Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

ΟΤΑΝ ΠΡΟΔΙΔΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΗ ΓΗ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΔΙΝΕΙΣ



Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ  




Οἱ μὲν βλέπουν τοὺς δὲ σὰν φασίστες, οἱ δὲ τοὺς μὲν σὰν ἀναρχοσυριζαῖους κι ὁ φίλος μου ὁ Λεωνίδας μὲ τὴν μεγάλη καρδιὰ ποὺ τοὺς χωράει ὅλους, προσπαθεῖ νὰ δεῖ νέους Κολοκοτρωναῖους καὶ Μακρυγιάννηδες, μέσα στὸ κίνημα...
Ὅμως, τοῦ λέω, ὁ συνεκτικὸς κρῖκος ποὺ συνέδεε ἐκείνους τοὺς ἀγωνιστὲς του 21, δὲν συνδέει πιὰ τους Ἕλληνες.

 



Κι ὁ συνεκτικὸς κρίκος  δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν Χριστὸ!!!
Γι Αὐτοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία πολεμοῦσαν πρῶτα καὶ μετὰ γιὰ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία...γιατὶ ξέρανε πολύ καλὰ πὼς χωρὶς Χριστὸ δὲν ὑπάρχει ἐλευθερία!


Εἴμουν σε μιὰ συνάντηση ἀνθρώπων ποὺ νοιάζονται καθὼς λένε γιὰ τὴν Πατρίδα καὶ ἕνας ἀπὸ τούς συνομιλητὲς εἶπε "τοὺς παπάδες τοὺς θέλουμε, το Θεὸ τους δὲν θέλουμε...


Ἆρα γε θέλουμε νὰ γκρεμίσουμε τὴ φαυλότητα μὴ θέλοντας νὰ δοῦμε ὅτι θὰ ξαναστηθεῖ τὸ ἴδιο καθεστώς μὲ τὲ μπάζα ἀπὸ τα κατεδαφισμένα;...


Ἡ μεγαλύτερη προδοσία ποὺ συντελεῖται σήμερα, εἶναι ἡ προδοσία τῶν ἰδανικῶν μας 

Κι ἡ στάση τῶν πολλῶν νὰ μένουν ξαπλωμένοι (θὰ τὸ ἀναλύσουμε σὲ προσεχὲς ἄρθρο το γιατί  ξαπλωμένοι κι ὄχι καθισμένοι) στὸν καναπέ τους, εἶναι στάση ποὺ ἀρνεῖται αναμφίβολα τὸν ἀγώνα ἐμπνεόμενη ἀπὸ μιὰν ἐγωπαθῆ χαύνωση, αλλὰ παράλληλα συντελεῖ καὶ η ἀπουσία κοινῶν ιδανικῶν που θα ἐνθουσιάσουν τὴν πλειονότητα του Ἑλληνικοῦ λαοῦ.

Ἐδῶ καὶ ἑπτὰ μῆνες προσπαθῶ νὰ πείσω τον κόσμο νὰ ἀναρτήσει μιὰ σημαῖα στο μπαλκόνι του σὲ ἔνδειξη τοῦ ότι ἐμεῖς ἀγαπᾶμε τὴν πατρίδα μας και θέλουμε ναὰ φύγουν οἱ προδότες ποὺ μᾶς κυβερνοῦν και κανεὶς δὲν ἀνταποκρίθηκε, οὖτε καν ἀναδημοσιεύουν τὴν ανάρτησὴ μου



Η ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΟΥ ΘΑ ΚΥΜΑΤΙΖΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ


Ἄν λοιπόν δὲν κατορθώνουμε οὖτε αὐτὴ τὴν ἐλάχιστη πρᾶξη ἀντίστασης νὰ τὴν κάνουμε μαζικὰ, ὥστε νὰ ἀπομονωθοῦν ὅσοι νεοραγιάδες πιστεύουν ἀκόμη τοὺς προδότες, τί προσδοκοῦμε νὰ πετύχουμε σὲ ἐπίπεδο πολιτικῶν κινημάτων καὶ πολύ περισσότερο πῶς φιλοδοξοῦμε νὰ ἐγκαθιδρύσουμε, ὅπως συχνὰ ἀκούγεται τώρα τελευταῖα, τὴν ἄμεση δημοκρατία;...


Ἡ πεῖνα φαίνεται ἡ μόνη ἱκανὴ καθηγήτρια ποὺ μπορεῖ νὰ ξαναδιδάξει τὸν Ἕλληνα ἀρετὴ!


Ἡ ἀπληστεία μας δυστυχῶς θὰ τρωθεῖ μόνον ἀπὸ τὴν ἀνέχεια, ὁ φυσιωμένος μας ἑαυτὸς, θὰ ξεφουσκώσει μόνον ἀπὸ τὰ ταπεινὰ ἔργα ἀγάπης ποὺ θὰ μᾶς ὑπαγορεύει ἡ ἔνδοια...


Θα ἀρχίσουμε νὰ ξαναβρίσκουμε τὸν ἑαυτὸ μας  ὅταν ἐμπεδώσουμε τὸ καταπληκτικὸ ρητὸ:


ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ




ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΔΗ ΝΕΚΡΟΙ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου