ΜΙΚΡΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ

Γράφει o Αγαθός Συμεών

Ήτανε κάποτε ένας βασιλιάς κάπου στην ανατολή μεγάλος και τρανός με όλα τα καλά και καλό ανθρωπάκι αγαπητό στον λαό του.

Είχε και ένα φιλαράκι του αυλικό και σύμβουλο που τον λέγανε Περαστικό και αυτός βοηθούσε τον βασιλιά στις αποφάσεις του.

Κάποια φορά ο βασιλιάς αρρώστησε βαριά έπεσε σε κώμα και όλοι οι γιατροί του σηκώσανε τα χέρια και όλοι τον είχαν για ξεγραμμένο.

Μόνο φίλος του ο αυλικός δεν έφευγε από κοντά του, αλλά περίμενε.

Μια στιγμή όταν άνοιξε τα μάτια του ο βασιλιάς και μίλησε, όλοι είπαν ότι είναι αναλαμπή προ του θανάτου.

Ο φίλος του όμως τους έδιωξε και τον ρώτησε.

Είσαι πολύ άρρωστος και πάλεψες με τον θάνατο όσο ήσουν σε κώμα πολλές μέρες έλειπες από εδώ γνωρίζεις που ήσουν;

Όχι λέει ο βασιλιάς, ήμουν σε ένα άγνωστο μέρος.

Μη στεναχωριέσαι του λέει ήταν μια αποφράς περίοδος θα περάσει και αυτό.

Πράγματι πέρασε, ο βασιλιάς ανάρρωσε κι η ζωή κυλούσε ξανά.

Μετά από αυτό ο βασιλιάς παρήγγειλε ένα μεγάλο μονόπετρο διαμαντένιο δακτυλίδι και δεν το έβγαζε ποτέ από το χέρι του.

Μετά από χρόνια όταν παραγέρασε κάλεσε κοντά του τον γιό και διάδοχό του και του έδωσε το δακτυλίδι μαζί με το στέμμα

και του είπε.

Το δακτυλίδι περιέχει ένα μήνυμα υποσχέσου μου ότι θα το ανοίξεις μόνο τότε που θα είσαι σε απόγνωση και τρομερή δυσκολία, τότε θα σου χρειασθεί.

Να έχεις μαζί σου τον φίλο μου τον αυλικό όσο ζει και να τον εμπιστεύεσαι. 

Αφού είπε αυτά τους ευχήθηκε και έφυγε ικανοποιημένος σε βαθιά γεράματα.

Ο νέος βασιλιάς με τις συμβουλές του αυλικού ανέλαβε το βασίλειο και η πρώτη του δουλειά μετά από λίγες μέρες ήταν να αντιμετωπίσει κάποιους εχθρούς που έμαθαν για τον θάνατο του πατέρα του και τους επιτέθηκαν .

Έδωσε πολλές μάχες αν και νέος και άπειρος ήταν όλες νικηφόρες.

Σε μια μάχη όμως πριν την τελική νίκη ηττήθηκε και αποκόπηκε από τον στρατό του και τον αυλικό που τον συνόδευε.

Οι εχθροί τον καταδίωξαν μαζί με την λιγοστή συνοδεία του, μέχρι που σκοτώθηκαν και τους έχασε όλους και μόνος του κατάφερε να κρυφτεί σε ένα δάσος και να γλυτώσει.

Τότε θυμήθηκε τον πατέρα του, άνοιξε το δακτυλίδι και διάβασε το μήνυμα που έγραφε «θα περάσει και αυτό».

Αναθάρρησε βγήκε από την κρυψώνα του συνάντησε μερικούς σκόρπιους στρατιώτες του και κατάφερε να αναδιοργανώσει τον στρατό του .

Έψαξε τους εχθρούς και έδωσε ακόμη μια μάχη νικώντας τους ολοκληρωτικά εξολοθρεύοντας τους .

Νικητής επέστρεψε στο παλάτι του και συνάντησε τον αυλικό του.

Το επόμενο διάστημα οργάνωσε θριαμβευτική παρέλαση για να γιορτάσει την νίκη του.

Έχοντας δίπλα του στην άμαξά τον γέροντα αυλικό απολάμβανε τις επευφημίες του λαού του

Όταν η πορεία έφθασε στην κορύφωση και στο απόγειο της δόξας του, γυρίζει ο γέρο αυλικός και ρωτάει,

έχεις εκείνο το δακτυλίδι;

Ναι απαντά ο βασιλιάς.

Θυμάσαι τι έγραφε;

Όχι του λέει αυτός'

άνοιξέ το και δές!

Μα δεν είμαι ούτε σε ανάγκη, ούτε κίνδυνο ούτε σε απόγνωση,   απαντά ο βασιλιάς.

Συμφωνώ αλλά άνοιξε το για να θυμισθείς τι γράφει και πες το μου

«Θα περάσει κι αυτό», λέει ο βασιλιάς

Ακριβώς του λέει ο γέρος, όλα περνούν και όλοι μας περνάμε

συνέχισε τώρα την πορεία σου.

Μου το είπε ένας φίλος πριν πολλά χρόνια.

Ένας άλλος φίλος χαρακτήρισε αποφρά τον χρόνο που φεύγει, για προσωπικό του θέμα, αλλά δεν είναι μόνος ισχύει για πολλούς και για πολλούς διάφορους λόγους. και έτσι το θυμήθηκα.

Οι μέρες που ζούμε και οι καταστάσεις θα περάσουν και περνούν λεπτό προς λεπτό, αν δε ισχύει ή αν δεν το πιστεύουμε τότε είμαστε απελπισμένοι και άπιστοι χωρίς την ελπίδα της Αναστάσεως.

Καλά Χριστούγεννα, καλή χρονιά

και καλή λευτεριά να έχουμε.

Συμεών o δοκών Αγαθώς