Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΠΟ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟ/WOKE ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΞΑΡΣΗΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ
ΒΙΝΤΕΟ
Για να εδραιώσεις την κυριαρχία σου, εκτός από το να βάλεις τους ανθρώπους να αλληλοκαταστρέφονται μέχρι τελικής πτώσης, μία ακόμη κίνηση-ματ είναι να στοχοποιήσεις, να ευνουχίσεις και να κλείσεις στο καβούκι της τη νεολαία
Τα μέσα ενημέρωσης για χάρη των clicks μεταδίδουν ό,τι προστάζει η εκάστοτε ατζέντα. Και τι προστάζει η ατζέντα της εποχής: ότι ο άντρας είναι τέρας. Τι και αν τα εγκλήματα γίνονται από μία μειοψηφία; Τί κι αν υπάρχουν έντιμοι άντρες που κάθε μέρα πολεμούν με διάφορους τρόπους για να είναι ασφαλής και χορτάτη η οικογένειά τους;
Είσαι άντρας, λευκός και μάλιστα όχι επιφανής; Αν μία γυναίκα ή ένα μέλος της LGBTQ κοινότητας σε καταγγείλει για οτιδήποτε, είσαι ένοχος. Μάλιστα, αν κάποιος τρελός, εγκληματίας δολοφονήσει μία αθώα γυναίκα, τότε το γεγονός αυτό θα το εκμεταλλευτούν οι εκάστοτε επιτήδειοι για την ατζέντα τους.
Όπως γινόταν, για παράδειγμα, πριν λίγα χρόνια με τους μετανάστες: κάποιοι ελάχιστοι εγκληματούσαν και οι επιτήδειοι το εκμεταλλεύονταν για να σπείρουν ξενοφοβικό μίσος.
Δεν χρειάζονται καν αποδείξεις! Δεν χρειάζονται καν λογικά επιχειρήματα! Χρειάζεται μόνο κάποια που θέλει αρκετά να σε εκδικηθεί για οτιδήποτε! Θα καταδικαστείς σαν να είσαι αντιδραστικός σε δικτατορικό καθεστώς! Και για να καταστραφεί ακόμη περισσότερο η ζωή σου, τα ανθρωποφάγα μέσα ενημέρωσης είναι εκεί για να σε διασύρουν σε όλη τη χώρα.
Μπορούμε να αναφέρουμε δεκάδες παραδείγματα των τελευταίων ετών. Ας δούμε ένα πρόσφατο, μεταξύ άλλων. Όταν μεταδίδει μία τέτοια είδηση ένα μέσο ενημέρωσης που σίγουρα δεν είναι «κόντρα στο ρεύμα», τότε σίγουρα οφείλεις να προβληματιστείς.
Τι έγινε λοιπόν; Μία γυναίκα πήγε μεθυσμένη (!) σε δικαστήριο, τα έκανε μπάχαλο (!) και κατήγγειλε τον άντρα της πως την έπιασε από τον λαιμό, χωρίς αποδείξεις, χωρίς τίποτα! Google it.
Και η λογική απόφαση του δικαστηρίου ήταν να καταδικαστεί ο άντρας σε 9 μήνες φυλακή (ευτυχώς με αναστολή)! Αυτό είναι ίσως το πιο ανώδυνο παράδειγμα στο οποίο μπορούμε να αναφερθούμε, γιατί σε άλλες περιπτώσεις άνθρωποι μπήκαν φυλακή για να αποδειχτεί κατόπιν εορτής πως ήταν αθώοι, αφού πρώτα είχαν διασυρθεί στο πανελλήνιο.
Όλα αυτά με κάνουν κάποιες φορές να μετανιώνω για το ότι στο παρελθόν στήριξα με ενθουσιασμό φεμινιστικά κινήματα, βρέθηκα σε prides επιδιώκοντας μία κοινωνία με ισότητα για όλους απέναντι στον νόμο. Κάτι το οποίο όμως δεν συμβαίνει, γιατί πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει και έχει φτάσει στο άλλο άκρο.
Και -ως άνθρωπος που λατρεύει τη μητέρα του, τις αδερφές του, τη σύζυγό του, το παιδί του- γράφω τις παραπάνω σκέψεις με πόνο καρδιάς, ως ένας άνθρωπος που ξέρει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας είναι κάτι πολύ ανώτερο και πολύ πιο όμορφο από όλο αυτόν τον κομπλεξισμό και την κερδοσκοπία των λίγων.
Το τεκμήριο της αθωότητας έχει χαθεί, αναμφίβολα. Αυτό σημαίνει ότι έχει χαθεί η Δικαιοσύνη. Ένα φαινόμενο που είχε ξεκινήσει χώρες-παρωδία όπως η Βρετανία και οι ΗΠΑ, ήρθε τελικά και εδώ.
Ένα από τα πιο θλιβερά και άδικα πράγματα που μπορεί να συμβούν στη ζωή, είναι να καταδικαστεί ένας αθώος (είτε αθώος, είτε έχοντας πράξει κάτι όχι τόσο επιβλαβές). Δεν νομίζω να υπάρχουν λέξεις που να μπορούν να περιγράψουν αυτή την τραγωδία. Εξάλλου, ολόκληρες ταινίες έχουν γυριστεί για να περιγράψουν ακριβώς αυτό.
Υπάρχει κάποιος κερδισμένος από όλα τα παραπάνω; Μα φυσικά!
Πρώτον, οι ατζέντες που βρίσκουν πάτημα για να περάσουν το δηλητήριο και να διαλύσουν την κοινωνία προς συμφέρον κάποιων λίγων.
Δεύτερον, μεγάλοι κερδισμένοι είναι και οι κανονικοί εγκληματίες, οι συστημικοί εγκληματίες που ρημάζουν τους συνανθρώπους τους. Γιατί όσο η Δικαιοσύνη μπουκώνει με ηλίθιες υποθέσεις και καταδικάζει αθώους, αυτοί έχουν όλο τον χώρο και τον χρόνο να δρουν ανενόχλητοι.
Τρίτον, αυτά τα συμφέροντα που προαναφέραμε ξέρουν κάτι πολύ καλά: ο καλύτερος τρόπος να κάνεις ό,τι θες ολόκληρους λαούς, είναι να βάλεις τους ανθρώπους να αλληλοκαταστρέφονται. Έτσι, δεν θα ενωθούν ποτέ εναντίον σου.
Έχει όμως και συνέχεια. Ένα ακόμη θέμα που παίζουν μέρα νύκτα τα μέσα ενημέρωσης αυτή την περίοδο, είναι η βία ανηλίκων. Έχοντας περάσει από αυτή την ηλικία, πιστεύω ότι αυτά πάντα γίνονταν, απλά δεν εστίαζαν εκεί τα μέσα ενημέρωσης και σύστημα. Πάντα υπήρχε εκφοβισμός, τσακωμοί, εγκληματικότητα από μία μερίδα νέων.
Και είναι μέρος της ζωής! Όλοι μας δεχθήκαμε μπούλινγκ. Ε και; Δηλαδή σε κάθε παράβαση των νέων, οι γονείς και οι ίδιοι οι νέοι θα πρέπει να καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη; Βοηθά αυτό στο να ωριμάσουν, να γίνουν πιο δυνατοί, πιο υπεύθυνοι οι νέοι άνθρωποι; Τους προετοιμάζει αυτό για τις προκλήσεις της ζωής που θα συναντήσουν αργότερα;
Επίσης, πως θα μάθει ένας νέος αν δεν κάνει λάθη; Πώς ξέρει ο ίδιος ο νέος τί είναι σωστό και τί όχι, αν, για παράδειγμα, έχει ζήσει σε ένα περιβάλλον τοξικό που τον έχει διδάξει λανθασμένες αρχές;
Και δεν μιλάω έξω από τον χορό, αλλά ως νέος ο οποίος δεν είχε εύκολη ζωή, αλλά αυτό ήταν ακριβώς που με έκανε να πάω μπροστά.
Κάθε φορά, για οτιδήποτε, θα κινητοποιείται εισαγγελέας;; Δεν υπάρχει ανθρώπινη σχέση, δεν υπάρχει συγχώρεση, δεν υπάρχει διάλογος, δεν υπάρχει κατανόηση;
Στην πράξη, βλέπετε όλος αυτός ο μαλθακός τρόπος ζωής των τελευταίων ετών, να έχει οδηγήσει σε ανθρώπους που μπορούν να χειριστούν τις ζωές τους; Οι τωρινοί νέοι, είναι ικανοί να κάνουν οικογένειες όπως έκαναν οι γενιές μέχρι και τους «Millenials» και να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τις προκλήσεις της ζωής;
Προφανώς και υπάρχει Δικαιοσύνη για τους ανήλικους, αλλά δεν πρέπει να κινητοποιείται με το παραμικρό, παρά μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις. Ενδεικτικά, πρόσφατα κατηγόρησαν για κακούργημα (!) ένα αγόρι 13 χρονών που του έστειλε μία συνομήλική του προκλητικές φωτογραφίες. Το θεωρείται αυτό λογικό;
Προφανώς όλο αυτό έχει απώτερο σκοπό. Σε συνέχεια όσων γράφτηκαν πιο πάνω, για να εδραιώσεις την κυριαρχία σου, εκτός από το να βάλεις τους ανθρώπους να αλληλοκαταστρέφονται μέχρι τελικής πτώσης, μία ακόμη κίνηση-ματ είναι να στοχοποιήσεις, να ευνουχίσεις και να κλείσεις στο καβούκι της τη νεολαία.
Περαστικά μας, σε αυτό το ανέκδοτο των καιρών μας που λέγεται «δυτικός τρόπος ζωής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου