ΕΜ-ΦΥΛΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, ΕΚ-ΦΥΛΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ, Α-ΒΟΥΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ:
ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ
Αριστερά η εικόνα του Υπουργείου Παιδείας που συνοδεύει την Εγκύκλιο και δεξιά η «εξίσωση» που ερμηνεύει εννοιολογικά και αναλύει σημειολογικά την εικόνα.
Γράφει η Κωνσταντίνα Τόγια
Η «ΕΞΙΣΩΣΗ» ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ:ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Έμφυλες ταυτότητες → Έκφυλες οντότητες = Άβουλη κοινωνία σημαίνει ότι, οι εντός του φύλου ταυτότητες (ο άνδρας και η γυναίκα) όταν αποδομηθούν, οδηγούν σε εκτός του φύλου υπάρξεις (οντότητες), οι οποίες, σύμφωνα με την εικόνα του υπουργείου, είναι απρόσωπες και ανεγκέφαλες, δηλαδή άβουλες.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια ερμηνευτική-εννοιολογική προσέγγιση της εικόνας, που οδηγεί σε μια κοινωνική-πολιτική αντίληψη, βασισμένη στην γλωσσολογική ανάλυση-σύνθεση των δεδομένων, με βάση την εικόνα του υπουργείου και το περιεχόμενο της Εγκυκλίου. Δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα άτομα ή κατηγορίες ανθρώπων με βάση την όποια διαφορετικότητά τους.
Η «εξίσωση» λοιπόν, προκύπτει αβίαστα από την ερμηνεία της εικόνας, η οποία προέρχεται από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας, σε συνδυασμό με την «αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων» που ζητά η ίδια η Εγκύκλιος.
Κάθε άνθρωπος είναι πρόσωπο και ως εικόνα Θεού είναι δυνάμει άγιος. Γι’αυτό και χαίρει σεβασμού και τιμής, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, χρώματος και της κάθε διαφορετικότητάς του. Η εικόνα όμως του υπουργείου, αποδομεί το ανθρώπινο πρόσωπο, το υποτιμά και το υποβιβάζει σε ένα εκφυλισμένο, ανεγκέφαλο και απρόσωπο ον, χειραγωγούμενο και στερούμενο της ανθρώπινης υπόστασής του.
Η εικόνα του υπουργείου: Η ίδια η εικόνα του υπουργείου διαστρέφει την ανθρώπινη οντολογία. Παρουσιάζει μια οντότητα με αποσπασμένο το πρόσωπό της και καλώδια να κρέμονται από το εσωτερικό του κεφαλιού. Προφανώς και πρόκειται για μια κατασκευασμένη και άβουλη οντότητα χωρίς πρόσωπο και εγκέφαλο, άρα Άβουλη Οντότητα.
Έμφυλες Ταυτότητες: ο όρος προέρχεται από την Εγκύκλιο του υπουργείου παιδείας, είναι αδόκιμος και δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο από την απλή διαπίστωση ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν το βιολογικό φύλο με το οποίο γεννήθηκαν .
Το βέλος υποκαθιστά τη φράση της εγκυκλίου: «αποδόμηση έμφυλων στερεοτύπων». Σύμφωνα με την εγκύκλιο επιβάλλεται οι εκπαιδευτικοί να συμβάλλουν στην αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων (έμφυλος= εν + φύλο, δηλαδή ο εντός του φύλου άνθρωπος, ο άνδρας-άνδρας και η γυναίκα-γυναίκα). Το βέλος λοιπόν, δείχνει συμβολικά αυτή την αποδόμηση, η οποία οδηγεί σε ον εκτός του βιολογικού του φύλου.
Οντότητα: Η λέξη οντότητα δηλώνει απλώς μια απρόσωπη ύπαρξη. Αντίθετα, η λέξη Άνθρωπος αποτελείται από τα συνθετικά άνω-θρώσκω, δηλαδή κοιτάζω προς τα πάνω. Σύμφωνα με την φιλοσοφία της θρησκείας άνω θρώσκει το άτομο όταν κοιτάζει πάνω, δηλαδή προς τον Θεό. Με άλλα λόγια ο άνθρωπος πλάστηκε για υψηλές αξίες και ιδανικά, για κάθε τι το «υψηλό», ευγενές, αξιόλογο.
Δυστυχώς όμως στην εικόνα του υπουργείου, τον ον που εικονίζεται είναι «απρόσωπο», «ανεγκέφαλο» και στραμμένο προς τα κάτω. Άραγε αυτό το ον οραματίζεται η νέα διάσταση των έμφυλων ταυτοτήτων στην παιδεία; Η φυσιολογία του ανθρώπου έχει πρόσωπο και εγκέφαλο γι’ αυτό και δύναται ο άνθρωπος να είναι λογικός και να έχει ανεξάρτητη βούληση.
Η ερμηνεία, λοιπόν, της εικόνας μας οδηγεί σε ένα ον που δεν έχει ούτε πρόσωπο, ούτε εγκέφαλο, δεν θρώσκει άνω, αλλά κάτω προς ένα αποσπασμένο πρόσωπο, γι’ αυτό και ο χαρακτηρισμός του ως οντότητα (εκτός φύλου=έκφυλη, εκτός εγκεφάλου=εξεγκέφαλη, και εκτός προσώπου=εκτοπρόσωπη) και όχι ως ανθρώπου.
Έκφυλη: Όταν αποδομείς τον εντός του φύλου άνθρωπο, δημιουργείς έναν εκτός του φύλου άνθρωπο, εκτός του φύλου = έκ-φυλος. Η έννοια εδώ δεν είναι ηθική, αλλά οντολογική και κατανοείται όταν αναλύεται στα πρώτα συνθετικά της.
Η Ελληνική γλώσσα δεν είναι σημειολογική όπως οι άλλες γλώσσες (όπου συμφωνούμε τι θα σημαίνει κάθε λέξη) αλλά είναι η μόνη εννοιολογική ή νοηματική (με την κυριολεκτική έννοια του όρου) δηλαδή, από τα συστατικά της μια λέξη, μας λέει η ίδια τι σημαίνει.
Άρα το αντώνυμο του έμ-φυλος είναι έκ-φυλος, σε απλά ελληνικά. Μέχρις εδώ η εικόνα του υπουργείου, μαζί με το περιεχόμενο της Εγκυκλίου, έχουν αποδομήσει την οντολογική διάσταση του έσω ανθρώπου.
«Eπειδή μάλιστα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται εκτός φύλου, η δραστηριότητά του έχει σαν συνέπεια την κατάπτωση του ανθρωπίνου είδους, ο εκφυλισμός στην Ελληνική γλώσσα είναι συνώνυμο της σταδιακής ελάττωσης έως και τον εκμηδενισμό...
ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΜΦΥΛΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΚΦΥΛΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ!»
(Γ.Βολουδάκης, 8/2/2017, κατόπιν άδειας του συντάκτη, ).
Η Ελληνική γλώσσα όπως βλέπουμε, με την λεπτομερή εννοιολογική της ερμηνευτική δύναμη, αποσαφηνίζει κάθε σκοτεινό σημείο και με τον λεξιλογικό και εννοιολογικό της πλούτο, μας δίνει τη δυνατότητα του σκέπτεσθε, του αντιλαμβάνεσθε και του συλλογίζεσθε!
Και επειδή οι ψευδολέξεις και οι ψευδοέννοιες οδηγούν τελικά σε ψευδοσκοπούς ή όπως λέει ο Πλάτων: «Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού», η ελληνική γλώσσα και ο πλούτος των εννοιών της δεν αφήνουν περιθώρια για παρεξηγήσεις... εκτός αν δολίως κακοποιούνται οι λέξεις με σκοπούς άλλους πέραν της αλήθειας, προκειμένου να βληθεί όχι μόνο η επιστημονική εγκυρότητα, αλλά και τα πρόσωπα που την εκφράζουν, με σκοπό την προαγωγή του ψεύδους, της συκοφαντίας και της χειραγώγησης.
Κωνσταντίνα Τόγια,
Θεολόγος, Γραμματέας του Παραρτήματος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων Ν. Κορινθίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου