Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019

Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΛΑΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ


ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ




Γράφει ο Κυανός Ουρανός 

Ιστορικόν υπόβαθρο

α - Εβραίοι

Κάποτε ο Θεός παρουσιάστηκε στον Αβραάμ (εκτιμώντας την πεποίθησίν του ότι Κάποιος Φωτεινός Νους έφτιαξε τον κόσμο) κι ευλόγησε το γένος του, λέγοντας του μάλιστα αργότερα ότι παρότι μικρόν θα είναι δυνατόν (Ισραήλ), όσον Τον σέβεται και Τον ακολουθεί. 

Την εύνοιά Του την έδειξε πολλαπλά σε όλη την ιστορία : Στην Έξοδο από την Αίγυπτο, στην 40χρονη πορεία προς την Γη της Επαγγελίας, στην μετέπειτα ιστορική διαδρομή του κράτους Ισραήλ, όσον αυτό Τον σεβόταν. 

Τα θαύματά Του αμέτρητα και πασιφανή. Αλλά και η παίδευσις του Ισραήλ, με τα εκάστοτε πατρικά σκαμπιλάκια ή σκαμπίλια, ώστε να συνετιστεί και να μην παρασύρεται από το προαιώνιο κακόν.

Παρά ταύτα οι εβραίοι γύριζαν την πλάτη τους στον Θεό τακτικότατα. Επέστρεψαν στην λατρεία των ειδώλων εν μέσω θαυμάτων στην 40χρονη πορεία στην έρημο. 

Ακόμα κι ο ίδιος ο ηγέτης τους Μωυσής δεν έδειξε την πρέπουσαν εμπιστοσύνη προς τον Κύριον και δίστασε να αποδεχθεί την θαυματουργική διάθεσίν Του, τιμωρούμενος να μην ζήσει το αίσιον τέλος της πορείας των. 

Και χρόνια μετά το Ισραήλ αποποιείται την Παλαιά Διαθήκη (την "σύμβασιν με τον Κύριον δηλαδή), ώστε να μην ελέγχεται για την αποστασία του από Αυτόν. 

Β - Έλληνες

Κάποτε ο Θεός παρουσιάστηκε στο Ελληνικόν Γένος και το ευλόγησε, λέγοντάς του μάλιστα ότι παρότι μικρόν θα είναι δυνατόν (Τούτω Νίκα - Ει ο Θεός μεθ'ημών, ουδείς καθ'ημών=δυνατόν=Ισραήλ), όσο Τον σέβεται και Τον ακολουθεί. 

Την εύνοιά Του την έδειξε πολλαπλά σε όλην την ιστορία παρόλα τα εκάστοτε πατρικά σκαμπιλάκια ή σκαμπίλια (έκφρασις του Οσίου Παϊσίου), ώστε να συνετίζεται και να μην παρασύρεται από το προαιώνιο κακό.

Ήδη προ της αναφερόμενης παρουσίας του, είχε προικίσει με ποικίλους τρόπους τον Ελληνισμό : 

Με νουν φιλοσοφικόν (ώστε να ερευνά για την Αλήθεια του κόσμου), με γλώσσα μοναδικήν (ώστε να καταγράφει τα υψηλά νοήματα), με ανείπωτη πολιτιστική δύναμιν και πολιτική κυριαρχίαν ανά τον κόσμον επί Μεγάλου Αλεξάνδρου - όποιος πιστεύει ότι ένας 20χρονος μπορούσε να καταφέρει ότι κατάφερε ο Αλέξανδρος χωρίς τα χαρίσματα (=Χάρις) μάλλον δεν έχει "φιλοσοφήσει" αρκετά.

Αλλά και με θαυμαστές ενέργειες είχε βοηθήσει τον Ελληνισμόν :

Στην αναίμακτον παράδοσιν της κυριαρχίας του κόσμου από την αιμοσταγή και απάνθρωπη Ρώμη στην Νέα Ρώμην (Κωνσταντινούπολις).

Στην υπεράσπισιν του ελέω Θεού κράτους της Ρωμανίας με τα πάσης φύσεως θαυματουργικά ιστορικά γεγονότα (πχ πολιορκία από Αβάρους κλπ)

Στην (έστω μερικήν) απελευθέρωσιν της Ελλάδος το 1821, που υπήρξε μοναδικό παράδειγμα ενόπλου απελευθερώσεως έθνους.

Στην πολλαπλήν επέκτασιν της Ελλάδος κατόπιν και τις θαυματουργικές επεμβάσεις Του στα πάσης φύσεως πολεμικά γεγονότα (πχ Μακεδονία-Ηπειρος-Θράκη, Β'ΠΠ κλπ).

Παρά ταύτα οι Έλληνες, ευνοημένοι στον Ύψιστο βαθμό σχετικά με τους εβραίους, γύριζαν πάντα την πλάτη τους στον Χριστό κι έπρεπε να υφίστανται καταστροφές και μετά να τρέχουν προς μετάνοια και βοήθεια. 

Δεν τους δόθηκε μια τοπική ανεξαρτησία/κυριαρχία, όπως των εβραίων, αλλά η παγκόσμια κυριαρχία (κι όχι μια φορά). Τους δόθηκε η "πληρωμένη" Αλήθεια (Καινή Διαθήκη) κι όχι απλά η Παλαιά Διαθήκη. 

Παρά ταύτα σήμερα πολλοί αποποιούνται την Παλαιά Διαθήκη για τον ίδιον λόγον με τους εβραίους : για να μην ελέγχονται για την αποστασία τους από Αυτόν παραβάλλοντες την πορεία των προς των εβραίων.

 Σύγκρισις των δυο λαών

Αν μπορέσει κάποιος να δει τα ιστορικά γεγονότα σφαιρικά, θα σοκαριστεί από τις συγκρίσεις των δύο λαών. Οι εβραίοι τριγύριζαν επί 40 χρόνια σε μιαν έρημο του μεγέθους της Ελλάδος ενώ οι "ελεύθεροι" Έλληνες κλωθογυρίζουν στην Ελλάδα για πάνω από 200 χρόνια προσκυνώντας τα χρυσά βόδια της πολιτικής. 

Οι εβραίοι ξεκίνησαν από απείθαρχοι και κατέληξαν να τους "θαυμάζουμε" για την πειθαρχία τους ενώ οι Έλληνες ξεκίνησαν ως οι πλέον πειθαρχημένοι και έχουμε καταντήσει να θαυμαζόμαστε ως οι πλέον απείθαρχοι. 

Αλλά ο Θεός ζητά από τον λαόν Του ταπείνωσιν και πειθαρχίαν (ώστε να είναι ισχυρός=Ισραήλ) και άμετρην αποδοχή των ιδιοτήτων Του (Παντοδύναμος, Πανάγαθος, Παντογνώστης, Παν..., Παν... κλπ) ώστε να του προσφέρει τα Πάντα.

Να μην ξεχνάμε : «Ο μένων εν εμοί καγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω. 15:5) 

Σαφές συμπέρασμα : Οι Έλληνες έχουμε ξεπεράσει τους εβραίους (ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ)

 Σχόλιον

Ενθυμούμενος το θαύμα της ιάσεως του παραλυτικού, αντιλαμβάνομαι ότι οι εβραίοι έβλεπαν πασιφανώς τον ερχομόν Αγγέλου και την ίασιν των χρονίων ασθενών (αλλά παρέμεναν απάνθρωποι αφού δεν είχαν την παραμικρή διάθεσιν να δώσουν μια "σκούντα" στον συνάνθρωπον ασθενή να πέσει στο νερό και να ιαθεί). 

Ήταν αδικαιολόγητος κάποιος εβραίος να παραμένει χρόνιος ασθενής αφού η ίασις ήταν ευκολότατη και “χειροπιαστή”.

Εμείς οι Έλληνες ακούμε κάποιο θαύμα όταν κάποιος, καρκινοπαθής ας πούμε, μας πληροφορήσει ότι πήγε σε κάποιον καλόγερο στα βουνά και του εξαφανίστηκε ο καρκίνος. 

Δεν το βλέπουμε (όπως οι εβραίοι), καλή τη πίστη το δεχόμαστε. Έτσι ξανακλίνει ο λογισμός μου ότι δεν έχουμε ξεπεράσει τους εβραίους σε αποστασία.

Αλλά πάλιν πως να μετρήσω τα τόσα περισσότερα ατομικά χαρίσματα που έχουμε δεχθεί σαν λαός;

Πως να ξεχάσω τις τόσες προκλητικά ευνοϊκές ιστορικές συγκυρίες, ώστε να μην εκλείψουμε σαν λαός;

Πως να αγνοήσω το πως στεκόμαστε σαν κράτος με τόσες στρατιές διαβολεμένων γενιτσάρων προδοτών που μας κυβερνούν διαχρονικά; Ακόμα αντέχουμε! Αυτό κι αν είναι θαύμα!!!


ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΩΡΑ :

- ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥΣ ΦΑΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ;

- ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ ΤΥΦΛΟΤΗΤΑ;

- ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΩ ΘΕΩ, ΩΣΤΕ "ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΘ'ΗΜΩΝ";

Κι αν οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν :

ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ

σήμερα πρέπει να πούμε :

ΣΗΝ ΨΥΧΗΝ, ΘΕΟΝ ΣΥΓΚΙΝΕΙ

Τελικά δεν είναι κρίμα να είμαστε επιλεγμένα και ευλογημένα τέκνα του Ύψιστου με θεία προοπτική και να καταντάμε δουλάκια των δούλων του μαύρου υποχθόνιου...Τι λέει η ψυχή μας;

Ή μήπως πάλι θα “φταίει” ο Θεός για άστοχη επιλογή;



Κυανός Ουρανός




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου