Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΙΟ
Το πραγματικό του όνομα ήταν Κοντιαρόνκ, αλλά οι Ινδιάνοι τον φώναζαν Αντάριο και οι Γάλλοι Ποντικό.
Ήταν από τη φυλή Χουρόν, τον θεωρούσαν γενναίο πολεμιστή, αλλά έγινε περισσότερο γνωστός σαν μεσολαβητής για την ειρήνη ανάμεσα στους Άγγλους, τους Γάλλους και τους Ινδιάνους, στη διάρκεια του πολέμου στο τέλος του 1600.
Σε μια συζήτηση που είχε με το Γάλλο βαρώνο ντε Λαοντάν για τους νόμους των λευκών και για το πώς αντιμετωπίζει κανείς το έγκλημα με τιμωρία, είπε:
«Είσαστε ήδη τόσο απαίσιοι που δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείτε να γίνετε χειρότεροι. Τί είδους λαός είναι οι Ευρωπαίοι; Τί είδους άνθρωποι;
Οι Ευρωπαίοι πρέπει να υποχρεωθούν να κάνουν το καλό και ο μόνος λόγος που δεν κάνουν κακό είναι για να μην τιμωρηθούν. Αν σε ρωτούσα τί είναι άνθρωπος θα μου απαντούσες, είναι Γάλλος.
Θα μπορούσα να σου αποδείξω ότι ο άνθρωπός σου πιο πολύ από άνθρωπος είναι κάστορας, γιατί άνθρωπος δεν λέγεται μόνο αυτός που περπατάει στα δυο πόδια, που μπορεί να γράψει, να διαβάσει, ή να κάνει χιλιάδες άλλα πράγματα που ο ίδιος επινοεί…
Θα μπορούσα να σου αποδείξω ότι ο άνθρωπός σου πιο πολύ από άνθρωπος είναι κάστορας, γιατί άνθρωπος δεν λέγεται μόνο αυτός που περπατάει στα δυο πόδια, που μπορεί να γράψει, να διαβάσει, ή να κάνει χιλιάδες άλλα πράγματα που ο ίδιος επινοεί…
Ποιός σας έδωσε όλες αυτές τις χώρες που κατοικείτε και με ποιό δικαίωμα τις έχετε; Ανήκαν πάντα στους Αλγκονκίν.
Αγαπητέ μου αδελφέ, σου μιλώ στο λόγο της τιμής μου και σου λέω ότι από τα βάθη της καρδιάς μου σας συμπονώ.
Ακολούθησε τη συμβουλή μου και γίνε Χουρόν, γιατί διακρίνω μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στη δική μου κατάσταση και στη δική σου.
Εγώ είμαι ο εξουσιαστής της ζωής και του εαυτού μου. Είμαι κύριος του κορμιού μου, ανήκω στον εαυτό μου, ακολουθώ τη θέλησή μου, είμαι ταυτόχρονα ο πρώτος και ο τελευταίος της φυλής μου, δε φοβάμαι κανένα και εξαρτιέμαι μόνο από το Μεγάλο Πνεύμα.
Το δικό σου σώμα και ψυχή είναι καταδικασμένα να ανήκουν στο Μεγάλο Καπετάνιο, ο αντιβασιλιάς σου εξουσιάζει, δεν έχεις την ελευθερία να ακολουθείς τις επιθυμίες και τις σκέψεις σου, φοβάσαι τους πειρατές, τους ψευδομάρτυρες, τους δολοφόνους και είσαι εξαρτημένος από ανθρώπους που θεωρείς ανώτερους από εσένα.
Αλήθεια, σωστά δεν είναι όλα αυτά που λέω;».
Από το «Άκου Λευκέ» του Λαρς Πέρσον (Διηγήσεις και ομιλίες Ινδιάνων στους κατακτητές, 1470-1976)
Δημοσιεύθηκε από Π.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου