Ενα από τα πολλαπλά μηνύματα είναι και τούτο ας έχουμε την καλή αγωνία για τα παιδιά σήμερα που τα παιδιά εναι ο κατ΄εξοχήν στόχος.
( επί του πνευματικού πιεστηρίου, χθεσινή εμφάνιση… μας το έστειλε ένας φίλος από τα παλιά.)
Η Νέα Μονή της Χίου (Παναγία Νεαμονήτισσα) (απόσπασμα από το ιστορικό ανέγερσης της μονής)
…Ἐκεῖνον τὸν καιρὸ ποὺ ἔγιναν ὅλα αὐτὰ στὴ Χίο ( η θαυματουργική ανακάλυψη της εικόνας από 3 ασκητές μοναχούς) , ἦταν διωγμένος ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη στὴ Μυτιλήνη ὁ Κωνσταντῖνος ὁ Μονομάχος.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μὲ θεία ἀποκάλυψη γνώρισαν πὼς πεθαίνοντας οἱ βασιλεῖς Μιχαὴλ ὁ Παφλαγὼν καὶ Μιχαὴλ ὁ Καλαφάτης θὰ βασίλευε ὁ Κωνσταντῖνος ὁ Μονομάχος, γι᾿ αὐτὸ ὁ θεῖος Νικήτας καὶ ὁ θεῖος Ἰωσὴφ πῆγαν στὴ Μυτιλήνη καὶ τὸν βρῆκαν καὶ τοῦ ἀποκάλυψαν ὅτι εἶναι θεῖο θέλημα σὲ λίγο καιρὸ νὰ γίνει ἐκεῖνος βασιλιᾶς στὴν Πόλη.. Τοὺς εἶπε πώς, ἂν εὐτυχοῦσε καὶ βασίλευε, θὰ εἶχαν ὅ,τι ἤθελαν.
Οἱ ἅγιοι Πατέρες τοῦ διηγήθηκαν λεπτομερῶς τὸ μέγα θαῦμα της ευρέσεως της εικόνας καὶ ζήτησαν νὰ κάνει ἕνα ὡραῖο Μοναστῆρι καὶ ἕναν εὐρύχωρο Ναὸ γιὰ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, βασιλικὸ δῶρο στὴ Θεομήτορα, τὴν Κυρία τοῦ παντός. Τότε λέγει ὁ Μονομάχος πρὸς τοὺς Πατέρες πώς, ἂν λάβει τὴ βασιλεία, θὰ κάνει αὐτὸ ποὺ τοῦ ζητοῦσαν.
Οἱ Ὅσιοι ὅμως ἤθελαν νὰ κατοχυρωθοῦν ὄχι μόνο μὲ λόγια καὶ ὑποσχέσεις καὶ ἔτσι τοῦ ζήτησαν τὸ δακτυλίδι ποὺ φοροῦσε καὶ εἶχε τὴ βούλα του ἐπάνω. Ἥσυχοι πιὰ ἔφυγαν γιὰ τὴ Χίο.
Δὲν πέρασε πολὺς καιρὸς καὶ ἡ βασίλισσα Ζωὴ ἡ Πορφυρογέννητη, ποὺ εἶχε ἐξοριστεῖ ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ τὸν Καλαφάτη, πῆρε τὰ σκῆπτρα καὶ τὴ βασιλικὴ ἐξουσία τὸ 1042 μ.Χ. Ἔτσι βγῆκε ἀληθινὴ ἡ προφητεία τῶν Ὁσίων Πατέρων..
Σὰν ἔμαθαν οἱ Πατέρες ὅτι πλέον βασίλευε ὁ Κωνσταντῖνος Θ´ ὁ Μονομάχος, σύζυγος τῆς Ζωῆς, πῆγαν στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τοῦ θύμισαν τὴν ὑπόσχεση ποὺ τοὺς ἔδωσε στὴ Μυτιλήνη δείχνοντάς του τὸ δακτυλίδι του (αὐτὸ τὸ δακτυλίδι μέχρι σήμερα βρίσκεται τοποθετημένο στὴν ἁγία εἰκόνα τῆς Παναγίας μας μαζὶ μὲ πάμπολλα ἀφιερώματα ποὺ τῆς χαρίζουν οἱ πιστοί).
Ὁ βασιλιᾶς κράτησε τὴν ὑπόσχεσή του καὶ εὐθὺς ἀμέσως ἔστειλε πολλῶν γνώσεων ἀρχιτέκτονα, καθὼς καὶ ἐργάτες νὰ οἰκοδομήσουν καὶ νὰ τελειοποιήσουν τὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου.
Ἔστειλε τοὺς καλλίτερους ἁγιογράφους νὰ στολίσουν καὶ νὰ κοσμήσουν τὸ ναὸ μὲ ἀφαντάστου ὀμορφιᾶς ψηφιδωτὰ (τὰ περισσότερα σώζονται καὶ θαυμάζονται μέχρι σήμερα).
Ἔστειλε κολόνες μαρμάρινες καὶ λαμπρές, πορφυρόχροα μάρμαρα καὶ ὅ,τι ἄλλα ὑλικὰ ἀπαιτοῦνταν γιὰ τὸ κτίσιμο τῆς Μονῆς. Οἱ δὲ οἰκοδόμοι ἐργάστηκαν καὶ ἐπιμελήθηκαν μὲ καλλιτεχνία γιὰ τὴν ἀποπεράτωση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Δώδεκα χρόνια κράτησε τὸ κτίσιμο τοῦ Καθολικοῦ καὶ στὸ διάστημα αὐτὸ πέθανε καὶ ἡ βασίλισσα Ζωὴ καὶ ὁ βασιλεὺς Κωνσταντῖνος (1042-55) καὶ τὸ θεάρεστο αὐτὸ ἔργο τελείωσε μεγαλοπρεπῶς ἡ ἀδελφὴ τῆς Ζωῆς, ἡ Θεοδώρα…
Ἡ Μονὴ περιλάμβανε συγκρότημα κτηρίων, ποὺ δείχνουν τὴ λαμπρὴ ἀκμὴ τῆς βυζαντινῆς τέχνης κατὰ τὴν ἐποχὴ τῆς Μακεδονικῆς δυναστείας. Ἀπὸ τὰ κτήρια αὐτὰ σήμερα σώζονται τὸ Καθολικό, ἡ Τράπεζα καὶ ἡ Κινστέρνα ὁλόκληρα.
Τὸ Καθολικὸ ἰδιαίτερα, ποὺ ἀνήκει στὸν τύπο τῶν ὀκτάγωνων ναῶν, ἱδρυμένο σὲ τετραγωνικὸ διάγραμμα μὲ τροῦλο, ἀποτελεῖ τὴ θαυμασιότερη ἀρχιτεκτονικὴ προσπάθεια αὐτῆς τῆς περιόδου.
Τὰ μωσαϊκά, φιλοτεχνημένα ἀπὸ καλλιτέχνες σταλμένους ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνο Μονομάχο στὴ Χίο γι᾿ αὐτὸν τὸ σκοπό, ἀντιπροσωπεύουν τὴν ἐπίσημη βυζαντινὴ ζωγραφικὴ καὶ διακρίνονται γιὰ τὴν κομψότητα τοῦ σχεδίου, τὴν ἀναζήτηση τοῦ γραφικοῦ στοιχείου καὶ τὸν ἐκθαμβωτικὸ πλοῦτο τοῦ χρωματισμοῦ.
Είναι μονή του 11ου αι. μ.Χ αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου η περίφημη για τα ψηφιδωτά της όπου εκάρη μοναχός ο Άγιος Νεκάριος Πενταπόλεως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου