ΑΝΤΙ ΣΧΟΛΙΩΝ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΑ 65 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ ΗΡΩΑΣ! ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...

2 BINTEO: «ΘΑ ΠΑΡΩ ΜΙΑΝ ΑΝΗΦΟΡΙΑ»  ΚΑΙ «ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ»

Γράφει ο Ξενής Χ. Ξενοφώντος

Γιορτάζουμε στις 14 Mαρτίου 2022 την 84η επέτειο μνήμης και τιμής του ήρωα-μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

 Τονίζω τη λέξη γιορτάζουμε, γιατί στη σημερινή ζούγκλα της παγκοσμιοποίησης και της καθυπόταξης των λαών, ο κάθε ελεύθερος άνθρωπος έχει απόλυτη ανάγκη θυσιαστηρίων από τα οποία θα αντλήσει δύναμη προκειμένου να κρατηθεί όρθιος.

Ο νεαρός Ευαγόρας Παλληκαρίδης από το χωριό Τσάδα της Επαρχίας Πάφου, σε ηλικία μόλις 19 ετών, ήταν ο τελευταίος αγωνιστής της κυπριακής ελευθερίας που κρεμάστηκε από τους Άγγλους δυνάστες.

 Ο βίος και η πολιτεία του αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο μαθητικής λεβεντιάς και πνευματικής ωρίμανσης που σε συνδυασμό με τον ποιητικό νεανικό λόγο και το ασυμβίβαστο αγωνιστικό του πνεύμα, κατατάσσεται στο πάνθεο της αθανασίας. 

Γιατί όπως έλεγε και ο λόγιος της επαναστατικής περιόδου, Κωστής Παλαμάς, «η μεγαλοσύνη στους λαούς δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με αίμα». 

Στα 15 του χρόνια αψηφά την πάνοπλη αγγλική αστυνομία, κατεβάζει από το στάδιο της Πάφου την αποικιοκρατική σημαία επιτυγχάνοντας ματαίωση των εορτασμών για τη στέψη της βασίλισσας, πράξη πρωτοφανής που δεν αποτολμήθηκε σε καμία άλλη χώρα της γηραιάς Αλβιώνας. 

Με τη δράση του αναδείχθηκε σε κορυφαία μορφή του απελευθερωτικού μας αγώνα. Όταν διακήρυττε μέσω των ποιημάτων του ότι «θα ’παιρνε το μονοπάτι που πάει στη λευτεριά», συνειδητοποιούσε, παρά το νεαρόν της ηλικίας του, πως η λευτεριά κερδίζεται μόνο με αίμα. 

Στο αποχαιρετιστήριο γράμμα του προς τους συμμαθητές του, λίγο πριν πάρει τα δύσβατα μονοπάτια της λευτεριάς, τόνιζε ότι «μπορεί και να μην τον ξαναδούν παρά μόνο νεκρό». 

Αυτή η συνειδητή αντιμετώπιση του θανάτου στα χρόνια της εφηβείας και των μύριων ονείρων, τον κατέστησαν παγκόσμια νεανική μορφή και πρότυπο των λαών που παλεύουν για ελευθερία και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. 

Το απαράμιλλο θάρρος που επέδειξε κατά τη διάρκεια της δίκης-παρωδίας όπου κατηγορήθηκε για κατοχή όπλου, είναι άξιο θαυμασμού. 

Η απάντησή του όταν ρωτήθηκε αν είχε οτιδήποτε να πει για να μην του επιβληθεί η ποινή του θανάτου, ενσαρκώθηκε σε παιάνα ελληνικής λεβεντιάς: «Ξέρω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος ο οποίος ζητεί την ελευθερία του», παραπέμποντας στο «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα. 

Χρειάστηκαν εννέα δευτερόλεπτα από τη στιγμή που άνοιξε η ξύλινη καταπακτή για να ξεψυχήσει ο Βαγορής, στο σχοινί της αγχόνης. Πίσω του όμως άφησε με την ηρωική θυσία του παρακαταθήκη αιώνων.

Σήμερα που ο νεοθομανός Ερντογάν με τη βρώμικη συμπαιγνία της πάλαι ποτέ βρετανικής αυτοκρατορίας θέλει να καθυποτάξει ξανά την Κύπρο και την Ελλάδα, τώρα που δοκιμάζεται η αντοχή του έθνους, τώρα που διακυβεύεται η ύπαρξή μας σε τούτη τη γη την ποτισμένη με το αίμα των ηρώων μας και τον ιδρώτα των προγόνων μας, η θυσία του Βαγορή αποτελεί για μας άσβεστο φάρο στον αγώνα για ελευθερία κι εθνική δικαίωση. 

Γι’ αυτό, κάθε 14η Μαρτίου δεν κλαίμε αλλά γιορτάζουμε την ημέρα του ήρωα μαθητή που κρατά ζωντανή την ελπίδα για ένα ελεύθερο κι αξιοπρεπές αύριο. 

ΘΑ ΠΑΡΩ ΜΙΑΝ ΑΝΗΦΟΡΙΑ

(Ποίημα του Ευαγόρα)

Θα πάρω μιαν ανηφοριά

 θα πάρω μονοπάτια

να βρω τα σκαλοπάτια

 που παν στη Λευτεριά.

Θ΄ αφήσω αδέλφια συγγενείς, 

τη μάνα, τον πατέρα

μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα 

και στις βουνοπλαγιές.

Ψάχνοντας για τη Λευτεριά

 θα ΄χω παρέα μόνη

κατάλευκο το χιόνι, 

βουνά και ρεματιές.

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, 

θα ΄ρθει το καλοκαίρι

τη Λευτεριά να φέρει 

σε πόλεις και χωριά.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, 
θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια
 που παν στη λευτεριά.

Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ, 
θα μπω σ’ ένα παλάτι
το ξέρω, θα’ ναι απάτη,
 δε θα’ ναι αληθινό.

Μες στο παλάτι θα γυρνώ,
 ώσπου να βρω τον θρόνο
βασίλισσα μια μόνο 
θα κάθεται σ’ αυτόν.

Κόρη πανώρια θα της πω,
 άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, 
μονάχα αυτό ζητώ.

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ

Οι «ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ» τραγουδούν για τον θρυλικό 18χρονο αγωνιστή της ΕΟΚΑ που θυσιάστηκε για την Ελευθερία της Κύπρου και την Ένωση της με την Μητέρα Ελλάδα στις 14 Μαρτίου 1957. 

Ο Ευαγόρας απαγχονίσθηκε από τους Άγγλους δυνάστες και ο Αγώνας του αποτελεί ιερή παρακαταθήκη μέχρι την τελική Νίκη και Δικαίωση! Μουσική: Άρτ Κυδωνάκης & Φώτης Μήλιος - Ποίηση: Γιώργος Σαγιάς.

«ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ»

Απέραντα τα όνειρα τής νιότης

κι η δύναμη αμέτρητη θαρρείς..

Νιώθεις θα στείψεις τα βουνά να σπάσουν,

άμμος να γίνουν βράχοι τής ακτής.

Είναι το μάκρος θάλασσας κι ουρανού

για σε δυό μακροβούτια!

Βγήκες αντάρτης στα βουνά τής Κύπρου

Σχολείο και τον έρωτα άφησες

γιατί άλλη αγάπη βρήκες πιο μεγάλη

την νιότη στην πατρίδα χάρισες!

ΕΟΚΑ, ο δρόμος για τη λευτεριά

ώσπου σ' αιχμαλωτίσαν...

Άφησες σπίτι και γονείς και την αγαπημένη.

Eπήγες κι ένα έγινες μ' αιώνια ερωμένη!

Ελλάδα την φωνάζουνε, Αρχόντισσα την λένε

Στα αχνάρια σου όλοι Βαγορή

αντί για να σε κλαίνε!

Λεπίδι ο ήχος από την αγχόνη

καθώς ακούστηκε ένας θόρυβος..

Μα είναι μαζί και ήχος λευτεριάς

στα δεκαοχτώ σου τόσο ώριμος!

Πάντα παιχνίδι ήταν για Έλληνες

θανή για Ελευθερία!

Οι συναγωνιστές σου κοιταχτήκαν,

δεν ήταν άμαθοι στον θάνατο..

Κάποιοι όμως δείξανε πως ταραχτήκαν

δεν είν' από πολέμου κάματο.

Είναι που πέθαινε στα μάτια πολλών

ίδια η αθανασία

Άφησες σπίτι και γονείς και την αγαπημένη.

Eπήγες κι ένα έγινες μ' αιώνια ερωμένη!

Ελλάδα την φωνάζουνε, Αρχόντισσα την λένε

Στα αχνάρια σου όλοι Βαγορή

αντί για να σε κλαίνε!

Ένας παππάς πολύπειρος σαν ήρθε

να θάψει το αγγελικό κορμί,

είπε στους αντρειωμένους τού αγώνα

πως ο Ευαγόρας θά ν' η αφορμή

να ξαναέρθει η λευτεριά στην Νήσο

με του όπλου την φωνή!