ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

3ο ΜΕΡΟΣ

 Η Προφητευμένη Μεγάλη Θλίψη, που δεν Ξανάγινε ούτε θα Ξαναγίνει

Και εκείνοι που θα μετανοήσουν αυτή την τύχη θα έχουν. Όλοι όσοι όμως, θα συνεχίζουν να ζουν στις πόλεις και στα χωριά, θα υποφέρουν μεγάλη δυστυχία. Τότε οι άνθρωποι από την Ανατολή θα μεταναστεύουν στην Δύση, νομίζοντας ότι εκεί θα καλοπεράσουν. Άλλοι πάλι από την Δύση θα πηγαίνουν στην Ανατολή, μην γνωρίζοντας ότι σε κάθε χώρα η ίδια δυστυχία και ταλαιπωρία θα υπάρχει. 

Τέτοια Θλίψη και Δυστυχία θα προκληθεί εκείνες τις ημέρες, που παρόμοια δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ στο παρελθόν, όπως το είπε και ο Κύριος Ιησούς Χριστός στο Άγιο Ευαγγέλιο. [Πρόκειται για την “Μεγάλη Θλίψη”, τέτοια που δεν θα έχει συμβεί από την αρχή της δημιουργίας που δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο, και δεν θα ξανασυμβεί ποτέ”.—Μάρκος 13:19— Δανιήλ 12:1— Ματθαίος 24:21, 22. — 2 Τιμόθεο 3:1 —Δανιήλ 12:1,4]. 

Τότε αλίμονον στις εγκύους γυναίκες και στα ορφανά και σε όλους γενικά τους ανθρώπους. Την ημέρα θα περιμένουν την νύχτα, και την νύχτα θα αναμένουν το πότε θα ξημερώσει. Και την άλλη ημέρα θα λένε: «Πότε θα γίνει νύχτα, να αναπαυθούμε από τους κόπους και τους πόνους μας; Πότε θα νυχτώσει, να μην είμαστε ξύπνιοι και πεινάμε; 

Πότε θα βραδιάσει να μην μας βρίσκουν τα θηρία και μας κατασπαράξουν;» Την δε νύκτα πάλι ακούοντες τις αστραπές και τις βροντές, θα λένε: «Πότε θα ξημερώσει να δούμε το φως του ήλιου; Πότε θα ανατείλει ο ήλιος, να ανταμώσουμε τους γείτονες μας; Πότε θα γίνει ημέρα, να συναντήσουμε τους συγγενείς μας, και να παρηγορηθούμε λίγο;» Έτσι θα λένε θλιμμένοι και κλαίοντες οι άνθρωποι της εποχής εκείνης.

Ο Μεγάλος Θρήνος της Φύσης

Τότε όλη η γη θα κλαίει και θα θρηνεί. Ο ουρανός θα κλαίει. Η θάλασσα, ο αέρας, ο αιθέρας, ο ήλιος και η σελήνη και τα άστρα θα κλαίνε. Και τα άγρια και ανήμερα ζώα θα κλαίνε και θα θρηνούν. Ακόμη και τα βουνά και οι κάμποι θα λυπούνται για το γένος των ανθρώπων. 

Τα δένδρα και τα φυτά, οι πέτρες και τα ξύλα, όλα θα θρηνήσουν για το πώς κατάντησαν οι άνθρωποι, το πώς πλανήθηκαν το πώς ξεγελάσθηκαν, πως εξαπατήθηκαν και προσκύνησαν τον πλάνο Αντίχριστο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αποδέχθηκαν και την μιαρά του σφραγίδα, και αρνήθηκαν τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό.

Το Μέγα Πένθος των Εκκλησιών

Θα κλάψουν τότε και οι Εκκλησίες του Θεού πένθος μέγα. Διότι μήτε λειτουργία, μήτε άλλη υπηρεσία θα γίνεται πλέον. Γιατί όλα θα καταπατηθούν σαν σκύβαλα. Το τίμιο Σώμα και Αίμα του Χρίστου δεν θα φανεί εκείνες τις ημέρες. Η λειτουργία θα σβησθεί. Οι ψαλμωδίες θα παύσουν. 

Οι αναγνώσεις των Ιερών Γραφών δεν θα ακούγονται πλέον. Οι διδαχές και οι ψυχωφελείς διηγήσεις θα καταργηθούν. Μόνο ο θρήνος & θλίψη θα περισσεύει, οι αναστεναγμοί και οι θρήνοι θα αυξηθούν. Οι θλίψεις θα πολλαπλασιαστούν.

Ο Χρυσός & Περιουσίες Χάνουν την Αξία τους

Τότε τα χρυσά, τα ασημένια και τα πολύτιμα αντικείμενα θα τα ρίχνουν στους δρόμους και στις πλατείες και κανείς δεν θα ενδιαφέρεται να τα μαζέψει. Τα πολύτιμα και τα ζηλευτά πράγματα, όλα θα μισηθούν εκείνες τις ημέρες. 

Διότι όλοι οι άνθρωποι θα αγωνίζονται μόνο για το πώς θα ξεφύγουν από το πρόσωπο του πλάνου Αντίχριστου, αλλά με κανένα τρόπο δεν θα μπορούν να τον αποφύγουν, γιατί έχοντες την μιαρά του σφραγίδα στο σώμα τους, θα είναι φανεροί και θα επισημαίνονται αμέσως.

Φόβος & Τρόμος — Η Ομορφιά των Γυναικών Μαραίνεται

Από μέσα θα κυριαρχεί ο φόβος, από έξω τρόμος. Τις νύχτες και τις ημέρες, στις πλατείες και στα σπίτια. Στους δρόμους θα βρίσκονται παρατημένα τα βρωμερά πτώματα αυτών που θα αποθνήσκουν και στα σπίτια θα υπάρχει πείνα και δίψα. Στους δρόμους, θα υπάρχει σύγχυση και αναστάτωση, και στα σπίτια δάκρυα απαρηγόρητα. 

Τότε θα μαραθεί και η ομορφιά της όψης των ανθρώπων, διότι τα πρόσωπα τους θα γίνουν σαν πρόσωπα νεκρών. Η ομορφιά των γυναικών θα χαθεί. Η ερωτική επιθυμία θα παύσει. Και αλίμονον στους ανθρώπους του καιρού εκείνου.

Τρεισήμισι (3,5) χρόνια θα Βασιλεύσει ο Φόβος & Τρόμος του Τυράννου

Αλλά όμως, ο φιλάνθρωπος και φιλεύσπλαχνος Θεός δεν θα αφήσει το πλάσμα του να βασανίζεται για πολλές ημέρες. Μόνο τρεισήμισι (3,5) χρόνια όπως και προείπαμε, θα κατέχει την παγκόσμια εξουσία ο Αντίχριστος σαν βασιλιάς, θα κολοβωθούν και θα λιγοστέψουν οι ημέρες, λόγω της μετάνοιας εκείνων που θα έχουν καταφύγει στα βουνά, τα σπήλαια και στις τρύπες της γης και θα μετανοούν για την ασέβεια τους καθώς το ορίζει και ο Κύριος Ιησούς στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο. 

«Και αν δε συντομεύονταν οι ημέρες εκείνες, δε θα σωζόταν καμιά σάρκα. Για τους εκλεκτούς, όμως, θα συντμηθούν οι ημέρες εκείνες». (Ματθαίος 24:22)

Η Συντριβή του Αντίχριστου — Επεμβαίνει ο Νικητής Ιησούς Χριστός

Μόλις δηλαδή συμπληρωθούν τα τρεισήμισι (3,5) χρόνια, αμέσως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αφανισθεί και η βασιλεία του μιαρού Αντίχριστου, θα καταργηθεί η εξουσία του και η πολλή του υπερηφάνεια. 

Και αυτός θα οδηγηθεί στην αιώνια κόλαση, καθώς το μαρτυρεί και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη του, και τάδε λέει: «Και είδα το θηρίο και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματά τους συγκεντρωμένα, για να κάνουν πόλεμο εναντίον του αναβάτη του ίππου και του στρατεύματος του. 

Και πιάστηκε το θηρίο και μαζί του ο ψευδοπροφήτης που έκανε τα θαύματα μπροστά του, με τα οποία πλάνησε εκείνους που έλαβαν το χάραγμα του θηρίου και προσκυνούσαν την εικόνα του. Ζ

ωντανοί ρίχτηκαν και οι δύο στη λίμνη της φωτιάς που έκαιγε με θειάφι. Και οι λοιποί σκοτώθηκαν με τη ρομφαία του αναβάτη του ίππου, η οποία έβγαινε από το στόμα του, και όλα τα όρνεα χόρτασαν από τις σάρκες τους.» (Αποκάλυψη 19:19-21)

Δηλαδή, είδα το θηρίο, αυτόν τον ίδιον τον Αντίχριστον και τους βασιλείς της γης, και τα στρατεύματα τους, τα οποία ήταν συγκεντρωμένα έτοιμα για να κάνουν πόλεμο με Εκείνον που καθόταν πάνω στο άλογο και με το ουράνιο στράτευμα Του. 

Ποιος όμως είναι εκείνος που κάθεται πάνω στο άλογο και ποιο είναι το στράτευμά του; Ακουστέ ποιο είναι το νόημα του παραπάνω εδαφίου: «Και είδα τον ουρανό ανοικτό, και ιδού, ένας ίππος λευκός και ο αναβάτης του καλείται Πιστός και Αληθινός· με δικαιοσύνη κρίνει και πολεμά. 

Τα μάτια του ήταν σαν πύρινη φλόγα, και πάνω στο κεφάλι του υπήρχαν στέμματα πολλά. Επάνω του ήταν γραμμένο ένα όνομα, το οποίο κανείς δεν το ξέρει παρά μόνο αυτός, και φορούσε ένα ένδυμα που ήταν βαμμένο στο αίμα. Το όνομα του με το οποίο καλείται είναι: Ο Λόγος του Θεού. 

Και τα στρατεύματα του ουρανού, τον ακολουθούσαν πάνω σε λευκούς ίππους, ντυμένοι με εκλεκτό καθαρό λινό λευκό. Και από το στόμα του εκπορεύεται δίκοπο κοφτερό σπαθί, για να πατάξει με αυτήν τα έθνη. 

Αυτός θα τους κυβερνήσει με σιδερένια ράβδο και Αυτός θα πατήσει το πατητήρι που βγάζει το κρασί της μεγάλης οργής του Θεού του Παντοκράτορα. Πάνω στη στολή και στο μηρό του ήταν γραμμένο το όνομα: «Βασιλιάς των βασιλιάδων και Κύριος των κυρίων». (Αποκάλυψη 19:11-16)

Δηλαδή, είδα τον ουρανό ανοικτό και ιδού ένα άλογο λευκό, και εκείνος που κάθονταν σε αυτό είναι πιστός και αληθινός, και με δικαιοσύνη θα κρίνει και θα πολεμήσει. Τα μάτια του ήταν σαν την φλόγα της φωτιάς και στο κεφάλι του είχε στεφάνια πολλά, και είχε όνομα γραμμένο, το οποίο κανείς δεν ξέρει, παρά μόνο αυτός. 

Και φορούσε ρούχο βαμμένο με αίμα, επειδή θανατώθηκε επί του σταυρού, και έχυσε το πανάγιο Αίμα του, και καλείται το όνομα του, ο Λόγος του Θεού. Και τα στρατεύματα του στον ουρανό τον ακολουθούσαν καθισμένα στα άσπρα άλογα, και φορούσαν βασιλικό ένδυμα άσπρο και καθαρό, οι οποίοι είναι οι Άγγελοι, και από το στόμα εκείνου που κάθονταν στο άσπρο άλογο έβγαινε δίστομο σπαθί, για να πατάξει τα έθνη. 

Με αυτόν, τον Υιό του Θεού και με τους Αγγέλους, έκαναν πόλεμο οι βασιλείς και ο Αντίχριστος. Και αιχμαλωτίστηκε (πιάστηκε) ο Αντίχριστος μαζί με τον ψευδοπροφήτη, ο οποίος έκανε τα σημεία μπροστά του, με τα οποία εξαπάτησαν εκείνους, οι οποίοι πήραν το σφράγισμα (βοῦλλαν) του διαβόλου, και προσκυνούσαν την εικόνα του, δηλαδή τον Αντίχριστο. 

Ζωντανοί και οι δύο θα πεταχτούν στην λίμνη της φωτιάς, που καίγεται με θειάφι. Και οι υπόλοιποι οπαδοί του θηρίου, θα φονευθούν με το σπαθί που έβγαινε από το στόμα εκείνου που καθόταν πάνω στο άλογο, και όλα τα αρπακτικά όρνεα χόρτασαν από τα πτώματα τους.

Δευτέρα Παρουσία — Τελική Κρίση — Ο Τίμιος Σταυρός στο Ουρανό

Τότε αφού καταστραφούν τα έργα και η εξουσία του Αντίχριστου και φονευθούν οι υπηρέτες και οι οπαδοί του, και έλθει η Συντέλεια, τι άλλο απομένει, παρά η εμφάνιση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, η Δευτέρα Παρουσία του Υιού του Θεού, από τον οποίον ελπίσαμε και ελπίζουμε για να σωθούμε ! 

Ο οποίος θα αποδώσει δικαιοσύνη σε όλα τα πλάσματα του. Έτσι θα συμβεί η φοβερά και ένδοξος Δευτέρα Παρουσία έτσι όπως το περιέγραψε Αυτός ο Ίδιος στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο: «Γιατί όπως ακριβώς η αστραπή εξέρχεται από την ανατολή και φαίνεται ως την δύση, έτσι θα είναι και η έλευση του Υιού του ανθρώπου. 

Όπου είναι το πτώμα, εκεί θα μαζευτούν οι αετοί.» (Ματθαίος 24:27,28) Δηλαδή, όπως η αστραπή εξέρχεται από την ανατολή και φαίνεται στην δύση, έτσι θα γίνει και η φανέρωση του Υιού του ανθρώπου, δηλαδή του Χριστού, ο οποίος έγινε άνθρωπος και υιός του ανθρώπου, διότι εκεί που είναι το νεκρό πτώμα, εκεί θα μαζευτούν και οι αετοί, δηλαδή, εκεί που θα καθίσει ο Χριστός Κριτής, εκεί θα συναχθούν και οι Απόστολοι μαζί με όλον τον κόσμο. 

Πτώμα λέγεται ο Χριστός, επειδή πέθανε και έγινε νεκρός για την σωτηρία μας. Αετοί λέγονται οι Απόστολοι, διότι ήταν καθαρό το μυαλό τους, όπως και τα μάτια του αετού, που είναι καθαρά και δεν δακρύζουν. Και πάλι ορίζει ο Κύριος Ιησούς Χριστός παρακάτω: «Αμέσως ύστερα από τη θλίψη των ημερών εκείνων ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και η σελήνη δε θα δώσει το φεγγοβόλημά της, και τα αστέρια θα πέσουν από τον ουρανό και οι ουράνιες Δυνάμεις θα σαλευτούν.

 Και τότε θα φανεί το σημείο του Υιού του ανθρώπου στον ουρανό, και τότε θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης, και θα δουν τον Υιό του ανθρώπου ερχόμενο πάνω στα σύννεφα του ουρανού με πολλή δύναμη και δόξα.» (Ματθαίος 24:29,30) 

Δηλαδή, αμέσως μόλις περάσει η θλίψη των ήμερων εκείνων, ο ήλιος θα σκοτισθεί και το φεγγάρι δεν θα δώσει το φως του, και τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό, και όλα τα (αγγελικά) τάγματα του ουρανού θα σαλευτούν, και τότε θα φανεί το σημάδι του Χριστού, δηλαδή ο Τίμιος Σταυρός στον ουρανό. Τότε θα κλάψουν όλες οι γενεές της γης, και θα δουν τον Χριστό, να έρχεται στα σύννεφα του ουρανού με τιμή και δόξα και δύναμη πολλή.

Πλανήτης Γη Φλέγεται

Τότε ο ουρανός θα τυλιχθεί σαν χαρτί. Η γη θα κατακαεί εξ αιτίας των αμαρτιών των ανθρώπων, διότι μολύνθηκε από τους ανθρώπους με πορνείες, με μοιχείες, με φόνους, με ειδωλολατρίες, με κατακρίσεις, με προδοσίες, με ψευδολογίες, με συκοφαντίες, με πανουργίες, μίση και έχθρητες, με πολέμους και με αιματοχυσίες. 

Τότε ο ουρανός θα αρχίσει να τρέμει σαν καλάμι, τα όρη θα σείονται σαν τα φύλλα του δέντρου που τα μαστιγώνει δυνατός άνεμος και όλα λοιπόν τα δημιουργήματα του Θεού θα τρέμουν από τον φόβο τους. Και πάλι ακούστε το τι λέγει ο Κύριος: «Και θα αποστείλει τους Αγγέλους του με μεγάλη φωνή σάλπιγγας, και θα συναθροίσουν στο ίδιο μέρος, τους εκλεκτούς του από τους τέσσερις ανέμους, από το ένα άκρο των ουρανών έως το άλλο άκρο». (Ματθαίος 24:31) 

Δηλαδή, τότε θα στείλει ο Ιησούς Χριστός τους Αγγέλους του με δυνατή φωνή σάλπιγγας, να μαζέψουν τους εκλεκτούς από τους τέσσερεις άνεμους, από τον Βορά, από τον Νότο, από την Ανατολή και από την Δύση και από την μία άκρη του ουρανού έως την άλλη άκρη.

Ανάσταση Νεκρών

Και πάλι ορίζει στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο έτσι: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, ότι έρχεται ώρα, και μάλιστα είναι τώρα, που οι νεκροί θα ακούσουν τη φωνή του Υιού του Θεού και όσοι άκουσαν θα ζήσουν.» (Ιωάννης 5:25) Δηλαδή, αλήθεια, αλήθεια σας λέω, ότι θα έλθει ώρα, που και τώρα είναι, όταν θα ακούσουν οι νεκροί την φωνή του Υιού του Θεού, και όσοι την ακούσουν, θα ζωντανέψουν. 

Και πάλι ορίζει παρακάτω: «Μη εκπλήττεσθε για αυτό, επειδή έρχεται ώρα, κατά την οποία, όλοι όσοι είναι στα μνήματα θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν έξω, όσοι έκαναν το καλό θα αναστηθούν για ζωή, εκείνοι δε οι οποίοι έκαναν το κακό θα αναστηθούν για καταδίκη.» (Ιωάννης 5:28,29)

 Δηλαδή, μη θαυμάζετε για αυτό, διότι θα έλθει ώρα, κατά την οποία ώρα, όλοι όσοι είναι στους τάφους θα ακούσουν την φωνή του Υιού του Θεού και θα πάνε, όσοι έκαναν τα καλά έργα εις ανάσταση ζωής, και όσοι έκαναν τα κακά έργα θα πάνε εις ανάσταση κατακρίσεως.

Ανάσταση Δικαίων & Αδίκων

Τότε θα αναστηθούν οι βασιλείς οι υπερήφανοι και δυνάστες, για να δώσουν λόγο για τους λαούς τους. Τότε θα αναστηθούν οι Αρχιερείς και οι Επίσκοποι, να δώσουν λόγο για το ποίμνιο τους. Τότε θα αναστηθούν οι Ιερείς και οι Πνευματικοί για να δώσουν απολογία για τις ενορίες τους, και για τις ψυχές των ανθρώπων, οποίοι ήταν υπό την καθοδήγηση τους. 

Τότε θα αναστηθούν οι στρατιώτες οι άδικοι, οι οποίοι δεν τους αρκεί ο μισθός τους, αλλά αδικούν τους πτωχούς και τους ταλαίπωρους. Τότε θα παρουσιασθούν έμπροσθεν του Θεού, οι άρπαγες και άδικοι κριτές, οι οποίοι καλοπερνούν αδικώντας τους πτωχούς. 

Τότε θα εμφανισθούν οι δικαστές οι δωρολήπτες, που παίρνουν δώρα, για να καταδικάσουν τους ορφανούς και τους αδύναμους. Τότε θα εμφανισθούν οι άρχοντες, που ζηλεύουν τον πτωχό και πασχίζουν να τον καταστρέψουν, να του πάρουν το σπίτι του, το χωράφι του, την γυναίκα του, το παιδί του και όλα τα υπάρχοντα του. 

Τότε θα αναστηθούν οι αμελείς και οκνηροί, που δεν πηγαίνουν στην Εκκλησία, άλλα κοιμούνται ολονυχτίς την Αγία Κυριακή, και τις άλλες Εορτές. Τότε θα αναστηθούν όσοι δεν βαστούν την αργία των Αγίων Εορτών, αλλά τις καταπατούν και δουλεύουν. Τότε θα αναστηθούν τα ανδρόγυνα με μεγάλη ντροπή, όσα δεν εφύλαξαν την κοίτη τους αμόλυντο.

Τότε θα κλάψουν όσοι δεν τήρησαν την εντολή που ορίζει:

• Να αγαπήσεις τον πλησίον του σαν τον εαυτό σου.

Τότε θα δακρύσουν όσοι δεν εφύλαξαν την παραγγελία του Κυρίου που ορίζει:

• Μη φονεύσεις, μη ψευδομαρτυρήσεις.

Τότε θα θρηνήσουν όσοι δεν άκουσαν την φωνή του Κυρίου που ορίζει:

• Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου.

Τότε θα λυπηθούν όσοι δεν τήρησαν τον ορισμό του Θεού που ορίζει:

• Μη κρίνεται και δεν θα κριθείτε και εσείς.

Τότε θα καταδικασθούν όσοι δεν βάσταξαν τον λόγο του Χριστού που ορίζει:

• Μη καταδικάζετε και δεν θα καταδικασθείτε και εσείς.

Τότε δεν θα συγχωρεθούν όσοι δεν συγχωρέσανε τα πταίσματα των άλλων, όπως ορίζει και ο Κύριος

• Συγχωρέσετε τους άλλους και θα συγχωρεθείτε και εσείς, και πάλι

• Αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους, θα τα συγχωρέσει και σε εσάς ο Πατέρας σας ο ουράνιος. Αν όμως δεν τα συγχωρέσετε τα παραπτώματα στους ανθρώπους, ούτε ο Πατέρας σας δεν θα συγχωρέσει τα δικά σας παραπτώματα.

Μάγοι & Γητευτές

 

Τότε θα αναστηθούν οργισμένες και εξαθλιωμένες όσες γυναίκες μαντεύουν, γητεύουν και αποδένουν με μαγείες. Όσες κάνουν τους Χριστιανούς και δαιμονίζονται, όσες γητεύουν ασθενείς, για την καταστροφή και κολασμό της ψυχής του ανθρώπου. 

Όσες μαντεύουν, για να παραδώσουν άνθρωπο στην εξουσία του διαβόλου. Τότε θα τρομοκρατηθούν, τότε θα κλάψουν θρήνο μεγάλο και απαρηγόρητο. Τότε θα απορούν και θα μετανιώνουν, το πώς πλανήθηκαν στην διαβολική πλάνη και την μαγική τέχνη. Τότε αλίμονον σε εκείνες που βάζουν έχθρα ανάμεσα στα ανδρόγυνα για να χωρίσουν. 

Τότε αλίμονον σε εκείνες που βλέπουν κάποιο φταίξιμο στο γείτονα τους και δεν το κρύβουν, αλλά το διαδίδουν σε όλη τη γειτονιά. Τότε αλίμονον σε εκείνους, που κατακρίνουν την γυναίκα ή την θυγατέρα του γείτονα τους. Τότε αλίμονον σε εκείνες που εχθρεύονται το καλό της γειτόνισσας τους.

Αλίμονον στους Αμετανόητους

Τότε αλίμονον σε εκείνους που πίνουν κρασί με χορούς και γλέντια, που πολυπίνουν και πολύτρώγουν σαν τα άγρια ζώα. Τότε αλίμονον σε εκείνους που αφήνουν την γυναίκα τους και πηγαίνουν στην γυναίκα του γείτονα τους ή σε καμιά άλλη. 

Τότε αλίμονον σε εκείνους που καταδίδουν τον γείτονα τους, που ψευδομαρτυρούν, που ψευδορκούν, που συκοφαντούν, που διαβάλλουν, που ζηλεύουν, που φθονούν το καλό του γείτονα τους. 

Αλίμονον τότε, ευλογημένοι Χριστιανοί, και σε εμάς τους αμαρτωλούς, πώς θα αναστηθούμε εμείς οι ταλαίπωροι και πώς θα απολογηθούμε; Πώς θα απολογηθούμε για τις αμαρτίες μας; Και τι και πώς θα απολογηθούμε έμπροσθεν του Κυρίου;

Οι Δίκαιοι Λάμπουν ώσπερ Ήλιος

Τότε οι δίκαιοι θα λάμψουν όπως ο ήλιος, οι δε αμαρτωλοί θα γίνουν σκοτεινοί και μαύροι σαν την πίσσα. Όλοι οι άνθρωποι, νέοι και γέροι, όλοι σε μια ηλικία θα αναστηθούν. Νέοι, γέροντες, παιδιά, άνδρες, όλοι τριαντατριών (33) χρονών θα είναι, όπως και ο Κύριος Ιησούς Χριστός όταν βρίσκονταν επί της γης και τον σταύρωσαν. Όλοι θα γνωρίζονται μεταξύ τους, φίλοι, συγγενείς, αδελφοί, γείτονες, γνωστοί, ανδρόγυνα, πατέρες, μητέρες, τέκνα, θυγατέρες και τίποτε άσχημο και κακό δεν θα θυμούνται.

Οι Αγαθοί αγαθά & οι Κακοί κακά

Όσες δυστυχίες ή λύπες και αν ένιωσαν στον κόσμο, θα λησμονηθούν τότε. Όλοι θα έχουν καλοσύνη και χαρά. Όλοι με το ίδιο κορμί το οποίο είχαν επί της γης θα αναστηθούν τότε, πλην όμως το σώμα θα μετασχηματισθεί σε άφθαρτο. Οι μεν δίκαιοι θα αναστηθούν για να τιμηθούν και να απολαύσουν τα αγαθά, που έχει προετοιμάσει ο Θεός για αυτούς. 

Οι αμαρτωλοί και κακοπροαίρετοι για να κληρονομήσουν την αιώνια κόλαση, που μόνοι τους προξένησαν στον εαυτό τους, διότι κάθε ένας θα απολαύσει κατά τα έργα του, από τον δίκαιο Κριτή. Οι μεν αγαθοί αγαθά, οι δε κακοί κακά. Όλοι θα είναι γυμνοί και τελείως ξεσκέπαστοι, μπροστά στα μάτια του δικαιοκρίτη Χριστού. 

Κάθε ένας κατά τις αμαρτίες του θα είναι σημαδεμένος. Μόνες τους οι αμαρτίες θα κατηγορούν τον άνθρωπο. Τα πταίσματα και οι αμαρτίες τις οποίες είχε κάνει ο καθένας θα τον καταδικάζουν. Η συνείδηση του κάθε ενός ανθρώπου η ίδια θα τον κατακρίνει. Όλων οι αμαρτίες θα είναι ξεσκεπασμένες και ολοφάνερες τότε.

 Όλων των ανθρώπων τα σφάλματα θα είναι ξεσκέπαστα, τίποτε εκεί δεν θα κρύβεται, τίποτε δεν θα μπορεί να σκεπαστεί εκεί, όλα θα φανερωθούν σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι οι αμαρτωλοί θα κράζουν μεγαλόφωνα τις αμαρτίες τους, όλοι θα κρούουν το στήθος τους και θα κλαίνε απαρηγόρητα. 

Ποταμός θα σχηματισθεί από τα δάκρυα τους. Βρύση θα γίνουν του καθενός αμαρτωλού τα μάτια, αλλά δεν θα έχει κανένα όφελος. «Ου γαρ εστί μετάνοια εν τω Άδη.»

Ο Θρόνος του Κριτή

Τότε οι Δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν, όλα θα τρομάξουν. Ο ουρανός, η γη, τα καταχθόνια, τότε θα φρίξουν. Τότε θα έλθουν τα εννέα τάγματα του ουρανού, οι Άγγελοι, οι Αρχάγγελοι, οι Εξουσίες, οι Αρχές, οι Κυριότητες, οι Δυνάμεις, τα πολυόμματα Χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ, να ετοιμάζουν τον φοβερό θρόνο του Κριτή Χριστού κράζοντας και λέγοντας: «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου».

 Τότε θα φανερωθεί και ο Βασιλεύς των βασιλευόντων, και ο Κύριος των κυρίων, ο Κριτής των κριτών, ο Αφέντης των αφεντικών, να τον προϋπαντήσουν οι Άγιοι Απόστολοι μαζί με τους άλλους Αγίους, καθώς ορίζει ο Απόστολος Παύλος: «Θα αρπαχτούμε μέσα σε σύννεφα για να συναντήσουμε τον Κύριο στον αέρα.» (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:17)

 Οι Άγγελοι θα τον επευφημούν, οι Δίκαιοι θα τον δοξολογούν, οι Προφήτες θα τον επαινούν, οι Μάρτυρες θα τον εγκωμιάζουν, οι αμαρτωλοί, όμως, θα τρέμουν και θα τον φοβούνται.

Το Πεπρωμένο του Αντίχριστου & εκείνων που έλαβαν το “Χάραγμα του Θηρίου” στο μέτωπο

Τότε θα φέρουν οι Άγγελοι τον υιό της απώλειας, τον Αντίχριστο και τον πατέρα του τον Σατανά, για να αποφασίσει ο φοβερός Κριτής και αμέσως θα τους καταδικάσει στην αιώνια κόλαση. Τότε θα τον δουν οι πεπλανημένοι Ιουδαίοι σαν άνθρωπο, θα δουν τα χέρια και τα πόδια του τα τρυπημένα από τα καρφιά που έβαλαν. 

Τότε θα δουν την Αγία του Κεφαλή στεφανωμένη με το ακάνθινο στέφανο. Τότε θα δουν τον Σταυρό, που θα λάμπει σαν τον ήλιο. Τότε θα δουν τα καρφιά με τα οποία τον κάρφωσαν, το σφουγγάρι που το γέμισαν ξύδι και τον πότισαν, το καλάμι που έδωσαν στα χέρια του και τον ενέπαιξαν, το κόκκινο ένδυμα, με το οποίο τον ένδυσαν για να τον ντροπιάσουν. 

Όλα όσα έκαναν και ενήργησαν εναντίον του Χριστού θα τα δουν τότε, και κλαίοντες θα λένε ο ένας στον άλλον. Αλίμονον πώς πλανηθήκαμε, πώς ξεγελασθήκαμε, πώς δεν τον αναγνωρίσαμε για Θεό αληθινό, αλλά τον θανατώσαμε; Ιδού, λοιπόν, τώρα που αυτός έχει την εξουσία, αυτός είναι ο Κριτής ο φοβερός. —Ω αλίμονον σε εμάς τους ταλαίπωρους, τι θα κάνουμε τώρα, πώς θα ξεφύγουμε από τα χέρια του; Πώς θα αντιμετωπίσουμε την οργή του;

Η Οργή του Προφήτη Μωυσή

Τότε θα δουν τον Μωυσή απέναντι τους και θα τον φωνάξουν να τον πουν: «Προφήτη Μωυσή, βοήθησε το γένος σου, βοήθησε τους πιστούς σου, βοήθησε μας, γιατί εμείς τηρώντας τον νόμο σου, σταυρώσαμε τον Χριστό. Αν μπορείς και όσο μπορείς, βοήθησε μας, διότι όλοι εμείς σε εσένα ελπίσαμε για την σωτηρία μας.» 

Τότε ο Μωυσής θα τους αποκριθεί με οργή μεγάλη λέγοντας τους: «Καλά να πάθετε άθλιοι και πεπλανημένοι. Δίκαια πρέπει να τιμωρηθείτε και να κολασθείτε. Δεν καταλάβατε τα λόγια μου για να μην τον σταυρώσετε; Εγώ σας προείπα, ότι πρόκειται να έλθει Προφήτης Μέγας, και όποιος δεν τον ακούσει, θα κολασθεί.

 Ιδού λοιπόν, να που σας βρήκε ο λόγος μου ! Γιατί δεν τον πιστέψατε; Γιατί τον σταυρώσατε; Δεν ακούσατε το τι έλεγαν οι άλλοι Προφήτες, ότι Παρθένος θα γεννήσει Θεόν; Δεν καταλάβατε πώς όλες οι Ιερές Γραφές τον μαρτυρούσαν Θεό αληθινό; 

Τώρα τι να σας κάνω εγώ τώρα; Ας ενεργούσατε σωστά τότε που έπρεπε για να μην κολασθείτε τώρα !» Τότε σαν ακούσουν αυτή την απάντηση του Προφήτη Μωυσή, όλοι οι Εβραίοι όλων των γενεών, θα κλάψουν και θα θρηνήσουν θρήνο μέγα και απαρηγόρητο και ο πύρινος ποταμός θα τους συμπαρασύρει και θα ρίψει στην αιώνια κόλαση.

Ο Θρόνος της Δόξας

Αλλά επειδή την διήγηση του λόγου μας την στηρίξαμε στις μαρτυρίες των Αγίων και των Προφητών, ας έλθουμε και στην εξήγηση του Ιερού Ευαγγελίου του σημερινού, για να διηγηθούμε και τα υπόλοιπα. Έτσι, ο Κύριος στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο ορίζει: «Όταν λοιπόν έρθει ο Υιός του Ανθρώπου με όλη του τη δόξα και μεγαλοπρέπεια του και θα συνοδεύουν όλοι οι Άγιοι Άγγελοι, θα καθίσει στο βασιλικό θρόνο του. 

Τότε θα συναχθούν μπροστά στο θρόνο της δόξας του Χριστού όλα τα έθνη, και θα τους ξεχωρίσει όπως ο βοσκός τα πρόβατα από τα κατσίκια. Και θα τοποθετήσει τα μεν πρόβατα στα δεξιά του, τα δε κατσίκια από τα αριστερά του. (Ματθαίος 25:31-33). 

Δηλαδή, όταν έλθει ο Χριστός, ο Υιός του ανθρώπου, επειδή φόρεσε ανθρώπινη σάρκα, και έρθουν μαζί με αυτόν και όλοι οι Άγιοι Άγγελοι, τότε θα έρθει και καθίσει στον τιμημένο θρόνο του, και θα συγκεντρωθούν μπροστά του όλα τα έθνη, και θα χωρίσει τους ανθρώπους, όπως ακριβώς ο βοσκός ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια, και θα τοποθετήσει τα μεν πρόβατα στα δεξιά του, τα δε κατσίκια στα αριστερά του. 

Τους μεν δίκαιους, ο Κύριος, τους παρομοιάζει σαν τα πρόβατα, επειδή είναι ήμεροι και πράοι, τους δε αμαρτωλούς με κατσίκια, επειδή οι αμαρτωλοί συνεχώς τρέχουν προς την αμαρτία, την ταχύτατη, όπως τα γίδια τρέχουν προς τους γκρεμούς και τα κατσάβραχα και κάνουν συνέχεια ζημιές.

«Τότε θα πει ο βασιλιάς σε αυτούς που βρίσκονται στα δεξιά του: «Ελάτε, οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου, κληρονομήστε την βασιλεία που σας έχει ετοιμάσει για σας από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου. 

Γιατί πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιώ, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουνα και με ντύσατε, άρρωστος ήμουν και με επισκεφτήκατε, στην φυλακή ήμουν και ήρθατε να με δείτε.» (Ματθαίος 25:34-36) 

Δηλαδή, ελάτε οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, να κληρονομήσετε την ετοιμασμένη για σας Βασιλεία των Ουρανών από την αρχή του κόσμου. Διότι πείνασα και με δώσατε και έφαγα. Δίψασα και με ποτίσατε. Ξένος ήμουν και με βάλατε στο σπίτι σας. Γυμνός ήμουν και με ντύσατε. Άρρωστος ήμουν και με επισκεφθήκατε. Φυλακισμένος ήμουν και ήλθατε προς εμένα.

—Ελάτε … στην Βασίλεια των Ουρανών 

—Ελάτε οι Προφήτες, που διωχτήκατε για το όνομα μου ! —Ελάτε οι Απόστολοι του Ευαγγελίου, που κακοπάθατε για να κηρύξετε το Ευαγγέλιο ! —Ελάτε οι Άγιοι Μάρτυρες, που με ομολογήσατε μπροστά στους βασιλιάδες και τυράννους και υπομείνατε με υπομονή τις τιμωρίες και τα βασανιστήρια για την αγάπη μου ! —

Ελάτε οι Ιεράρχες, που με υπηρετήσατε με καθαρότητα ημέρα και νύκτα, και διδάξατε στον λαό σας την οδό της αλήθειας ! —Ελάτε οι Ασκητές, που κατοικήσατε στα βουνά και τα σπήλαια, για να νικήσετε τον διάβολο! —

Ελάτε οι Μάρτυρες γυναίκες, που για την αγάπη μου καταφρονήσατε τις χαρές του κόσμου και μαρτυρήσατε για το όνομα μου ! —Ελάτε οι Ασκήτριες, που νεκρώσατε τα πάθη για την αγάπη μου ! —Ελάτε οι φιλόπτωχοι και οι φιλόξενοι, που μισήσατε τον πλούτο και τον δώσατε σε χέρια πτωχών ! —

Ελάτε όσοι αγαπήσατε την κατά Θεόν αγάπη ! —Ελάτε όσοι βοηθήσατε πτωχό ! —Ελάτε όσοι κοιτάξατε ασθενή ! —Ελάτε όσοι ντύσατε γυμνό ! —Ελάτε όσοι χορτάσατε πεινασμένο ! —Ελάτε όσοι ποτίσατε διψασμένο ! —Ελάτε όσοι δεχθήκατε ξένο ! —Ελάτε όσοι περιθάλψατε ορφανό ! —Ελάτε όσοι βοηθήσατε χήρα ! —

Ελάτε όσοι παρηγορήσατε φυλακισμένο ! —Ελάτε όσοι φυλάξατε το Άγιο Βάπτισμα, και δεν το μολύνατε με πορνείες, με μοιχείες, με ομοφυλοφιλίες, με φόνους και με άλλες αμαρτίες ! —Ελάτε όσοι βοηθήσατε την Εκκλησία μου ! —Ελάτε όσοι κάνατε αγαθοεργίες, για να αρέσετε σε εμένα τον αθάνατο Βασιλιά! 

Να η Βασιλεία μου ετοιμάσθηκε. Ιδού ο Παράδεισος ανοίχθηκε, τα στεφάνια της νίκης σας περιμένουν. Ιδού, να η χαρά σας αναμένει, η καλοπέραση σας καρτερεί. Το κάλλος και η ομορφιές του Παραδείσου είναι έτοιμες για εσάς. Ελάτε λοιπόν, να κληρονομήσετε όσα σας ετοίμασα πριν ακόμη δημιουργήσω τον υλικό κόσμο.

 Η Αιώνια Χαρά των Δικαίων

«Τότε θα του απαντήσουν οι δίκαιοι και θα πουν: «Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σε ποτίσαμε; Πότε σε είδαμε ξένο και σε φιλοξενήσαμε ή γυμνό και σε ντύσαμε; 

Πότε σε είδαμε άρρωστο ή φυλακισμένο και ήρθαμε να σε επισκεφθούμε; Τότε ο βασιλιάς θα απαντήσει και θα τους πει: Αλήθεια σας λέω, ότι κάνατε σε ένα από αυτούς τους αδελφούς μου τους ελάχιστους, σε εμένα το κάνατε». (Ματθαίος 25:37-40). 

Δηλαδή, μόλις τους είπε ο βασιλιάς τους λόγους εκείνους, θα αποκριθούν και αυτοί με πολλή ταπείνωση λέγοντες: «Κύριε μας, πότε σε είδαμε πεινασμένο και σε θρέψαμε; Άρχοντα μας, πότε σε είδαμε διψασμένο και σε ποτίσαμε; Φοβερέ, πότε σε είδαμε γυμνό και σε ντύσαμε; 

Αθάνατε, πότε σε είδαμε ξένο και σε δεχθήκαμε στα σπίτια μας; Φιλάνθρωπε, πότε σε είδαμε άρρωστο ή στην φυλακή και ήρθαμε σε εσένα; Εσύ είσαι ο παντοτινός Θεός. Εσύ είσαι ο αιώνιος Βασιλιάς μας. Εσύ δημιούργησες τον κόσμο από το μηδέν. Εσύ έπλασες τους Αγγέλους, τους Αρχαγγέλους, και όλα τα Ουράνια Τάγματα. 

Εσύ είσαι εκείνος που σε τρέμουν οι άβυσσοι, που σε φοβούνται οι βρύσες, που σε τρομάζουν τα όρη, που σε φρίττουν οι κάμποι. Εσύ είσαι ο κτίστης και δημιουργός του Σύμπαντος Κόσμου. Εσύ μας έπλασες από το χώμα. Εσύ δημιούργησες τα ορατά και αόρατα. Με το δικό σου πρόσταγμα σαλεύεται η γη, εσύ επιβλέπεις την γη, και σείεται. 

Και εμείς πότε σε θρέψαμε, ή σε ποτίσαμε, ή σε ντύσαμε, ή σε φιλοξενήσαμε; Ή πότε σε περιποιηθήκαμε; Τότε θα τους αποκριθεί ο φοβερός Βασιλιάς των βασιλιάδων, χαρούμενος: «Κάματε καλό σε ένα από αυτούς τους ελάχιστους αδελφούς μου, τους πτωχούς; Σε εμένα το κάνατε εκείνο το καλό. Διότι οι πτωχοί αυτοί, οι ταπεινοί και καταφρονημένοι είναι οι δικοί μου αδελφοί και φίλοι.

Η Αιώνια Θλίψη των Αμαρτωλών

«Τότε θα πει και σε εκείνους, που θα βρίσκονται στα αριστερά του: «Φύγετε από μπροστά μου, καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που έχει ετοιμαστεί για το Διάβολο και τους αγγέλους του. Γιατί πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω. Δίψασα και δεν με ποτίσατε. Ξένος ήμουν και δε με φιλοξενήσατε. 

Γυμνός ήμουν και δεν με ντύσατε. Άρρωστος ήμουν και φυλακισμένος και δεν με επισκεφτήκατε.». (Ματθαίος 25:41-43) Δηλαδή, τότε θα γυρίσει και θα πει και προς τους αμαρτωλούς, που θα στέκονται στο αριστερό του μέρος: «Φύγετε μακριά από εμένα, καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που την ετοίμασα για τον διάβολο και τους αγγέλους του. Διότι εγώ δεν ετοίμασα αυτή την φωτιά για σας, και για τους Χριστιανούς, που έκαναν το θέλημα μου, αλλά την έκανα για τον διάβολο.

Δεν σας Γνωρίζω …

Εσείς όμως, επειδή κάματε τα έργα του διαβόλου, πηγαίνετε μαζί με αυτόν. Εγώ σας έπλασα, και εσείς πήγατε σε άλλον αφέντη. Εγώ σας δημιούργησα, και σεις δε με γνωρίζατε. Εγώ είμαι εκείνος που σας διέθρεψα από την νεότητα σας, και εσείς άλλον υπηρετήσατε. Εγώ δημιούργησα την θάλασσα για να θρέφεστε από αυτήν, και εσείς με πικράνατε με τις αμαρτίες σας.

 Εγώ σας χάρισα όλα μου τα δημιουργήματα να τα ορίζετε, και εσείς δεν με τιμήσατε ως Θεό. Το λοιπόν, φύγετε μακριά από έμενα, εργάτες της ανομίας. Δεν σας ξέρω, ούτε σας γνωρίζω. Εκείνου τα έργα και τα θελήματα που κάνατε, με εκείνο να πάτε να κολασθείτε και να κληρονομήσετε την αιώνια κόλαση, το πυρ το άσβεστο, τον σκώληκα τον ακοίμητο, τον κλαυθμό και τον τρίξιμο των δοντιών. 

Γιατί πείνασα και δεν με δώσατε να φάω. Δίψασα και δεν με ποτίσατε. Ξένος ήμουν, και δεν με φιλοξενήσατε στα σπίτια σας. Γυμνός ήμουν, και δεν με ντύσατε. Ασθενής ήμουν, και δεν με βοηθήσατε. Στην φυλακή ήμουν, και δεν ήλθατε να με επισκεφθείτε.

Εγώ σας έπλασα τα αυτιά για να ακούτε τις διδαχές και τις συμβουλές μου, και εσείς τα χρησιμοποιήσατε για να ακούτε τα δαιμονικά τραγούδια, μουσικές και χορούς και παιχνίδια.

 Εγώ σας έδωσα τα μάτια για να βλέπετε τα δημιουργήματα μου και να με δοξάζετε, και εσείς τα χρησιμοποιήσατε για να βλέπετε κάλλος μάταιο, να το επιθυμείτε, να βλέπετε την πρόοδο του γείτονα σας, να την ζηλεύετε, και αλλά παρόμοια αμαρτήματα και χειρότερα πράξατε. 

Εγώ σας χάρισα το στόμα, να υμνείτε και να δοξάζετε το Όνομα Μου, να μελετάτε τις Ιερές Γραφές, να διδάσκετε τους αμαθείς, και εσείς το ανοίξατε σε ψεματολογίες, σε ύβρεις, σε καταδόσεις, σε διαβολές, σε συκοφαντίες, σε ψευδορκίες, και σε ψευδομαρτυρίες. Εγώ σας έδωσα τα χέρια, για να τα σηκώνετε σε προσευχή, σε δέηση και εσείς τα μολύνατε με φόνους, με αδικίες, με αρπαγές, με πλεονεξίες, με αιματοχυσίες. 

Εγώ σας έπλασα τα πόδια, για να τρέχετε στην Εκκλησία μου την Αγία, και σεις τρέχατε σε πολέμους, σε πορνείες, σε μοιχείες, σε χορούς, και σε παιχνίδια.

Το Πανηγύρι του Κόσμου Τούτου … Σχόλασε

Τώρα χάλασε το πανηγύρι του κόσμου, πέρασε η φαντασία η πρόσκαιρη των ανθρώπων. Ιδού, να ήλθατε μπροστά μου γυμνοί και τελείως ξεσκεπασμένοι σαν κατάδικοι. Ιδού, να στέκεστε μπροστά μου αδύναμοι και εξαθλιωμένοι. 

Αφού δεν λυπήθηκαν εκεί τους φτωχούς και τους καταφρονημένους, ούτε και εδώ θα βρείτε λύπηση από μένα. Φιλάνθρωπος είμαι, αλλά είμαι και δίκαιος, στον καθένα κατά τα έργα του θα ανταποδώσω και θα ανταμείψω. Μήτε τον δίκαιο θα τιμωρήσω, μήτε τον αμαρτωλό θα ελεήσω. 

Τον κάθε ένα κατά το πώς αγωνίσθηκε, έτσι θα τον ανταμείψω. Θέλω να σας λυπηθώ, αλλά εσείς δεν λυπηθήκατε τον φτωχό. Θέλω να σας βοηθήσω, αλλά εσείς δεν κάνατε το θέλημα μου, αλλά το θέλημα του ανόμου. Εμπρός λοιπόν, φύγετε από μπροστά μου και πηγαίνετε στην κόλαση που ετοιμάσατε με τα έργα σας μόνοι σας».

Απόκριση των Αμαρτωλών

«Τότε θα του απαντήσουν και αυτοί λέγοντας: «Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο ή διψασμένο ή ξένο ή γυμνό ή ασθενή ή άρρωστο ή φυλακισμένο και δε σε υπηρετήσαμε;» Τότε θα απαντήσει σε αυτούς και θα πει: «Αλήθεια σας λέω, ότι δεν ποιήσατε σε ένα από αυτούς τους ασήμαντους αδελφούς μου, ούτε και σε μένα δεν το κάματε.» (Ματθαίος 25:44-45) 

Δηλαδή, τότε θα αποκριθούν και οι αμαρτωλοί και θα πουν με πολύ θρήνο και λύπη: «Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο ή διψασμένο ή ξένο ή γυμνό ή άρρωστο ή φυλακισμένο, και δεν σε υπηρετήσαμε; Κύριε μας, γιατί δεν μας γνωρίζεις; Εσύ μας έπλασες, εσύ μας δημιούργησες, έργα των χεριών σου είμαστε. Εσύ μας έκτισες από τα τέσσερα στοιχεία του ουρανού, από γη, νερό, αέρα, και φωτιά. 

Εσύ μας έδωσες ψυχή. Εμείς σε εσένα πιστέψαμε. Εσένα είχαμε Θεό. Με το δικό σου βάπτισμα βαπτισθήκαμε, με την δική σου δύναμη κάναμε ακόμη και θαύματα. Όλοι μας σε σένα ελπίζουμε για να σωθούμε. Και τώρα μας λες … ότι δεν μας ξέρεις, και τώρα αποφάσισες … να μας τιμωρήσεις με την αιώνια κόλαση;

Η Απάντηση του Κριτή

Τότε θα τους απαντήσει ο φοβερός Κριτής, λέγοντας: «Αλήθεια με ομολογήσατε για Θεό σας, όμως δεν κάνατε το θέλημα μου. Ονομάζεστε Χριστιανοί, αλλά δε κάνατε τα έργα μου. Δεν ακούσατε ότι: «Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών όποιος μου λέει: «Κύριε, Κύριε», αλλά εκείνος που κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου, ο οποίος με απέστειλε. 

Την ημέρα της κρίσεως πολλοί θα μου πουν: “Κύριε, Κύριε, δεν προφητέψαμε στο όνομά σου; Δε διώξαμε δαιμόνια στο όνομά σου; Δεν κάναμε τόσα θαύματα στο όνομά σου;” Και τότε θα τους πω κι εγώ: “Ποτέ δε σας ήξερα. Φύγετε μακριά μου, εσείς που αντιστρατεύεστε το Νόμο του Θεού”». (Ματθαίος 7:21-23)

Όχι όποιος με αποκαλεί Κύριε, Κύριε, αλλά όποιος τηρεί και εφαρμόζει τις εντολές μου εκείνος θα μπει στον Παράδεισο. Εάν πιστεύατε σε μένα, ας κάμνατε αυτά που σας έλεγα. Ας τρέφατε φτωχό, ας ποτίζατε διψασμένο, ας ντύνατε γυμνό, ας φιλοξενούσατε ξένο, ας κοιτάζατε άρρωστο, ας ενδιαφερόσασταν για τους φυλακισμένους. 

Αυτά όλα, τα ελάχιστα εάν κάμνατε, θα τα εκτιμούσα και θα σας έπαιρνα κοντά μου. Γιατί όποιος κάνει καλό στον πτωχό, σε εμένα το κάνει. «Αυτός που βάζει στο χέρι του φτωχού το βρίσκει στην παλάμη του Θεού. Εκείνος που ελεεί έναν φτωχό δανείζει στον Κύριο.» (Παροιμίες 19:17) Ας κάνατε το καλό, για να μην σας εύρισκε το κακό. Το λοιπόν σύρτε στην αιώνια κόλαση, να βασανίζεστε αιώνια.

Η Αιώνια Απόφαση του Δίκαιου Κριτή

«Και θα πάνε αυτοί σε κόλαση αιώνια, ενώ οι δίκαιοι σε ζωή αιώνια». (Ματθαίος 25:46) Δηλαδή, θα πάνε οι αμαρτωλοί σε βασανιστήριο παντοτινό, οι δε δίκαιοι σε ανάπαυση και αγαλλίαση ατελείωτη. Τότε θα χωρίσουν μητέρες από παιδιά τους, οι πατέρες από τους μονάκριβους γιους τους. Τότε θα χωριστούν αδελφοί από αδελφούς και συγγενείς και φίλοι και γνωστοί από συγγενείς, φίλους και γνωστούς για πάντα.

Άδης & Κόλαση

Αλίμονον, ευλογημένοι Χριστιανοί ! Άθλιος και τρισάθλιος θα είναι εκείνος ο τόπος, ο γεμάτος κλαυθμό και οδυρμό, ο τόπος εκείνος όπου θα ακούγεται μόνο ο τριγμός των δοντιών των αμαρτωλών, ο οποίος ονομάζεται Τάρταρος, Άδης και Κόλαση, ο τόπος εκείνος όπου ακόμη και αυτός ο διάβολος φρίττει βλέποντας τον. 

Αλίμονον, άθλια είναι «η γέεννα του πυρός της άσβεστης», στην οποία καίει αιώνια φωτιά, το πυρ το εξώτερο και ποτέ δεν φωτίζεται. Αλίμονον, ποταπά είναι εκείνα τα σκουλήκια της κόλασης, που δεν σταματούν ποτέ να τρώνε τους άθλιους αμαρτωλούς. (Μάρκος 9:47,48) Αλίμονον, τρισάθλιοι είναι εκείνοι οι δαίμονες, οι οποίοι θα τυραννούν τους αμαρτωλούς.

Τότε θα κράζουμε και κανείς δεν θα μας ακούει. Θα κλαίμε και κανείς δεν θα μας λυπάται. Αλίμονον στους αμαρτωλούς, όταν οι δίκαιοι θα στέκονται στα δεξιά του Θεού και εκείνοι θα λυπούνται. Όταν οι αμαρτωλοί θα κλαίνε, και οι δίκαιοι θα χαίρονται. Όταν οι δίκαιοι θα χορεύουν και θα τραγουδούν, και οι αμαρτωλοί θα μαστιγώνονται.

Όταν οι δίκαιοι θα είναι αναπαυμένοι στην δροσιά, και οι αμαρτωλοί θα είναι στον τσουχτερό χειμώνα. Αλίμονον στους αμαρτωλούς, όταν οι δίκαιοι θα δοξάζονται, και οι αμαρτωλοί θα καταδικάζονται. Αλίμονον αδελφοί μου στους άθλιους αμαρτωλούς, όταν οι δίκαιοι θα έχουν κάθε αγαθό, και εκείνοι θα τα βλέπουν και θα λυπούνται, λύπη απαρηγόρητη. 

Όταν οι δίκαιοι, θα ψάλλουν και θα ευφραίνονται, και εκείνοι θα κλαίνε και θα οδύρονται. Οι δίκαιοι θα βρίσκονται στην αγκαλιά του Αβραάμ, και οι αμαρτωλοί στο σκότος το εξώτερο. Οι δίκαιοι θα χαίρονται στους ουρανούς, και οι αμαρτωλοί θα βασανίζονται στην κόλαση. Οι δίκαιοι θα γνωρίζουν ο ένας τον άλλον και θα έχουν συντροφιά, και οι κολασμένοι δεν θα μπορούν να δουν και να μιλήσουν κανέναν για να παρηγορηθούν. 

Οι δίκαιοι θα λάμπουν, και οι αμαρτωλοί θα σκοτίζονται. Οι δίκαιοι θα λευκαίνονται, και οι αμαρτωλοί θα μαυρίζουν. Οι δίκαιοι θα είναι χορτασμένοι, και οι αμαρτωλοί πεινασμένοι και διψασμένοι. Οι δίκαιοι στον Παράδεισο, και οι αμαρτωλοί στην Κόλαση. Οι δίκαιοι στα όμορφα περιβόλια και τα ανθισμένα λιβάδια, και οι αμαρτωλοί στους σκοτεινούς και βρωμερούς λάκκους, στην αφόρητη δυσωδία. 

Οι δίκαιοι με τους Αγγέλους, και οι αμαρτωλοί με τους διαβόλους. Οι δίκαιοι με τις χαρές και τα τραγούδια, και οι αμαρτωλοί με τις θλίψεις. Οι δίκαιοι θα στεφανώνονται και θα τιμώνται, και οι αμαρτωλοί θα χλευάζονται και θα ατιμάζονται. Οι δίκαιοι θα είναι πάνω, και οι αμαρτωλοί κάτω. Οι δίκαιοι θα είναι στον ουρανό, και οι αμαρτωλοί στην άβυσσο.

Για αυτό και εμείς, ω ευλογημένοι Χριστιανοί, ας διορθώσουμε τον εαυτό μας. Ας τον καθαρίσουμε από τις αμαρτίες μας. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τα καλά έργα. Την ελεημοσύνη ας αγαπήσουμε, την φιλοξενία ας κατορθώσουμε, την φιλανθρωπία ας επιθυμήσουμε, γιατί πιστεύουμε στην κρίση και την ανταπόδοση. 

Γιατί ελπίζουμε να κριθούμε κατά έργα μας, για να βρεθούμε στο δεξιό πλευρό του Θεού, του Παντοκράτορα, ο οποίος μας δημιούργησε εκ του μηδενός, και να βρεθούμε στην βασιλεία των ουρανών, τον ουράνιο Παράδεισο, την οποία οικοδόμησε για εμάς πριν δημιουργήσει το Σύμπαν, τον κόσμο και την γη.

Ας ευχηθούμε σε όλους εμάς να το επιτύχουμε με το έλεος του Χριστού, του Θεού μας, στον οποίον οφείλεται πάσα δόξα και τιμή, και προσκύνηση, στους Αιώνας των Αιώνων. Αμήν.

• [Πηγή: Από το βιβλίο “Θησαυρός Δαμασκηνού” του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτη και Θεσσαλονικέως. Λόγος 23ος ]

Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από το εκκλησιαστικό βιβλίο που λέγεται ο “Θησαυρός Δαμασκηνού”, του υποδιακόνου και Στουδίτου, του Θεσσαλονικέως, το οποίο τυπώθηκε για πρώτη φορά το 1561 στην Βενετία. 

Ήταν από τα πρώτα εκκλησιαστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν τυπωμένα στη Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Γράφτηκε από τον τότε Ιερομόναχο Δαμασκηνό, υποδιάκονο και Στουδίτη, τον Θεσσαλονικέα, που αργότερα έγινε Επίσκοπος. Ο Άγιος Δαμασκηνός Γ΄ ο Στουδίτης (1520- 1577) χαρακτηρίσθηκε ως ο πιο λόγιος και ενάρετος κληρικός του καιρού του.

Ο Άγιος Δαμασκηνός ο Γ΄ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1520 μ.Χ. και έλαβε άριστη μόρφωση. Το έτος 1546, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και παρακολούθησε τα μαθήματα του σοφού διδασκάλου Θεοφάνους Ελεαβούλκου, του Νοταρά.

Παράλληλα με ζήλο κήρυττε και το λόγο του Θεού στην Πόλη. Εκάρη μοναχός στη μονή Στουδίου της Κωνσταντινουπόλεως. Πολλές από τις ομιλίες εκείνης της περιόδου, πριν γίνει μοναχός, αλλά και μετά, τις συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο και το εξέδωσε αργότερα στη Βενετία (1561) με τον τίτλο: «Θησαυρός», με συγγραφέα τον ίδιο. Το βιβλίο «Θησαυρός» περιέχει 43 λόγους. 

Ο Λόγος «Περί Συντέλειας, Αντίχριστου και 2ης Παρουσίας του Κυρίου», είναι ο 23ος. Συγγραφέας είναι ο ίδιος ο μοναχός Δαμασκηνός, μια και πρόκειται περί κηρύγματος σε κάποια Εκκλησία. Η συγγραφή αυτού του κειμένου βασίσθηκε κυρίως στο σύγγραμμα “Περί Χριστού και Αντίχριστου” (200 μ.Χ.) του αρχαίου Μάρτυρα Αγίου Ιππολύτου Ρώμης (170 – 235 μ.Χ.), το οποίο γράφθηκε την εποχή του διωγμού του Σεπτίμου Σεβήρου.

 Ο Ιππολύτου Ρώμης, Έλληνας στην καταγωγή, ήταν ο τελευταίος ελληνόφωνος Χριστιανός συγγραφέας της Ρώμης. Έθεσε υποψηφιότητα για Πάπας Ρώμης, όμως δεν εξελέγη. Οι ισχυροί Ρωμαίοι φίλοι του όμως δεν τον ξέχασαν και μετά από χρόνια τοποθέτησαν το άγαλμα του. Τα συγγράμματα του υπάρχουν στην Πατρολογία MIGNE. Πάνω σε αυτό κείμενο, το οποίο μελέτησε ο Άγιος Δαμασκηνός βασίστηκε η Ομιλία του. 

Η οποία είναι συγκλονιστική. Επίσης πιθανόν να βασίστηκε στο κείμενο του Αγίου Εφραίμ του Σύρου (305 - 373): “Λόγος περί της Δευτέρας Παρουσίας” και από ταπείνωση δεν έβαλε το δικό του όνομα, μια και βασίστηκε στις σοφές απόψεις του αρχαίου συγγραφέα Ιερομάρτυρα Αγίου Ιππόλυτου Ρώμης.

Επομένως, το μοναδικής αξίας σύγγραμμα αυτό που στις ημέρες μας είναι ΤΟΣΟ επίκαιρο απηχεί την εκκλησιαστική παράδοση 2.000 ετών. Στην συγγραφή αυτού του κειμένου συνέβαλαν 3 Άγιοι Εκκλησιαστικοί συγγραφείς. Πολλοί σύγχρονοι μεταστράφηκαν διαβάζοντας το. 

Ας ελπίσουμε να εμπνεύσει και τους σύγχρονους Μακάριους Μάρτυρες της εποχής του Αντίχριστου που πλέον είναι φανερό ότι δεν απέχουμε πολύ να εμφανιστεί. Τύπωσε το, ω αναγνώστα, να το έχεις στο σπίτι σου και διέδωσε όσο μπορείς και όσο υπάρχει φως γιατί έρχεται Νύχτα, πνευματικό σκοτάδι που δεν θα μπορείς να εργαστείς. Διασκευάστηκε στην σημερινή νεοελληνική γλώσσα για να μπορούν να το διαβάσουν οι νέοι, και μπήκαν υπότιτλοι.

• ΤΥΠΩΣΕ ΤΟ σε ΧΑΡΤΙ – και δώστε το στους φοβούμενους τον Θεό, διότι πιθανόν στο Ιντερνέτ σε λίγο δεν θα έχεις πρόσβαση.• Το αρχαίοκείμενο: https://greekdownloads.wordpress.com/2021/01/01/δαμασκηνός-ο-στουδίτης-λόγος-κοινή-φρ/

ΤΕΛΟΣ