Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2024

ΙΕΡΟΣ, ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)


Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΜΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ




ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ 
ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
+++ 

 Γράψε λόγο Ιερό, διάδωσε τον στο δικό μου λαό.

Ουδέν το κρυπτόν από Εμέ, 
όλα εμπρός μου εμφανή. 
 Γνωρίζω άνθρωπε της γης τα πάντα σου,
 τα κρύφια τα της διανοίας, 
όλα τα συμβάντα σου. 

Σε βλέπω εμπρός μου συνεχώς, 
τη ζωή σου τεκνίο μου εις χείρας μου κρατώ. 
 
Σου δεικνύω Θεία σημεία, 
ενίοτε σε επισκέπτομαι διά της δοκιμασίας,
 θέλω εσέ να αφυπνίσω, 
σε πεδίο κάθαρσης να σε ωθήσω. 

 Κάνω σε εσένα, ναι, Θεϊκές επεμβάσεις, 
σου αλλάζω κατευθύνσεις, 
σου δεικνύω Ιερές τάσεις.

 Θαύματα βλέπεις μπροστά σου, 
ευλογώ εσέ, τα παιδιά σου, 
σου χαρίζω, σου δίδω ευλογίες 
μα πολλές φορές ίσως παιδί μου 
κλειστές οι καρδίες. 

 Διόλου δεν συγκινείσαι,
 στο κενό δυστυχώς ασκόπως αιωρείσαι. 
 
Μόνο για της ύλης, 
διά τα εδώ ενδιαφέρεσαι παιδί μου, 
όχι δεν ακούς τη φωνή μου
 που με Άγιο μα και απλό ρήμα 
συγχρόνως σου μιλάει,
 έτσι απλά με τη φωνή μου σε ζητάει.

Είσαι εικόνα και ομοίωση μου,
 μην το ξεχνάς παιδί μου. 

 Εγώ μόνο μπορώ τα πάντα σε σένα να ανατρέψω,
 αποστολή μείζονα, μεγίστη να σου δώσω, 
να σε κάνω χάριτος δοχείο,
 νοερώς να επικοινωνούμε εμείς οι δύο. 

 Έλα εσύ σε μένα, 
άφησε τη ζωή σου στα Θεϊκά μου χέρια,
αφέσου με πίστη φλογερή, 
ΟΛΑ σε Εμέ δυνατά, άνευ Εμού, 
μόνος, δεν μπορείς να κάνεις τι, 
μαζί μου τα πάντα εσύ μπορείς. 

 Ειμί ο Ιατρός των ιατρών, 
ο Καθηγητής των καθηγητών, 
αρκεί τώρα να με εμπιστευτείς, 
τότε το αδιέξοδο σου θα λυθεί, 
εκείνο που κρατά κλειδωμένο ο πονηρός 
και τόσο οδυνάσαι παιδί μου καλό. 

 Εσύ που τώρα στη γη πονάς, 
σήκωσε τα μάτια σου ψηλά, 
θα δεις τους μάρτυρες μου να σου λένε: 
 «Μακάρι να ‘χαμε πιο πολύ στη γη πονέσει, 
τώρα θα ‘χαμε στον Ουρανό πιο καλή θέση».

 Έχεις παιδί μου να δεις πολλές εκπλήξεις 
στην Ουράνια μου Βασιλεία. 
Λάβε ισχύ δυνάμεως αγαπητή μου καρδία.

Σας άνοιξα στην προσευχή αυτή 
για λίγο τα Ουράνια κεκρυμμένα, 
επικοινώνησα με εσέ ψυχή που τώρα τόσο πονάς,
 μη λυγάς, άνοιξη και πάλι θε να ΄ρθει στη δική σου ζωή.

ΑΜΗΝ
 ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ 
 +++



6 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Το "Τσοχατζής" , είναι επώνυμο γύφτου, σίγουρα θές και ζητάς τη "Παναγία" ή για άλλο λόγο γράφεις?

      Διαγραφή
  2. Γιατί πέφτουμε συνεχώς στα ίδια αμαρτήματα;

    Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου, Πυργετού.

    https://www.youtube.com/watch?v=itWGh25P8gY

    * * *

    Παραινέσεις περί ἤθους ἀνθρώπων καί χρηστῆς πολιτείας (Ἁγίου Ἀντωνίου, βιβλίο Φιλοκαλία),
    ομιλία του Ἀρχιμανδρίτου Σάββα, Ἁγιορείτου.

    https://www.youtube.com/watch?v=1JaO7wMRfqs

    * * *

    Ἡ καλή καί ἡ κακή χρήση τοῦ θυμοῦ, Ἁγίου Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (ξβ'), βιβλίο Φιλοκαλία τόμος Α',
    ομιλία Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου.

    https://www.youtube.com/watch?v=YoBy_YXpGr8

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἀκόμα κι ὅταν στερούμαστε τά ἀναγκαῖα νά μή λιποψυχοῦμε, ἀλλά νά κάνουμε ὑπομονή εὐχαριστώντας τόν Κύριο καί ἐλπίζοντας ὅτι θά φροντίσει ὁπωσδήποτε γιά μᾶς

    Από το βίο του αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχη

    Ηταν γιορτή, και μάλιστα η πρώτη και κύρια από τις γιορτές, δηλαδή το άγιο Πάσχα. Είχε κιόλας φτάσει το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου, και οι μαθητές του μεγάλου Θεοδοσίου δεν είχαν τίποτε από τα απαραίτητα για φαγητό, ούτε ψωμί ούτε λάδι ούτε κανένα άλλο φαγώσιμο. Είχαν λοιπόν λύπη οι μαθητές, που ήταν δώδεκα συνολικά· και λυπούνταν όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά και επειδή τους έλειπε ακόμη και το πρόσφορο για τη θεία Λειτουργία και έτσι θα γιόρταζαν το Πασχα αλειτούργητοι και χωρίς την κοινωνία του Σώματος του Χριστού. Πήγαν λοιπόν στον διδάσκαλό τους και του ανέφεραν την έλλειψη.

    Ο άγιος περιορίστηκε να τους πει να ετοιμάσουν την αγία τράπεζα και πρόσθεσε: «Πέρα από αυτό κανένας σας μη νοιαστεί για τίποτε. Γιατί ο Θεός που παλιά έθρεψε χορταστικά στην έρημο τον ισραηλιτικό λαό, που ήταν τόσες χιλιάδες, και έκανε αργότερα το ίδιο σε ένα μεγάλο πλήθος (Ματθ. 14:15-21), αυτός ο ίδιος προνοεί και για εμάς, και ούτε η δύναμή του λιγόστεψε τώρα, ούτε η διάθεσή του να δίνει».

    Αυτά είπε ο άγιος· πώς όμως τα λόγια του έγιναν πολύ γρήγορα πραγματικότητα και πώς η ελπίδα που έδωσε στους μαθητές του δεν διαψεύστηκε, θα το πούμε αμέσως. Όπως λοιπόν παλιά παρουσιάστηκε στον Αβραάμ το πρόβατο στο θάμνο Σαβέκ (Γεν. 22:13) έτοιμο για να το θυσιάσει, έτσι και σε αυτόν τον μακάριο: ο ήλιος είχε κιόλας δύσει, όταν κατέφθασε κάποιος που οδηγούσε δυό μουλάρια φορτωμένα με διάφορα τρόφιμα κατάλληλα για ασκητές. Δεν έλειπαν μάλιστα ούτε τα πρόσφορα, που είναι ο ορατός και νοητός άρτος της αγίας τράπεζας, αλλά υπήρχαν και αυτά ανάμεσα στα άλλα, και περισσότερο γι’ αυτά χάρηκαν οι μαθητές. Και τα τρόφιμα αυτά τους έφτασαν μέχρι την Πεντηκοστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Να μη βγαίνεις από το πρόγραμμα της Προσευχής σου"
    (Από το βίο του Αγίου Παϊσίου του Μέγα Αγιορείτη)

    Ο Μοναχός (σ.σ.: και εν γένει ο συνειδητός Ορθόδοξος Χριστιανός), όπου και να βρεθεί, το ίδιο περνάει. Η πρόνοια του Θεού δεν τον εγκαταλείπει. Εκεί στο Σινά ο Θεός ήταν πάντα μαζί μου. Όταν πήγα εκεί, δεν είχα τίποτα βρέθηκα στην έρημο, με αγνώστους ανθρώπους, χωρίς να σκεφτώ τι θα φάω και πώς θα ζήσω. Το ασκητήριο ήταν εγκαταλειμμένο και ακατοίκητο. Το νερό λιγοστό. Εγώ δεν ήξερα και κάποιο εργόχειρο, για να βγάζω το ψωμί μου. Το μόνο εργαλείο, που είχα ήταν ένα ψαλίδι, το όποιο χώρισα στα δυο κομμάτια και αφού τ’ ακόνισα σε μια πέτρα, άρχισα να φτιάχνω ξυλόγλυπτα εικονάκια .Δούλευα πολλές ώρες κι έτσι μπορούσα να ζω, άλλα και τους Βεδουίνους να βοηθάω.

    Κάποια μέρα, όμως, μου είπε ένας λογισμός:, «Γιατί ήρθα εδώ; Να βοηθάω τους Βεδουίνους ή να προσεύχομαι, για όλο τον κόσμο;». Έτσι λιγόστεψα το εργόχειρο και αύξησα την προσευχή. Τη μέρα, που περιόρισα τη δουλειά, για να διαθέτω περισσότερο χρόνο στην προσευχή, ήρθε κάποιος στο ασκητήριο να με δει. Γνώριζε ότι εκεί υπήρχαν οι Βεδουίνοι και τα Βεδουινάκια τους, τους οποίους βοηθούσα. Μου λέει: «Γέροντα, σου έφερα εκατό λίρες, να βοηθάς τα Βεδουινάκια και να δουλεύεις λιγότερο. Να μη βγαίνεις απ’ το πρόγραμμα της προσευχής». Αμέσως σηκώθηκα απ’ τη θέση μου, μπήκα στο κελί και ζήτησα απ’ τον Κύριο να μου πει αν έπρεπε να κρατήσω τα χρήματα. Μου είχε δημιουργηθεί μια τέτοια κατάσταση, πού έκλαιγα. Μετά ευχαρίστησα τον αδελφό, πού είχε γίνει το όργανο της πρόνοιας του Θεού.

    Ότι καλό κάνουμε, είναι απ’ το Θεό. Αν μας αφήσει η χάρη του Θεού, τίποτα δεν μπορούμε να πετύχουμε… Αν ο άνθρωπος δεν εμπιστευθή στον Θεό, ώστε να εγκαταλείψη τελείως τον εαυτό του στα χέρια Του, θα βασανίζεται. Μεγάλη υπόθεση να αφήνεται κανείς στα χέρια του Θεού!

    https://iconandlight.wordpress.com/2016/11/26/%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CF%8C%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%AF-%CE%BC%CE%BF%CF%85/

    ΑπάντησηΔιαγραφή