Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ

Του Μανώλη Κοττάκη
Ο Βασίλης Καλογήρου εξαφανίστηκε πριν από δύο ολόκληρους μήνες. Μέχρι που βρέθηκε το πτώμα του στον Τύρναβο.
Στο διάστημα αυτό, με εξαίρεση τις πρώτες ημέρες, τα μέσα ενημέρωσης επέδειξαν ελάχιστο ενδιαφέρον για την τύχη του. Δεν τον αναζήτησε κανείς.
Σπανίως έχει συμβεί στο παρελθόν να χαθεί από προσώπου γης ο υιός ανωτάτης δικαστικού. Με θείους δύο επίσης ανωτάτους δικαστικούς. Μα κανείς δεν είχε την περιέργεια να μάθει, να ρωτήσει, να μεταδώσει.
Ο εντοπισμός του πτώματός του από σκυλιά που αλυχτούσαν κινητοποίησε από την πρώτη στιγμή τους πάντες, δημοσιογράφους και μη. Celebrities και μη. Βαρυπενθούσες στάρλετ και μη.
Την ίδια ώρα το διαδίκτυο «κατακλύστηκε» από απίθανες αθλιότητες για τη σχέση της οικογένειάς του με τον Θεό, λες και η πίστη είναι ποινικό αδίκημα. Για τον φερόμενο ιατρικό του φάκελο. Πλήθος οι υπαινιγμοί. Για την οικογένειά του.
Ισχυρισμοί που… είχαν διαρρεύσει προληπτικώς από τα πρώτα εικοσιτετράωρα της εξαφάνισής του σε ένα σάιτ του νομού… Κορινθίας. Σε σημείο που, όταν τα διαβάσαμε, απορήσαμε για το πόσο πολλά ξέρουν, υποτίθεται, στον Ισθμό για τη Λάρισα.
Ο Βασίλης μπορεί να είχε όποια ζωή ήθελε και όποιες αντιλήψεις για τον Θεό ήθελε. Δικαίωμά του. Ο μητροπολίτης Λαρίσης Ιερώνυμος που τον γνώριζε προσωπικά απέκλεισε με τον επικήδειο που εκφώνησε κάθε πιθανότητα αυτοκτονίας. Η αυτοκτονία δεν είναι ποτέ στη σκέψη ενός καλού χριστιανού.
Ωστόσο το διαδίκτυο πλημμύρισε από fake news που αποσκοπούσαν να υποστηρίξουν ότι κάτι έτρεχε με τον χαρακτήρα του, με απώτερο στόχο να αποτρέψουν κάθε διασύνδεση με τη γνωστή υπόθεση που συγκλονίζει το πανελλήνιο. Αυτή ήταν ουσιαστικά η δεύτερη δολοφονία του μετά την πρώτη.
Αλλά οι «άθλιοι» των Αθηνών δεν χόρτασαν από αυτό. Τον εκτέλεσαν και τρίτη φορά. Χθες σε «λάιτ» τηλεοπτικές εκπομπές το κεντρικό θέμα συζήτησης ήταν αν τα σκυλιά που τον εντόπισαν… «τον φάγανε»… ή απλώς γαβγίζανε.
Το θέμα ήταν αν «έφαγαν» τα ακάλυπτα μέρη του προσώπου του και των χεριών του… τρωκτικά ή σκυλιά!
Το θέμα ήταν, δεδομένων των δηλώσεων των οικείων του ανωτάτων δικαστών περί στραγγαλισμού έπειτα από ενημέρωση ιατροδικαστών, αν ο Βασίλης έφυγε από τη ζωή από άλλα αίτια.
Όλο αυτό που διανθιζόταν από ένα σκηνοθετημένο «ντιμπέιτ» για το αν έπρεπε να παραστεί στην κηδεία του η Μαρία Καρυστιανού ή αν η παρουσία της συνιστούσε πολιτική πράξη αντιπολιτευόμενη την κυβέρνηση (τα ακούσαμε κι αυτά) ήταν ο ορισμός της αηδίας για το ανθρώπινο είδος.
Είναι ντροπή. Τον έκαναν κομματάκια τον άνθρωπο. Τον κατασπάραξαν και τα τηλεοπτικά τρωκτικά.
Όσοι γνωρίζουμε πώς λειτουργεί το σύστημα, πώς μοιράζεται το παιχνίδι και διανέμονται οι ρόλοι δεν έχουμε καμία αμφιβολία.
Δύο μέρες τώρα ζούμε τη σκύλευση ενός νεκρού σε πανελλήνια μετάδοση από φόβο μην τυχόν αυτός ο νεκρός κρύβει μυστικά που μπορεί να τινάξουν το σύστημα στον αέρα.
Η Ελλάδα βουλιάζει. Δυστυχώς δεν αλλάζει. Ο Θεός να μας συγχωρέσει.
“Mη λυπάσαι, διότι όλα με τη θέληση του Θεού γίνονται, άλλα κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση και άλλα για οικονομία"
ΑπάντησηΔιαγραφή-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kάποτε ένας άγιος γέροντας προσευχόταν στο Θεό να του αποκαλύψει το μυστήριο, γιατί άνθρωποι δίκαιοι και ευσεβείς είναι φτωχοί και δυστυχούν και αδικούνται, ενώ πολλοί, άδικοι και αμαρτωλοί, είναι πλούσιοι και αναπαύονται, και πώς ερμηνεύονται οι κρίσεις του Θεού.
O Θεός θέλοντας να τον πληροφορήσει, του έβαλε στην καρδιά λογισμό να κατέβει στον κόσμο. Περπατώντας λοιπόν ο γέροντας, βρέθηκε σ’ ένα δρόμο πλατύ, όπου περνούσαν πολλοί. Eκεί υπήρχε ένα λιβάδι και μια βρύση με καθαρό νερό. O Aββάς κρύφτηκε στην κουφάλα ενός δέντρου και σε λίγο περνά ένας άνθρωπος πλούσιος, που ξεπέζεψε και κάθισε να φάει. Eκεί που αναπαυόταν βγάζει ένα πουγκί με εκατό φλουριά για να τα μετρήσει. Aφού τα μέτρησε, νόμισε πως τα έβαλε πάλι μέσα στο ρούχο του, εκείνα όμως έπεσαν στη γη. Σηκώθηκε λοιπόν και καβαλίκεψε το άλογο του αφήνοντας εκεί τα φλουριά. Έπειτα πέρασε από κει άλλος οδοιπόρος για να πιει νερό. Bρίσκει τα φλουριά, τα παίρνει και φεύγει γρήγορα.
Kατόπιν ήλθε άλλος φτωχός πεζοδρόμος, φορτωμένος και κουρασμένος και κάθισε κι αυτός ν’ αναπαυθεί. Eνώ έβγαζε ένα παξιμάδι για να φάει, έρχεται ο πλούσιος, πέφτει πάνω στο φτωχό και του λέει με θυμό: “Γρήγορα, δώσε μου τα φλουριά που βρήκες”. O φτωχός με όρκους μεγάλους έλεγε πως δεν είδε τέτοιο πράγμα. Tότε ο πλούσιος άρχισε να τον δέρνει με τη βίτσα του λουριού του αλόγου του και μ’ ένα χτύπημα στο μήνιγγα τον σκότωσε. Kαι άρχισε να ψάχνει όλα τα ρούχα και τα πράγματα του φτωχού, και επειδή δε βρήκε τίποτε, έφυγε πολύ λυπημένος.
O Aββάς βλέποντας όλα αυτά έκλαιγε και σπαρασσόταν η καρδιά του για τον άδικο φόνο και παρακαλώντας τον Kύριο, έλεγε: “Kύριε, ποια είναι η βουλή Σου και πως υπομένει αυτά η αγαθότητα Σου”. Tότε παρουσιάστηκε άγγελος και του είπε: “Mη λυπάσαι, Γέροντα, διότι όλα με τη θέληση του Θεού γίνονται, άλλα κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση και άλλα για οικονομία. Mάθε λοιπόν ότι αυτός που έχασε τα φλουριά είναι γείτονας εκείνου που τα βρήκε. O δεύτερος είχε περιβόλι αξίας εκατό φλουριών, αυτός δε ο πλούσιος ως πλεονέκτης που ήταν, το πήρε δικαστικώς μόνο για πενήντα φλουριά.
Kι επειδή παρακαλούσε ο φτωχός περιβολάρης το Θεό να κάνει εκδίκηση, οικονόμησε έτσι ο Θεός και του τα έδωσε διπλά, αντί πενήντα φλουριά, εκατό. εκείνος δε ο άνθρωπος που φονεύθηκε άδικα είχε κάνει ένα φόνο, επειδή όμως είχε έργα χριστιανικά και θεάρεστα, θέλοντας ο Θεός να τον σώσει και να τον καθαρίσει από την αμαρτία του φόνου, οικονόμησε να σκοτωθεί άδικα, για να σωθεί η ψυχή του. Aυτός δε, ο πλεονέκτης, που έκανε το φόνο, έμελλε να κολαστή από τη φιλαργυρία και την πλεονεξία του γι’ αυτό τον άφησε ο Θεός να πέσει στο αμάρτημα του φόνου, για να πονέσει η ψυχή του και να ζητήσει μετάνοια. Kαι να, τώρα αφήνει τον κόσμο και πάει να γίνει μοναχός. Λοιπόν, πήγαινε τώρα στο κελί σου και μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του θεού, διότι είναι ανεξερεύνητες και ανεξιχνίαστες”. Aυτά αφού άκουσε από τον άγγελο ο Aββάς, δόξασε το Θεό.
Oι άνθρωποι προσπαθούμε με τη λογική μας να δώσουμε απάντηση σ’ ερωτήματα που είναι πέρα και έξω από τις δυνατότητες μας και δεν προσδιορίζονται. Όπου ο Θεός βάζει μια τελεία, δε μπορούμε εμείς να βάζουμε ερωτηματικό. Oι Πατέρες και οι Άγιοι της Eκκλησίας μας, σαν άνθρωποι είχαν και αυτοί αγωνιώδη ερωτήματα.
Tέλος επικαλούμαι τον Άγιο Iωάννη το Xρυσόστομο αντί επιλόγου: “Oι θλίψεις καλλιεργούν την υπομονή. H αγάπη του Θεού ξέρει και ρυθμίζει το μέγεθος των θλίψεων. H Θεία Πρόνοια είναι ανεξήγητη και η φροντίδα του Θεού ακατανόητη. Tα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος πολλή”.
https://orthodoxia.online/orthodoxia/t%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%8D-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%AC%CE%B2%CF%85%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AE/
+++ Όπου ο Θεός βάζει τελεία, δε μπορούμε εμείς να βάζουμε ερωτηματικό +++
ΔιαγραφήΟ ταλαίπωρος ο λαός είναι ουσιαστικά ΑΚΑΤΗΧΗΤΟΣ, (εννοώ με την ΣΩΣΤΗ κατήχηση), δηλαδή μέσα από την Θεόπνευστη Αγία Γραφή ΚΑΙ μέσα από τους Αγίους της Εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρτυρία για σκηνικό απαγωγής του Βασίλη Καλογήρου:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.dimokratia.gr/protoselida/588824/savvato-22-02-2025
Ιδίως μετά την δολοφονία του Βασίλη Καλογήρου καταλαβαίνει κανείς μέχρι που είναι ικανοί να φθάσουν για να συγκαλύψουν όχι μόνο την συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και ό,τι άλλο αντίκειται στα σχέδια τους. Ειλικρινά δεν έχω άλλα λόγια παρά ψελλίζω το έως πότε Κύριε του ψαλμωδού.
ΑπάντησηΔιαγραφήἝως πότε, Κύριε, ἐπιλήσῃ μου εἰς τέλος; ἕως πότε ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ; ἕως τίνος θήσομαι βουλὰς ἐν ψυχῇ μου, ὀδύνας ἐν καρδίᾳ μου ἡμέρας καὶ νυκτός; ἕως πότε ὑψωθήσεται ὁ ἐχθρός μου ἐπ᾿ ἐμέ; ἕως τίνος θήσομαι βουλὰς ἐν ψυχῇ μου, ὀδύνας ἐν καρδίᾳ μου ἡμέρας καὶ νυκτός; ἕως πότε ὑψωθήσεται ὁ ἐχθρός μου ἐπ᾿ ἐμέ; ἐπίβλεψον, εἰσάκουσόν μου, Κύριε ὁ Θεός μου· φώτισον τοὺς ὀφθαλμούς μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον, μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρός μου· ἴσχυσα πρὸς αὐτόν· οἱ θλίβοντές με ἀγαλλιάσονται, ἐὰν σαλευθῶ. ἐγὼ δὲ ἐπὶ τῷ ἐλέει σου ἤλπισα, ἀγαλλιάσεται ἡ καρδία μου ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου· ᾄσω τῷ Κυρίῳ τῷ εὐεργετήσαντί με καὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ Ὑψίστου.
Συναξάρι (βίοι Αγίων της Εκκλησίας) 22ης Φεβρουαρίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρουσιάζει ο Αγιορείτης Ιερομόναχος, Γρηγόριος ο Σιμωνοπετρίτης.
https://www.youtube.com/watch?v=j45FeEJME60